Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

Cabana Caraiman stoi na wysokości 2025 m, toteż od schroniska do górnej stacji kolejki jest około 180 m podejścia. Nie całkiem stromego, ale zmęczyć się można . Dlatego też, zamiast odpoczynku w schronisku z widokiem na kłębiące się mgły, popas zrobimy ciut wyżej. Z tego względu do samej cabany nie schodzimy, wybieramy wcześniej nieoznakowany trawersik, który bez straty wysokości doprowadzi nas do szlaku niebieskiego krzyżyka biegnącego od schroniska Caraiman na Babele.

Widoki z naszego absolutnie ostatniego podejścia w Bucegach.









Przy górnej stacji kolejki jesteśmy około 14:15. Dobra godzina , biorąc pod uwagę to, że już się ustawił ogonek do zjazdu, zejdzie nam prawie pół godziny, zanim uda się wsiąść do wagonika. Kolejka za nami szybko się powiększa, a ostatni zjazd o 15:45... Na szczęście nie musimy głowić się tym, czy wszystkim chętnym uda się zjechać na dół, czy też niektórzy będą zmuszeni do zejścia na piechotę.

Kilka fotek z wagonika jakość paskudna, bo szyby też były takie!







Znów na dole...

Dzisiejszy obiad spożywamy na drewnianym tarasie. Kuchenna zmiana odgrzewa schab ze słoiczka, urozmaicając danie ryżem i sałatką. Na deser wino , ale to już resztka, po poobiedniej drzemce trzeba będzie zejść na dół do centrum Buşteni, aby uzupełnić zapasy .









Buşteni zupełnie nam się nie podoba. Może zdanie mielibyśmy ciut lepsze, gdyby chciało nam się podejść pod monastyr Caraiman i do pałacyku Cantacuzino. Nie poszliśmy, więc nie żałujemy... Zamiast oglądać dość młode zabytki, wolimy mieć ucztę dla oczu, kolejny raz patrząc na Caraiman i inne szczyty . Pod tym względem rumuński kurort nas nie zawiódł ...

fajoskie fotografie i opisy..
miło było Wam towarzyszyć...
i tylko trochę szkoda, ze stare kościska uniemożliwiają powtórkę Waszym śladem...
jest nadzieja na kontynuację ?
pozdro...

Trzy ostatnie zdjęcia idealnie pasują do opowieści o Drakuli - takie klimaty z ciężkimi chmurami i górami z krzyżem ( brakuje jedynie nietoperza na tle księżyca i pohukiwania sowy ) , klasyczne straszenie rodem z Hollywood



Pozdrawiam
Piotr

jacky z DG napisał(a): jest nadzieja na kontynuację ?

Powrót do Rumunii? Nie potwierdzam, nie zaprzeczam . Musimy rozliczyć się z Retezatem, ale co z tego wyjdzie i kiedy?

Kontynuacja tej relacji? Jak najbardziej !
Przed nami jeszcze prawie tydzień odkrywania rumuńskich (i nie tylko) zakątków. Kolejny odcinek już za moment...

Wracając pod cmentarz (dopełnia klimatów, na jakie zwrócił uwagę Piotr ), zatrzymujemy się jeszcze po wino , w tym samym miejscu, które wczoraj wypatrzył J. Punkt nalewania wina z beczek mieści się przy tej oto restauracji (w zasadzie jest to coś w rodzaju fastfoodu, ale głównie z daniami tradycyjnej kuchni rumuńskiej).



Wejść do winiarskiego sklepiku można albo z restauracji, albo drzwiami bezpośrednio z uliczki.



Miejsce polecamy wszystkim smakoszom wina, którzy znajdą się w pobliżu. Trunki mają przednie , a ceny przystępne . Zgodnie stwierdziliśmy, że stąd właśnie było wino, które nam najbardziej smakowało podczas podróży przez Rumunię (nie licząc ewentualnych zapasów tokaju, pitych już w rumuńskie wieczory ). Palmę pierwszeństwa otrzymała Fetească Neagră, ale Fetească Regală również była wyśmienita. Oba szczepy są dla nas nowością nic dziwnego, są dość rzadkie, występują głównie w Rumunii i Mołdawii.





Winny wieczór znów spędzamy na tarasie. Największe głodomory serwują sobie do tego własnoręcznie zgrillowane mici. Jak szliśmy po wino, niemalże przy każdym domu rozchodziły się zapachy i odgłosy Wielkiego Grillowania. Okazuje się, że Rumuni są wielkimi fanami grillowania, może nawet mistrzami? Nasi panowie bardzo chcieli im dorównać...

