Zimowa Istria 2022

mchrob napisał(a):

p_majer napisał(a):Super zdjęcia - kwitnąca w lutym roślinność to po prostu lekarstwo dla duszy.
Oby świat jak najszybciej wrócił "na normalne tory" - na ile to oczywiście możliwe, bo od 24 lutego jakoś trudno myśleć o wakacyjnym wyjeździe do CRO.
Choć serce tęskni ...

mchrob napisał(a):Jakąś odskocznię od rzeczywistości trzeba mieć.

Jasne,odskocznia od rzeczywistości wskazana - szkoda tylko, że od tygodnia rzeczywistość taka ... nierzeczywista.

Super zdjęcia , Michale i świetny pomysł na ferie Będziecie mieli dwie wiosny w roku . . .
Istria dla nas jest miejscem kojarzonym z głównymi wyjazdami wakacyjnymi , tak już jest i zupełnie nie potrafię tego uzasadnić . Zimowe wyjazdy to były na narty ( kiedyś , jak zdrowie pozwalało ) , albo "w poszukiwaniu lata zimą "

Czekam na więcej

Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Super zdjęcia , Michale i świetny pomysł na ferie Będziecie mieli dwie wiosny w roku . . .
Istria dla nas jest miejscem kojarzonym z głównymi wyjazdami wakacyjnymi , tak już jest i zupełnie nie potrafię tego uzasadnić . Zimowe wyjazdy to były na narty ( kiedyś , jak zdrowie pozwalało ) , albo "w poszukiwaniu lata zimą "

Czekam na więcej

Pozdrawiam
Piotr

Piotrze dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam wzajemnie. Co do tej drugiej wiosny się zgadzam, niestety teraz doświadczamy drugiej zimy a to już nie jest takie fajne

Zapraszam na kolejne odcinki relacji.

Wstaje kolejny dzień. Dość tego lenistwa, trzeba się gdzieś ruszyć.
Jako że to nasza druga wizyta na Istrii mieliśmy dylemat co chcemy teraz obejrzeć. Ale doszliśmy do wniosku że nie będziemy się powtarzać. Pula, Rovinii, Motovun czy Grožnjan już widzieliśmy, dlatego tam nie pojedziemy.
Na pewno chcemy przejechać wzdłuż wybrzeża na północ ale ze względu, że dzisiaj jest pochmurnie wolimy ten dzień przeznaczyć na eksplorację interioru a nad morze wybrać się w kolejnym dniu.

Miejsce stacjonowania we Vrsarze naturalnie nakierowało mnie na cel dzisiejszej wycieczki. Przejedziemy wzdłuż Limskiej Dragi i popatrzymy co tam warto odwiedzić.

A co takiego ta Limska Draga? Nie jest geologiem żeby prowadzić tu wykład ale coś doczytałem a coś udało mi się zobaczyć więc może kogoś to zainteresuje. Każdy zna Kanał Limski, który jest częścią właśnie tej Limskiej Dragi czyli doliny lub wąwozu (nie wiem jak to określić prawidłowo). Jest to wąwóz utworzony przez kiedyś płynącą tu rzekę Pazinčicę, która ze względu na procesy geologiczne zmieniła bieg (wpłynęła pod ziemię). Wąwóz częściowo zalało morze i powstał Kanał Limski ale większa jego część przebiega lądem. Najlepiej zilustruje to mapka z wikipedii.



Nad Kanał Limski wrócimy później a na początek jedziemy do ruin zamku Dvigrad



Dvigrad to średniowieczne miasto i fort. Od XVIII wieku całkowicie zrujnowane i opuszczone ale wcześniej tętniło życiem i było zamieszkiwane nawet przez kilka tysięcy osób.
Ruiny zwiedzać można za darmo, nie ma żadnej kasy czy obsługi. Jednak do niektórych fragmentów nie ma dostępu po są zakratowane (nie wiem jak wygląda to w sezonie).
Całość robi bardzo ciekawe wrażenie szczególnie że kamienie obrośnięte są taką "romantyczną" zielenią. Niestety pogoda nie pozwala wydobyć ze zdjęć pełnego ich piękna. Brakuje błękitu nieba





Z ruin jest piękny widok na pobliski wiadukt w ciągu autostrady A9 spinający dwa brzegi Limskiej Dragi.



