Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

dangol napisał(a):Na obrzeżach wioski Dacia (ok. 5 km od Rupea) skręcamy w prawo teraz zmiast asfaltu mamy przez 7 km kociołbiasty szuter. Zdjęć robimy niewiele, bo wokół nas wzbijają się tumany kurzu.

Ja na tej drodze w ogóle kurzu nie miałem.
Polewanie trwało na okrągło...

Pozdrawiam,
Wojtek

To ja jednak wybieram kurz

Danusia nadgoniłam z grubsza, ale tyle tu ciekawych miejsc opisujesz, które chciałabym zobaczyć, że będę musiała jeszcze raz na spokojnie tę relację przestudiować... Kawał dobrej roboty!
Tym bardziej, że my to właściwie na etapie planowania Rumunii dopiero jesteśmy! Złapaliśmy bakcyla - co w sumie było do przewidzenia... ten kraj zwyczajnie wciąga.

Pamiętam, jak na powrocie wjeżdżaliśmy do Rumunii to wszystkim nam się buzie śmiały i tylko byliśmy ciekawi czym nas tym razem ten kraj zaskoczy, bo że czymś zaskoczy to byliśmy pewni! A u Was uśmiałam się z Waszego spotkania z pasterzami - nie prościej było im zapisać swój e-mail, żeby się pierwsi do Was odezwali?

Będę wyglądać tej nocnej Sighişoary!

Pozdrawiam!

Przed nocną Sighişoarą będzie jeszcze trochę o Viscri

Wjeżdżamy do Viscri, wioski uznanej przez UNESCO za jedną z najładniejszych w Siedmiogrodzie. Z pewnością do tej opinii przyczyniło się położenie Viscri z dala od głównej drogi, bo wsi o podobnej zabudowie jest mnóstwo, wiele z nich można uznać za ładne i zabytkowe . Miejscowość powstała w XII wieku, zasiedlili ją Sasi, w tym okresie sprowadzeni do Siedmiogrodu przez królów węgierskich. Wieś początkowo pojawiała się w dokumentach pod łacińską nazwą Alba Ecclesia (Biały Kościół), pochodzącą od koloru murów miejscowej świątyni. Rumuni uprościli wymowę niemieckiej nazwy Weisskirch na Viscri.

Sasi stanowili zdecydowaną większość (było ich kilkuset) wśród mieszkańców wsi. Po emigracji do Niemiec w latach 80-tych i 90-tych XX wieku, zostało ich w Viscri tylko kilkudziesięciu... W wiosce mieszka obecnie około 450 osób, głównie Rumuni i Cyganie.
Przy głównej drodze biegnącej przez wieś oraz uliczce dochodzącej do kościoła, znajdują się typowe saskie zagrody. Domy pomalowane na żywe kolory , dominuje błękit i zieleń. Sporo jest również bieli...











Ponoć jeden eden z domów w wiosce (ale który ... nie wiem) należny od 2006 roku do brytyjskiego następcy tronu księcia Karola, ponoć potomka Drakuli . Pokrewieństwo ma istnieć poprzez prababkę Karola, żonę Jerzego V - królową Marię z domu Tek i dalej jej babkę - Klaudię z węgierskiego rodu hrabiowskiego Rhedey de Kis-Rhede, będącą prawnuczką Vlada Palownika w 10-tym pokoleniu. Tak jak hospodar Vlad Palownik, liczni członkowie królewskiej rodziny angielskiej są dotknięci porfirią, czyli rzadką chorobą charakteryzującą się chronicznym brakiem żelaza. Choroba ta z całą pewnością leży u podłoża całego mitu o żywiących się krwią wampirach.

Najcenniejszym zabytkiem Viscri jest warowny kościół ewangelicki tzw. Alba Ecclesia, czyli Biały Kościół.



Pierwszy niewielki romański kościół zbudowali około 1100 roku Szeklerzy. Gdy około 1185 roku w wiosce zamieszkali Sasi, przejęli kościółek. Na początku XIII wieku do romańskich murów dobudowali masywną wieżę i przebudowali świątynię na trzynawową gotycką bazylikę. W związku z zagrożeniem tureckimi atakami, na początku XV wieku kościół otoczono murami obronnymi wysokości 5 -7m. Najstarsza wieża pełniła funkcję baszty bramnej.

Gruntowna przebudowa kościoła miała miejsce w 1525 roku, ale rozbudowa kompleksu obronnego trwała jeszcze przez wiele lat. Północną wieżę zbudowano w 1630 r., zachodnią - w 1648 r. W 1650 r. starą wieżę bramną zastąpiono nową... Po 1743 r. zbudowano kryty korytarz do przechowywania zboża, w wieku XVIII dodano także drugi mur obronny. W XIX wieku dwa korytarze w bastionie obronnym zamieniono na sale szkoły.

