Za miedzą: Žacléř

No i kto mówi, że zimy nie ma...
Uwielbiam taką aurę, piknie

pozdr

...tak, Horne Domky i Łysa Hora to jedno, ale czy byliście również w Pasekach nad Jizerou?

Trafiliśmy tam w ubiegłym sezonie, ogólnie mówiąc fajnie przygotowane trasy i nartostrady, mnóstwo turystów, ale i pełen komfort zjazdów.
W zasadzie miałam wrażenie, że tłok na nich był jednak dużo mniejszy niż na pozostałych stokach, zwłaszcza na Hornych Domkach i Studenovie, w pobliżu którego mieszkaliśmy... ?

janusz.w. napisał(a):
Uwielbiam taką aurę, piknie

...faktycznie aura niesamowita, fantastyczna zima

Grzegorz był tam na zjazdówkach kilka lat temu z naszymi dziećmi (wówczas jeszcze nastolatkami ) i przyjaciółmi. Pewnie się kiedyś tam wybierzemy wszyscy, gdyż trasy na biegówki są tam również .

W pobliżu dolnej stacji kolejki na Łysą Górę znajdują się stoki dla dzieci (Milka park) oraz snowpark.















Teraz żałuję, że nie chciało mi się iść jeszcze wyżej... Zamiast tego, połaziłam trochę po Górnej Rokytnicy.

Pora na odśnieżanie i powrót do domu.

Rokytnice- pożegnanie zimy (marzec 2012)

Biegówkowo-zjazdowy sezon narciarski postanowiliśmy zakończyć tam, gdzie go rozpoczęliśmy. Już podczas pobytu na Trzech Króli zaklepaliśmy sobie u Pavla noclegi na marcowy weekend, a trzej solenizanci (G-M-Z) zamówili z okazji swego święta tradycyjną doroczną beczkę piwka (możliwości grupy coraz lepsze , bo ostatecznie zeszły 2 beczki) oraz świnkę i młodego capka . Baranek i prosiaczek uatrakcyjniły wieczór piątkowy, piwko umilało caluśki weekendowy wypoczynek.









Jeden z praktycznych prezentów, którego użytkowanie (a w zasadzie jego skutki ) będzie radować całą ekipę.



Na biegówki wybraliśmy się w sobotę w 11 osób, a więc prawie połową ekipy, jaka zjawiła się w Rokytnicach. Reszta wybrała spacerek "od kapliczki do kapliczki" .
Śniegu w górach jeszcze sporo, ale niestety nie był to miły dla szuraczy puszek, lecz coraz bardziej topniejąca biel... Co nie znaczy, że nie było przyjemnie, szczególnie na postojach .

Pomiędzy naszą chatą a dolną stacją kanapy Horní Domky:





Już na tym odcinku zaliczona została pierwsza strata w sprzęcie zaczęła się odklejać podeszwa od jednego buta, jeszcze starego typu z wystającą z przodu "płetwą". Cóż, kolega dostał sygnał, że czas na wymianę zestawu do szurania. Większość na szczęście dojrzała do tego już jakiś czas temu, chociaż... niektórych czeka to już wkrótce, szybciej niż się spodziewają . Na szczęśnie nie mnie .



Już po wje ździe na górę zaliczyliśmy wypoczynek pod Lovčenką (908 m), zrębowym XIX-wiecznym domu, jakich w tym rejonie zachowało się mnóstwo. Pierwotnie była to zagroda gospodarcza, później hotelik pod nazwą "Luft Schenk", sczechizowaną na "Lovčenkę".







W mięczyczasie nastąpiła doraźna regeneracja czubka jednej narty, która uległa nadłamaniu podczas wysiadki z kanapy . Żeby nie było wątpliwości - narta była od innego zestawu, niż rozklejony but .

Potem można było ruszyć dalej...

Z takimi stratami już na samym początku wycieczki nie mieliśmy wyboru trzeba było trasę szurania ograniczyć do minimum, ale rzecz jasna, nie mogliśmy odpuścić znanego z poprzedniego biegówkowania kiosku przy rozdrożu Ručičky.















