Zupa Dubrovacka, płw.Peljesac 2007r - czwarty raz w CRO :)

ines napisał(a):

alessandro1977 napisał(a):

darek1 napisał(a):E tam, ja wolę na koleżankę Ines popatrzeć niżli zachwycać się widokami Dubrownika. Dubrownik nie ucieknie, a koleżanka może. Pozdrawiam

alessandro1977 dawno cię tu nie było
Smutno tak bez ciebie i dareczka

Pozdrawiam cieplutko

To miłe, że tak sądzisz Ines...niestety ostatnio trochę obowiązków się sypnęło i nie mam już tyle czasu na forum...zapewniam jednak, że jeszcze nie raz rozweselę forum...

alessandro1977 napisał(a):

ines napisał(a):

alessandro1977 napisał(a):

darek1 napisał(a):E tam, ja wolę na koleżankę Ines popatrzeć niżli zachwycać się widokami Dubrownika. Dubrownik nie ucieknie, a koleżanka może. Pozdrawiam

alessandro1977 dawno cię tu nie było
Smutno tak bez ciebie i dareczka

Pozdrawiam cieplutko

To miłe, że tak sądzisz Ines...niestety ostatnio trochę obowiązków się sypnęło i nie mam już tyle czasu na forum...zapewniam jednak, że jeszcze nie raz rozweselę forum...

3mam za słowo
Cieplutko Pozdrawiam

11 dzień (12.09.2007r.)

Dziś poranek wita nas ładna pogodą.
Idziemy po produkty na śniadanko
Słońce grzeje mocno, ludzi mało..zresztą jak co dzień..wydaje się, że we wrześniu Orebic już jest bardzo opustoszały ..

Dla mnie to dobrze, gdyż lubię ciszę i spokój
Śniadanko obowiązkowo na tarasie..
Ok.południa ruszamy na Korcule.
Wybieramy prom osobowy, który zawiezie nas do punktu docelowego.






Dziś żałuje, że będąc tak blisko nie popłynęliśmy z autem zwiedzać wyspę Korcule.
No cóż jest pretekst, aby znów tam wrócić
Płyniemy promem zaledwie kilkanaście minut, w końcu to niewielka odległość
Wieje delikatny wiatr, aż żałuję ze nie wzięłam sweterka





W oddali widać już mury miasta Korculi, wygląda to dość imponująco..rzeczywiście z daleka Korcula może wyglądać jak mały Dubrownik




Zbliżających się do Korculi witają potężne obronne baszty z XV w. i sylwetki zabytkowych kościołów oraz patrycjuszowskich pałaców.
Dopływamy do miasta, wchodzimy przez bramę i naszym oczom ukazują się wąskie i bardzo klimatyczne uliczki.





Stare Miasto Korcula przypomina kształtem szkielet ryby(wyraźnie widać to z lotu ptaka
Wchodzimy coraz bardziej zachwyceni.




Korcula jest bardzo klimatyczna, bardzo mało ludzi, co jakiś czas przemknie kot..ku mojej radości jest tu bardzo dużo kotów




Chcemy zobaczyć najcenniejszy zabytek miasta - gotycko-renesansowa katedra Sv. Marka (św. Marka) budowana z przerwami od XIV do XVI w. Zachwyt budzi zwieńczona kopułą biała dzwonnica z koronkową loggią, portal główny oraz wystrój wnętrza kościoła. W świątyni można oglądać dzieła J. Bassana, G. Belliniego Tintoretta,





Oglądamy też kościołek Sv. Petra (św. Piotra) i Pałac Opatów ze skarbcem.













Dużo tu pięknych zabytków, które można na spokojnie podziwiać i wtopić się w życie tego jakże urokliwego miasteczka.









Spacerując zacienionymi uliczkami jest mi tak dobrze
Wieje lekki wiatr...upał nam tu niestraszny











Dochodzimy też do domniemanego Domu Marka Pola, z wieżyczką i wąskim podwórzem, w którym wedle miejscowej tradycji w 1254 r. przyszedł na świat ten największy podróżnik średniowiecza.



