Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

piotrf napisał(a):

mahadarbi napisał(a)::D
Racja, w sumie zawsze będzie bliżej do Milówki niż do Rumunii

Oooo . . . bardzo przepraszam , ale z tym stwierdzeniem pozwolę sobie nie zgodzić się Wszystko zależy od miejsca zamieszkania


Pozdrawiam
Piotr

No chyba nie chcesz powiedzieć, Piotr, że masz bliżej do tokajskiego wina niż do Milówki?!

...no proszę Temat rumuński, a tu moja ulubiona karczma

pozdr

piotrf napisał(a):

mahadarbi napisał(a):No chyba nie chcesz powiedzieć, Piotr, że masz bliżej do tokajskiego wina niż do Milówki?!

Tak się składa , że mam bliżej do Tokaju ( 215 km ) niż do Milówki ( 250 km) , a co do tokajskiego wina . . . to mogę powiedzieć ( napisać ) , że nieporównanie bliżej . . .

Biorąc pod uwagę drogi zalecane przez np. ViaMichelin , mam też bliżej do Rumunii ( 289 km ) niż do Milówki ( 381 km )


Pozdrawiam
Piotr

Aaa, no to insza inszość! To zwracam honor w takim razie Faaajnie! Zaczynam Ci chyba zazdrościć... Bieszczady blisko, Rumunia także, nic tylko uciekać z pracy i się włóczyć po świecie

Pozdrawiam,
Anka

piotrf napisał(a):

mahadarbi napisał(a):No chyba nie chcesz powiedzieć, Piotr, że masz bliżej do tokajskiego wina niż do Milówki?!

Tak się składa , że mam bliżej do Tokaju ( 215 km ) niż do Milówki ( 250 km) , a co do tokajskiego wina . . . to mogę powiedzieć ( napisać ) , że nieporównanie bliżej . . .

Co do tokajskiego wina, to u mnie równie blisko , wystarczy otworzyć barek lub lodówkę .
A co do Tokaju , to chyba jednak ja mam najbliżej , bo będę tam już w następnym odcinku .

janusz.w. napisał(a):...no proszę Temat rumuński, a tu moja ulubiona karczma

No proszę, co za niespodzianka .
Tyle, że ja w Ochodzitej znalazłam się po raz pierwszy i wyłącznie dzięki temu, że karczmę znał Z., więc szybko wpadł na pomysł czekania na spóźnialskich właśnie tam .

Z. był zresztą pomysłodawcą ominięcia Czech trasą, którą opisałam wyżej, jako że jachał tamtędy kilka miesięcy wcześniej.
Mnie się wydawało, że może z Koniakowa lepiej na Zwardoń i dalej do Czadczy, a następnie doliną Wagu... Przez Milówkę i Ujsoły jest jednak sporo bliżej , a jedzie się całkiem dobrze. Jest jeszcze kilka kiepskich odcinków trasy, ale to krótkie fragmenty, nie warto jechać inaczej, skoro i tak dociera się do Rużomberku .

kulka53 napisał(a): nie znam tych terenów a widzę gotowy przepis na dogodny dojazd z Wrocka na Słowację (chyba dogodny )

Czy do wariant dogodny dla Was, sami musicie ocenić . My w Rużomberku wskoczyliśmy na płatną autostradę via Koszyce, ale taki był zamiar . Wy autostrady omijacie , więc dalszą drogę przez Słowację musielibyście przebyć albo trasą równoległą do naszej (niestety nie wiem, jakie tam jest natężenie ruchu), albo przeskoczyć na południe przez góry...

kulka53 napisał(a): Górek, mimo podpowiedzi nie odgadłem, choć się domyślam. Ale poczekam na c.d. by się przekonać

Przypuszczam, że Twoje domysły są trafne .

Na szczęście zaczyna się przejaśniać już w początkowym etapie jazdy przez Słowację.
Gdy zatrzymujemy się w Dolnym Kubinie w celu nabycia winietki na autostradę, którą wjedziemy tuż za Rużomberkiem (uznajemy, że spora oszczędność czasowa w przejeździe długim odcinkiem płatnych dróg jest cenniejsza, niż wysupłanie z kieszeni mamony), słoneczko już całkiem nieźle grzeje . No i bardzo dobrze

Chwila odsapki na parkingu gdzieś przed Popradem, z widokiem na przysłonięte chmurkami Tatry...







Spiski Czwartek...



... i Lewocza.



W tej ostatniej zamierzamy zatrzymać się w drodze powrotnej, toteż gnamy dalej bez przystanku.
Nie zatrzymujemy się również pod Zamkiem Spiskim, robiąc jedynie kilka fotek przez samochodowe okienka.







Gładki przejazd przez Preszów i Koszyce i już jesteśmy u Bratanków. Z głównej drogi na Miszkolc zjeżdżamy w wiosce Garadna, skąd kierujemy się na Vizsoly u podnóży Gór Zemplińskich.



Zamierzenia były takie, aby przez winiarskie wioski Abaújszántó i Mád dojechać znów do głównej drogi, tuż przed Tokajem. Tyle, że nieopatrznie zawierzyliśmy Ovi-nawigacji, która wywiodła nas... Nie, nie w pole , lecz w zempliński las , na może i krótszą, ale zakręconą i nieco wertepiastą drogę. Uznaliśmy jednak, że nie warto wracać się tych kilka kilometrów, korzystniej będzie potraktować przejazd jako regionalną ciekawostkę i przyzwyczajanie się do rumuńskich dziurawych dróg .



