Za miedzą: Žacléř

Poniedziałek pogodowo nie odbiegał od reszty gęsiego weekendu.



Uwzględniając wszystkie za i przeciw , uznaliśmy że wycieczka tego dnia będzie symboliczna, a po zakończeniu jej kolejną porcją gęsiny, wrócimy do naszych domów nieco szybciej, niż planowaliśmy.

Dokąd wobec tego? Może mini-powtórka z leśnego baru w pobliżu Horní Lipová ?

W drodze do baru:







Rower nieco „zmalał” od 2011 roku...

Trochę o tym nietypowym leśnym barze już napisałam po dotarciu tam jesienią 2011, więc nie będę się powtarzać. Dodam jedynie, że bar odkrył także Mariusz Szczygieł i napisał o nim w jedej ze swoich książek o Czachach. Mam jednak tę satysfakcje, że moja pierwsza tam wizyta miała miejsce wcześniej . Tyle, że mnie nie było dane pogadać o tym z inicjatorem zaistnienia tego fajnego dla turystów miejsca, więc informacje uzyskane przez pana Mariusza dla mnie też są ciekawe i częściowo wcześniej nieznane..

W barze zresztą znalazły się obecnie fragment gazety z artykułem o „Napadzie inżyniera Pavliczka”.



Wyraźniej możecie sobie przeczytać TUTAJ.

Kilka naszych fotek z listopada 2013:

Na “finałową” gęsinę pojechaliśmy wyjatkowo nie do Petra, ale do Ostružnej - do restauracji “Skiland” odkrytej przez nas podczas świętomarcińskiej “wyprawy” w 2012 r. (pewnie też ją niedługo tutaj powspominam ).





Gęsie mięsko znacznie smaczniej tu przyrządzają, niż przy starej poczcie w Filipovicach...





Na razie tyle!
Teraz przygotowuję się do najbliższego weekendu w Rejvizie. Zamiast gęsiny (no bo przecież to nie Marcinki), będzie jeleń .

dangol napisał(a):... Thomasdorf...

O
coś dla mnie

pzdr

Świetny ten leśny bar! Sądziłam, że jest "czynny" tylko w sezonie wiosenno-letnim, a tu nawet w listopadzie można wejść, ogrzać się przy kominku i nawet kiełbasę sobie upiec

Koniecznie musimy tam zajrzeć przy najbliższej wizycie w Jesenikach

dangol napisał(a):

Te grzybki mnie rozwaliły Cali Czesi

Rejviz, 22-23 marca 2014

No i po weekendzie… Tym razem prognoza pogody sparwdziła się dokładnie – w sobotę Wiosna na całego, w niedzielę tylko w kalendarzu. Lało, lało, lało i przestać nie chciało! A na Šeraku to ponoć nawet padał śnieg…

W planach był Zlaty Chlum, ale piątkowy „jeleniowy” wieczór przeciągnął się baaaaaaaaardzo długo, a poranne sobotnie słoneczko rozleniwiło dokumentnie i chęci przepadły .





Zamiast spaceru na Zlaty Chlum było więc (koleeeeeeeeeejny raz) tylko Mechowe Jeziorko.





Aż wierzyć się nie chce, że rok temu o tej porze cała łąka była pokryta grubą warstwą bieli…

A teraz kwitły tam kępki żonkili .

dangol napisał(a):Aż wierzyć się nie chce, że rok temu o tej porze cała łąka była pokryta grubą warstwą bieli…

A teraz kwitły tam kępki żonkili .

Wolę tę wypłowiałą zieleń i te żonkile.

Pozdrawiam,
Wojtek

...a namawiałem ekipę na Mechowe Nie dali się więc popedałowałem w stronę Opawskiej Chaty

pozdr

Ambitna ekipa!

janusz.w napisał(a): Nie dali się więc popedałowałem w stronę Opawskiej Chaty

A była taka niepowtarzalna okazja na wspólne piwko !

Na łąkach wprawdzie zieleni niewiele, a kępki żonkili sporadyczne , jednak wiosna zagościła w Rejviz na dobre . Nie trzeba specjalnie szukać jej śladów, same rzucają się w oczy .











Na rosiczki jednak stanowczo za wcześnie, więc spacer nad Wielkie Mechowe Jeziorko jest zupełnie nie w tym celu

dangol napisał(a):Ambitna ekipa!

janusz.w napisał(a): Nie dali się więc popedałowałem w stronę Opawskiej Chaty

A była taka niepowtarzalna okazja na wspólne piwko !

Ano była..., a ja przegapiłem to zdanie o powitaniu wiosny
Piwko bezalkoholowe, bo ja za kółkiem

pozdr

Jak ja lubię śnieżyczki...

Pozdrawiam,
Wojtek

janusz.w. napisał(a): Piwko bezalkoholowe, bo ja za kółkiem

My w zasadzie też powinniśmy bez procentów, bo do jelenia zeszła nam cała beczka Gambrinusa. Skoro jednak wracaliśmy dopiero w niedzielę …

Franz napisał(a): Jak ja lubię śnieżyczki...

No bo oznaczają KONIEC śniegu ...
Nie mam nic przeciwko śnieżycom, ale wolę fiołki .

Budka kasowo-pamiątkowa tym razem działała.



O jeziorku i legendzie o pasterzu Gillu już kiedyś pisałam, teraz więc tylko kilka fotek.









Jako że pojawiła się ścieżka dydaktyczna doprowadzająca do Rejvizu „na skróty” przez pagórek pod lasem (wiele lat temu , kiedy pierwszy raz tu przyjechaliśmy, prowadził tędy zwykły szlak turystyczny), toteż nadarzyła się okazja zrobienia kilku zdjęć pomnika upamiętniającego mieszkańców wioski poległych w czasie I wojny światowej.