Zavalatica za desat osoba :)

Justyna - Ola - Jachu - Marzena - ja - Kasia - Witek - Julia - Maciej, a Tomek robi zdjęcie. Jakby co - odsyłam do zdjęcia chyba w pierwszym poście, na którym jesteśmy wszyscy i wszystkich przedstawiam

PS - nie wiem, czy zapamiętałem dobrą kolejność imion od miejsca, w którym wymieniłem Jacha... Jakby co - odwróć sobie "pełcie"

W ramach odrabiania zaległości postanowiłem w końcu przyjrzeć się, jak to desat osoba wojowało w Zavalaticy i muszę z przyjemnością stwierdzić, że jest to jedna z niewielu relacji mających w sobie to "coś".

Wspomniałeś o braku czasu, zachęcam Cię więc i apeluję: pisz szybko dalej, bo taką relację warto pisać. I czytać...

Taaaak, wieeeem... Ociągam się. No, ale - jak widzicie - piszę dalej. Dzięki wszystkim za zainteresowanie, zapraszam na kolejny odcinek naszego serialu. Trochę głupio, że dłużej w nim trwają reklamy od samego filmu. Ale lepszy rydz, niż nic.

Kompletnie już poplątałem dni. Czytaj: Co? Gdzie? Jak? I kiedy? Ale to też w sumie nie ma większego znaczenia, bo przecież i tak ważniejsze są same wydarzenia. A przed nami jedyny wspólny wyjazd z Zavalaticy. Cel - Korcula. Jakby nie było - pobudeczka rano. Wielki ZIEEEEEW, mycie, śniadanie, cała logistyka, burza mózgów itp.


Gdzieś tu była burza mózgów


Widać?

Wiem, mieszam. Jeszcze raz. Pobudeczka rano. To jasne. Wielki ZIEEEEEW? To chyba też - skoro była pobudeczka, a nie "przebudzenie" się o własnych siłach. Też tak macie? Mycie, śniadanie i (właśnie!)... burza mózgów. Znaczy ona była dzień wcześniej przy kolacji, ale i tak trzeba było wszystko jeszcze raz porządnie obgadać. Bo wiecie, desat osoba i jedan auto za pet osoba... Lotnicy więc jadą autobusem. Trzeba ich było jednak dostarczyć na przystanek autobusowy w Cara. No to zapakunek do auta i wio. Wyeksmitowani z klimatyzowanego pomieszczenia na przyjemny skwarek przy szosie w Cara, a ja zwiałem po resztę ludzi do apartamentu. Trochę jeszcze posiedzieliśmy, ktoś tam pozmywał (nie, nie Witek, on nie zmywał! ) i ruszyliśmy w terminie zbliżonym do odjazdu autobusu z Cara. Kiedy przejeżdżaliśmy przez tę mieścinę autobus stał na przystanku... ale nie do Korculi!!! Podobno miał jechać za chwilę. No to my ruszyliśmy dalej, a lotnicy czekali.


haraszaja astanowka


Tylko co robi Ola????


Ciekawe, co Jachu zmalował Już widziałem takie narady wojenne


Literat



Skoro już oni zostali, a my mieliśmy jakiś zapas czasu - nie wiedzieliśmy w sumie jaki, ale stwierdziliśmy, że duży - no to odbiliśmy z drogi prowadzącej do Korculi. Azymut - Pupnatska Luka. W zasadzie no.... zatoka, tyle że nieco szersza od Żitnej. Co prawda zanim zaparkowałem to trochę czasu zeszło. Kiedy więc z Witkiem zeszliśmy na plażę, to Marzena z Kasią i asystujący im Tomek urządzili sobie sesję zdjęciową. Skutek był różny, podobno foty na tle kamieni (otoczaków) na plaży miały być artystyczne. Co innego, że panie wyszły nieco... trupio? Aaa - no macie, zapędziłem się. Najpierw zrobiliśmy sobie foty przed drogą zjazdową do Pupnatskiej, a nas minął jakiś autobus Autotransu. Kit tam wie jaki, ale jakiś był. Potem była droga w dół. Jakby ktoś pytał: BARDZO w dół i NIE BARDZO droga Ale miałem banana na gębie


Tuż przed drogą w dół. Jeszcze nie wiedzieli, co ich czeka


Ten wiatr to taki filmowy, bym powiedział


A skoro filmowy wiatr to i film musi być


Pupnatska Luka




Rzeczona sesja fotograficzna




No no no...


