Zavalatica i Korcula po raz trzeci.

To i my czytamy -Twoje relacje są pełne humoru i już czekamy na cd. Korcula była w zeszłym roku , w tym niestety nie tym chętniej poczytam !

Dzień dobry, Madziu, Myszo, Ewo i Piotrze. Rozsiądźcie się, bo po pełnych bólu godzinach doszłam do tego, że miałam wyłączony BBCode i dlatego nie mogłam wrzucać zdjęć. A nie jestem tak całkiem blondynką.... No, w każdym razie mogę pisać i wklejać.

Jedziemy sobie po polskich dróżkach, kierując się ku granicy ze Słowacją. Pierwszy postój planujemy w Inwałdzie.
Chcemy zajrzeć do Parku Miniatur i Średniowiecznej Warowni.

Przed nami zaczynają kłębić się czarne chmury. No nie, nie tak miało być. Idealny plan podróży jest zagrożony.
Dojeżdżamy. Chmury się rozstępują, a przed naszymi oczami rozpościera się świat rozrywki: dinozaury, lunapark,park miniatur, zamek, karuzele, mini zoo.
Przechadzamy się wśród miniatur najsławniejszych budowli, potem chłopcy idą na autodrom (gdzie synuś po raz pierwszy zostaje ranny w serce, ale plasterka nie chce), później Antoś kluczy w labiryncie, a my patrzymy z góry, jak chaotycznie zmienia kierunki i bezbłędnie trafia do wyjścia.









Potem warownia otoczona palisadą, "średniowieczna" osada, w której prezentowane są dawne rzemiosła, a turyści mogą spróbować sił w tkactwie lub innych sztukach.



Ale co tam tkacze i szewcy, kiedy w grocie pod zamkiem siedzi smok i co godzina wyłazi, ryczy, zieje ogniem, puszcza gazy (że się tak wyrażę) a na koniec śpiewa skoczną piosenkę o niewątpliwie edukacyjnych walorach.
Zebrana wokół dziatwa wrzeszczy ze strachu lub ryczy ze śmiechu. To zależy od stopnia wytrzymałości nerwowej.

W warowni mamy wystawę narzędzi tortur, a z opisów wynika, że używano ich powszechnie do nawracania. Wyżej zbiór zbroi i pokaz multimedialny.
Ogólnie miło, ciekawie, czyściutko (bo to średniowieczna "nówka"). Myślę, że mimo całej komercyjnej otoczki, warto wyskoczyć tam z dziećmi.





Na koniec lądujemy w pensjonacie w Milówce, babcia stawia pizzę na kolację i idziemy spać.
A rano? Śniadanie i dalej w świat.



Widok z okien o poranku.


Ps. Jeśli ktoś wie, dlaczego te zdjęcia z Image Shacka są takie małe, to niech mi przystępnie wytłumaczy. Estetów i profesjonalistów przepraszam za negatywne przeżycia wzrokowe.

Początek wyjazdu mieliśmy podobny
Przyłączam się.

W oczekiwaniu na relację przesyłam dla zainteresowanych filmik z zavalaticy

No proszę wszyscy po drodze do Cro zwiedzają Inwałd ( to dwa kroki od Wadowic) , a jeszcze do tej pory nie widzialam auta z naklejką . Blisko mamy też park pełen dinozaurów w Zatorze , dla chłopczyków kochających dinozaury pewnie tak wygląda raj .

Witaj Aga po powrocie, szybko Ci idzie, a Antek to już całkiem duży chłopak

...hmm, jedziemy dalej?

No jedziemy, jedziemy

ale większe zdjęcia poproszę...

cokolwiek poproszę...

Hej i ja przysiądę jeśli wolno.
Myślami często jestem na Korćuli i chyba za rok ją odwiedzę.

I jeszcze jedno moja żona zachorowała na multiplę , jest na to jakieś lekarstwo bo będę musiał chyba ulec.
Czy sześć osób jest się w stanie tam wbić + bagaż?
Czy to ty pojęłaś dezyzję o zakupie auta czy druga połowa.
Będę dźwięczny za twoje opinie .

Slawkuewo, mąż dyktuje , ja piszę: auto świetne, szczególnie wersja z silnikiem diesla, wysokie, przestronne, bardzo dobra widoczność, po górach , z pełnym obciążeniem spalił 6, 6 i pół. Przy ekonomicznej jeździe udało się zrobić 4itry/100km. Części zamienne są bardzo tanie, np nowy,tylny amortyzator - 37 złotych.
Sześć osób z bagażami się zmieści, ale my jeździmy w 4, wywalamy środkowe fotele i z tyłu są miejsca leżące.
Młodzież też się"zaraziła", bo córka z chłopakiem też kupili takie autko. Pozdrawiamy, Agnieszka i Sebastian.

agnieszka-bg napisał(a):...wywalamy środkowe fotele i z tyłu są miejsca leżące.
Młodzież też się"zaraziła", bo córka z chłopakiem też kupili takie autko. Pozdrawiamy

...no, proooszę, nic dodać, nic ująć

Witajcie, moi mili.
Następny etap - do Mohacza na Węgrzech, gdzie w roku 1526 rycerstwo chrześcijańskie( w tym 1600 polskich-rycerzy upamiętnionych pomnikiem) dostało łomot od Imperium Osmańskiego.
Miasteczko blisko granicy z Chorwacją stanowi niezłą bazę noclegową.
Rozpakowujemy się w apartamencie i ruszamy na spacer nad pięknym, modrym Dunajem. Dunaj ani piękny ani tym bardziej modry, nabrzeże niezbyt zagospodarowane. Jemy w nieco obskurnej knajpce zupę gulaszową, bo obiecaliśmy sobie tym razem próbować miejscowych specjałów. Zupa pyszna, ostra i dużo.
Miasteczko śliczne, ładnie utrzymane.






Przepraszam za małe zdjątka. Z fotosika będą większe.

Cześć, Majeczko. Cześć Kornicku.