Pod murami zamkowymi znajduje się budka z napojami. Siadamy więc obok pod parasolami, zwiedzanie zaczynając od lodów i piwka
.
Jest okazja, żeby dokładnie przyglądnąć się remontowanym właśnie murom zewnętrznym, a także poczytać to i owo o historii obiektu oraz zamkach chłopskich w ogóle...
Siedmiogrodzkie zamki chłopskie to ewenement w Europie. Przetrwały właściwie tylko tutaj, nie licząc kilku reliktów w Westfalii. Twierdze te wybudowane zostały (XIII-XV w.) przez i dla mieszkańców okolicznych wiosek, konkretnie przez kolonistów saskich. Wewnątrz zamku nie było siedziby jakiegokolwiek włodarza, pełno za to pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych niezbędnych mieszkańcom na czas oblężenia. Oprócz tego co potrzebne dla ciała, w obrębie murów musiało się też znaleźć coś dla ducha: szkoła, kaplica... No, czasem czegoś jednak zabrakło
, tak jak w miejscu, które za moment zwiedzimy, ale o tym będzie już podczas oglądania od środka.
Râşnov ma historię o tyle odmienną od wielu innych zamków chłopskich, że pierwszą twierdzę nie zbudowali wieśniacy, ale ... Krzyżacy. W 1211 roku zostali oni sprowadzeni do Siedmiogrodu przez węgierskiego króla Andrzeja II, mieli umacniać pogranicze kraju. Miejsca nie zagrzali na długo, gdyż Andrzej II szybko poznał się na ich właściwych zamiarach i już w 1225 roku przegnał z swych ziem, a przygarnął nasz Konrad Mazowiecki. Wkrótce po odejściu Krzyżaków, twierdzę zajęli mieszkańcy okolicznych wsi, przebudowując ją do swych potrzeb. Zamek był na tyle duży, że w razie niebezpieczeństwa mogła się tu schronić ludność aż trzech wiosek!
Zamek usytuowany jest na skalistej górze ponad kotliną. Budowano go etapami, od XIV do XVII wieku. Twierdzę wielokrotnie oblegali Tatarzy i Turcy, ale w średniowieczu nikomu nie udało się jej zdobyć. W ogóle w całej historii zamek zdobyto raz jeden, udało się to wojskom siedmiogrodzkiego księcia Gabriela Batorego w 1612 roku i wcale nie dlatego, że mury nie wytrzymały... Twierdza zaczęła popadać w ruinę po pożarze w 1718 roku, dołożyły się do tego zniszczenia wskutek trzęsienia ziemi w 1802 roku. Po raz ostatni zamek pełnił swe funkcje obronne w latach 1848-1849.
Na szczęście, z zamku sporo jeszcze zostało (z tym, że część to rekonstrukcja), zaraz to sobie zobaczymy
.
Mijamy barak (jest tam m.in. schludne WC) naprzeciw bramy w pierwszym pierścieniu murów obronnych, a potem wchodzimy na obszerny teren pomiędzy kolejnym zawijasem murów, dostosowanym do ukształtowania terenu.
Po prawej stronie dróżki wiodącej pod górkę do właściwego zamku, możemy sobie obejrzeć niewielkie wykopaliska z czasów dackich.