Jednak w tej chwili jest przerwa na sjestę więc nie obejrzymy go.



O Korculi nie będę się rozpisywać, bo było już dużo informacji na forum na jej temat.
Jest bardzo gorąco ok.35st..postanawiamy coś zjeść..Będą to mule w białym winie.
Danie dość sympatyczne, jednak z owoców morza mule mi chyba najmniej smakują...
W konobie koczuje rasowy kotek na jakieś resztki, ale ma sroga minę, że aż się go boję
Nie nawiązuję z nim kontaktu, dostaje kawałek bułki i tyle
Obsługa za to tragiczna, a ceny maja niestety wysokie....nawet nie myślimy zostawiać im napiwku..okazuje, że sami sobie go wzięli nie zostawiając nam reszty..i nie było to mało..jestesmy bardzo niemile zaskoczeni...czujemy się oszukani.
Był to nasz najdroższy obiad w Cro...eh..no cóż..przez chwilkę nawet posuł się nam nastrój i odczucia co do Korculi..jednak za chwilkę przechodzi i idziemy upajać się pięknymi widokami











Idziemy przejść się wzdłuż wybrzeża, siadamy na ławeczce oglądając Korculę w całej okazałości...Wygląda pięknie wśród granatu Jadranu i promieni słońca
W wodzie mnóstwo jeżowców...





Spacerkiem dochodzimy do jakiejś dzikiej plaży, gdzie ku naszemu zdziwieniu spotykamy parę nastolatków..dziewczyna jak ja Pan Bóg stworzył pływa sobie w dość przezroczystej wodzie i wcale się nie peszy naszą obecnością..my chyba bardziej..





Robimy w tył zwrot, aby młodzieży nie przeszkadzać i udajemy się z powrotem w stronę staróweczki..chciałam zaznaczyć, że przez cała drogę towarzyszy mi piękny kocur..jest taki kochany, miauczy i spaceruje koło mojej nogi



Nawet nie daje się skusić dwójce Anglików, którym tez chyba przypadł do gustu jest mi wierny



Do tej pory go pamiętam..kochany kotek






Obserwujemy życie w miasteczku, które wydaje się takie spokojne i smętne...
Chłopcy grają w piłkę, dziewczynki bawią się kamykami...
Wydaje mi się jakbym była na końcu świata...brak turystów i te stare zabytki pozwalają wczuć się mocno w klimat miasteczka i natury

Miasto jest piękne i warte zobaczenia.



Po kilkugodzinnym pobycie czas wracać... Zbliża się wieczór, a my jesteśmy już zmęczeni kilkugodzinnym zwiedzaniem w pełnym słońcu
Prom przypływa o czasie, kilkanaście minut i znów jesteśmy w Orebic

Cóż tu dużo gadać Korcula jest poprostu piękna.

Dzięki INES za fotki, jak Bóg da ruszamy na Korcule w lipcu.
LIJEP POZDRAV!

Ines, dzięki za tyle pięknych zdjęć Korculi. Po krótkiej przerwie sypnęłaś fotkami
Pozdrawiam ciepło

Również dziękuję za piękne fotki.... Korcula jest....eh....chciałoby się tam znowu być

Bardzo mnie urzekła, zabytki no i ta cisza, którą bardzo lubię. My zwiedzaliśmy na początku czerwca i było bardzo mało turystów.

Jesteś fanką kotów To tak jak ja.... Uwielbiam te tajemnicze zwierzaki i zawsze wypatruję żeby pogłaskać i nakarmić.

ines napisał(a):

Do tej pory go pamiętam..kochany kotek

To była chyba kotka albo bardzo młody kotek.


Te dwie wieże wspaniałe, a i inne kolumny na Twoich zdjęciach świetne.

ines napisał(a):Miasto jest piękne i warte zobaczenia.

