Z wizytą u Śnieżnego Króla - Hochkönig 2015

Ujawniam się i ja! Jestem od początku twojej "śnieżnej" relacji Agnieszko i z wielką przyjemnością podziwiam widoki, które utrwaliłaś na zdjęciach. Czekam na ciąg dalszy i pozdrawiam

maslinka napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ale teraz już jest pięknie .

Ale to jest zdjęcie sprzed 2 lat

Trochę się wystraszyłem, że mam deżawi. Ufff.

mysza73 napisał(a):Ojjjj tam, ważne że nie wieje i niebo widać .

A jak się to niebo (błękitne) docenia po dwóch śnieżnych i wietrznych dniach!

GOLDEN napisał(a):Świetne... ...ale pamiętaj złość piękności szkodzi.

Hehe, pamiętam
Ale z drugiej strony - nie można tłumić, dusić w sobie emocji, bo to bardzo niezdrowe

Franz napisał(a):Moja droga na Wysokiego Króla wyglądała trochę inaczej:

Ale zjazdy też miałem:

Pozdrawiam,
Wojtek

Witaj, Wojtku. Zjazdy miałeś chyba bardziej emocjonujące niż my

tomekkulach napisał(a):Ale tak to jest jak się ma u siebie takie widoki

Widoki rzeczywiście cudne Nasze Tatry piękne są!

Sara76 napisał(a):Ujawniam się i ja! Jestem od początku twojej "śnieżnej" relacji Agnieszko i z wielką przyjemnością podziwiam widoki, które utrwaliłaś na zdjęciach. Czekam na ciąg dalszy i pozdrawiam

Cześć Sara. Fajnie, że jesteś

Vjetar napisał(a):Trochę się wystraszyłem, że mam deżawi. Ufff.

Spokojnie, Jacku, wszystko z Tobą w porządku

http://fmix.pl/zdjecie/4549673/2015-02- ... dbf7070784

wreszcie zdjecie z piwem
Pozdrawiam fajne widoki

DamianM napisał(a):wreszcie zdjecie z piwem

Hehe, jeszcze jakieś z piwem będą

Zapraszam na kolejny odcinek


10 lutego (wtorek): W stronę słońca, czyli Königstour - ciąg dalszy

Ostatnio pisałam, że dojechaliśmy do naszej części ośrodka, czyli do Hinterthal.



Zanim ruszymy w dalszą drogę (do Maria Alm), kręcimy się jeszcze kilka razy "naszą" kanapą:





I zjeżdżamy nie tylko czerwoną, ale i czarną trasą:



z której najlepiej widać, jak pięknie jest położony Hinterthal:



Nigdzie w tym roku, na stokach, nie widzieliśmy wystawionych samochodów. Chyba, żeby policzyć ten wyjątkowy model na szczycie Gabühel :



Przeprawiamy się do Maria Alm i szusujemy po tutejszych, już trochę, zmęczonych trasach.



Początek bardzo widokowej trasy nr 10:





I radość z nartowania :



Jedno z kilku specjalnych miejsc w Hochkönig :



Kanapa nad lodospadami, którą już pokazywałam; z tym, że tym razem zdecydowanie więcej widać :



Kilka razy zjeżdżamy na sam dół, do gondolki. O tej porze (przed 15:00) nie ma już kolejek, bo wielu narciarzy skończyło już jazdę.

W dole Maria Alm:



I inne widoczki z gondolki:









Tutaj też bawili się w rzeźby ze śniegu :



Śnieżny świat jest... zegarem Dopiero teraz to zauważyłam Z tym, że pokazuje trochę inną godzinę niż wtedy była

Zazwyczaj na trasach jest luźno, ale ludzie lubią jeździć "stadami" i czasami trafi się jakaś większa grupka. Często korkuje się na muldach:



Czekamy aż grupa sobie zjedzie i też zjeżdżamy, wracając do Hinterthal i zamykając trasę Königstour. Jak już pisałam, przejechaliśmy dużo więcej kilometrów niż długość tej trasy (32 km), bo 61 km Wtedy wydaje nam się, że to dużo, ale w porównaniu z wynikami, jakie osiągniemy w najbliższych dniach, to był pikuś

Po 16:30 na parkingu wesoło. W knajpce głośna muzyka - apres ski trwa w najlepsze:



My na apres ski ruszamy dopiero wieczorem - do Maria Alm. Okazuje się, że to bardzo urokliwa miejscowość.



Znajduje się tu bardzo ładny kościół pielgrzymkowy (wzmianki o nim pochodzą z 1374 roku) z wieżą o wysokości 83 m - najwyższą w Salzburgerlandzie:





Poza tym jest oczywiście dużo hoteli, pensjonatów, sklepików i wypożyczalni sprzętu. Nas jednak interesują przede wszystkim knajpki Zasiadamy w jednej z nich i zjadamy całkiem niezłą pizzę

Tak kończy się kolejny bardzo udany dzień. A jutro będzie jeszcze lepszy

piotrf napisał(a):Witaj Agnieszko

Pięknie i ciekawie u Ciebie ( jak zwykle ) , dodatkowo amosfera jak u Hitchcocka - emocje rosną , bo co odcinek ładniejsza pogoda i widoki , trasy zjadowe i pokonane kilometry coraz dłuższe . . .