Tym razem nie sunęliśmy aż na Studenov, lecz od razu zjechaliśmy żółtym szlakiem, momentami zdecydowanie za stromo, jak na rodzaj nart, jakimi dysponowaliśmy na tej wycieczce.

Coraz bardziej mokry śnieg niestety nie ułatwił nam zadania, za to liczne upadki w taką konstystencję spowodowały, że mokre mieliśmy wszystko, łącznie z najbardziej intymnymi elemantami garderoby. Akuratnie to nikomu jednakże nie przeszkadzało .



W nieciekawej jednak sytuacji (aczkolwiek powodującej ogólną wesołość, także u poszkodowanego ) był kolega z odklejającą się podeszwą... Wkrótce bowiem odkleiła się do końca, a w ślad za nią poszła druga . Biegaliście kiedyś z nartami po mokrej śniegowej bryji niemalże w samych skarpetkach ?







Już pod sam koniec zjazdu, chociaż jeszcze przed wyłonieniem się z lasu na łąki ponad Rokytnicami, trzecia osoba została powiadomiona o tym, że już najwyższa pora na zmianę nart. Kolejny złamany czubek nie pozostawiał wątpliwości , że najlepiej zrobić to już wracając z weekendowego wypadu, gdyż w czeskich sklepach sportowych zaczęły się już posezonowe wyprzedaże .

Zjazd łąką wprost do naszej chaty był już prawdziwą przejemnością , zwłaszcza że mi osobiście udało się to bez upadków (rzecz jasna, na tym fragmencie trasy ), a nie każdy z szuraczy może powiedzieć to samo o sobie.







A w chacie czekał na nas gar gorącej zupy - jakiś regionalny karkonoski specyjał (którego nazwy nie pomnę) przygotowany przez naszego uroczego gospodarza.



No i oczywiście następna beczka piwka i kolejny miły wieczór .

dangol napisał(a):Rokytnice- pożegnanie zimy (marzec 2012)

Biegówkowo-zjazdowy sezon narciarski postanowiliśmy zakończyć tam, gdzie go rozpoczęliśmy. Już podczas pobytu na Trzech Króli zaklepaliśmy sobie u Pavla noclegi na marcowy weekend, a trzej solenizanci (G-M-Z) zamówili z okazji swego święta tradycyjną doroczną beczkę piwka (możliwości grupy coraz lepsze , bo ostatecznie zeszły 2 beczki) oraz świnkę i młodego capka . Baranek i prosiaczek uatrakcyjniły wieczór piątkowy, piwko umilało caluśki weekendowy wypoczynek.





: .

No cóż koleżanko Dangol. Pozostaje mi tylko pozazdrościć. Koleżanka to chociaż pożyje sobie na tym świecie. Doprawdy zazdroszczę koleżance wspaniałych podróży.

dangol napisał(a):

URL]

Nie może być, nie może być. Doprawdy koleżanka zaskakuje mnie w każdym temacie. Nie do wiary

Może, może . Trzeba było Kolego Darku wybrać się z nami, z pewnością też by się Kolega załapał na jadło i napitki

W niedzielę postanowiliśmy nie katować bielizny mokrym śniegiem. Biegówki zostały więc przeniesione do składziku, a zjazdowcy wyjęli bardziej poważny sprzęt narciarski i skoro świt (żeby nie jeździć po ciapie) ruszyli na stok.
Cała reszta (a konkretnie ta część, której nie śpieszyło się z wyjazem do domu) wyciągnęła z toreb traperki i około 11-tej (ale to już godzina po zmianie czasu, więc w sumie też dość wcześnie ) ruszyła w stronę kanapy, żeby uniknąć mozolnego dreptania pod górę po śniegu.









Tyle, że tym razem nie wjechaliśmy tym samym wyciągiem co w sobotę, lecz podeszliśmy nieco dalej, do kanapy na Łysą Górę. To zresztą
jedyna możliwość wywindowania się na górę zimą bez nart na nogach - na Horní Domky bez nich nie wpuszczą! Latem notomiast w grę wchodzą wyłącznie Horní Domky , gdyż Lysá hora wówczas nie działa...











Przy dolnej stacji spotykaliśmy naszych zjazdowców, zresztą jak się potem okazało, nie po raz ostatni na naszej wycieczce.