Też mi się podoba wrześniowa Korczula.
Rzeczywiście zaskakujące są te pustki w Korczuli, może z powodu bardzo letniej aury wszyscy siedzą gdzieś na plażach . My zwiedzaliśmy Hvar i Peljesac w drugiej połowie września i spotykaliśmy jeszcze sporo turystów w atrakcyjnych miejscach. Pustawy Orebic mnie nie dziwi, gdyż i my nie poświęciliśmy mu swojego czasu. Ale Korczula - tak.

Ines, poraziłaś kolorami, bo u nas przeszło 30 cm śniegu, więc takie barwy aż bija po oczach ,
Korczula piękna, ale najbardziej podoba mi się Twoja fotka z drzwiami i obietnicą ogrodu za nim:), ta z pięknym portalem, widocznym sklepieniem i błyszczącą od wypolerowania tysiącempar butów posadzką - chyba nr 20 , dzięki za Chorwację w klimacie i w detalach

Piękna Korčula została uwieczniona na pięknych zdjęciach.Razem z Tobą znowu przeszłam znanymi uliczkami, a nawet odkryłam zupełnie mi obce miejsca.Te pustki w miasteczku są dla mnie niezwykłe. Może nawet troszkę Wam zazdroszczę tej ciszy i braku tłumów...Ale tylko troszkę. Otaczający nas ludzie raczej nam nie przeszkadzają. Wybierając się na urlop w typowo wakacyjnych miesiącach, liczymy się z obecnością innych urlopowiczów.. A może bez nich czulibyśmy, że czegoś nam brakuje? Ludzie tworzą swoiste tło i lubię się w nie wtopić. Chyba nigdy nie dane nam będzie zwiedzanie bez udziału tłumów. Za oknem bardzo mroźno. Może ciepło płynące z Waszych relacji szybciej ściągnie do nas wiosnę? A wiadomo, że po wiośnie jest lato i znowu : Witaj Chorwacjo! Pozdrawiam

No a ja już myslałam , że się poddałas i końca nie będzie. A tymczasem słoneczną wyspę odwiedziliśmy
pozdrawiam

ps. A takie przygody kulinarne to faktycznie moga mocno popsuć humor.

ines napisał(a):...



...

Zupełnie jak w Splicie...

Odcinek z Korczuli wspaniały, co zresztą zaskoczeniem dla mnie nie jest, przecież nie mół być mniej porywający, niż wszystkie inne w Twojej relacji . Miło było znów pospacerować po urokliwym miasteczku, powspominać miejsca znane i odkryć coś jeszcze nowego .
Pustki faktycznie zaskakujące, ale to z pewnością przez ten upał... W czasie mojej bytności w drugiej połowie września 2005 zwiedzających było znacznie więcej, ale ciepełko w powietrzu było miłe, bez przesadnego upału...

Koleżanka Ines to tak zawsze samotnie podróżuje i zwiedza piękne zakątki Chorwacji. Jakoś nie uświadczyłem na zdjęciach wizerunku fotograficznego jej męża. Przecież nie ma się czego wstydzić, winien bardziej pokazywać się w obecności tak ładnej podróżniczki. A może jest zadrosny ??? W końcu nie można mu się dziwić.
Pozdrawiam

darek1 napisał(a):Koleżanka Ines to tak zawsze samotnie podróżuje i zwiedza piękne zakątki Chorwacji. Jakoś nie uświadczyłem na zdjęciach wizerunku fotograficznego jej męża. Przecież nie ma się czego wstydzić, winien bardziej pokazywać się w obecności tak ładnej podróżniczki. A może jest zadrosny ??? W końcu nie można mu się dziwić.
Pozdrawiam

Darku , podobnie jest z Tobą - jakoś Koleżanki na forum nie mogą uświadczyć Twojego wizerunku fotograficznego

Cały czas tylko kółko i kółko