Za miedzą: Horní Albeřice

Regentský dům to pierwsza kamieniczka od strony zamku:



Z dawnego gotyckiego domu zwanego wówczas "Pod złotym bażantem" zachował się portal i okno nad pierwszym piętrem. Obecna nazwa od herbu regentów. Obecna budowla renesansowa (ok. 1580 r.), przebudowana w stylu wczesnobarokowym (1627 r.), odrestaurowana w stylu późnobarokowym po pożarze ( 1768 r.).

Kolejny dom to ładnie odnowiona kamienica U Zlatého lva (inna nazwa - dům Arnoštovský ) pierwotnie późnogotycka, przebudowana około 1640 r. (zachował się portal wejściowy) i około 1850 r.



Dwa kolejne domy noszą nazwy U zlaté koruny i U orla, a za nimi stoi pomalowany na zielono dom U zlatého hroznu.



Następny po jiczyńskim upamiętniający pana Tyla zobaczyliśmy następnego dnia w Kutnej Horze...



Domy w stronę nám. Svobody i kościoła jezuitów to Hollarovský dům (renesansowy, przebudowany barokowo)...



.... dom U Kotvy (fotka z netu):



... oraz Dům Zemského hejtmana (pierwotnie 2 domy renesansowe, połączone podczas wczesnobarokowej przebudowy).

Pierzeja rynku ze starym ratuszem (narożny Dům u Slunce) pierwotnie renesansowym (2 poł.XVI w.) , przebudowanym w 1768 r. Obok stoi wczesnobarokowy (sprzed 1640 r.) Dům u Anděla.









W kolejnym narożniku tej części rynku stoi nowy ratusz, tzw. Harrachovský dům - trzyskrzydłowa wczesnobarokowa (1631-1632) budowla przebudowana w 1826 r. Dom należał do Ota Bedřicha Harracha, który przejął go od Václava Záruba z Hustiřan.

Widok z narożnika ulic Fortnej i Nerudovej:





...oraz na ulicę Nerudovą:



Uliczka Fortna:



W północnej pierzei rynku od strony ulicy Nerudovej znajdują się dawne barokowe jatki. W pasażu dziś mieszczą się małe sklepiki, m.in. z wyrabianymi na miejscu ozdobnymi świeczkami.







Pierzeja północna w całej okazałości...





... i fragmentarycznie:

Náměstí Svobody:



Róg nám. Svobody i ul. Balbinovej:



Klasztor i kolegium jezuickie oraz kościół św. Ignacego Loyoli:



Jezuici zostali sprowadzeni do Jičína w 1622 r. przez Albrechta z Valdštejna, budowę klasztoru rozpoczęto w 1628 r. Cały kompleks (wraz z seminariu, gimnazjum, szpitalem i apteką) został ukończony w 1692 r. Po kasacie zakonu, klasztor w 1773 r. zamieniono na koszary, a latach 1968-1990 stacjonowała tu armia sowiecka.



Pierwszy stojący w tym miejscu kościół został zbudowany w stylu gotyckim w latach 1297-1304, pierwotnie poiświęcony był św. Jakubowi Większemu. Obecna budowla powstała około 1390 roku na zlecenie Petra z Vartemberka z zamku Kost . Prace przerwano podczas wojen husyckich w 1412 r. (z tego czasu pochodzą mury obwodowe), kościół został zniszczony przez pożar w 1457 r,, prace renowacyjno-budowlane wznowiono dopiero 1480. W latach 1572 i 1589 mkolejne pożary, naprawy zakończono w 1597 r. W 1614 r. wymieniono dach. W 1623 r. Albrecht Wallenstein prezekazał kościół jezuitom, wówczas poświęcono go św. Ignacemu.

Fotka z netu:

Jezuici dobudowali północną i zachodnią zakrystię oraz odnowili wnętrza w stylu barokowym. Niestety, do środka nie udało nam się wiejść...









I to już koniec "naszego" Rumcajsowego miasta...

Do Blaty wracaliśmy w takiej pompie, że przed szybą była jedna ściana deszczu i o mały włos, a byśmy przegapili skręt z głównej szosy do wioski.

" Rumcajsowisko " zacne i już dopisane do jesiennego spaceru ( jak ja Wam zazdroszczę tej niewielkiej odległości od czeskich " spacerowni ")


Pozdrawiam
Piotr

Aura była jednak dla nas łaskawa, bo ulewa minęła w momencie, gdy dojechaliśmy pod dom .
Gdy już byliśmy w środku, kapuśniaczek zupełnie nam nie wadził, zwłaszcza że zasiedliśmy do oglądania pierwszego euro-meczu. Przez moment nawet mieliśmy nadzieję na sukses naszych orzełków, zwłaszcza gdy w momencie, jak strzelili bramkę, za oknem pojawiła się tęcza .









Potem aktywność w strefie kibica skupiła się na meczyku, w którym rodacy naszych gospodarzy špatně hráli, no i minął drugi dzionek długiego weekendu...

piotrf napisał(a): jak ja Wam zazdroszczę tej niewielkiej odległości od czeskich " spacerowni "

A ja zazdroszczę Tobie bliskości bieszczadzkich połonin, niskobeskidzkich cerkiewek, "rzutu kamieniem " do rumuńskiej granicy i do wielu innych miejsc, które odpuszczam z racji odległości...
Wiem dobrze, co tracę, bo były czasy, że w Bieszczady jeździłam co rok, a i Beskid Niski czasem znalazł się na pieszej trasie...

Sobota także zapowiadała się przyjemnie .









Tego właśnie dnia odwiedziliśmy Kutną Horę .

