Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

Dzień 9. (7 lipca, niedziela): Popołudnie w Cresie - część druga, krótkie plażowanie i początek wieczoru w Velim Lošinju

Jeszcze chwilę pokręcimy się po mieście Cres, bo wyszło słońce i wszystko wygląda jeszcze piękniej



Idziemy do pomnika Frane Petrića:



Au! Oparzyłam się gorącym metalem rzeźby :



Frane Petrić żył w XVI wieku, był renesansowym filozofem wywodzącym się z chorwackiej szlachty. A urodził się właśnie na wyspie Cres. Co roku we wrześniu w mieście odbywają się Dni Frane Petrića - filozoficzne sympozjum

Jesteśmy pod urokiem creskiej starówki, zwłaszcza w promieniach słońca:





Tutaj jedliśmy 13 lat temu :



Powoli zmierzamy w stronę samochodu.




Skoro jest słonecznie, dobrze byłoby się znaleźć na jakiejś plaży.

Crkva sv. Luciji:



Porcik i widok w stronę creskiej mariny:




A cóż to za ustrojstwo? (z niebieskimi półkolami):



Wygląda na suchy dok do remontu statków:



Pogled w kierunku promenady prowadzącej na kemping Kovačine:


(Ludzie plażują i się kąpią; trochę im zazdrościmy.)

Tam już jednak nie dotrzemy, najwyższa pora zapakować się do Maździaka i ruszyć w drogę powrotną do Nerezine. Obowiązkowy przystanek na podziwianie widoku na miasto Cres:



Aż chce się fruwać :



Stolica wyspy świetnie się prezentuje z tej perspektywy:




Na dole też jest pięknie , choć, muszę uczciwie przyznać, Cres nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak Mali Lošinj. Pewnie w dużej mierze to kwestia pory dnia. Wieczorem w miasteczkach zawsze jest bardziej klimatycznie

Wpadamy na kwaterę, zabieramy plażowy majdan i idziemy w stronę plaży Galboka, do której mamy trochę dalej niż do Bučanje. Można powiedzieć, że obie leżą w granicach "słoweńskiej wioski" i znowu głównie Słoweńców tu spotykamy Jest całkiem luźno:



i można w spokoju poczytać książkę:



Bo o opalaniu możemy pomarzyć - plażę o tej porze (po 17:00) spowija cień. Uroki mieszkania pod pasmem Osorščicy Mamy więc dzisiaj jeden z dwóch dni bez kąpieli na tych wakacjach Nadrobimy jutro

Z ciekawostek - pojawia się pan sprzedający pączki. Słoweńcy chętnie kupują, najczęściej z nadzieniem jabłkowym Nietypowo raczej.

Robi się chłodno (jeszcze zatęsknimy za odczuciem chłodu, od jutra dzikie upały ), więc powoli zbieramy się stronę naszej kwatery. A tam szybko się ogarniamy, bo przedostatni wieczór na wyspie (jak ten czas leci! ) chcemy spędzić w Velim Lošinju.

Tym razem nie parkujemy w lesie, ale też powyżej miasteczka, niedaleko kortów tenisowych i za darmo Zejście na starówkę:



Piękny kwiat passiflory (męczennicy):



i ciekawa ławeczka, którą mijamy po drodze:



Veli Lošinj odwiedziliśmy już jednego popołudnia, ale była to bardzo krótka wizyta. Tym razem będziemy odkrywać miasteczko powoli i z uwagą





Już mi się bardzo podoba A to dopiero pierwsze kroki i kadry



Dziwne pamiątki:



i świetne stoliki w pobliskim kafiću:




Aż chce się usiąść, jednak w tym miejscu nas nie nakarmią. Pójdziemy dalej, dużo dalej Tymczasem zostawiam Was w towarzystwie galebów :



A do odkrywania miasteczka wrócimy niebawem

Cres wygląda zupełnie inaczej przy ładniejszej pogodzie, ale nie zamieniłabym go na Veli Lošinj. Fajnie było zobaczyć i pozwiedzać, ale bardziej odpowiadały mi “moje” okolice.

Epepa napisał(a):Cres wygląda zupełnie inaczej przy ładniejszej pogodzie, ale nie zamieniłabym go na Veli Lošinj. Fajnie było zobaczyć i pozwiedzać, ale bardziej odpowiadały mi “moje” okolice.

