Rumuńskie wyrypy: 2022

Piękne, ale zarazem smutne.
Wydaje mi się, że piekno tych domów odchodzi i odejdzie wraz ze sfotografowanymi przez Ciebie mieszkańcami.
Czy w tej wiosce były jakiekolwiek ślady, że ktokolwiek z tym miejscem wiąże jakąkolwiek przyszłość?

Niebieską skrzynkę na ścianie zidentyfikowałem jako gazomierz (na zewnątrz i błękitna) dopiero po chwili puknąłem się w głowę...

Chałupy reperowane, klecone, łatane ale widać zachowany styl i klimat. Nie ma tej bylejakości, którą obserowałem niedawno na staarych chałupach łażąc nie tak daleko po "sąsiadujących ze mną Beskidach".

Pozdrawiam
Mariusz

Interseal napisał(a):Piękne, ale zarazem smutne.
Wydaje mi się, że piekno tych domów odchodzi i odejdzie wraz ze sfotografowanymi przez Ciebie mieszkańcami.
Czy w tej wiosce były jakiekolwiek ślady, że ktokolwiek z tym miejscem wiąże jakąkolwiek przyszłość?

Wioski nie zamrą - buduje się nowe domy. Niestety, już nie takie. A często nawet zupełnie inne. Czasem jeszcze nawiązują do tradycji, ale z tych nowych wiele jest po prostu stawianymi z pustaków willami.
Czyli - wioski pozostaną, ale klimat odejdzie do historii.

Interseal napisał(a):Niebieską skrzynkę na ścianie zidentyfikowałem jako gazomierz (na zewnątrz i błękitna) dopiero po chwili puknąłem się w głowę...

No tak, coś się tam na niej błyska.

A tak jeszcze a propos piękna tych domów - Budesti zostawiło we mnie najwspanialsze wspomnienia. Gdybym miał komuś sugerować najprawdziwszy klimat drewnianej wioski, to - Budesti.

Pozdrawiam,
Wojtek

kulka53 napisał(a):. Jak znajdę chwilę, przelecę przez wszystkie odcinki, pospisuję nazwy, posprawdzam na mapie i sporządzę plan "śladami Franza" . Już się cieszę...

śladami Franza ...
hm...
jakbyś czytał w moich myślach...
a tyle razy byłem w Romkowie...
i "żem" nie widział...
...
pozdrowienia dla oczarowanych i "czarujących" Romkowem...

jacky z DG napisał(a):pozdrowienia dla oczarowanych i "czarujących" Romkowem...

Czuję się pozdrowiony.

----
Prejeżdżamy przełęcz Neteda, stanowiącą granicę historycznego regionu marmaroskiego i mijając Cavnic, zahaczamy jeszcze o dwie piękne cerkwie, leżące w sąsiadujących ze sobą wioskach, administracyjnie należących nadal do Maramureszu.

Pierwsza z nich, to Surdesti [szurdeszti]. Tutejsza grecko-katolicka cerkiew p.w. św. Archaniołów z XVIII w. była najwyższą drewnianą budowlą, dopóki nie pobiła jej rekordu cerkiew w Barsanie. Całość ma 72m wysokości, natomiast sama wieża o wysokości 54m jest integralną częścią budynku, wyrastającą wprost z dachu i wspartą bezpośrednio na zrębie przednawia.







Zbudowana jest w całości z drewna dębowego i jak większość cerkwi marmaroskich - bez użycia metalowych gwoździ.





Ciekawym zwyczajem, zachowanym ponoć do chwili obecnej, jest Anioł Pański, wydzwaniany przez mężczyzn z wioski.

Zaledwie 47m wysokości liczy sobie cerkiew św. Archaniołów Michała i Gabriela w sąsiednim Plopis [plopisz].





Cerkiew pochodzi z przełomu XVIII i XIX w., gdy wieś zamieszkana była przez ok. 200 mieszkańców.





Żegnamy już Maramuresz z jego przepięknymi, drewnianymi arcydziełami. Chciałoby się tu zostać dłużej, ale czas jest nieubłagany.





Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Jak na zaledwie 47metrów i zaledwie 200 lat, przy zaledwie drewnianej konstrukcji... nieźle się trzyma.

Szkoda, że opuszczasz już Maramuresz, bo jest bardzo ładnie, jednak lepszy niedosyt niż przesyt, który powoli może mnie ogarnąć... otwierając dziś tego posta szepnałem w głowie... "znowu te cerkiewne, drewniane gonty..."