Danusiu , sumienia nie macie dla Waszego budzika

Tak " rano " dla budzików to śmierć , ale Kutna Hora ( jej odwiedziny ) wiele może usprawiedliwić


Pozdrawiam
Piotr

To był tylko krótki przerywnik w śnie. Jako że spałam na absolutnym (a więc dość dusznym) poddaszu, trzeba było nad ranem łyknąć trochę mineralki... A że moje wyrko było przy okienku , więc przy okazji zrobiłam przegląd stanu pogody . Do Kutne j Hory wykechaliśmy sporo później

Kutná Hora... Szczegółowo było o niej w relacji maslinki, tony montana także całkiem sporo zobaczył, chociaż był tam dużo krócej od Agnieszki.
Moje fotki wiele uzupełnień nie wprowadzą, będę się powtarzać ...

Zwiedzanie postanowiliśmy rozpocząć od miejsca najbardziej kontrowersyjnego .
Już po relacji Maslinki miałam pewność, że każdym z nas przy oglądaniu kaplicy czaszek będą targały sprzeczne odczucia... Żeby trochę poprawić nastrój i "wygłaskać" to, co mogło zrobić złe wrażenie, reszta ślicznej Kutnej Hory miała być później...



Do Sedlca dotarliśmy około godziny 11-tej (z Blaty mieliśmy tam ok. 75 km).
Auta udało nam się zaparkować całkiem blisko wejścia do ossuarium, przy ulicy Starosedleckej.



W XIII wieku był w tym miejscu cmentarz cystersów, który stał się "modnym" miejscem pochówku po tym, jak jeden z opatów po powrocie z Jerozolimy rozsypał tam garść przywiezionej świętej ziemi.
Gdy okolicę zdziesiątkowała epidemia dżumy (1318 r.), pochowano tu ponad 30 tysięcy ofiar zarazy.

Pod koniec XIV wieku stanęła na cmentarzu nowa dwupoziomowa kaplica Wszystkich Świętych. Część podziemna tej budowli wzorowana na jerozolimskiej kaplicy na polu Hakeldama (zakupionym za srebrniki otrzymane przez Judasza), gdzie grzebano zmarłych pielgrzymów.




Wojny husyckie przyczyniły się do porzeszenia granic cmentarza, gdyż przybyło tu około 10 tysięcy nowych "lokatorów". Ponieważ brakowało miejsca na kolejne groby, przy nowych pochówkach stare kości wygrzebywano z ziemi i przenoszono do kaplicy. W 1511 roku jeden z mnichów ułożył z kości wielkie piramidy...



W 2 poł. XVII w. i na początku XVIII w. dokonano barokowej przebudowy kaplicy. Na szczycie pomiędzy wieżami umieszczono posąg Niepokalanej autostwa Mateusza Wacława Jäckela.

Gdy w 1784 r. w wyniku reform cesarza Józefa II zamknięto klasztor, cmentarny kościółek stał się własnością rodziny Schwarzenbergów z Orlika. 1870 roku Schwarzenbergowie wynajęli rzeżbiarza Franciszka Rinta z Českéj skalice, aby udekorował kaplicę i zrobił porządek ze zgromadzonymi w niej ludzkimi szczątkami 40 -50 tysięcy osób.

Kupiliśmy bilety od razu na wejście do pobliskiej katedry, dzięki temu opłata wyniosła łącznie 80 Kč za oba miejsca. Płacąc oddzielnie byłoby o dyszkę więcej: 60 za kaplicę, 30 za katedrę. I tak się zagapliliśmy, trzeba było nabyć jeszcze szerszy bilet, obejmujący co najmniej kościół św. Barbary, którego przecież nie zamierzaliśmy odpuścić... Byłoby kolejne 10 koron w kieszeni

Weszliśmy do kostnicy...



Co by nie sądzić o pomyśle Rinta, trzeba przyznać, że miał niezwyką wizję twórczą. Gdyby nie on, nie byłoby niezwykłego żyrandola i świeczników, kielichów i monstrancji oraz herbu zleceniodaców...

No to jesteśmy w Kutnej Horze Już się nie mogłam doczekać

Zaczęłaś, Danusiu, od mocnego uderzenia... Ciekawa jestem, czy ossuarium bardziej Was zniesmaczyło, zaskoczyło czy zaszokowało, a może zachwyciło

Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy

Ja mam mieszane uczucia.....

Moje odczucia były mieszane, ale bez skrajnych emocji, bo przecież wiedziałam czego mam się spodziewać .
Pozostała część naszej grupki nie była wcześniej przygotowana na to, co zobaczą, więc u nich odbiór był bardziej impulsywny... Na pewno nie był to zachwyt , chociaż każdy (nawet najbardziej zniesmaczona koleżanka, która zdecydowanie opowiadała się za tym, że to profanacja ludzkich szczątków) przyznał, że Rint bardzo się napracował, a kunsztu i wyobraźni nie można mu odmówić . No więc, raczej zaskoczenie niż szok...

W sumie to trudno było pokusić się o jakieś sensowne porównanie ze znaną nam wszystkim kaplicą czaszek w Czermnej z zupełnie innym podejściem do sprawy jej twórcy księdza Tomaszka. Poza wykorzystanym "materiałem wejściowym", to jednak całkiem różne miejsca. Powstały w innym czasie (mam na myśli moment ostatecznego "wystroju" obu kaplic, a nie pierwotnego umieszczenia kości), stąd pewnie różnice w podejściu do tematu...



Górny poziom kaplicy wystrojem już nie odbiega od standardowych oczekiwań .