Już po drugiej stronie wzgórz, w położonej na stoku wiosce Erdőbénye, zaopatrujemy się w pierwszą porcję pysznego tokajskiego winka. Dawka jest na tyle spora, że wystarczy na cały wieczór, bez konieczności zawijania do jakiejkolwiek piwniczki, gdzie za zbliżony jakością trunek, ale podawany w bardziej ucywilizowanej formie, trzeba byłoby zapłacić dużo wyższą kwotę.

Zbliżamy się do Tokaju...







Na miejscu jesteśmy około 17:30.

Sobotnia trasa



A. Wrocław
B. Koniaków
C. Oravský Podzámok
D. Lewocza
E. Koszyce
F. Garadna
G. Abaújkér
H. Erdőbénye
I. Tokaj

dangol napisał(a): Co do tokajskiego wina, to u mnie równie blisko , wystarczy otworzyć barek lub lodówkę

No u mnie tokajskiego brak co prawda, ale jakieś zacne by się także znalazło

Wszystko fajnie się zapowiada, ale te ichniejsze nazwy... Nie do wymówienia
Spisz - Aż wstyd, że jeszcze go nie widziałam...

mahadarbi napisał(a): Spisz - Aż wstyd, że jeszcze go nie widziałam...

Ja znalazłam się tam po raz pierwszy dopiero przy okazji wycieczki do Rumunii... Jak wiadomo, "przy okazji" zobaczyć zbyt wiele się nie da .

piotrf napisał(a):W Bodrogkeresztur ( pierwszy punkt wspólny naszych tras przejazdu ) można nabyć tanio bardzo dobre wino

Potwierdzam wyśmienitość właśnie w tej wiosce zrobiliśmy zaopatrzenie na kilka najbliższych dni wycieczki .
Co do cen... Tak, tanie było , jednakże we wspomnianej wcześniej Erdőbénye, za tej samej klasy winko płaciliśmy co najmniej o 1/3 mniej
W samym Tokaju zresztą "petowe" 2-litowe porcje też wychodziły korzystniej (o czym przekonaliśmy się podczas wydawania reszty forintów w drodze powrotnej), a sam trunek przedni!
Być może w Bodrogkeresztúr pechowo trafiliśmy do najdroższej piwniczki...

Tokaj: król win, wino królów czyli coś idealnego dla nas


Fotka z netu

Kapitan zarezerwował noclegi w Huli Panzió, znanym mu z poprzedniego tokajskiego wypadu.


Fotka z netu

Tyle, że ludzie nie są nieomylni i właścicielom pensjonatu gdzieś ta rezerwacja umknęła, a "nasze" łóżeczka zostały już zajęte przez kogoś innego...

Trzeba jednak przyznać, że w Tokaju dba się o klientów, pani właścicielka serdecznie nas przeprasza i migiem załatwia miejsca w zaprzyjaźnionym pensjonacie . Udaje się tam wspólnie z nami w celu dogadania szczegółów, gdyż nasi nowi gospodarze w żadnym znanym nam "ludzkim" języku nie rozmawiają .

Okazuje się, że nowa lokalizacja jest dla nas korzystna , do deptaka jest niedaleko, a mamy do dyspozycji tarasik i ogródek oraz takie oto widoki z okna:



Oto pokój, który zajęła nasza 1/3 ekipy:





Wina co prawda mamy zapas odpowiedni, aby wogóle nie ruszać się z tarasu , jednakże spacer po Tokaju jest obowiązkowy
Oprócz zobaczenia najsłynniejszego węgierskiego winiarskiego miasteczka, mamy też zamiar zjeść to i owo ze specjałów miejscowej kuchni .

Kilka wieczornych fotek z głównego tokajskiego placu Kossuth tér

Katolicki kościół Serca Jezusowego (Római katolikus templom Jézus szíve) i kolumna z figurą św. Stefana:





Tuż obok znajdują się zabytkowe Piwnice Rakoczego z początku XV w. , o tej porze niestety już zamknięte...



Na pociechę została nam fontanna Bachusa. Tyle że to woda, nie wino , z niej wypływa...







Ze względu na to, że następnego dnia trasa też nie będzie krótka, a na granicy węgiersko-rumuńskiej tracimy godzinę z powodu zmiany strefy czasowej, z Tokaju powinniśmy wyjechać w miarę wcześnie. Wieczorne winne degustacje nie przeciągają się więc zbyt długo...







Rano przed wyjazdem zaopatrzymy się jeszcze w kilka butelek tokajskiego trunku, a wypijemy go już w rumuńskie wieczory

Zastanawiam się jak to możliwe jest, że koleżankę Dangol jest stać na ciągłe podróże, a już o rejsach jachtem po Adriatyku nie wspomnę. Ciekawe zjawisko - prawda.

Kolego Darku, jacht i Adriatyk to czasu minione, teraz wystarcza tylko na spanie w aucie za friko, stąd Rumunia zamiast Cro...

dangol napisał(a):Kolego Darku, jacht i Adriatyk to czasu minione, teraz wystarcza tylko na spanie w aucie za friko, stąd Rumunia zamiast Cro...

Pewnie koleżanka rozrzutna jest to i nie starcza na długo. Pomimo tych wad podziwiam koleżankę za konsekwencję i upór. Pozdrawiam