This way


Nie wiem, jak można się w takim miejscu fotografować...

No dobra, powoli wracamy do auta, a tu sms od lotników, że już są w Korculi. Eeeee - napisz ktoś im, że za pół godziny będziemy. Wkrótce wylądowaliśmy w miasteczku "stołecznym" i zeszliśmy się w - że tak powiem - w kupę Dla wygłodniałych ludzi ze wsi najważniejszą instytucją była teraz mjenjacnica. W Korculi ich sporo, ale wszędzie brali prowizję. Ostatecznie pani zza okienka chyba zrobiła na nas niezły interes. Teraz na lody, a potem zwiedzanie. Wrzuciliśmy się więc na starówkę, zajrzeliśmy gdzie się dało, albo raczej gdzie nam się wydawało, że się da. Oczywiście uprzednio się rozdzieliliśmy, bo chodzenie w dychę mogło wyglądać, jak lepperowskie blokady dróg. Umówiliśmy się jeno na jedzenie w jednej z knajpek. Później i tak wyszło na to, że i restauracje wybraliśmy różne.


Każdy czasem może sobie pomarzyć














Że tam w środku kiedyś Marco Polo... kto by pomyślał


Jeszcze raz my


I te uliczki


Żeny


Dziady


Wszędobylski


Dobrze mieć czasem jakieś oparcie


Idziemy jeść?

A skoro już o restauracji mowa.... Przechadzając się po korculańskiej starówce mijaliśmy jedną taką, gdzie natychmiast zaczynało się jeść oczyma. Wystarczyło, gdy zobaczyłem jak wygląda sałatka znana u nas bliżej jako "grecka", porozumiewawcze spojrzenie na brata i już wiedzieliśmy o co kaman. Poszliśmy jeszcze troszkę pospacerować, natknęliśmy się na Julię i Macieja fotografujących tradycyjnie co się da i siebie nawzajem, zakomunikowaliśmy o "kulinarnym znalezisku" i na samą myśl zrobiliśmy się tak głodni, że długo nie zwlekaliśmy z powrotem.

Jedzenie. Mhm - było tak. Dostaliśmy ładne menu, ceny nie okazały się jakieś bardzo porażające. Zwłaszcza na samą myśl o wielkości wspomnianej wcześniej sałatki i w porównaniu do ilości jedzenia, jakie otrzymywało się u Alberta w Zavalaticy. Zatem, jeśli dobrze pamiętam - większość skusiła się na najróżniejsze mięsa. Najczęściej były to tradycyjne mixy, choć Maciej wziął chyba jakiś większy kawał, który niezbyt przypadł mu później do gustu. Przesympatyczna kelnerka zabrała karty dań, zostawiła jedną "na zapas". W oczekiwaniu na moje spaghetti z krewetkami postanowiłem prześwietlić jeszcze raz ofertę knajpy. I trach! Są muszle! No to szybko jeszcze poleciałem domówić talerz pełen przepysznych małż. Mmmmmmmmmmm, ja chcę wracać!!! Wpałaszowałem je praktycznie w chwilę, częstując krzywo spoglądających na mnie towarzyszy. Mam nadzieję, że nie zauważyli, że równie krzywo spoglądałem na nich częstując ich tymi pysznościami Było doprawdy wyśmienicie. Ach Z tak pełnymi brzuchami aż chce się... spać.


Ten zjadł chyba 4 raz lody tego dnia


Przed, a raczej już w trakcie


I po... kilku minutach


Wyżerka!

