Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

Oczywiście Pani Słońce . Tyle, że schowana w budce, więc mało widoczna , szczególnie że nie mam fotki z przybliżeniem. Natomiast figurki w dolnej części tej strony ze Słońcem - jakoś nie bardzo pamiętam co przedstawiały...

Może ktoś przypadkiem był tu innego dnia niż niedziela i wchodząc na starówkę zrobił fotkę zegara od strony fortyfikacji bramnej, tak żeby było widac inną figurkę niż Słońce? Bo jeśli w inne dni też jest Słońce, to znaczyłoby że mechanizm nie działa, jak powinien

dangol napisał(a):Oczywiście Pani Słońce . Tyle, że schowana w budce, więc mało widoczna , szczególnie że nie mam fotki z przybliżeniem. Natomiast figurki w dolnej części tej strony ze Słońcem - jakoś nie bardzo pamiętam co przedstawiały...

A jak Słońce, to proszę ode mnie w prezencie!



Z figurkami!
A teraz zgaduj zgadula co przedstawiają


Pozdrawiam

Mamy chyba kolejnego dobosza , ale kto zacz jest ta druga poczwara

dangol napisał(a):... ale kto zacz jest ta druga poczwara

nawet nie próbuję zgadywać...

ale może a nuż znajdzie się ktoś kto będzie wiedział...

Pozdrawiam.

W oczekiwaniu na rozwiązanie zagadki kolejna część spaceru i rzut oka na jedną z najbardziej popularnych budowli miasta. Nie mieliśmy tyle szczęścia co Joanka, Drakula schował się gdzieś...
Jesteśmy na Piaţa Muzueuli . Sporą jego część zajmuje Kościół Klasztorny - Biserica Mânăstirii, mający długość 44,5 m oraz szerokość 12,6 m. Zbudowano go w 1298 roku, był wówczas świątynią NMP klasztoru Dominikanów. Kościół rozbudowano w stylu późnogotyckim w latach 1484-1515. Po przejęciu przez luterańskich Sasów (1547 r.), była to główna świątynia miasta. Po uszkodzeniach podczas pożaru miasta w 1676 r., kościół naprawiono w latach 1677-1682. Kolejna renowacja miała miejsce w latach 1928-1929.





Wnętrza nie zobaczyliśmy, chociaż można było się o to postarać .

W dawnych zabudowaniach klasztornych od połowy XVI wieku mieścił się ratusz (przez lat mniej więcej 340), rozebrany ok. 1885 roku. W latach 1885-88 wzniesiono w tym miejscy obecny ratusz.
W narożniku Piaţa Muzueuli i strada Cositorarilor, naprzeciw Wieży Zegarowej, stoi bardzo ładna XVI-wieczna kamieniczka (ta o zielonej barwie) - Casa Veneţiană .Nazwano ją tak od weneckich okien, które żeby było ciekawiej, dodane zostały dopiero w XIX wieku . Inna nawa kamieniczki to Casa Mann, gdyż w XVIII wieku był własnością Stephanusa Manna, jednego z burmistrzów miasta (do ratusza mógł więc chodzić w kapciach ).



Najsłynniejszą kamieniczką Sighişoary jest oczywiście Casa Dracul , dawniej zwana Casa Paulinus... To prawdopodobniej najstarszy świecki obiekt w mieście! Mieszkał tutaj (są o tym wzmianki w kilku zachowanych dokumentach!) Vlad II Dracul, ojciec Drakuli czyli Vlada III Ţepeşa. Całkiem możliwe, że Palownik właśnie tutaj się urodził...

Idziemy dalej... Jesteśmy na Placu Zamkowym - Piaţa Cetaţii.













W narożniku Piaţa Cetaţii i ulicy Şcolii (nią pójdziemy dalej ) stoi późnorenesansowa, najbardziej reprezentacyjna kamieniczka starego miasta. Dom pod Jeleniami - Casa Cu Cerb został przebudowany w 1691 roku (po pożarze miasta 1676 r.) przez ówczesnego właściciela, burmistrza Michaela Deli. W XVIII wieku dom był własnością rodzin Kelp von Sternburg oraz Csech von Sternheim . Kamieniczka została odrestaurowana w latach 1997-2001.







