Drašnice 25.06-5.07.2006

Wiesz co, wojan?
Czasu mam ostatnio baaardzo dużo ale .. nie mam kiedy przysiąść i dalej pisać.
Sposób z pisaniem w Wordzie i kopiowaniem tego na cro - w moim przypadku - nie zdaje egzaminu.
Za dużo stawiam wielokropek i myślników.
Potem to trzeba czyścić.

Wczoraj, pisanie dnia ósmego, "czyszczenie" z esów-floresów oraz wklejanie do niego fotek zajęło mi ponad dwie godziny.
A przyśpieszać Imageshack'a - nie potrafię

Mój całkiem wolny czas zaczyna się dopiero po uspaniu malucha.
A wtedy musi mi go wystarczyć na wiele wiele innych zajęć ... .

Pozdraviam wytrwałych i jeszcze raz sorki za obsuwy

spokojnie, poczekamy

a to ja napisał(a):Wczoraj, pisanie dnia ósmego, "czyszczenie" z esów-floresów oraz wklejanie do niego fotek zajęło mi ponad dwie godziny.
A przyśpieszać Imageshack'a - nie potrafię
:

A to ja czyli Doroto ja już to przerabiałem, tak mnie naciskali , że potrafiłem pisać i wklejac w 30 minut. Do tego też dojdziesz .

Witaj Doroto
I my poczekamy...przecież Sebcio najważniejszy
A tempo...hmmmm osiem dni w miesiąc
ale co tam...za tą przyjemność czytania warto poczekać

Świetna sprawa!
Bardzo lubię ten styl pamiętnikarstwa.
Czekam na kolejne odcinki!

Właśnie znalazłem chwilkę aby wpaść na forum. Często mnie widać, ale to tylko dla tego, że jestem za logowany non stop, a przed kompem siedzi Lena lub Nela. Wpadłem na Twą relację z Cro i przeczytałem ją od dechy do dechy x 2 !!! Super !!!!! Parę miejsc opisywanych i pokazanych są nam znajome. W tym roku nasz pobyt w Cro był stacjonarny, tym bardziej czekam na dalszy ciąg Twych relacji !!! Chcemy zobaczy Twoimi oczami i przeczytać Twoje
opowieści, aby uzupełnić nasz niedosyt ! Fajnie się bawiliście, a i spotkania cromaniackie były pełne wrażeń !!! Część Twoich relacji ze spotkań znam osobiście z ust współ spotkanych.
Wczoraj wróciliśmy z Borów Tucholskich z e spływu Brdą i tam bawiliśmy się z Krzyżakami, Wrockiem, góralami z Bielska i poznańskimi pyrami, tam choć w innym klimacie i scenerii mottem spotkania były opowieści z Cro.
Do zobaczenia na syrenkowym terenie !!!!

P.S. Mały już nie taki mały !!! Zauroczył nas !!!! A i Kuba zmężniał !!!

Hej, hej, Jurki.
Dzięki za dobre słowo
Wy wczoraj - Brdą, a my ... też omal nie spłynęliśmy
Deszcz w Białymstoku padał nieprzerwanie ponad 10 godzin.

Usiadłam, żeby skrobnąć co nieco w temacie, ale już mi nie dane ...
Chyba że .. jeszcze zdążę

ciąg dalszy DNIA VIII

Bye, Neum, do następnego razu!.

Jedziemy dalej.
Po słynnym "posterunku" policji w baraku na zakręcie ... nie ma już śladu.
Tak jak po wojskowych jeepach "sił pokojowych" SFOR.
Za moment wyjeżdżamy z BiH
Kierunek: Ston

Po prawej zaczynają się .. pływające równymi rzędami bojki.
To znak, że zbliżamy się do miejsca, gdzie od lądu odkleił się kiedyś jego kawałek - Pelješac.
Na wprost - droga do Dubrownika. Skręcamy w prawo.
Chłopcy wypatrują szarego "sznura" ciągnącego się przez wzgórze.


Mur obronny ściąga do Stonu nie tylko tych, którzy MUSZĄ - bo jadą dalej, wgłąb półwyspu.
Zatrzymują się tam m.in. amatorzy smacznej pizzy, pięknych widoków, soli (?) jak również .."zdobywcy". Czyli Ci, którzy chcą równocześnie przetestować swoją wiedzę historyczną i ... kondycję fizyczną.