O tak, Veli Lošinj to zupełnie inna bajka niż miasto Cres. Ładniejsza, ciekawsza, bardziej klimatyczna

maslinka napisał(a):i ciekawa ławeczka, którą mijamy po drodze:

Ławeczka w stylu Gaudiego.

megidh napisał(a):Ławeczka w stylu Gaudiego.

Tak, zdecydowanie to jest ten styl

Podobna ławeczka jest też w Mali Losinj. Koło restauracji Bocca Vera.

Marlowe1994 napisał(a):Podobna ławeczka jest też w Mali Losinj. Koło restauracji Bocca Vera.

Niestety, nie widzieliśmy jej


Dzień 9. (7 lipca, niedziela): Wieczór w Velim Lošinju

Idziemy nadmorską ścieżką od kościoła sv. Antuna Opata w stronę półwyspu z parkiem i cmentarzem:




Można zobaczyć, jak zmienił się Veli Lošinj przez ostatnie sto lat:


Fajny pomysł z porównaniem zdjęć

Niektórzy jeszcze się kąpią (i skaczą ze skałek):



A my mijamy kościółek Zwiastowania NMP:




Do wieżyczki z widokiem pójdziemy później, na razie jest zajęta :



Pogled na fragment parku i dzwonnicę kościoła św. Antoniego:




oraz (w przeciwnym kierunku) na Televrinę:



Na skałkach wciąż jeszcze świeci słońce, można plażować:



My tymczasem wspinamy się ścieżką prowadzącą od cmentarza (na który zajrzymy później) w stronę centrum:



Znowu jesteśmy na małej urokliwej starówce:




którą zresztą za chwilę opuścimy, bo wymyśliliśmy sobie spacer do zatoki Rovenska. To port rybacki, obecnie część V. Lošinja. Idzie się do niego bardzo przyjemnymi uliczkami, a po drodze można zobaczyć takie ciekawostki:



oraz podziwiać bujną roślinność:




Niestety, ta palma padła ofiarą szkodnika:



Zatoka Rovenska ma fajny klimat, który tworzą kolorowe domki rybaków i cztery restauracje.



Zasiadamy w jednej z nich (Bistro Sirius). Pizza jest smaczna, tylko dlaczego Małż znowu robi mi zdjęcie, kiedy przełykam :



Z Rovenskiej mam jeszcze tylko zdjęcie falochronu, który został wybudowany w 1856 roku z inicjatywy arcyksięcia Ferdynanda Maksymiliana Habsburga (brata Franciszka Józefa):


Falochron miał chronić stocznię, która powstała w tej uvali.

Bardzo dziwne, że tak mało pstrykałam w Rovenskiej, ale chyba udzieliła mi się leniwa atmosfera tego miejsca Musicie sami zobaczyć, jak tam jest Polecam!

Wracamy brzegiem morza w kierunku centrum V. Lošinja. A oto galerija - na zdjęciach porównawczych i na naszej fotce:




Służyła za schronienie przed borą. Teraz wiatr może tu hulać, bo szyb brak. Ale za to jest klimatycznie Zaglądamy na cmentarz, który, jak to często bywa w Chorwacji, zapewnia pogled na Jadran:




Na placu przed kościołem św. Antoniego załapujemy się na fragment koncert orkiestry w ramach obchodów dnia św. Grzegorza:



Przystajemy na moment i słuchamy... Okazuje się, że 13 lat temu byliśmy w Velim Lošinju również 7 lipca Być może teraz załapaliśmy się na koncert tego samego zespołu co w 2011 roku :



Dwa powyższe zdjęcia pochodzą z relacji Po Pagu i Cresie przygoda nas niesie
Niezły zbieg okoliczności

Chcemy jeszcze podejść do XV-wiecznej wieży, w której obecnie mieści się muzeum. Można podziwiać z niej widok na miasto:


Jednak 6 euro (od osoby) wydaje nam się ceną zbyt wygórowaną jak na tak niewysoką budowlę. Odpuszczamy, być może niesłusznie, bo w cenie było też zwiedzanie małej ekspozycji... Nie przepadamy za muzeami, więc szczególnie nie żałujemy

