Za miedzą: Žacléř

Normalnie .... Adrspach mi się niedawny przypomniał
Piękne miejsca pokazujesz Dangol ::)

Oraz te piękne opisy ze szczegółami, uwielbiam to!

Dziekuję ... i melduje, że cały czas tu jestem

Franz napisał(a): Myśmy mieli mnóstwo straganów poustawianych. Targ zieleniny miał miejsce.

A którego dnia byliście? My w piątek "załapaliśmy" się na końcówkę targów miodowych.



Kramy te zniknęły jednak z rynku, zanim wyjechaliśmy z Jiczyna. Na środku placu został jedynie niezbyt urokliwy tunel z wystawą kaktusów... No i toi-toiki, które oczywiście przy okazji tragów są niezbędne, ale dlaczego musiały być tak ustawione, że przesłaniały dolną część zabytkowej kolumny maryjnej? W sumie to marudzę , bo to zjawisko "normalne", a we wrosławskiej strefie kibica te przybytki skutecznie przesłoniły nasz piękny ratusz!

tony montana napisał(a): melduje, że cały czas tu jestem

Kutna Hora coraz bliżej . Mam nadzieję, że zdążę z nią przed pierwszą częścią tegorocznego urlopu. Jeszcze ponad dwa tygodnie...

dangol napisał(a):A którego dnia byliście? My w piątek "załapaliśmy" się na końcówkę targów miodowych.

W piątek rano. Miody też były. Kwiatów i zieleniny było więcej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Po południu zostały więc miody . Nawet jeśli była jeszcze jakaś zielenina, to nie zwróciła mojej uwagi.

Krótki rzut oka na wspomnianą wcześniej kolumnę maryjną (1702 r.)...



... i stojącą obok fontannę koronacyjną (o niej będzie potem).



Z rynku czmychnęliśmy na drugą stronę Valdickiej Bramy.





Zaczęło padać, więc trzeba było się schronić, a że była już pora obiadowa, więc padło na restaurację . Na rogu ulicy ulicy Husovej i Žižkovo náměstí, tuż przy uroczej smoczycy ...



...mieści się Divá Bára . Zważywszy na fakt, że to był wyjazd babski , miejsce jak najbardziej dla nas odpowiednie .







Najprzyjemniej byłoby usiąść pod parasolkami na dziedzińcu, ale lunęło na tyle mocno, że nie byłby to najlepszy pomysł. Schroniliśmy się więc we wnętrzu...
Ulewa aczkowiek gwałtowna, była krótka, ale już wtedy mieliśmy na stole to i owo, więc przenosiny na ogródek nie wchodziły w grę.

Kuřecí závitek se špenátem, slaninou a balkanskim sýrem mogę polecić z czystym sumieniem.



Inne wybrane dania też ponoć były pyszne. Winko również, to akuratnie sprawdziłam .

W międzyczasie znów pojawiło się słoneczko ...







...można więc było ruszyć na zwiedzanie jiczyńskiej starówki.



Valdicką Bramę zostawilliśmy na nieco póżniej...





Wzdłuż pozostałości murów miejskich uliczką Pod Koštofránkem poszliśmy spotkać się z Rumcajsem .

Wielu z Was z pewnością dobrze zna Rumcajsa , bohatera cyklu bajek autorstwa Václava Čtvrtka i malarza Radka Pilařa. Jeśli nie z wersji pisanej, to z animowanego filmu (serial liczy 39 odcinków, pierwszy odcinek ukazał się w czeskiej telewizji w 1967 r. ) reżyserii Ladislava Čapka. Będąc w Jiczynie, jakże moglibyśmy nie odświeżyć sentymentalnych wspomnień z naszych Dobranocek ?



Rumcajsova ševcovna to malutki domek Rumcajsowej rodzinki. Rumcajs miał tu swój szewski warsztat, Hanka (po czesku: Manka) pielęgnowała ziółka w małym ogródku, a Cypisek hodował zwierzątka.





Nabyliśmy bileciki i weszliśmy do środka, aby zobaczyć jak żył Rumcajs i jego rodzinka, zanim warsztat szewski został "dośmiertnie zamknięty za zniesławienie nogi starościńskiej", a uczciwy rzemieślnik nie miał innego wyjścia, jak zostać rozbójnikiem i przenieśc się do jaskini w Rzaholeckim Lesie...



















Do Rzaholeckiego Lasu koło nieodległej od Jiczyna wioski Brada, nie mieliśmy czasu się wybrać. Nie wystarczyło go także na oglądnięcie wystawy Rumcajsův svět Radka Pilařa (wstęp 15 Kč) miejszczącej się obok informacji turystycznej na rynku, chociaż samą informację oczywiście nawiedziłam, aby pobrać jakieś folderki .

Najlepiej byłoby znaleźć się w Jiczynie we wrześniu, gdy oldbywa się tam święto bajki. Wówczas byłaby sznsa spotania z Rumcajsem (czasem nawet z kilkoma ) na żywo.

Fotka z netu:

Fotka z netu:

Wróciliśmy pod charakterystyczny punkt miasta .



