Z księżyca na południe - wakacje 2018

walp napisał(a):Na wyspę przypłynęliśmy i odpłynęliśmy promem, ale na wycieczkę do Zadaru wybraliśmy się naturalnie przez most, bo przecież
Grzegorz napisał:

anakin napisał(a):Krótsza i mniej męcząca trasa wiedzie przez prom, jednak zdjęcie przy paškim moście obowiązkowe ...

Obowiązek został spełniony.

Niecierpliwie czekam na relację.

Takie podzielenie wakacji na dwa miejsca, ma wiele plusów. Byliśmy tak kiedyś jeden tydzień w Cro, drugi we Włoszech. Znam to uczucie, gdy pakujemy się, ale to nie koniec wakacji, one dopiero się zaczynają.
Gorzej, gdy drugie miejsce, nie jest w naszym odczuciu, tak dobre, jak pierwsze.
No i pakowanie - lipa

anakin napisał(a):Niecierpliwie czekam na relację.

Grzegorz, ja to słaby w relacjonowaniu jestem. Zaraz po powrocie z ostatnich wakacji, te kiero pytał, czy będą opisane wspomnienia, ale wymigałem się.

Jeśli w tym roku uda mi się zrealizować w całości to, co wstępnie planuję, to obiecuję, że przynajmniej spróbuję.

walp napisał(a):Grzegorz, ja to słaby w relacjonowaniu jestem.

Coś kręcisz , świetnie mi się czytało Twoją włoską relację.

mchrob napisał(a):

walp napisał(a):Grzegorz, ja to słaby w relacjonowaniu jestem.

Coś kręcisz , świetnie mi się czytało Twoją włoską relację.

Także teges Waldku, wyjścia nie masz, jak nie włoska zeszłoroczna to tegoroczna relacja musi być

Sam widzisz Waldek, że:

te kiero napisał(a):wyjścia nie masz

Na tegoroczną szansa jest, ale skupmy się teraz na ciekawej relacji Michała.

walp napisał(a):ja to słaby w relacjonowaniu jestem.

Żartujesz sobie?

walp napisał(a):Na tegoroczną szansa jest, ale skupmy się teraz na ciekawej relacji Michała.

Jakaś przerwa nastąpiła... Albo kolega Michał stopniuje napięcie?

greenrs napisał(a):Jakaś przerwa nastąpiła... Albo kolega Michał stopniuje napięcie?

Dziękuję za takie zainteresowanie, niestety ostatnio jak w dowcipie: tyle roboty że nie ma czasu taczki załadować.
Ale z takim dopingiem zabieram się za odcinek.

mchrob

Zapowiada się cudowna podróż - jak ja lubię podróże - pewnie Wy też

Uwielbiam przemieszczanie się między kolejnymi etapami wakacji
I bardzo lubię Dylana

Ale z takim dopingiem zabieram się za odcinek.

No, to jedziemy dalej

greenrs napisał(a):

walp napisał(a):ja to słaby w relacjonowaniu jestem.

Żartujesz sobie?

Bynajmniej.
Lepiej się czuję w dopingowaniu.

cd.

Wracam do was z relacją. Opuściliśmy właśnie gościnny Pag i wróciliśmy na stały ląd. Mamy przed sobą prawie 400 km drogi do naszego drugiego miejsca zakwaterowania czyli do Mlini. Wg nawigacji to ok 4,5 h drogi. To zbyt mało żeby się nacieszyć drogą wymyślamy więc że warto by się zatrzymać jeszcze po drodze w jakimś ciekawym miejscu.
Nie ukrywam, że to miejsce było już przeze mnie dawno upatrzone do odwiedzenia razem z kilkoma innymi których nie udało się nam zaliczyć. Ale jeśli mielibyśmy je wszystkie odwiedzić to na plażowanie brakło by już czasu . Musiałem iść na kompromis z resztą rodziny. No ale taka dojazdówka to idealna pora żeby zrealizować choć część moich planów.
Miejsce gdzie teraz jedziemy leży niedaleko Pagu, odbijamy od głównej trasy tylko na kilkanaście kilometrów. Zjeżdżamy z asfaltu i wjeżdżamy na szutrówkę. Niestety nie jest taka równa jak przy dojeździe do Girenicy. Są na niej wystające ostre kamienie i do tego trochę się wspina. Zawsze w takich momentach zaczynam bać się żeby nie złapać kapcia na tych kamolach. Na szczęście po ok kilometrze takiej jazdy szczęśliwie dojeżdżamy na miejsce.