Widok z Placu Zamkowego na ulicę Szkolną:

Dom pod Jeleniami... tak po cichu czekałam, czy będziesz miała zdjęcia
Myśmy się tam zagadali i zapomniałam zdjęcia zrobić
Jak jeszcze będziesz miała fotki z cmentarza to Cię znielubię (żartuje oczywiście! )

Super masz te zdjęcia!

Pozdrawiam.

Joanka23 napisał(a):Jak jeszcze będziesz miała fotki z cmentarza to Cię znielubię (żartuje oczywiście! )

Kilka będziesz mogła znaleźć w Rumuńskich Wyrypach.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Kilka będziesz mogła znaleźć w Rumuńskich Wyrypach.

Spod parasola?

Pozdrawiam.

Joanka23 napisał(a):Spod parasola?

Wykadruję go.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Joanka23 napisał(a):Jak jeszcze będziesz miała fotki z cmentarza to Cię znielubię (żartuje oczywiście! )

Kilka będziesz mogła znaleźć w Rumuńskich Wyrypach.

Czyli będzie kolejne (po oczekiwaniu na resztę zakamarków Viscri) uzupełnienie tego, czego ja nie pokażę . Mam fotki z widokiem na cmentarz na szkolnym wzgórzu, ale z camego cmentarza już nie. Dobrą stroną takiego stanu rzeczy jest to, że Joasia mnie nie znielubi .

Zdjęcia w deszczową pogodę to nawet bardzo do cmenatrza pasują

dangol napisał(a):Zdjęcia w deszczową pogodę to nawet bardzo do cmenatrza pasują

Potęgują melancholię...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ulica Şcolii prowadzi oczywiście w kierunku szkoły . Pójść trzeba tam koniecznie, bo zarówno sama droga na Szkole Wzgórze jak i to, co na nim się mieści, jest tego warte. Nie należy jednak śpieszyć się za bardzo , gdyż ulica Szkolna, pełna zabytkowych kamieniczek, też jest urokliwa.



















A teraz przekonamy się, jak to jest mieć do szkoły pod górkę !





Okazuje się, że tu akurat aż tak źle dzieciaki nie miały , bo przy wspinaniu się na wzgórze na którym była szkoła, w czasie deszczu przynajmniej nie lało im się na głowę... Zapobiegliwi i uporządkowani Sasi zapewnili swym dzieciom (a przy okazji ich nauczycielom ) komfortowe wejście krytymi drewnianymi schodami - Sacra Şcolarilor (Scara acoperită). A że obok był też kościół, skorzystali na tym wszyscy mieszkańcy . Schody powstały w połowie XVII wieku, początkowo było ich 300, po modyfikacji pasażu (połowa XIX w.) ilość stopni zmniejszyła się do 175 . A może do 173 lub 178 ? Nie liczyliśmy , a spotkałam się z różnymi informacjami.







Szkoła... Nie wiem czemu, ale ta najstarsza z XVI wieku, której pozostałości znajdują się ponoć na wprost schodów, jakoś mi umknęła . Sporego "nowego" szkolnego budynku (dawne gimnazjum ewangelickie) przeoczyć nie sposób.

Biserica Din Deal - Kościół na Wzgórzu, .czyli świątynia luterańska (początkowo aż do poł. XVI wieku - katolicka pw. Św. Mikołaja), wewnątrz kryjąca liczne freski i krypty. Tyle, że w drugiej połowie września wejść do środka dało się tylko do godziny 16-tej... Szkoda, bo wewnątrz jest do zobaczenia ołtarz z 1 poł. XVI wieku, którego autorem uznaje się Jana Stwosza, syna "naszego" Wita. To najstarszy kościół w mieście. Istniał już na początku XIII wieku, z tym że w jego miejscu w 1-szej połowie XIV wieku stanęła większa budowla, obejmująca swymi murami wcześniejszą świątynię ( w ten sposób powstała krypta). Kościół przebudowano (1429-1483) w stylu późnogotyckim, na początku XVI wieku dodano zakrystię i zachodni portyk ze schodami.









Widok z tarasu przy kościele:



Stojąca obok kostnica to "przerobiona" w tym celu (od 1630 było tu także mieszkanie grabarza) jedna z licznych niegdyś wież cytadeli Turnul Franghierilor czyli Baszta Powroźników. Wieża ta jest jedną z najstarszych miejskich budowli, obecna forma pochodzi z 1305 r. (ale zastąpiła starszą wieżę zniszczoną w 1241 r.), oszczędził ją wielki pożar miasta w 1676 roku...