Na zakończenie tej części mam pytanie, wiesz może, czy po stronie ukraińskiej Maramureszu jest zachowany podobny styl w budownictwie?

Pozdrawiam
Interseal

Interseal napisał(a):Szkoda, że opuszczasz już Maramuresz, bo jest bardzo ładnie, jednak lepszy niedosyt niż przesyt, który powoli może mnie ogarnąć... otwierając dziś tego posta szepnałem w głowie... "znowu te cerkiewne, drewniane gonty..."

Dla jednego 20 fotek będzie już przesytem, dla innego 200 może się okazać za mało. Wiem, że nie da się dogodzić każdemu.
Dla mnie to już było deczko dużo. Ale teraz jeszcze mały suplement krajobrazowy, dedykowany Pawłowi, a potem już zdecydowanmy powrót w góry.

Interseal napisał(a):Na zakończenie tej części mam pytanie, wiesz może, czy po stronie ukraińskiej Maramureszu jest zachowany podobny styl w budownictwie?

Nie znam Ukrainy. Jakoś mnie coś powstrzymuje przed wyjazdem w tamte strony. Trzeba się będzie kiedyś przełamać.
Oglądałem kilka programów na temat ukraińskiej strony, nawet tuż przy samej granicy z Rumunią i nie było tam takich arcydzieł. Przypuszczam, że byłyby wspomniane i pokazane, gdyby istniały.

Pozdrawiam,
Wojtek

W ramch krótkiego suplementu do wpisu http://cro.pl/forum/viewtopic.php?p=429337#429337 oto kilka fotek z przejazdu przez góry Trascau na odcinku Aiud - Turda przez wioskę Rimetea.
Z dedykacją dla Lidii i Pawła.

















Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Widoki , góry etc. ... ładne - ale niestety ... w tym wątku Wojtku tych

pięknych, niesamowitych, niewiarygodnych drewnianych budowli bez

gwoździ nic nie przebije !!!

Pozdrawiam

Franz napisał(a):kilka fotek z przejazdu przez góry Trascau na odcinku Aiud - Turda przez wioskę Rimetea.
Z dedykacją dla Lidii i Pawła.

Dzięki Wojtek
Miło że pamiętałeś......

Jakby mogło być inaczej......piękne widoki, skały, niewielki strumyk, wozy zaprzężone w konie, przechylony słup, nie do końca świetnej jakości droga . Rumunia.

Wracajmy w góry. Po drewnianej, architektonicznej uczcie znów nadeszła pora na nieco natury. Jak tu ciężko z tego bogactwa będzie wybrać 2, może 3 trasy dla siebie

Pozdrawiamy

mariusz-w napisał(a): tych pięknych, niesamowitych, niewiarygodnych drewnianych budowli bez gwoździ nic nie przebije !!!

Gdybym musiał z czegoś zrezygnować, oddalbym to drewno, a został przy górach. Na szczęście, nie miałem tak drastycznego wyboru, a uwielbiam drewniane budownictwo.

kulka53 napisał(a):Wracajmy w góry.

Jeszcze wrzucę nieco fotek z Cheile Turzii [kejle turzij] - kanionu Turdy.
Mam już pierwszą część. Wkrótce będzie reszta. Ten wąwóz przedstwiałem już w http://cro.pl/forum/viewtopic.php?p=428277#428277 ale jakoś tak po macoszemu go potraktowałem. Nie będę powtarzał, oczywiście, żadnej fotki z pokazywanych w tamtym miejscu. To tylko ten suplement, o którym wspominaliśmy.



















Pozdrawiam,
Wojtek

Oto reszta fotek z Cheile Turzii w ramach bieżącego suplementu.



















Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Spiesząc się z suplementem, zapomniałem zupełnie o porządnym zamknięciu wyjazdu w góry Hasmas, Ceahlau, Rarau, Bukowinę i Maramuresz.
Oto i on.













Teraz będę mógł z czystym sumieniem przejść do kolejnego wyjazdu.

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

piotrf napisał(a):Namieszałeś w głowach tymi drewnianymi budowlami Maramureszu , Bukowiną i wspaniałymi górami
Życia mi chyba braknie , żeby odwiedzić chociaż część z tych wspaniałych miejsc z Twojej relacji

Trochę się cieszę, że... namieszałem.
W kolejnych odsłonach rumuńskich wspomnień będą królowały góry. I to takie - nie codzień przez Polaków odwiedzane.
Jeśli zdążę, to jeszcze przed wyjazdem spróbuję chociaż zasygnalizować następny rejon działania.

Pozdrawiam,
Wojtek