Wiadukt oddano do użytku w 1991 roku. Wznosi się 125 metrów ponad dnem doliny.



Zapuszczamy się między pozostałości miasta



i focimy dookoła.





Z góry ponoć lepiej widać.






Powoli idziemy do samochodu, byliśmy tu sami. Wcześniej minęliśmy się jedynie z grupą która przyjechała samochodem na francuskich tablicach.



Kolejny przystankiem naszej wycieczki jest Žminj. To też miasteczko z bardzo długą historią ale nie popadło w taką ruinę jak Dvigrad lecz z czasem zostało przebudowane i ze starej zabudowy niewiele już pozostało.

Ciekawy jest kościół Św. Michała Archanioła. Jest to kościół barokowy zbudowany na miejscu wcześniejszego małego zamkowego kościółka. Z ciekawostek na boczną fasadę przebudowano wcześniejszą zamkową ścianę.



Na frontowej ścianie rzeźba naszego wspólnego patrona (mojego i kościelnego ).



Obok miejskie studnie.



Idziemy w stronę wieży która pozostała po średniowiecznych murach.



Nie wiem czy jest zamieszkała, ale balkonik ma niczego sobie.




Obchodzimy jeszcze okoliczne uliczki odnajdując ślady nadchodzącej wiosny.
Żonkile w pełnym rozkwicie.



Tu też pięknie zakwitło ale nie wiem co to za roślina? Może ktoś rozpozna.



Wsiadamy do auta i jedziemy dalej ale to już w kolejnym odcinku. Zdradzę tylko że jedziemy do stolicy.

Pigwowiec tak u mnie wygląda , gdy rozpoczyna kwitnienie , więc stawiam na pigwowiec ale pewny nie jestem


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Pigwowiec tak u mnie wygląda , gdy rozpoczyna kwitnienie , więc stawiam na pigwowiec ale pewny nie jestem
Pozdrawiam
Piotr

Przeglądając teraz zdjęcia kwitnących pigwowców muszę przyznać Ci rację. To chyba to - dziękuję.

To co mnie urzekło w Istrii, to weneckie miasta zachodniego wybrzeża, ślady habsburskiego okresu na Riwierze Opatijskiej, opadający do morza masyw Učka na dłuższe wędrówki i istryjska Malvazija. To dla mnie region numer dwa w Chorwacji

komaciek napisał(a):To co mnie urzekło w Istrii, to weneckie miasta zachodniego wybrzeża, ślady habsburskiego okresu na Riwierze Opatijskiej, opadający do morza masyw Učka na dłuższe wędrówki i istryjska Malvazija. To dla mnie region numer dwa w Chorwacji

Tego wszystkiego udało mi się doświadczyć podczas tej wizyty - może poza wędrówką po Učkce (nie wiem jak to odmienić) - choć autem przejechaliśmy górą w jedną stronę. Zapraszam na kolejne odcinki.

Jak fajnie zobaczyć po długim czasie Twoją żonę Pozdrów Ja ode mnie koniecznie

Ciekawe miejsca odwiedzacie. Dla nas cała Istria to jedna wielka nieznajoma. I o ile z wybrzeża coś tam widziałam w relacjach tak interior całkiem obcy
Tylko ten nurek mnie zaniepokoił - chyba długo mu się zeszło z pływaniem skoro aż skamieniał biedaczek

Kapitańska Baba napisał(a):Jak fajnie zobaczyć po długim czasie Twoją żonę Pozdrów Ja ode mnie koniecznie

Pozdrowię na pewno - dziekuje

Kapitańska Baba napisał(a):Ciekawe miejsca odwiedzacie. Dla nas cała Istria to jedna wielka nieznajoma. I o ile z wybrzeża coś tam widziałam w relacjach tak interior całkiem obcy
Tylko ten nurek mnie zaniepokoił - chyba długo mu się zeszło z pływaniem skoro aż skamieniał biedaczek

Ciężko pewnie was naciągnąć na nieżeglarskie wycieczki to i interioru nie poznajecie. Ale akurat Istarski jest bardzo ciekawy i warto. Co do nurka to pewnie czeka do lata żeby trochę opalenizny lapnąć bo coś bledziutki taki

Była krótka przerwa w relacjonowaniu ale już do was wracam.

Poprzedni odcinek zakończyłem informacją, że jedziemy do stolicy.