Dlaczego dotarłem tu po kolacji

Witam,
dołączam do czytelników.
Przeczytałem już kilka relacji z Rumunii i coraz bardziej mnie tam ciągnie. W te wakacje wybieram się do Bułgarii, Rumunia miała być tylko krajem tranzytowym, ale widzę, że trzeba będzie jej poświęcić więcej czasu ( szkoda, że urlop taki krótki).
Pozdrawiam serdecznie i czekam na ciąg dalszy.

Jak tak sobie porównam pogodę z Bucegi u Was i u mnie... Eeech...

Pozdrawiam,
Wojtek

krzyswerm napisał(a):W te wakacje wybieram się do Bułgarii, Rumunia miała być tylko krajem tranzytowym, ale widzę, że trzeba będzie jej poświęcić więcej czasu ( szkoda, że urlop taki krótki).

Urlop jest za krótki nawet na jeden kraj, a co dopiero na dwa ! Niemniej jednak, Kulki sobie kiedyś z tym bardzo dobrze poradziły , więc i Tobie się uda, jeśli będziesz tego bardzo chciał.

Franz napisał(a): Jak tak sobie porównam pogodę z Bucegi

Musisz powtórzyć , może wtedy trafisz o wiele lepiej od nas.

Dzień dziewiąty, niedziela



Przedwyjazdowy plan na dzisiejszy dzień:

Kilka godzin spędzimy na zwiedzaniu Braszowa. Stamtąd podjechałabym do Prejmer (dodatkowych kilkanaście kilometrów, bo nie jest to przy głównej trasie na dziś), aby zobaczyć tamtejszy kościół warowny (jeden z ciekawszych w Transylwanii, która słynie z tego typu obiektów).
Jeśli będzie czas, to jadąc do Sighişoary, zboczymy z głównej drogi na boczne kocie łby, żeby przejechać przez jakieś typowe transylwańskie wioski. Niedaleko Rupea, przy jednej z takich bocznych dróg, leży wioseczka Viscri, jej zabudowa zalazła się na liście UNESCO.
Popołudnie i wieczór spędzimy w Sighişoara, gdzie ponoć są dwa kempingi, więc któryś powinien nam pasować. Blisko starówki jest kamping "przybasenowy", nieco gorszy od "Vila Franka" (ten ponoć super, ale na wzgórzu 30-40 min. pieszo od centrum) - może będzie OK mając na uwadze fakt, że poprzednie noclegi były pensjonatowe?

Już wczoraj odpuściłam Prejmer, pewne było również to, że te "kilka" godzin w Braszowie to będą maksymalnie dwie godziny (w praktyce wyjdzie jeszcze mniej!). Co do Viscri, cały czas nie mam pewności, czy się uda...

Z Buşteni wyruszamy o 9:20, do Braszowa mamy około godziny drogi.



Braszów to spore miasto (trzecie co do wielkości w Rumunii), ale na starówkę trafiamy bezbłędnie . Oprócz niezłego oznakowania w samym mieście, dużym plusem jest naniesiony na ovi mapie punkt z Czarnym Kościołem. Tuż w jego pobliżu stajemy na parkingu (płatnym, ale kwota nieporażająca, zwłaszcza na czas nam potrzebny) i ruszamy na zwiedzanie..

Fakt, dużo nie zobaczymy, zwłaszcza że w nasze 1,5 godziny wpisany jest też czas na kawkę . Owszem, trochę mi żal, zwłaszcza tego że nie wjedziemy na Tampę i nie zobaczymy miasta z góry, a dziś widok powinien być niezły! To są niestety minusy obranej dość długiej objazdówki, większość mijanych miejsc zwiedza się po łebkach...

Czasu mało, więc zaczynamy od najsławniejszego zabytku miasta Biserica Neagră. Nie przewidziałam jednego, że w niedzielę do Czarnego Kościoła nie da się wejść, że będzie on zamknięty na cztery spusty. Sybińską katedrę odpuściłam świadomie, ale do braszowskiej świątyni naprawdę wejść chciałam! Dobrze, że przynajmniej zewnętrzne oględziny nie zależą do dnia tygodnia.

piotrf napisał(a):Dlaczego dotarłem tu po kolacji

Ja mam lepiej
Kolacja przede mną.

Najgorzej mam ja , bo właśnie jestem na diecie!