Nie wiem, co bardziej: upał czy dość wczesna jak dla niektórych pora sprawiają, że w miasteczku panuje cisza i spokój. Przysłowiowych żywych dusz widzimy kilka. A i te .. przesiadywały raczej w cieniu kawiarnianych parasoli.


Hm... przez Ston to myśmy tak naprawdę tylko "przelecieli". Nie porywaliśmy się na zdobycie głównej wieży.


Pretekst? - wózek, upał i ... chęć zanurzenia się w wodach žuljanskiej zatoki.

Przeszliśmy się wąskimi uliczkami, zaglądając w znane sobie i lubiane miejsca


A potem?
No, proszę, jak TU widać postęp :
- w ścianie starego ratusza - bankomat
- w budynku po lewej - wszędobylski Konzum
- w parterowym budynku, który mija się po zejściu z murów do "centrum" - Kerum
Tylko patrzeć, jak w ruinach kościoła też coś wybudują...

Przysiadamy na kawę. Kelner wraca i tłumaczy że nie mają ledenej .


Kiedy Sebastian zaczyna gryźć kartę menu - robię pożytek najpierw z okienka w ratuszowej ścianie, potem z obecności sklepu.
I ruszamy dalej.

Przejeżdżamy przez ten kawałek półwyspu, który niczym nie zapowiada, że za parę chwil znowu zobaczymy ludzkie domostwa i ... morze.
Tabliczki informują po drodze że tu można zjeść lub kupić "muszle"
Widać też tabliczki "z winem"

Kiedy mijamy zjazd w lewo, na Zuljanę - dzwonię do Bruna.
Damy znać, jak będziemy wracać z Trstenika. Oki!

Lubię ten kawałek półwyspu, gdzie droga prowadzi wzdłuż linii brzegowej.
W Drače kąpie się parę osób.
Wszędzie pustki .

Przejeżdżając przez wioseczkę Janjina .. jednoznacznie patrzymy na siebie.
Zajedziemy TAM wracając ...

Kiedy morze "przepływa" z prawej na lewą stronę drogi - wiemy, że dojeżdżamy do celu.
Z daleka widać już Trstenik.

(to te drugie wodne wcięcie od dołu fotki)

Odbijamy w lewo o 180 stopni.
A za moment .. jeszcze raz w lewo.
Zatrzymujemy auto przy ogrodzeniu, przed zakazem wjazdu.
Za płotem...(ściągam zoomem i czytam)"Proizvodnja i trgovina vina"


Sebastian zasnął, więc ... obok w aucie zostaje na czacie jego tata.
A ja z resztą załogi bierzemy niezbędniki kąpielowe i schodzimy lasem w dół, do zatoczki.
Plaża - nieciekawa. Ale za to woda ... .



Chłopcy od razu wskakują do wody. Ja - też.



Dziwnie chłodno jak na taki słoneczny dzień.
Kiedy dołączają do nas nasi : najstarszy i najmłodszy - posilamy się a'la piknikowo i .. wcześniej, niż myśleliśmy, zabieramy się na górę do auta.

Dajemy znać Brunom, że kończymy z Trstenikiem i jedziemy do nich, na drugą stronę zuljanskiej zatoki.

Po drodze zjeżdżamy na chwilę w Janjinie.
Chcemy wpaść po miejscowe wino do dziadka, u którego byliśmy trzy lata temu, wracając z Orebića.
Chłopcy zostają w samochodzie.
Pukamy, jakaś kobieta woła kogoś trzeciego.
Czekamy.
Na podwórzu, na murku suszą się ... muszle i kamyki.
Bardzo powoli, o lasce, krok za krokiem schodzi do nas starsza pani. Widać że ma problemy z nogami.
Mówimy jej, że byliśmy tu w 2003 roku i że chcieliśmy kupić prošek.
Prowadzi nas do - wydawać by się mogło że..na głucho - zamkniętej piwniczki.
Po drodze pytamy o męża - bo to on załatwiał wtedy z nami sprawy
Mąż ... nie żyje, już trzy lata, od "augusta".
Uuuu ... .

Mówię jej, że do dziś mam w kuchni bukiecik lawendy, który Sławek wtedy dostał dla mnie.

Prošek biorę w ciemno. Butelki są fabrycznie zamknięte.


Dostaję kielich do degustacji. Sławek - szofer - polega na moim wyczuciu smaku
Próbuję białego i czerwonego wina. Mogą być. Bierzemy je bardziej z sentymentu niż dla smaku. Rakija? - dziękujemy. A dingaca ... nie widać. To ... "nie to podwórko".

