Z wizytą u Sir Lancelota w Budapeszcie

Widzę, że prace na Małgorzacie idą całą parą.

Niedawno był cały w rusztowaniach i tak zastawiony, że ledwo można było przejść.

weldon napisał(a):Widzę, że prace na Małgorzacie idą całą parą.

Idą, idą.
Pewnie w następnej relacji, ktoś pokaże ten most po remoncie

Ja mam jakiś przestój w relacjonowaniu, w Gliwicach były Juwenalia ( po naszemu IGRY ) i mimo tego, że studentką już od jakiegoś czasu nie jestem, to muszę dziś i musiałam wczoraj trochę odchorować

Roxi napisał(a):Mały i duży elf


[/img]

Cześć Roxi
Wszelkie pomniki i posągi omijam szerokim łukiem, ale do Kiskiralylany - Małej Księżniczki - mam wyjątkową słabość

Zachwycałam się spotkaniem z nią w relacji myszy73, a potem ją lokalizowaliśmy zdaje się na życzenie Jacka.

Przeczytałam Twoją relację którejś nocy, ale jako trawożerca i wielbiciel chudej różowej szyneczki, zemdlałam przy tym półmisku z trupami i oprzytomniałam dopiero dzisiaj Pozdrawiam serdecznie! Sympatyczna wycieczka

Roxi witam,

rewelacyjną relację czytam,
pozwalam sobie kopiować
i plan wycieczki rysować

Półmisek... coś wiem na ten temat
Półmisek podobnych rozmiarów pełen owoców morza (kalamary, skampie, ryby, różne muszelki,pychotka), zamówiliśmy w Trogirze... oj długo żeśmy biesiadowali.

Pozdrawiam i do dzieła Roxi

U-la napisał(a):Przeczytałam Twoją relację którejś nocy, ale jako trawożerca i wielbiciel chudej różowej szyneczki, zemdlałam przy tym półmisku z trupami i oprzytomniałam dopiero dzisiaj Pozdrawiam serdecznie! Sympatyczna wycieczka

Witam
Pomniki też mnie jakoś za bardzo nie interesują, jak jakiś spotkam, to rzucę okiem i zrobię fotkę od niechcenia, ale daleko mi do zachwytów.
A na półmisku było też trochę sałatek, więc też znalazłabyś coś dla siebie... no i kukurydza

bonar napisał(a):rewelacyjną relację czytam,
pozwalam sobie kopiować
i plan wycieczki rysować

dziękuję za słowa uznania
następny odcinek jest w fazie pisania

Ale teraz zjadłabym takie owoce morza!
Właśnie wróciliśmy z Krakowa z weekendowego nurkowania i czekamy na pizze. Jak się nie ma co się lubi...
Pozdrawiam serdecznie

1 maj- Niedziela: Budy nie w Budzie

Budy nie w Budzie, bo na Placu Bohaterów

Wysiadamy i kierujemy się, nie inaczej, jak w kierunku budy z lángosami





Lángos to charakterystyczny, pieczony na oleju placek, stanowiący bardzo popularną węgierską przekąskę. Dawno temu przyrządzano go z kawałka ciasta na chleb, pieczonego nad ogniem tradycyjnego pieca w wiejskich chałupach. Gdy zwyczaj samodzielnego wyrobu chleba zaniknął, lángose zaczęto wyrabiać na bazie ciasta z dodatkiem ziemniaków, które używane jest aż do dziś.



Przy stoliku rozkładamy mapę i zastanawiamy się w którym kierunku pójść, żeby dojść do Pomnika Tysiąclecia.
Każdy ma inne zdanie, ja chcę iść w lewo, mój brat w prawo, bratowa mówi, że najlepiej wrócić się w stronę metra. Jedynie Wojtek cicho siedzi, bo jemu to jak zwykle jest wszystko jedno
Z pomocą przychodzi Pan z sąsiedniego stolika. Polak mieszkający na stałe w Budapeszcie pokazuje nam na mapie gdzie jesteśmy i gdzie mamy iść. Dodaje jeszcze, że wybraliśmy jedno z najlepszych miejsc na zjedzenie lángosa...ma się tego nosa

Niestety ciągle pada i już trochę zmarzliśmy.
Jesteśmy w Budapeszcie, idziemy na wino







Trochę rozgrzani i ze znacznie lepszymi humorami dochodzimy do celu.
















Idziemy dalej.













Jak się okazuje trafiliśmy w sam środek festynu. Nie przepadam za takimi zbiegowiskami, ale tutaj było uroczo

Wczoraj w okolicy Zamku Królewskiego poznaliśmy smak Tradycyjnego Sękacza z Siedmiogrodu, dziś mijając budę z tym przysmakiem, nie mogliśmy sobie odmówić powtórki







Uff po takim Budapeszcie od razu 3kg więcej

Kierujemy się w kierunku żółtej stacji metra. Chcemy na chwilę odsapnąć w hotelu, po to by nabrać sił na wieczór.

