Za miedzą: Žacléř

Poszłyśmy więc nadal asfaltem, mijając zabudowania wioski Záborčí. Całkiem tu ładnie, momentami nawet widokowo, więc w sumie to dobrze, że wybrałyśmy lżejszy wariant .

Po dojściu do skrzyżowania asfaltu ze ścieżką z niebieskim szlakiem (odbijającego od „odpuszczonego” szlaku czerwonego), nim właśnie zeszłyśmy do Małej Skały.













Wieczór spędziłyśmy u siebie.



A kolejnego dnia…

Na sobotę przypadł „gwóźdź programu” tego weekendu, czyli wycieczka na Besedické skály - skalny labirynt podzielony na dwie małe części - Chléviště i Kalich.

Najłatwiejsze dojście do skalnego miasteczka prowadzi z wioski Besedice, ale my nie miałyśmy zamiaru ruszać auta, toteż z Małej Skały czekało nas strome podejście czerwonym szlakiem.

Początkowo przez widokowe łąki…













Potem przez las, licznymi zakosami.



Na rozdrożu U Pánova pole dochodzi się do skrzyżowania szlaków – czerwony idzie dalej prosto, przecinając teren skalnego labiryntu. Wszystkie atrakcje znajdują się jednak przy okrężnym szlaka żółtym, którym rzecz jasna poszłyśmy. Trzeba jednak było podjąć decyzję o wyborze kierunku spacerowego kółeczka…



Zdecydowałyśmy się iść najpierw w prawo, czyli przez skalne miasto Chléviště, którego nazwa przywołuje okres wojenny, gdy ludność ukrywała tu przed żołnierzami swój dobytek.

Pierwszy przystanek w Chléviště to Kinského vyhlídka - zarastający punkt widokowy w kierunku zamku Frýdštejn. Na zabezpieczoną barierką skałę (opadającą stromo w dolinę Izery) podchodzi się wykutymi w skale schodami, pod koniec jest kilkanaście schodków metalowych. Nazwa upamiętnia Franciszka Kinsky, dawnego właściciela nieistniejącej chaty U Kalicha (otwarł ja w 1925 w miejscu, gdzie kiedyś stał dom jego rodziców).









Nazwa kolejnego punktu widokowego - Kde domov můj - to fragment słów czeskiego hymnu narodowego. Dochodzi się nań ścieżką pod skalnym łukiem. Widoki na dolinę Izery z zalesionym grzbietem Drabovna, poniżej którego szłyśmy poprzedniego dnia.





Jeskyně Matěje Krocínovského (upamiętniającą protestanckiego kaznodzieję, który ukrywał się w jaskini w 1634) przegapiłyśmy…

Kolejne fajne miejsca na trasie to usytuowane obok siebie Hořákova i Husníkova vyhlídka z szerokim widokiem na dolinę Izery, Vranovský hřeben, Frýdštejn, Kopaninę , Ještěd, Ralsko, Bezděz oraz Drábské světničky. Jako że widoki są podobne, wybrałyśmy tylko jeden punkt widokowy, ale za to posiedziałyśmy tam dość długo .

Husníkova vyhlídka upamiętnia Antonina Husnika, dyrektora fabryki Aero w Pradze, który podarował materiał żelazny na budowę punktów widokowych.

Dojście do groty zwanej Sluj Václava Sadovského (w ym miejscu w czasie wojny trzydziestoletniej kapitan Sadowski ukrywał braci czeskich) oznacza, że za moment skończy się spacer przez Chléviště…





Szlak naprawdę jest ładny .

Przez krótki odcinek szłyśmy połączonymi szlakami żółtym i czerwonym (tym samym, który opuściłyśmy po podejściu), a gdy znów się rozdzieliły, kontynuowałyśmy trasą żółtą.

Tuż przed połączeniem szlaków spotkałyśmy kolejny dowód na to, jak Czesi przy okazji Dnia Dziecka wdrażają maluchy do górskich wędrówek . Tu odbywało się to pod hasłem „dookoła świata”, dzieciaki wraz z rodzicami były poprzebierane w stroje symbolizujące jakiś wybrany przez rodzinkę kraj. Na punktach kontrolnych organizatorzy zabawy mieli dla nich przygotowane geograficzne konkursy…
W innej części szlaku, w skałach były poukrywane oznaczone numerkami rysunki zwierząt z różnych części świata, dzieciaki miały za zadanie odszukanie ich i wpisane nazwy zwierzątka pod odpowiednim numerem w rozdanych na starcie (w Besedicach) konkursowych książeczkach. Ci, którzy trafnie „zebrali” zwierzęta , na koniec dostawali jakieś nagrody.









Szlak żółty doprowadził nad do szlaku niebieskiego, którym nieco wydłużyłyśmy kółeczko po skalnych miastach, tym razem przez część Besedických skał zwaną Kalich.

Kalich zaczyna się dawnym punktem widokowym (obecnie zarośniętym) vyhlídka Českých bratří .
W pobliskich piaskowcowych skałach znajdowała się świątynia Braci Czeskich, którym w 1627 r. Ferdynand II zakazał odprawiania nabożeństw a ci co nie przeszli na katolicyzm, mieli w ciągu 6 miesięcy opuścić kraj . Prześladowania na tle religijnym przypomina kielich z datą oraz widniejący na ścianie urywek z Testamentu Jana Amosa Komeńskiego, są też wersety z biblii i wiersze turnovskiego mnicha Vitáska.















Idąc szlakiem niebieskim, mija się skryty w sosnowym lesie pomnik ofiar okupacji w czasach II wojny światowej (tablica z brązu na piaskowcowej skale). Nieco dalej, szlak kluczy labiryntem zwanym Hrubý Kostel i Malý Kostel.

Przy niebieskim szlaku znajduj się punkt widokowy Vysoká skála - Besedická vyhlídka, fotki wyszły jednak rozmazane. Czyżby objaw zmęczenia? Wobec tego pora na odpoczynek , zwłaszcza że zaraz pojawiło się stosowne miejsce - Občerstvení U Kalicha.

Po popasie, poszłyśmy szlakiem żółtym, aby zamknąć kółeczko.



Po spokojnym odcinku trzeba było nieco podejść na Sokol (najwyższy szczyt skalnego miasta) z punktem widokowym na Suche Skały.