Potężna Valdická brána to jedyna zachowana brama miejska (było ich trzy) łącząca Valdštejnovo i Žižkovo náměstí. Została zbudowala w latach 1568-1578 przez ród Trčków z Lípy, wykorzystując fragmenty starszej bramy z końca XIV w. Bramę zwano wówczas Nová lub Hradecká. Podczas rekonstrukcji bramy w 1768 r. dobudowano najwyższe późnobarokowe piętro wieży oraz dach. Hełm wieży spłonął w 1681 roku, kolejna renowacja miała miejsce po pożarze w 1768 r . Szczyt wieży z krużgankami i dachem namiotowym pochodzi z przebudowy w 1840 r. Generalny remont wieży przeprowadzono w 1999 r.
Na fasadzie bramy od strony rynku znajduje się herb miasta wykonany w 1883 roku, a także herb rodziny fundatorów.









Obecnie wieża mierzy 52 m, na widokową galeryjkę wchodzi się po 156 schodach (ale nie liczyłam, czy tyle jest faktycznie ).





Bilet (25 Kč) kupuje się na samej górze, po pokonaniu wszystkich schodów. W sumie to niezły pomysł , bo jak ktoś w połowie podejścia uzna, że wyżej już nie chce lub nie może, to przynajmniej nie jest stratny. Ba, tę wystawę oglądnie sobie za darmochę :

Rumcajs i Haneczka

A Cypiska nie spotkaliście Danusiu

Piękny spacer . Dla mnie " czechosłowacki " w całej rozciągłości . . .


Pozdrawiam
Piotr

Cypisek malutki, więc trudno go zauważyć .

Zamiast Cypiska to co zobaczyłam z wieży:

Tuż przy Valdickiej Bramie stoi kościół św. Jakuba Większego (sv. Jakuba Většího), zbudowany na zlecenie Rumcajsowego okrutnego księcia pana czyli Albrechta Valdštejna.



Wczesnobarokową śwątynię rozpoczęto budować w 1624 roku wg planów Giovanniego Battisty Pieroniego. Do 1628 r. budowę nadzorował Andrea Spezza (nadworny architekt Valdštejnów), po jego śmierci od 1632 Nicolo Sebregondi. Po dokończeniu budowy kościół dwa razy nawiedził pożar. Po pożarze 1681 r. wyremontowano go w stylu szczytowego baroku, a w 1701 r. poświęcono. Kolejny pożar miał miejsce w 1767 r., rok później połączono oratorium kościelne z zamkiem.







Wnętrze kryje pięć ołtarzy, najstarsze są z 1634 r.











Malowidło w glównym ołtarzu przedstawia bitwę z 844 r., w której pokonano Saracenów. Nad wojskiem objawia się sw. Jakub na białym koniu i dodaje otuchy Hiszpanom. Rzeźby po obu stronach ołtarza to św. Piotr i Paweł.

Wypiliśmy kawkę przy stolickach cukierni pod bramą...







... i wróciliśmy na rynek .

W południowej pierzei rynku dominuje pałac Valdštejna.







Na przełomie XV i XVI wieku w miejscu zachodniej części zamku stała kamienica rodziny Trčków z Lipy.
W latach 1587-1608 na trzech połączonych parcelach zbudowano rezydencję z arkadowym dziedzińcem, przebudowawaną przez kolejnych właściecieli, glównie z rodu Smiřických. Budowlę uszkodził wybuch prochu.
W roku 1623 pałac otrzymał Albrecht z Valdštejna (Albrecht Wenzel Eusebius von Wallenstein) , którego matka wywodziła się ze Smiřických. Na jego zlecenie w latach 1624-1633 zbudowano barokowe skrzydło i urządzono park zamkowy. Prace budowlane przerwano po zabiciu Wallensteina w 1634 roku, wznowiono w 1636roku, gdy właścicielem pałacu został hrabia Rudolf z Tiefenbachu. prace. Po jego śmierci właścicielem został (1656 r.) JanNorbert ze Šternberka, potem Jan Josef Trautmannsdorf. Jego rodzina władała zamkiem do 1934, potem pałac stał się własnością miasta.
Obecny wygląd wynika z kolejnych przebudów po pożarach ( 1681, 1768, 1809).
W 1813 roku w Sali reprezentcyjnej Rosja, Prusy i Austria podpisały Święte Przymierze przeciwko Napoleonowi.
Podczas wojny austriacko-pruskiej 1866 w zamku był lazaret.

Nie weszliśmy do muzeum regionalnego mieszczącego się w zamku, nie zaglądnęliśmy nawet na dziedzinic!
Uwagę skupiliśmy (o ile faktycznie można mówić o skupieniu ) na podcieniach otaczajacych rynek kamieniczek.

Korunovační kašna (fontanna koronacyjna) zbudowana dla uczczenia cesarza Ferdynanda V, który w 1836 roku przejeżdzał przez Jičín w drodze na swoją koronację w Pradze na czeskiego króla.









Fontanna z posągiem Amfitryty (1835 r.):