Zapomniałam napisać... deszcz przestał padać
A po drodze budy, budy i jeszcze raz budy







Jesteśmy już praktycznie przy stacji metra.



Kilka przystanków i można paść na łóżko.
Ucinamy sobie krótką drzemkę i ruszamy w nocny Budapeszt

Mam nadzieję, że poczekacie troszeczkę na kolejny odcinek

Serdecznie pozdrawiam

1 maj- Niedziela: Budapeszt nocą

Nadszedł czas na drugi i niestety ostatni wieczór w Budapeszcie.
Zaczynamy go od spaceru ulicą Váci. O tej porze jest tutaj trochę większy ruch niż zaledwie 12h temu





Idziemy w kierunku Mostu Wolności, po drodze mijając Most św. Elżbiety, czyli Erzsébet Híd.



Ten otwarty w 1903r. most uważany jest za jeden z najelegantszych w Budapeszcie. Dzięki prostocie formy, sprowadzonej do minimum liczbie elementów konstrukcyjnych i kolorystyce nieskazitelnej bieli, sprawia wrażenie nowoczesnej budowli idealnie dopasowanej do stylistyki sąsiadujących z nim mostów historycznych, choć wyraźnie się od nich odróżnia.

Jesteśmy już coraz bliżej Mostu Wolności (Szabadság Híd), który był trzecią, po Łańcuchowym i Małgorzaty, przeprawą przez Dunaj.
Połączył plac Gellért tér znajdujący się w XI dzielnicy Budy z placem Fővám tér, w IX dzielnicy Pesztu, dzięki czemu możliwe stało się zapewnienie bezpośredniej komunikacji między południową częścią miasta.















Znowu wchodzimy na ulicę Váci, głównie w celu znalezienia knajpki, gdzie będzie można zjeść Pörkölt.

Jest to prawdziwy węgierski gulasz - pokrojone na drobne kawałki mięso uduszone w sosie paprykowym z dodatkiem dużej ilości cebulki i czasem odrobiny wina. W zależności od rodzaju użytego mięsa w restauracji możemy spotkać się z marha pörkölt (wołowym), sertés pörkölt (wieprzowym) lub birka pörkölt (baranim), a odmianą wegetariańską jest gomba pörkölt, przygotowany z grzybów. Gulasz typu pörkölt serwuje się z twardymi kluseczkami kładzionymi zwanymi galuska lub zacierką (tarhonya).

Poszukiwania czas zacząć











W końcu, gdzieś w bocznej uliczce znajdujemy przyjemne miejsce. Jedyny problem jest w tym, że Pörkölt nie będzie tutaj podawany z kluseczkami, ale z opiekanymi bułeczkami.
Trudno, nie mamy ochoty dłużej czekać. Wchodzimy, siadamy, zamawiamy i zjadamy





Na dworze już ciemna noc, wiec czas na nocne mosty























Nocna wyprawa na Most Wolności już zawsze będzie mi się kojarzyła z... rozerwanymi spodniami
Niezbyt mądrze wymyśliłam sobie, że chcę mieć zdjęcie siedząc na moście. Źle wymierzyłam i nie wyskoczyłam na tyle wysoko żeby usiąść bez problemów, zahaczyłam o coś wystającego i krrrrrr, spodnie rozerwane na tyłku
Całe szczęście, że kurtka była na tyle długa, że zasłoniła wszystko to, co powinna







Wracamy do hotelu.



Po drodze odwiedzamy jeszcze kilka sklepów z badziewkami i ze trzy bary

Oj jak ja byłam zmęczona, jak już dotarliśmy do hotelu
Jutro w planach Góra Gellérta i niestety powrót do domu.

2 maj- Poniedziałek: Góra Gellérta

To nasz ostatni dzień w Budapeszcie. Na koniec zostawiliśmy sobie właśnie Górę Gellérta.

Wsiadamy do auta i już po kilkunastu minutach jesteśmy na parkingu.





Wzgórze Gellérta to skaliste wzniesienie znajdujące się w samym centrum Budapesztu na pograniczu I, XI i XII dzielnicy (po stronie Budy), na południe od Wzgórza Zamkowego. Wznosi się na wysokość 139 m ponad lustro Dunaju będąc jednym z najbardziej charakterystycznych i zarazem najłatwiej rozpoznawalnych elementów śródmiejskiego krajobrazu węgierskiej stolicy. Od strony południowej wzgórze ograniczone jest przez rzekę, od południowego zachodu – przez wzniesienie Sas-hegy, a od północy - przez górę Nap-hegy. Jego południowo-wschodni kraniec sięga mostu Wolności (Szabadság Híd), podczas gdy północno-wschodni- mostu Elżbiety (Erzsébet Híd).