Nasza cytrynka na miejscu, jest jeszcze kilko osób oprócz nas.



A to nagroda za trudy. Przed nami widok na kanion rzeki Zrmanje.



Zdjęcia nie oddają tej przestrzeni przed nami, głębokość kanionu dochodzi w najwyższym miejscu do 200 m.




Jest to jedno z miejsc w Chorwacji które brały udział w kręceniu filmów w latach 60 ubiegłego wieku na podstawie powieści Karola Maya. Skoro sam autor powieści nie był nigdy w USA to i była Jugosławia mogła być scenografią do realizacji filmów o Winnetou.



Może filmik lepiej odda majestat tego miejsca



W dole leniwo płynie sobie rzeka.



Jest ona w tym miejscu szeroka i żeglowna.



A widok na drugą stronę też fajny. Do panoramy Velebitu już się przyzwyczailiśmy ale ciągle zachwyca.



Posiedzieliśmy trochę w tym miejscu, popstrykaliśmy fotki i chłonęliśmy piękno tego miejsca ale czas jechać dalej, jeszcze prawie cała droga na nas czeka.

A tak się jechało po tej szutrówce, w dół było trochę lepiej.



cdn. ale już szybciej niż ostatnio - obiecuję

cd.

Jak obiecałem kolejny odcinek jest szybko Będzie trochę o chorwackich mostach.
Jak jechaliśmy objazdową trasą na Pag tydzień temu to przejeżdżaliśmy Maslenickim mostem, dzisiaj w drodze do kanionu też nim jechaliśmy ale się przy nim nie zatrzymaliśmy. Dopiero w drodze powrotnej jeszcze przed wjazdem na autostradę nastąpił ten trzeci raz do którego to sztuka.



Most wyróżnia się kolorem na tle innych chorwackich mostów. W stosunku do Paskiego mostu którym jechaliśmy 2 godziny temu jest trochę dłuższy od niego i zdecydowanie wyższy - 55 m nad lustrem wody.



Most spina dwa brzegi Cieśniny Maslenickiej łączącej Adriatyk z Morzem Novigradzkim, które widać na poniższym zdjęciu.



Dla chętnych można sobie skoczyć z tego podwyższenia, oczywiście wcześniej przyda się coś przypiąć do nóg np linę bungee
Mnie już kręciło się w głowie chodząc po tym chodniku



Po drugiej stronie widać drugi Most Maslenicki w ciągu Autostrady A1 dla zmylenia nazywany nowym. Tu potrzebne jest małe wyjaśnienie. Most na którym stoję zbudowany został w 2005 a ten autostradowy zwany nowym w 1996. Tyle tylko że ten z 2005 stanął na miejscu wcześniej już istniejącego dlatego mówi się o nim stary. A dlaczego budowano go od nowa? No bo został zniszczony podczas wojny w 1991. Serbowie z Krainy próbowali w ten sposób odciąć Zagrzeb od Dalmacji.



Nowy most jest jeszcze większy: 377m długości i 92m wysokości



No to już jedziemy dalej, autostradą A1 na południe - za słońcem.
Pod drodze jeszcze obowiązkowe przystanki na autostradzie.

Odmorište Krka



Widok na Skradin. W 2019 już mamy tam zaplanowane odwiedziny.



Kolejny nasz most dzisiaj - Most Krka - 391 m długości, 65 m wysokości



Ruch na rzece jest bardzo duży.



Trzeba też pokłonić się Gospie od Puta, niech strzeże nas podczas naszej podróży.



Kolejny przystanek to Odmoriste Rascane



Zawsze jak spoglądam w dół z tego parkingu mam wrażenie że ten świat w dole jest taki nierealny - zabawkowy.
Ta dolina sprawia taki efekt, te zabawkowe domy i droga a na niej przejeżdżające resoraki
W drodze powrotnej sami będziemy takim resorakiem



Biokowo bardzo zielone tego roku. Gdzieś tam za tą górą przewalają się tłumy na plaży w Makarskiej



Majestatyczny Sveti Jure - kiedyś trzeba się będzie tam wybrać



Mógłbym tak długo stać i podglądać życie tam gdzieś w dole



Ten dzień był taki długi że jeszcze nie koniec relacji z niego, cdn.

Nadrobiłam sobie właśnie Twoją relację i już będę na bieżąco
Czekam na drugą część

Kanion robi niesamowite wrazenie, coś pięknego