Z Białym Kościołem mamy więcej szczęścia niż z braszowskim Czarnym możemy wejść do środka, na dokładkę zupełnie za darmo . Zwiedzać będziemy w towarzystwie, ale wcale nam to nie przeszkadza. Cieszymy się, że nie zastaliśmy bramy zamkniętej na cztery spusty.





Po podejściu przez zadrzewiony teren wokół kościoła, stajemy przed wieżą bramną. Zanim wejdziemy do środka, okrążamy świątynię...

dangol napisał(a):Z Białym Kościołem mamy więcej szczęścia niż z braszowskim Czarnym możemy wejść do środka, na dokładkę zupełnie za darmo .
Zwiedzać będziemy w towarzystwie, ale wcale nam to nie przeszkadza. Cieszymy się, że nie zastaliśmy bramy zamkniętej na cztery spusty.

My zapłaciliśmy za wejście (niewiele to kosztowało), za to było prawie pusto.

Pozdrawiam,
Wojtek

dangol napisał(a): Cieszymy się, że nie zastaliśmy bramy zamkniętej na cztery spusty.

My takiego szczęścia nie mieliśmy dodatkowo ( w ramach bonusa ) zostaliśmy obdarowani prysznicem z nieba , więc biegiem do samochodu .
Efekt - zgubiony zapasowy akumulator do kamery , o czym dowiedzieliśmy się jednak następngo dnia , 200 km od Białego Kościoła

Z tym większą radością zobaczę zdjęcia z wnętrz


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a): My takiego szczęścia nie mieliśmy dodatkowo ( w ramach bonusa ) zostaliśmy obdarowani prysznicem z nieba

A więc mieliśmy wyjątkowego farta , otwarte i niezła pogoda.
Aglaia nie weszła, Wojkowi się udało, ale po drodze do Viscri miał deszcz... Kulki przejeżdżały zbyt późną porą...

Wobec tego, postaram się pokazać większą dawkę zdjęć z wnętrza. Pewnie Franz dorzci jeszcze trochę , jak już w swej relacji dotrze do Viscri.

Wewnątrz możemy zaglądnąć we wszystkie zakamarki . Zarówno do właściwej świątyni, jak i na wieżę (tę, która nie jest w stanie grożącym zawaleniem schodków ) oraz do pomieszczeń służących dawniej za schronienie dla mieszkańców i ich dobytku. O tym, że kościół świetnie spełnił swe funkcje obronne może świadczyć fakt, że Turcy dwukrotnie spalili wieś, ale kościoła nie zdobyli. Dopiero czasy komunistyczne przyczyniły się do zniszczeń, na szczęście świątynię odrestaurowano .

Wewnątrz kościoła znajduje się klasycystyczny XIX-wieczny ołtarz. Najcenniejszym elementem wyposażenia jest chrzcielnica, którą wykonano z XIII-wiecznej romańskiej kolumienki, jaka w pierwotnej świątyni podtrzymywała emporę.



















Opuszczamy Viscri...

dangol napisał(a):Wewnątrz możemy zaglądnąć we wszystkie zakamarki . Zarówno do właściwej świątyni, jak i na wieżę (tę, która nie jest w stanie grożącym zawaleniem schodków ) oraz do pomieszczeń służących dawniej za schronienie dla mieszkańców i ich dobytku.

Wygląda na to, że w Rumuńskich Wyrypach jeszcze parę dodatkowych zakamarków Viscri będę mógł pokazać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ten kościół warowny super! Bardzo lubię takie miejsca.

Ale ta wioska... jeżeli wpisali ją na listę UNESCO dlatego, że nie tknięta cywilizacją, to ludziska przerąbane mają ...choćby chcieli do cywilizacji to pewnikiem nie mogą...

dangol napisał(a):Kulki przejeżdżały zbyt późną porą...

Rzeczywiście, było chyba około 18 (rumuńskiej 19) i brama była zamknięta .

Ale samo Viscri, nawet bez kościoła bardzo się nam spodobało ... ten brak jakiejkolwiek asfaltówki w całej wiosce i konie pałętające się po ulicach...

Pogoda super, fajnie że można było wejść na wieżę. Ale wnętrze kościoła jakieś takie surowe

Franz napisał(a):parę dodatkowych zakamarków Viscri będę mógł pokazać.

Nieustająco czekamy

Pozdrawiam