Beskidy.

Już ponad miesiąc ciszy. W dodatku Mariusz chyba znowu zaszył się w mateczniku

Nie mam jakichś rewelacji do pokazania. Ale wrzucę przynajmniej kilka(naście) zdjęć z wczorajszego spaceru po Beskidzie Śląskim i Szczyrku.

Mając na uwadze zasadę (którą wyznają również Kulki ), że jak gdzieś można wjechać, to wjeżdżamy i oszczędzamy nogi na inne szczyty, na Skrzyczne wjechaliśmy. Może i wstyd, ale co tam! (Kiedyś, w 2006 roku, złamaliśmy tę zasadę i wchodziliśmy na Skrzyczne, od Twardorzeczki.)

Wciągamy się więc wyciągiem:



Krzesełka jadą ponad pół godziny. Wyobrażamy sobie, jakbyśmy marzli, gdyby nam kiedyś przyszło do głowy przyjechać tu na narty.

Kres podróży:



Na szczycie. Ale osiągnięcie



Widoczność niestety niespecjalna. Widok na Jezioro Żywieckie:



Robimy mały przystanek, zmęczyliśmy się tym wjazdem Kusimy się na chleb ze smalcem, ogóreczki i piwo

Żeby nie było, że dzisiaj w ogóle nie będziemy chodzić, idziemy zielonym szlakiem na Małe Skrzyczne:



Rzut oka za siebie:



Nie obracajcie monitorów :



A potem postanawiamy bliżej przyjrzeć się tutejszym trasom narciarskim, czyli tzw. skansenowi Nigdy nie szusowaliśmy w Szczyrku, ale bierzemy go pod uwagę, mając cichą nadzieję, że coś się wreszcie w COS-ie zmieni Są plany połączenia Centralnego Ośrodka Sportu z Czyrną-Solisko, ale kiedy to będzie...

No to robimy rekonesans. Hmm... którędy?:



W prawo słynna piątka, czyli Bieńkula.
Schodzimy w stronę Czyrnej trasami narciarskimi.

Idziemy tam, gdzie nie ma bardzo wysokiej trawy, czyli trasą nr 3, potem dochodzimy do dwójki i jedynki. Mam jakieś opory, jeśli chodzi o wchodzenie w krzaczory i trawę, chyba boję się żmij

Na szczęście tych nie spotykamy. Natomiast udaje nam się zobaczyć dwa zające, które uciekają nam niemal spod nóg. Koza to dosyć powszechny widok , ale ładne były, więc wkleję :



Schodzimy wąską ścieżką pod orczykiem:



Widać już Czyrną, a nawet główną ulicę w Szczyrku Górnym:



Spacerek był przyjemny i bardzo "lajtowy", w zasadzie szliśmy głównie w dół
Ale została po nim pamiątka w postaci mojej czerwonej, nierównej opalenizny
Zapomniałam się posmarować kremem z filtrem i w efekcie spiekłam się na raczka. Niestety na raczka w ciapki

Podjeżdżamy do centrum Szczyrku i idziemy zobaczyć kompleks skoczni Skalite:



Wyglądają fajnie, ale skocznia w Wiśle Malince robi większe wrażenie (bo i jest większa ).

Jeszcze mały spacerek i wizytę w Beskidach kończymy w Karczmie u Kroćpoka:



Miło siedzi się na zewnątrz, jednak to, co dostajemy do zjedzenia, nie powala. Miałam lepsze wspomnienia związane z tą knajpką. Jak byliśmy tu półtora roku temu, jedzenie było dużo smaczniejsze.

Dzień bez wyczynów łazikowych, ale bardzo przyjemny i udany

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Gratuluję zdobycia najwyższego szczytu Beskidu Śląskiego!

Hihi, dzięki To był prawdziwy wyczyn

Mariusz, gdzieś Ty się podziewał?

Już po wakacjach? My jutro ruszamy do Chorwacji (północne wyspy - to bardzo ogólny plan ).