Oczywiście stolicy Istarskiej županiji czyli do Pazina. Stolica zbyt wielka nie jest bo wg Wiki liczy 4300 mieszkańców czyli mniej niż wieś w której obecnie zamieszkujemy, no ale to jednak Chorwackie "miasto wojewódzkie".

Dojeżdżamy do miasta i z lenistwa staram się zaparkować gdzieś na starym mieście. Zapuszczamy się w coraz węższe uliczki i ciągle nie mogę nic wolnego znaleźć, każda kolejna coraz bardziej stroma aż tak bardzo, że już bym się bał zostawić auta na ręcznym. Na szczęście da się go objechać w koło i nie musimy się cofać. Przy drugim okrążeniu parkujemy już wcześniej na parkingu przy Centrum Kultury.

Idziemy się przejść. Przechodzimy przez centralny plac miasta.




Pijemy szybką kawę w jednej z kawiarni i idziemy stronę Zamku.




Po drodze mijamy XVIII wieczną Dzwonnicę św. Mikołaja niestety pięknie opakowaną w folii z powodu remontu




Drogowskazy kierują do dwóch głównych atrakcji miasta.



Ktoś zgasił papierosa na trawniku - nieładnie.



A oto już i sam Kaštel



Jest dość stary bo powstał w 983 roku ale później był wielokrotnie przebudowywany.




W środku działa podobno multimedialne muzeum ale nieczynne w poniedziałki (a mamy akurat poniedziałek)



Pozostaje nam tylko widok zewnętrza.



Obok zamku znajdują się jeszcze takie malownicze ruiny.



Zamek pasadowiony jest na wysokiej skarpie. Zdjęcie nie oddaje widoku tej przepaści.



Kawałek dalej jest most łączący brzegi wąwozu.



A w dole druga miejska atrakcja czyli Pazinska jama



Tymi schodami można dojść do jaskini.



Kawałek dalej Pazinčica znika w czeluściach skał i kończy swój nadziemny bieg.



Niestety atrakcja otwarta tylko w sezonie



Na przeciwnej skale podest z którego chętni mogą zakosztować adrenaliny czyli Pazinska Zip Line.



Dla chętnych link do organizatora atrakcji https://www.facebook.com/zipline.pazin
Obejrzałem sobie kilka filmików. Nie wiem ile musiałby mi ktoś zapłacić bym się zgodził tak zjechać?

Wracamy na most



Pazinčica widziana z mostu. Z lękiem wysokości nie polecam zaglądać w dół.




Rzeka jest ciekawa nie tylko z tego że kończy bieg pod ziemią. Wyżej tworzy też malownicze kaskady. Dowiedziałem się o nich później ale dla zobrazowania zdjęcia z GM




Zamkniętych atrakcji więcej nie odwiedziliśmy, wracamy więc do samochodu. Tak na serio to widziałem wcześniej, że nie uda nam się zwiedzić zamku i jaskini więc nie jesteśmy rozczarowani.





Jeszcze tylko kilka minut i opuszczamy miasto. Wracamy na drugi koniec Limskiej Dragi.

Dziękuję za pokazanie Dvigradu; podczas pobytu na Istrii odpuściliśmy sobie go, tak jak Zarečki Krov oraz Vodnjan. Zatem trzeba kiedyś tam wrócić

Ze zjazdu nie skorzystałabym za nic w świecie Fajny ten kastel, rzeczka i okolice również urocze. Szkoda, że jaskinia zamknięta, takie miejsca bardzo lubię odwiedzać

te kiero napisał(a):Dziękuję za pokazanie Dvigradu; podczas pobytu na Istrii odpuściliśmy sobie go, tak jak Zarečki Krov oraz Vodnjan. Zatem trzeba kiedyś tam wrócić

Po twojej relacji widzę że jesteś niezłym szperaczem ciekawych miejsc na pewno jeszcze kiedyś uda ci się je zobaczyć

Kapitańska Baba napisał(a):Ze zjazdu nie skorzystałabym za nic w świecie Fajny ten kastel, rzeczka i okolice również urocze. Szkoda, że jaskinia zamknięta, takie miejsca bardzo lubię odwiedzać

W tym dniu najbardziej brakowało nam słońca na szczęście już wkrótce dostaniemy go w hurtowej ilości