Zamiast tego pokręcimy się jeszcze trochę po nabrzeżu:




Chłoniemy wyjątkowy klimat V. Lošinja:




Kot stołujący się w jednej z miejscowych restauracji ma tu niezłą ucztę. I jak pięknie podaną! :



Na koniec wizyty w miasteczku spotykamy stadko kóz buszujące w krzaczorach :




Jest już po 21:00, powoli zmierzamy w stronę Maździaka. Veli Lošinj (podobnie jak 13 lat temu) zrobił na nas duże wrażenie i bardzo się nam spodobał Moglibyśmy zostać w miasteczku dłużej, ale uwielbiamy też spędzać wieczory w naszym apartamentowym ogródku, a dzisiaj mamy taką możliwość po raz przedostatni

Siedzimy więc przed domkiem do późna, a ja testuję zagrzebską IPĘ o ciekawej nazwie :


Bardzo smaczną zresztą

Jutro zapraszam na ostatnią kajakową wycieczkę na wyspach Lošinj/Cres

My też darowaliśmy sobie wejście na wieżę. Zwiedzanie muzeów nie jest dla mnie jakimś priorytetem. Wolę spacery po starówkach, wędrówki nadmorskimi ścieżkami i kajak. Veli Lošinj kolorowy i klimatyczny, takim go zapamiętałam.

maslinka napisał(a):Na dole też jest pięknie , choć, muszę uczciwie przyznać, Cres nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak Mali Lošinj. Pewnie w dużej mierze to kwestia pory dnia. Wieczorem w miasteczkach zawsze jest bardziej klimatycznie

Spodobał mi się Cres z Twych zdjęć. Przed wakacjami na Krk-u myślałem o tym by przeprawić się na Cres i podjechać do do stolicy wyspy. Ostatecznie do tego nie doszło.

Oba miasta mi nieznane i oba na Twoich zdjęciach sprawiają bardzo miłe wrażenie
Sama nie wiem które z nich bardziej mi przypadło do gustu
Kozy z wieczora - no takie niespodzialnki absolutnie uwielbiam

Epepa napisał(a):My też darowaliśmy sobie wejście na wieżę. Zwiedzanie muzeów nie jest dla mnie jakimś priorytetem. Wolę spacery po starówkach, wędrówki nadmorskimi ścieżkami i kajak.

Zdarzają się ciekawe muzea i dla nich robimy wyjątek Lubimy też wchodzić na wieże widokowe, ale dobrze jeśli są trochę wyższe od tej w Velim Lošinju i roztacza się z nich szerszy widok

Dawigs napisał(a):Spodobał mi się Cres z Twych zdjęć. Przed wakacjami na Krk-u myślałem o tym by przeprawić się na Cres i podjechać do do stolicy wyspy. Ostatecznie do tego nie doszło.

Bo to całkiem miłe miasto Na pewno uda Ci się je zobaczyć przy okazji kolejnych chorwackich wakacji

Kapitańska Baba napisał(a):Kozy z wieczora - no takie niespodzialnki absolutnie uwielbiam

Trzeba też było uważać, jadąc w nocy główną drogą przez wyspę. Kozy i owce po zmroku lubiły przesiadywać na skraju jezdni

Muzea nie są złe, choćby Krapina czy Vučedol. Czy schron w bolnici w Vukovarze. Jest wiele ciekawych miejsc do obejrzenia. Kwestia oczywiście co kogo interesuje i na ile zna język... Albo muzeum traktorów koło jaskini

Marlowe1994 napisał(a):Muzea nie są złe, choćby Krapina czy Vučedol. Czy schron w bolnici w Vukovarze. Jest wiele ciekawych miejsc do obejrzenia. Kwestia oczywiście co kogo interesuje i na ile zna język... Albo muzeum traktorów koło jaskini

Zgadzam się - niektóre muzea są świetne. Nie tylko w Chorwacji zresztą. Duże wrażenie zrobiło na mnie np. muzeum jednego statku w Sztokholmie (Muzeum Vasa)


Dzień 10. (8 lipca, poniedziałek): Ostatnia wycieczka kajakowa przed przeprowadzką