Cześć Piotrze Dzięki za miłe słowa. Kilometrów rzeczywiście codziennie będzie więcej Cały czas się rozkręcamy

piotrf napisał(a):Ciekawe kiedy będę mogł tam poszusować w tym roku nart zero ale wierzę w umiejętności lekarzy

Ja też wierzę Dadzą radę i jeszcze poszalejesz na nartach

maslinka napisał(a):I radość z nartowania :

No nic dziwnego. W takich okolicznościach ... przyrody ...

Potter napisał(a):No nic dziwnego. W takich okolicznościach ... przyrody ...

No to jedziemy dalej z tymi okolicznościami


11 lutego (środa): Dorfgastein - Großarltal

Dziś cały dzień będzie "full sunshine" Nie tracimy więc czasu i już o 7:45 wyruszamy z domu Mamy kawałek drogi przed sobą (niecałą godzinę), bo dzisiaj postanowiliśmy dojechać do doliny Gastein, a dokładnie do Dorfgastein.

Przed kwaterką:



Dzień zaczyna się od "zapalania się" szczytów gór

W drodze. Fajny widok w lusterku wstecznym :



Przejazd przez Dienten, pod estakadą:



Wczoraj jechaliśmy górą, na nartach

Kiedy przejeżdżamy przez tunel i wjeżdżamy do doliny Gastein, wita nas zupełnie inny świat :



Na szczęście to tylko poranne mgły, a wyżej już świeci słońce

Parking jeszcze w miarę pusty, bo dopiero 8:30 i właśnie ruszyła gondolka. Na pierwszy wagonik się nie załapiemy , ale i tak jesteśmy wcześnie Dzięki temu nie musimy stać w kolejce do gondolki



Ludzi jeszcze mało:



Wszystkie wyciągi i trasy otwarte:



A szczyty w słońcu :



Nie ma na co czekać! W górę!:



W dolinie mgła:



ale my już cieszymy się słoneczkiem

Ta - daaam :



No dobra, leżakowanie tylko na chwilę i do zdjęcia

Chociaż leżaki prezentują się bardzo malowniczo w tych okolicznościach:



nam śpieszy się do sztruksiku

Są tacy, którym się nie śpieszy :



Już od 9:00 siedzą, leżą lub podziwiają rzeźby lodowe:



Będziemy dzisiaj szusować w połączonych ośrodkach - Dorfgastein i Großarltal:



Zaczniemy od tego drugiego, bo tamtejsze trasy są teraz w słońcu.

No to pędzimy w dół, bardzo dobrze przygotowanymi trasami :





Zjeżdżamy to do jednej kanapy, to do kolejnej:





Dwa razy szusujemy na sam dół, do miejscowości Großarl i dolnej stacji gondolki. Gondolka nazywa się Panoramabahn i rzeczywiście ładne z niej widoki. Gdyby nie te porysowane szyby :



Jest też trochę opalania na kanapie :



Chociaż tyle, bo odpoczynków na razie nie robimy Zbyt dobrze nam się jeździ Trasy fajnie nachylone, śnieg głównie naturalny

Niestety ludzi przybywa. Na koniec szusowania w Großarl zjeżdżamy czarną trasą, która wcale nie jest bardziej stroma od czerwonych trasek w tym ośrodku:



Przenosimy się do Dorfgastein, czyli na drugą stronę szczytu Kreuzkogel. Okaże się, że na tutejszych trasach będzie zdecydowanie mniej ludzi, a ośrodek bardzo przypadnie nam do gustu

Ale o tym w następnym odcinku

maslinka napisał(a):
Chociaż leżaki prezentują się bardzo malowniczo w tych okolicznościach:

Ten leżaczek chyba czekał na mnie .

maslinka napisał(a):


Dzień zaczyna się od "zapalania się" szczytów gór

w pierwszej chwili myślałem, że to wybuch jądrowy

maslinka napisał(a):Ta - daaam :

Do tej pory myślałem że w sztruksach się chodzi, lub na sztruksie się jeździ. Ty odkryłaś kolejne zastosowanie - na sztruksie się leży

maslinka napisał(a):

Aż mi się oczka zaśmiały to tej trasy ... Idealna po prostu !

No tu można grubą krechę przyciąć

mysza73 napisał(a):Ten leżaczek chyba czekał na mnie .

Może jeszcze czeka Szusowanie potrwa pewnie do kwietnia

Mikeee napisał(a):w pierwszej chwili myślałem, że to wybuch jądrowy

Potter napisał(a):Aż mi się oczka zaśmiały to tej trasy ... Idealna po prostu !

Bocian napisał(a):No tu można grubą krechę przyciąć

Idealna! Pięknie się cięło Ale mi się zatęskniło...

maslinka napisał(a):

Aga, nie wiedziałem, że palisz Musiałaś niedawno zacząć Żółtodziób w temacie a jakie dymy puszcza Jestem pod wrażeniem