Wychodząc kobieta pokazuje mi z uśmiechem, żebym wzięła ... lawendę z wiklinowego kosza. Życzymy jej zdrowia i wychodząc .. każde z nas zapewne pomyślało sobie: "czy zobaczymy jeszcze kiedyś TĄ kobietę?"

c.d.n.

No i zrobiło się tak jakoś....sentymentalnie.Fajnie Dorotka-pisz dalej,czekamy
Pozdrav.

ciąg dalszy ... ciągu dalszego z DNIA VIII

Żegnamy Janjiną i obieramy kierunek na Žuljanę
Wioseczka, w której było już kilku znajomych z tego forum, jest chyba mniejsza niż "nasze" Drašnice.

Według wskazówek Bruna dojeżdżamy do parkingu, nieopodal poczty i miejscowego tisaka, tuż przy brzegu zatoki.



Za chwilkę, od strony "drogi na skróty", pojawia się ... komitet powitalno-pokazujący drogę w osobie Bruna i antka . Piotrek zamienia się na chwilę w pilota paliosa, a my z Robertem ... skrótami, skrótami, przez krzaczorki "docieramy do celu".

Beti, Madzia i Niki to druga część komitetu, która czeka na nas z uśmiechem, czekoladowymi batonikami prosto z zamrażalnika i ... zimnymi napojami.
Oprowadzają nas po pokojach (i nie tylko). W porównaniu z naszym apartmanem - ich to ... rezydencja .

Opowiadamy sobie o różnościach, o jakich to się zwykle przy takich spotkaniach opowiada.

Sebastian najpierw sadowi się u Piotra na kolanach i .. słucha
Daje się przez chwilę pokarmić zupką Madzi a potem Nikola i Piotrek uczą go jak się je słone paluszki.
Podoba mu się wędrowanie z rąk do rąk cioci i wujków .
Potem puszczamy go "na żywioł" i grasuje sobie po całym salonie i jadalni. Narrreszcie TYLE miejsca.

Robert i Piotr opowiadają o swoim wejściu na Sv. Ivana. Fajna sprawa!Oglądamy fotki w aparacie.

W międzyczasie w TV leci mecz. Kibicujemy Portugalii.
A tam - nerwówka. Dogrywka. I karne.
Komentarze są bardzo trafione. Zwłaszcza te dotyczące angielskich "miszczów" (mistrzowie..też płaczą ) Wszak teoretyzują gracze północy i południa ... .

Po meczu - idziemy na spacer.
Najpierw wspólna fotka na tarasie - w promieniach zachodzącego słońca



Idziemy do "centrum". Po drodze Piotrek chce nam pokazać żółwie - ponoć można je spotkać nawet tuż przy drodze. Ale te widocznie bawią się z nim "w chowanego".
Mijamy dzwonnicę.



nieopodal której rosną ciekawe kwiaty... .
Nie wkleję fotki z tym, który dostałam od Roberta, a który nosił mi Sebcio, bo by nas zaraz - delikatnie mówiąc - zamknięto.

Schodzimy całą grupką do centrum. A potem ... spacerkiem ... wzdłuż zatoki, do falochronu.



Po drodze - mimo wczesnej jeszcze pory - stoi auto w ... piżamie . Fotkę zamieścił Bruno w swojej relacji z wedrówki - tu:
http://cro.pl/forum/viewtopic.php?t=12963
(tak na marginesie - ciekawe, czy poznajecie, JAKIE to auto?)

Na drodze staje nam ... nosorożec (rohatyniec ). Jakiś taki .. nieruchawy. Albo udaje, albo tak mu jakoś zostało .

Beti pokazuje apartament, w którym byli poprzednim razem. Madziorek - ścieżkę prowadzącą do winnego zaplecza , a Robert - knajpkę, której właścicielka jest zagorzałą fanką Ante.



Na falochronie ... przyjemnie wieje.
Robimy pamiątkową fotkę dla uczestników "hrvatskiego spotkania ludzi z cro.pl".



Słońce zachodzi bardzo ... fotogenicznie. Można by powiedzieć że ... "konkursowo".
Potem ćwiczymy wyobraźnię szukając kształtu czaszki we wzniesieniu "za wodą".
Bez niezbędnika falochronowego nie jest łatwo

Jeszcze tylko spojrzenie na łódki zacumowane przy promenadce..



..i ok. 20:30 - zbieramy się. Wracamy powoli do centrum.