Dać kobiecie lufę...





















Spacerkiem dochodzimy do Hotelu Gellérta. Kilka fotek i ruszamy.











Całą drogę do domu przespałam jak dziecko. Dały mi się we znaki ekscesy barowego wieczoru

Do Gliwic dojechaliśmy późnym wieczorem.

Wycieczka bardzo udana, wypoczęliśmy i zrelaksowaliśmy się na całego. Tego mi było trzeba...bezstresowego błądzenia po ulicach, bez większego planu i gonitwy.
Czysta przyjemność

Dziękuję za obecność i doping

Serdecznie pozdrawiam
Roxi

Dobrze, że nie było żadnej kontroli antydopingowej...

Roxi napisał(a):

Widzę, że skończyli jezioro i wybudowali to coś po prawej.

We wrześniu dopiero robili dno, a to coś rozbierali.

Roxi napisał(a):Idziemy w kierunku Mostu Wolności, po drodze mijając Most św. Elżbiety, czyli Erzsébet Híd.

Ten otwarty w 1903r.

To nie ten Ten jest z '64.

W 1903 roku zbudowali przepiękny, bardzo podobny do mostu Wolności, most,
który został wysadzonych przez hitlerowców.
Nawet planowali jego odbudowę, ale przeważyła ta koncepcja minimalistyczna, która mi osobiście, tak jak,
o ile dobrze pamiętam, również mężowi Maslinki, się nawet podoba, czego Agnieszka, zdaje się, nie podzielała.

Nawet chwile dyskutowaliśmy chyba w jej relacji o tym. Albo w mojej? Nie pamiętam.
Za to w mojej opisałem historię tego, dlaczego w tak kretyńskim miejscu ten most postawili.

Szkoda tego deszczu.
Ale i tak przyjemnie się z wami pospacerowało po tych kątach

Jacek S napisał(a):Dobrze, że nie było żadnej kontroli antydopingowej...

Oj dobrze, a jeszcze lepiej że nie było kontroli antyalkoholowej

weldon napisał(a):To nie ten Ten jest z '64.

A Ty jak zawsze na posterunku

weldon napisał(a):Szkoda tego deszczu.
Ale i tak przyjemnie się z wami pospacerowało po tych kątach

Deszczu szkoda, ale nie było co marudzić
Dzięki za towarzystwo przy spacerowaniu

Dzięki Roxi za superową foto-relację. Budapeszt zawsze mi jakoś był nie po drodze, zawsze mało czasu. W tym roku już napewno zwiedzimy tą perełkę architektoniczną, a te widoki z Góry Gellérta, piękno samo w sobie.

Pozdrawiam pięknie

bonar napisał(a):Dzięki Roxi za superową foto-relację. Budapeszt zawsze mi jakoś był nie po drodze, zawsze mało czasu. W tym roku już napewno zwiedzimy tą perełkę architektoniczną, a te widoki z Góry Gellérta, piękno samo w sobie.

Pozdrawiam pięknie

Bardzo mi miło, że poświęciłeś trochę czasu na czytanie
Budapeszt na pewno warto odwiedzić, nawet kosztem dwóch, trzech dni pobytu w Cro.

Widoki z Góry Gellérta? Mi ta góra będzie się zawsze kojarzyła z grą w trzy karty
Jak tak stałam i patrzyłam, to chciałam zagrać, bo to było pewne 20 euro, , ale jak Wojtek z moim bratem zaczęli na mnie (zupełnie bez przyczyny) wrzeszczeć, że jestem niepoważna i nieodpowiedzialna... to mi przeszło

Roxi napisał(a):1 maj- Niedziela: Budy nie w Budzie

Budy nie w Budzie, bo na Placu Bohaterów

Wysiadamy i kierujemy się, nie inaczej, jak w kierunku budy z lángosami





:

To: Széchenyi Gyógyfürdő

Three larger pools, a swimming pool with 910m2 water surface, 26°C water temperature, with 0.8-1.7m depth; a fancy pool with water streaming, effervescent bath, and massaging water beam in 600m2 water surface, 32-34°C water temperature, with 0.8m depth; and a thermal sitting pool with 38°C water temperature.

Tu też można się rozgrzać

pozdrav.

adamk3 napisał(a):Tu też można się rozgrzać

Gorące źródła to zdecydowanie miejsce nie dla mnie. Po 15 minutach zaczynam się nudzić jak mops. Próbowałam się przekonać do tego typu wypoczynku w Tatralandii, Besenovej... nie da rady

Jedyne ciepłe źródełko, które mi się podobało to był gejzer gdzieś w okolicach Egeru, ale wtedy miałam może z 15 lat, więc wspomnienie może być trochę przekłamane

Pozdrawiam serdecznie