Zrobiło się dość późno, albo na tyle późno, że wkrótce odjeżdżał ostatni autobus z Korculi do Vela Luka. Z tym wiąże się też dodatkowy smaczek. Jadąc z Cara w pierwszą stronę lotnicy nie zapłacili złamanej kuny za przewóz, bo nie było miejsc siedzących. Stali i obijali się o innych podróżnych, więc mieli trasę za friko. W drugą natomiast chyba już siedzieli, co niezbyt im przypasowało, bo musieli bulić. Jak się okazało, dość słono, bo chyba nikt im nie uznał legitymacji studenckich. W Chorwacji to zresztą standard. Wieczorkiem, kiedy już zmierzchało podjechałem jeszcze po lotników do Cara, ale oczywiście nie na przystanek, tylko do naszej poznanej już wcześniej sprzedawczyni win. Znów coś od niej dostaliśmy, chyba suszone figi... ale teraz już za bardzo nie pamiętam :/


Na koniec trochę romantiko


Kasia z Witoldem


Dziewczyny, nie pchajcie się, na wszystko przyjdzie czas


Tylko, żeby nie było, że nie ostrzegałem

Została nam już tylko jedna wycieczka, na którą śliniłem się od czasu przeczytania relacji ognioszki. Proizd. Ale to już po przerwie na reklamy No i jeszcze jedna niespodzianka, ale to zostawiam na deser. Bajdełej, tego posta pisałem ponad 24h, po pierwsze dlatego, że z imageshack.us coś nie styka, a po drugie, bo praca to mnie zżera ostatnio. CDN

Właśnie po raz pierwszy przeczytałem, co napisałem powyżej. Z góry przepraszam za niezbyt zrozumiałą początkową część posta... Po 2:00 w nocy chyba była "tworzona"...

bobemce napisał(a):...wkrótce odjeżdżał ostatni autobus z Korculi do Vela Luka. Z tym wiąże się też dodatkowy smaczek. Jadąc z Cara w pierwszą stronę lotnicy nie zapłacili złamanej kuny za przewóz, bo nie było miejsc siedzących. Stali i obijali się o innych podróżnych, więc mieli trasę za friko. W drugą natomiast chyba już siedzieli, co niezbyt im przypasowało, bo musieli bulić.

Nigdy (jak do tej pory) nie korzystałem z komunikacji za przeproszeniem publicznej więc proszę o wytłumaczenie jak to jest z tym płaceniem lub nie w zależności od miejsca .

JacYamaha napisał(a):Nigdy (jak do tej pory) nie korzystałem z komunikacji za przeproszeniem publicznej więc proszę o wytłumaczenie jak to jest z tym płaceniem lub nie w zależności od miejsca .

Rzecz w tym, że w pierwszą stronę autobus był po prostu zapełniony, a że pewnie żal się kierowcy zrobiło zostawiać kogoś na przystanku to wpuścił ich na stojaka Widać - różnica jest taka, że nie płaci się za transport, tylko za fotel

Sksowal za dwa kursu i tyle

świetnaaaaa relacja
aż się chce od razu jechać większą ekipą
pozdrawiam serdecznie

Świetna relacja, od razu sobotni dyżur szybciej mija
Cieszy, że duch w /młodszym/ narodzie nie ginie-fajna z Was ekipa.
Wiadomo Pyrlandia
PozdraV

bobemce!
Specjalnie "odgrzebalam" Twoja relacje,zeby zmusic Cie do pracy Bo moze myslisz,ze nikt nie czeka na cd.
A wiec do roboty
pozdravki!

bobemce napisał(a):Tylko co robi Ola????
...

No to co robi?

bobemce napisał(a):

Sorry za OT - patrząc na Twoje zdjęcie tak mi się skojarzyło...
mizaru kikazaru iwazaru

Czytałem całą Twoją relację i w dniu 04/12/09 urodziła mi się córeczka Milenka. Więc nie ociągaj się i "kończ waść " dobrze skończ jak zacząłeś.

maslinka napisał(a):. Coś o tym wiem, też się urodziłam 4 grudnia

maslinko- to jestes taka "troche-Barborka" To fajna data,cos o tym wiem Spoznione zyczenia urodzinowe!

amigo-gratulacje!

Pozdrawiam!