Gdyby TAM sprzęgło weszło w podłogę auta zostalibyśmy w ... Žuljanie na dłużej

A tak? - MK skoczył po samochód.
Żal było odjeżdżać, ale wszystko dobre, co się dobrze kończy ... .
Do zobaczenia! - może na syrenkowym zlocie?

Wyjeżdżamy na jadrankę. Trzeba zatankować auto.

Robimy to przy okazji, w Neumie.
Kuba eksperymentował z nocnymi fotkami



a Kacper zrobił użytek z reszty za loda kupionego w "Stelli" - 1 konvertybilną marakę zamienił w ... puszkę fanty. Czarodziej

Karta od Olympusa już się dusiła więc .. chcieliśmy zdążyć jeszcze do "centrum zrzutowego" u Plumka.

Że o kupnie owoców już nie wspomnę ... (a tym bardziej o wieczornym meczu )

Po owoce - zdążyliśmy. Mimo ciemnej nocy znaleźliśmy otwarty jeszcze stragan. Na zapleczu gościu miał telewizor. Chłopcy poszli oglądać a ja ... wybierałam "na spokojnie" pomiędzy paletami to, co trzeba i .. nie trzeba



Gdyby TAM sprzęgło weszło w podłogę auta to zostalibyśmy w ... Dolinie Neretvy na dłużej

W drodze młodsi pospali się już na dobre.
Zaryzykowaliśmy i .. bez uprzedzenia zajechaliśmy do Mr. Olimpii. Była już 23:00.
Drażen kończył ustawiać szkło i powiedział, że Ania i Suza już poszły spać. OK! Zmykamy.

Gdyby TAM sprzęgło weszło w podłogę auta to zostalibyśmy ... w Živogošćach na dłużej

Opatrzność przestała nam służyć dopiero .. za apartmanem Beaszy
Zjechaliśmy z jadranki w dół, do Drašnic, do pierwszego rozjazdu przy tablicy informacyjnej.
Na odcinku "lekko pod górkę"nagle coś zgrzytnęło i ... spojka została w podłodze


Pierwsza reakcja:
No to pięknie Dlaczego nas to spotyka właśnie tu

A za moment:
No to pięknie Jak to dobrze, że to nas spotyka właśnie tu

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia

Mogło .. na Pelješacu, na odludnym kawałku drogi, albo w każdym innym odległym od domu miejscu.
Budzę dzieci, Sebcia ewakuujemy do wózka, bierzemy podręczną torbę, aparat, ręczniki i wodny sprzęt i tak obładowani wracamy po całkowitym ciemku do apartmana.
MK podpycha auto na bok, prawie na czyjąś posesję.

Nasi już wrócili ze Splitu. Niektórzy już śpią. Mirek mówi że dobrze, że to tylko linka od sprzęgła ... a nie coś więcej

MK wertuje papiery z ubezpieczalni. Jutro się zobaczy, co dalej.

No to ... zostajemy w Drašnicach na dłużej

I to by było na tyle w kwestii "nia ósmego"
Uffff....

a to sie wam linka od sprzegla urwala, mnie trzy tygodnie temu (115zlotych i godzina czolgania sie pod autem pod warunkiem ze linke masz w bagazniku), a do sklepu prawie normalnie sie jedzie bez sprzegla, trzeba tylko troszke wprawy i wyczucia, za komuny w lublina wracalem syrena bez sprzegla do krakowa, w zeszlym roku w zuku mi linka sie urwala w miechowie i do domu trzeba bylo jakos wrocic
ile taka naprawa kosztuje w cro ?
ja w szeszlym roku cos kolo 200 kuna za baterie z wymiana zaplacilem, musialem z wymiana bo nie mialem 13 na patyku a w sklepach nie bylo.

Jak bym była szefową ATOJKI to urlop miesięczny minimum bym podpisała,aż żal że nie długo nastąpi ostatni dzień świetnego opisu wakacyjnych wojaży.
Czekamy na nie kończącą się historię

pozdravki

Dorotko. Nie wiedziałam,że potrafię jednocześnie i czytać tekst i widzieć ( nie widząc fotek) np. autko w piżamie albo Twoje zejście przez krzaczory na plażę. Widziałam!!:-) No cos podobnego. Ślicznie piszesz... .

Zosia ! mniamniuśny avatarek

Maciej napisał(a):Zosia ! mniamniuśny avatarek

Tak, superowy, ale Zos ...musisz się ogolić kapkę, bo na jednym ze zdjęć za bardzo jesteś podobna do Ola