Zelwa

Tak ze 2-3 razy wpadliśmy do Sejn - senne, urocze miasteczko, Największe wrażenie zrobiła na nas Biała Synagoga.





Niestety nie zachowały się oryginalne wnętrza - jest tylko wystawa fotograficzna...
Wiele ciekawych rzeczy o Sejnach tu :klik



Rzeka Marycha w Sejnach:



Pomnik Matki Polki (zwany też Pomnikiem Zwycięstwa)

Powoli zbliżamy się do końca - została nam tylko dwie poważniejsze wyprawy: na pierwszy rzut kółeczko najpierw wzdłuż litewskiej granicy i potem cały czas lasami do jeziora Wiłkokuk. Trasa miejscami trudna i piaszczysta, ale robiąca na nas spore wrażenie - naprawdę cudowny, pachnący las, zupełne pustkowia + niespodzianka historyczna.

Pętle jak u Franza w Alpach szkoda, że to już końcówka

Gdzie mi tam do Franza . Tym niemniej mógłbym po takim lesie jeździć godzinami. Albo kiedyś na starość kupić jakaś chałupę w takiej głuszy. Wioseczki a raczej przysiółki leżące na granicy polsko-litewskiej, którą tworzy tu rzeka Marycha: Budwieć, Stanowisko i Szlamy to naprawdę cudowne miejsca, zagubione w lesie, takie zupełnie "poza czasem". Zimą muszą tam być kompletnie odcięci od świata...

Podczas poprzedniej wycieczki mieliśmy chętkę dojechać aż do trójstyku granic Polski, Litwy i Białorusi, ale bardzo piaszczysty dukt dał nam w kość i nie daliśmy rady - zrobimy to następnym razem... Na deser tylko dwie fotki z ostatniej wyprawy na Litwę do Kopciowa (Kapčiamiestis) na Litwie: to dosłownie kilka kilometrów od granicy - droga (szutrowa) wiedzie cały czas przez las. Pozdrawiam, do zobaczenia!!!







Adomas Mickevičius i Emilija Pliaterytė...

Tak się to pisze po litewsku

W sumie co do Adomasa M.,
to Litwini nie kwestionują tego, że był Polakiem, ale jednocześnie podkreślają, że był i Litwinem.
"Litwo Ojczyzno nasza" nie stało w sprzeczności z tym, że był polskim patriotą.
Trudno z tym się nie zgodzić.

Wtedy było to normą, dopiero pod koniec XIX wieku zażądano, żeby ludzie się określali jasno,
czy są "prawdziwymi" Polakami lub Litwinami, bez tego i

Bardzo fajna relacja

Lednice napisał(a):Tak się to pisze po litewsku

W sumie co do Adomasa M.,
to Litwini nie kwestionują tego, że był Polakiem, ale jednocześnie podkreślają, że był i Litwinem.
"Litwo Ojczyzno nasza" nie stało w sprzeczności z tym, że był polskim patriotą.
Trudno z tym się nie zgodzić.

Wtedy było to normą, dopiero pod koniec XIX wieku zażądano, żeby ludzie się określali jasno,
czy są "prawdziwymi" Polakami lub Litwinami, bez tego i

Bardzo fajna relacja

Troszkę szczypnęło, że miasteczko było kilka kilometrów od granicy i nie dali choć dwujęzycznej tablicy... Ale w sumie to trochę było zamieszania w historii z tą "litewskością" - wszak w Wielkim Księstwie Litewskim mówiono raczej językiem zbliżonym do teraźniejszego białoruskiego... A ten dzisiejszy litewski to bardziej tamten żmudzki. Cóż - jak zwykle trudna historia, ale może o tym w relacji z Wilna i okolic, kiedyś... Fakt jest faktem, że jak każdy niewielki kraj, który się na niepodległość wybił lubią podkreślać swoją odrębność, nawet tak trochę na siłę. Fajnym komentarzem do tego niech będą też tłumy Litwinów w sejneńskiej Biedronce -hehehe... Dzięki!

Świetna relacja, dziękuję.
Marycha,... miło, że o niej napisałeś. Mała, płytka rzeczka, trudna do płynięcia kajakiem ale piękna.
Giby, tam w 1920 roku, batalion legionów zatrzymał natarcie dywizji litewskiej.
Pozdrawiam

Przeczytałem i czyta będę dalej.

Adam's napisał(a):Świetna relacja, dziękuję.
Marycha,... miło, że o niej napisałeś. Mała, płytka rzeczka, trudna do płynięcia kajakiem ale piękna.
Giby, tam w 1920 roku, batalion legionów zatrzymał natarcie dywizji litewskiej.
Pozdrawiam

Walki w latach 1919-1920 na tych terenach były ostre, Sejny kilka razy przechodziły rąk do rąk: najpierw było powstanie sejneńskie, a potem bitwa o Sejny w czasie kampanii 1920 roku.

A co do Marychy -gospodarz mówił, że charakterem miejscami przypomina rzeczkę górską. Kajakarzy na niej widzieliśmy wielokrotnie.

Krótkie podsumowanie praktyczne, jeżeli ktoś się zamierza wybrać:
1. Aktywności: polecam rowery (w wielu gospodarstwach agroturystycznych są do wypożyczenia, jak się nie chce wozić swoich) - mnóstwo fajnych tras, lasami, nad jeziorami, na Litwę... Na jeziorze Pomorze i Zelwa można popływać na desce, albo wiosłową łódką, wędkowanie jak najbardziej - także drapieżniki. Wycieczki - Druskienniki, Wilno, Wigry, Puszcza Augustowska - do wyboru, do koloru. Kajakowanie rzeczką Marychą...

2. Co kupić, co zjeść - na pewno podlaskie i litewskie sery i wędliny (kindziuk, skilandis, palcówka, wedzonki) - polecam sklep litewski w Sejnach i sklep "U Szarejków" w Gibach, ciemny chleb litewski z kminkiem w liściach tataraku, kwas chlebowy. Wódeczki (Suktinis, bimberek), w knajpach bardzo tanio i smacznie, dużo punktów ze sprzedażą świeżej, wędzonej i smażonej ryby (tanio!!!).

3. Mieszkanie - nad Zelwą jest pole kempingowe, bardzo fajnie położone, nie zatłoczone, jest sporo agroturystyk, zarówno we wsi jak i nad samym jeziorem, ceny bardzo umiarkowane. Nasz domek (6 miejsc do spania i wszystkie wygody) kosztował 200/noc za całość.

4. Bardzo przyjaźni ludzie, zero turystycznego zgiełku, bardzo mała gęstość zaludnienia, wielkie przestrzenie lasów praktycznie odludne, ze wspaniałą przyrodą. Świetne powietrze, czysta woda w jeziorach. Czego chcieć więcej ?

Na wakacje nie...ale dałeś mi do myślenia jeżeli chodzi o długie weekendy...świetna relacja i jeszcze lepsza miejscówka

słoma79 napisał(a):Na wakacje nie...ale dałeś mi do myślenia jeżeli chodzi o długie weekendy...świetna relacja i jeszcze lepsza miejscówka

Z miejscówek jest jeszcze leśniczówka w Wiłkokuku - leśniczy ma mieszkanko na wynajem: tam jest już totalna głusza i jeziorko całkiem dla siebie.

Fajna relacja
Już patrzyłem na mapkę ....około 600 km , na parę dni pewnie się skuszę

Ja mam około 300 km i po tej relacji jestem przekonany, że muszę tam kiedyś pojechać.
Dziewicza natura, mało ludzi, lubię takie klimaty.
Świetna relacja, dzięki .