Zimowa Istria 2022

Po śniadaniu już w czwórkę jedziemy w miasto. Moglibyśmy się przejść ale bierzemy auto bo przy okazji zrobimy też małe zakupy.

Parkujemy tuż przy Opatijskiej Luce.



Tuż obok znajduje się Park Angiolina do którego wchodzimy.
Tam też fajnie "zagospodarowany" mur. Oni wszyscy tu kiedyś byli.



To żółte to Hotel Kverner z 1884 co czyni go podobno najstarszym w Chorwacji



Ciekawe "zagospodarowanie" pniaka. Obok gablotka z opisem słoi i tablica ze wskazaniami co w czasie wzrostu drzewa w Opatiji się wydarzyło.



Piękne te palemki



Centrum Opatiji



A to jej ikona i pocztówkowe ujęcie.



Coś w tej rzeźbie musi być bo podoba się i nam i galeb-om



Woda nie może być bardzo zimna



Nasi tu byli

W końcu przynajmniej dla nas (Galicjan) to było też nasz morze



Do zobaczenia Djevojko s galebom



Ten pomnik nie jest już tak powabny Ale postać to znany chorwacki pisarz Miroslav Krleža



Mimo że to czwartkowe przedpołudnie to spacerujących ludzi jest coraz więcej.



Chcemy siąść gdzieś na kawę ale wszystko pozajmowane.



A tu tyle wolnych stolików - siadamy i zamawiamy. Dwie kawki i dwie cole.



Kelner coś nie chce długo rachunku przynieść, to idę do niego zapłacić i wychodzimy.
W kieszeni mam 100 kun ale po chwili muszę wrócić po kartę
Już wiem dlaczego tu tyle pustych stolików



Wracamy potem do auta i jedziemy na zakupy gdzie oczywiście kuszą promocje



Trzeba tradycji dać zadość.
Co do zawartości kieliszka muszę dodać, że to nasze tegoroczne odkrycie. Pelinkovac - nie żebyśmy go nie znali.
Już 10 lat temu przywieźliśmy sobie nawet do Polski butelczynę ale nie mogliśmy jej zmęczyć i w końcu zawartość trafiła do zlewu.
Nie podeszło i od tamtej pory nie próbowaliśmy aż do tego roku. A teraz pykło i nie wiem jak mogło wcześniej nie smakować

Wieczorem wybraliśmy się na kolejną włóczęgę po mieście.

W mieście miesza się nowoczesna architektura.



Djevojka s galebom nas chyba śledzi.



Z tą XIX wieczną



Ten palmowy park jest zachwycający



Jeszcze jedna willa.



Otoczona palmami.



To kładka prowadząca do Amerykańskich ogrodów.



To położony na wzgórzu tarasowy ogród botaniczny. Niestety o tej porze był już zamknięty, ale zobaczyliśmy część zewnętrzną.



Ogród czeka na prawdziwą wiosnę.



Ale niektóre krzewy zaczynają już kwitnąć.



Tak jak ta mimoza w czyimś ogrodzie.



Dochodzimy do Kościoła Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Jego bryła widoczna jest prawie z każdego miejsca miasta bo położony jest na wzgórzu nad nim.



Zbudowany został w okresie międzywojennym XX w, w stylu neoromańskim.



To już koniec tego dnia, słońce już zaszło - wracamy na kwaterę.

Katerina napisał(a):Gdyby nie ten rachunek, to spacer byłby idealny. Bardzo tam romantycznie, odnalazłabym się świetnie w tym - mogę powiedzieć - majestatycznym mieście. Zachwycające budynki i ogrody.
A pomnik dziewczyny to sam wdzięk - i jak to ująłeś - powab
Z pelinkovcem też się bardzo zaprzyjaźniłam od dwóch lat Doskonały do porannej kawy - tak mnie nauczyli w Komiży.
Jak te krafne smakują? Tak jak te polskie?

Krafne były marketowe i podobnie jak polskie pączki marketowe - nic specjalnego w smaku.

Co do samego miasta to fajne na takie 3 dni jak byliśmy, ale raczej fjaki wakacyjnej tam byś nie poczuła - zbyt jak to ujęłaś majestatyczne

maslinka napisał(a):Uskutecznialiście fajne spacery po Opatiji

Kościół Zwiastowania NMP bardzo nam się podobał w środku. I roślinność jest w mieście powalająca

Tak, kościół też mi się w środku spodobał, ale tylko zaglądnąłem i nie robiłem zdjęć bo trwała akurat msza.
A co do roślinności to byłem w szoku że tu tyle palm rośnie. Przecież to północ Chorwacji a więcej jest tam ich niż w wielu dalmatyńskich miastach.

Kapitańska Baba napisał(a):Co do cen kawy...ostatnio w szpitalu za cappuccino płaciłam niewiele mniej a sceneria jednak troszeczkę inna Wolałabym dopłacić te 5 kun i wypić tam gdzie Wy

Niezłe te szpitale tam u siebie macie

Kolejny dzień zapowiada się pochmurny



Dzisiaj w planach mamy Rijekę.
Dojazd zajmuje kilkanaście minut, szukanie miejsca do zaparkowanie drugie tyle
Jest bardzo duży parking tuż przy porcie https://goo.gl/maps/snuKz88FXAoXT7sB6
ale ani jednego miejsca. Krążę w koło niego licząc że coś się zwolni ale gdzie tam.
Daje sobie siana i jadę dalej.
Miejsce znajduję tutaj: https://goo.gl/maps/tuwCdVsVCWMVm4216
Możemy wreszcie rozpocząć zwiedzanie



Zaletą parkingu jest to, że jesteśmy w samym centrum czyli na Korzo.





Symbol miasta czyli miejska wieża zegarowa




Idziemy w kierunku nadbrzeża. Murale w przejściu podziemnym.



Po drugiej stronie zaczyna się dzielnica targowa. Są tu trzy duże hale targowe i wiele straganów rozstawionych przy pobliskich uliczkach.



Jedną halę zajmuję sprzedawcy wszelakich owoców morza.



Miejsce jest bardzo oblegane, tworzą się kolejki do wielu stoisk.



Na straganie kupujemy suszoną smokve. W wakacje ciężko nam ją zawsze kupić bo jeszcze nie ma na nią sezonu (wszędzie są tylko świeże) a teraz jest tu na każdym stoisku.



Tuż obok znajduje się Rijecka marina.



Zimuje tu trochę takich olbrzymów.




Kawałek dalej dochodzimy do gmachu Teatru Narodowego.
Budynek w stylu CK podobny do innych tego typu budowli z tego okresu na całym obszarze monarchii.



Teatr im. Ivana Zajca stoi przy placu tegoż kompozytora. A sam Jasiu Zajączek służy jako punkt obserwacyjny dla odpoczywających galebów.




Miasto zabudowało pobliskie wzgórza.



Trochę miejskich fotek.





Ponownie dochodzimy do Korzo. Reszta spaceru w kolejnym odcinku.

Kapitańska Baba napisał(a):Za to w marinie wypatrzyłam cudo Żeby tak kiedyś wejść na taki pokład.....trzeba mieć marzenia

Domyślam się że chodzi o ten z masztami