Dziś nasz ostatni dzień na wyspach Lošinj i Cres. Trochę nam smutno i mamy duży niedosyt, bo kilka planów zostało niezrealizowanych. Będzie jak znalazł przy powtórce za kilka lat

Zwykle dzień przed wyjazdem już nie kajakujemy, a Osiołek się suszy. Jednak wczoraj, ze względu na pogodę, odpuściliśmy rejs. Dziś trzeba więc koniecznie powiosłować

Jedziemy do Osoru, a naszą jednostkę pływającą zwodujemy w kanale oddzielającym wyspy:




Małż kładzie kajak na wodzie, ja go przytrzymuję przez chwilę, żeby małżonek mógł wrzucić cały nasz majdan do środka. A potem trzeba jakoś wejść do Osiołka, co wcale nie jest łatwe, mimo że do dyspozycji mamy schodki. Z perspektywy czasu - nie było to najmądrzejsze rozwiązanie, bo prąd w kanale jest dość silny. A mogliśmy skorzystać z małej plaży nieopodal, wystarczyło przejść kilka kroków

Na szczęście, siedzimy już bezpiecznie w kajaku i płyniemy wzdłuż murów Osoru:




Mijamy plażę przy ruinach klasztoru św. Marii:



i kemping Bijar, na którym mieszkaliśmy 13 lat temu.

Dzisiaj jest bardzo gorąco, nie będziemy długo wybrzydzać i po mniej więcej pół godzinie wiosłowania zatrzymujemy się na pierwsze plażowanie w takim miejscu:




Przestrzeni mamy w sam raz i sporo cienia, który dzisiaj wyjątkowo doceniamy:



Osiołek odpoczywa:



a Dzielny Flaming pracuje :



Odwiedza nas też miły koleżka :



Dwie godziny mijają nie wiadomo kiedy. Pora się zbierać, żeby zobaczyć, co jest dalej Kolejne plaże są piękne, ale niestety zajęte:




W końcu dopływamy do takiego cudeńka:




Trochę za dużo miejsca i ktoś tu jeszcze może się zjawić, ale ryzykujemy Ryzyko się opłaci, spędzimy w tej zatoczce (uvala Zatanki) 2,5 godziny tylko we własnym towarzystwie
Jest po prostu rewelacyjnie! :






Jednak wszystko, co dobre... Koło 17:00 opuszczamy tę wspaniałą miejscówkę. Niby nie jest daleko, widać przesmyk osorski:



ale jakieś 40 minut będziemy płynąć. Mijamy znowu plażę przy kempingu Bijar:



i mury Osoru:



Tym razem wysiądziemy w wygodniejszym miejscu, na małej plaży, właśnie pod murami miasta:



Wyjść z kajaka w kanale byłoby jeszcze trudniej niż wejść do niego A silny prąd stanowi dużą atrakcję dla kąpiących się tu nastolatków:



Niektórzy skaczą z mostu obrotowego:



Nieco starsi wybierają relaks na ławeczce :



My żegnamy się z Osorem. Najwyższa pora (18:00) na powrót na kwaterę i wyszykowanie się na ostatni wieczór na Lošinju, który spędzimy w "naszym" Nerezine.

Na koniec odcinka - tradycyjna mapka z zaznaczoną trasą rejsu:



Dzisiejsza wycieczka nie była szczególnie długa, ale bardzo nam się podobała. Plaże, które odwiedziliśmy (szczególnie ta druga ), pozwoliły nam na zrelaksowanie się przed jutrzejszą przeprowadzką na Korčulę. Było to idealne zakończenie kajakowych wycieczek na Cresie i Lošinju

Oprócz Chorwacji to tylko w NRD byłem, to innych muzeów nie znam

Kolejne piękne plaże. Bardzo tęsknię za kajakowaniem, ale niestety będzie trzeba teraz z tym trochę poczekać.

Ja w Cro nie mam weny na zwiedzanie muzeów, chociaż chętnie odwiedziłabym Centrum Pamięci Nikoli Tesli. W maju mieliśmy nocleg transferowy w Gospić, rzut beretem od Smiljan. Niestety dotarliśmy na miejsce za późno, a rano trzeba było wstać skoro świt i pędzić do Splitu na prom na Vis.