Żeby było w temacie, ja mam sentyment do Szczyrku. Wydaje mi się najciekawszą miejscowością w Beskidzie Śląskim (choć i Brenna ciekawa ).
Wisła i Ustroń strasznie skomercjalizowane, natomiast Szczyrk niedoinwestowany (zwłaszcza narciarsko) i może dzięki temu mniej popularny i bardziej "górski" (nie wiem, jak wytłumaczyć moją skłonność )

Mam jeszcze zdjęcia z wejścia na Trzy Kopce od strony Wisły (krótki spacerek), ale nie wklejałam, bo wątek jakoś nie cieszył się powodzeniem
Jak zdążę między praniem i pakowaniem, to cosik wrzucę.
Zwłaszcza, że to było pamiętne "wyjście w góry", bo skończyło się pasażerem na gapę, czytaj: kleszczem wbitym w moją nogę

Fajnie Cię widzieć.
Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

maslinka napisał(a):My jutro ruszamy do Chorwacji (północne wyspy - to bardzo ogólny plan ).

Fajnie Wam
Do Cresu mam wielki sentyment.... chętnie bym tam się jeszcze kiedyś pojawił. Tylko czemu tyle jest innych, pięknych, jeszcze nieznanych miejsc

Dla nas Krk, Rab, Cres i Losinj są zupełnie nieznane. Mam nadzieję, że niedługo się to zmieni
Na które z tych wysp się ostatecznie zdecydujemy, do końca trudno powiedzieć, bo mamy plan B, C, a nawet D Znając nas, nigdy nie wiadomo, bo rzadko się zdarza, żebyśmy wylądowali w miejscach, które wcześniej sobie upatrzyliśmy. Plany zmieniają się na bieżąco...

Mariusz, Ty to masz pecha do samochodowych przygód w czasie wakacji Szkoda, że nie planujesz pisania relacji... A może jednak

Jeśli chodzi o szlak na Trzy Kopce, to nieco Cię rozczaruję... Owszem, szliśmy z Wisły, ale z Gościejowa - czarnym szlakiem, który do niedawna był zielony. (Widać było, jak spod czarnej farby wystaje zieleń )
Szlak przemalowali, bo zielony wiedzie teraz z Nowej Osady.

Zatem trasa widokowo na pewno mniej atrakcyjna, ale mieliśmy za mało czasu, żeby robić dłuższe wycieczki czy jakieś pętelki (późno wstaliśmy po imprezie ). Podjechaliśmy więc samochodem do Gościejowa i zaczęliśmy od asfaltowania w dolinie potoku Gościejów:



Droga dosyć stroma, ale, jak już pisałam, mało ciekawa widokowo, więc w zasadzie nie mam co prezentować aż do wejścia na żółty szlak.

Chyba tylko śliczną żabkę, którą spotkaliśmy po drodze :



Po obu stronach ścieżki borowinki i pojawiły się już jagody
Z fioletowymi językami i ustami doszliśmy do żółtego szlaku. Widoki dużo ładniejsze:



Jak się okazało, właśnie trwał maraton MTB. Uczestników, sądząc po numerach na koszulkach, było ponad 500. Co chwilę musieliśmy im schodzić z drogi.





No i dotarliśmy do Telesforówki :



Ponieważ był to lajtowy spacerek, ucieszyło nas bardzo, że doszliśmy do miejsca, w którym można się napić piwka. A do tego zjeść pyszny chleb ze smalcem :



Telesforówkę pokazywałam już tutaj przy okazji ubiegłorocznego czerwcowego spaceru z Brennej.

Tym razem było znacznie więcej osób, do czego na pewno przyczynił się maraton MTB.

Zostało mi trochę smalcu, więc postanowiłam nakarmić miejscowego kotka, który był bardzo uroczy:



Przysiedliśmy na chwilę na trawie koło niego:



i to był chyba ten moment, kiedy przyczepił się do mnie kleszcz
Pasażer na gapę został wyciągnięty, ale lekarz niestety zalecił antybiotyk, na wszelki wypadek.

W Telesforówce spędziliśmy jakąś godzinę. Zrobiła się prawie 17:00, więc czas był najwyższy ruszać z powrotem:



Rowerzyści wciąż jechali... Ten pan (dosyć "wiekowy" zresztą) np. był z Danii:



To był miły spacer, chociaż krótki. Następnym razem musimy zrobić jakąś ambitniejszą trasę

Pozdrawiam łazików i piechurów