Z księżyca na południe - wakacje 2018

CROberto napisał(a):Dużo w jedne wakacje zobaczyliście -bardzo intensywny wypoczynek...
Pewnie coś pod 4000 km. uzbierałeś.

No coś koło tego było.
Muszę kolejny odcinek wyskrobać bo mi już głupio, że znowu mam przerwę w relacji ale ten wirus mnie zupełnie wybił z rytmu.

cd.
Zostało mi jeszcze 33 dni do kolejnego wyjazdu to może zdążę dojechać do końca tej relacji
Przepraszam za tak długie przerwy w relacjonowaniu ale biorę się w garść i piszę.

Po niezbyt udanym plażowaniu jedziemy w kierunku "domu" ale zamierzamy po drodze jeszcze zobaczyć jeszcze jedno czarnogórskie miasto - Herceg Novi

To nasza trasa powrotna



Po drodze mijamy lotnisko w Tivat i ścigamy się z samolotem.



Przez Zatokę Kotorską przeprawiamy się promem, pływa kilka promów i mimo wielu samochodów odbywa się to bardzo sprawnie.



Po około godzinie jazdy parkujemy w Herceg Novi. Żar leje się z nieba i po kilku chwilach wiem już że nie będzie to przyjemne zwiedzanie. Parkowanie przy ulicy jest płatne ale nie ma automatów parkingowych trzeba kupić bilety parkingowe. Na szczęście jest oznaczenie gdzie można je kupić, tabliczka wskazuje że najbliżej można to zrobić w restauracji 200 m dalej. Po przejściu ok 500 m docieramy do niej kupujemy i wracamy do auta żeby włożyć bilet za szybę. Jest chyba z 40 stopni w cieniu i ten spacerek parkingowy w pełnym słońcu już nadszarpuje nasze siły - ale nic to idziemy w miasto.



Katolicki kościół pod wezwaniem św. Hieronima. - XIX w. Palmy w stanie opłakanym.



I jego dzwonnica.




Cerkiew Św. Michała Archanioła z XIX w. Rhynchophorus ferrugineus zbiera żniwo - Czarnogóra ma z nim duży problem.



Na zdjęciu z 2019 nie ma już tych palm.



Ale w roku 2020 stał się cud - palmy w rozkwicie. Posadzili takie wielkie okazy



U Św. Hieronima też cudowne zmartwychwstanie



Słońce daje nam popalić.



Na szczęście jest też i cień



Główny plac miasta - Trg Nikole Djurkovicia. Ciężko było namówić małżonkę do pozowania w pełnym słońcu.



Zamyka plac wieża zegarowa z 1667 r. i prowadzące do niej schody Króla Tvrtko



Wracamy do samochodu przechodząc obok cytadeli będącej fragmentem fortyfikacji zbudowanych przez wenecjan w XVIII w. Mury bardzo ucierpiały podczas trzęsienia ziemi 1979 r.



Trochę zobaczyliśmy, ale w takiej temperaturze bardziej myśli się o szukaniu cienia niż oglądaniu miasta. Z ulgą siadamy do samochodu i włączamy klimatyzacje.

Za miejscowością Igalo wpadamy jeszcze na małe zakupy do stojących tam marketów. Świetne wina, ogromny wybór nieznanych nam serów. Tankujemy paliwo - mimo atrakcyjnej ceny nie polecam - nasz silnik puki nie wypaliliśmy go do końca zgłaszał błąd zapychania filtra EGR. Pomogło dopiero zatankowanie chorwackiego paliwa.
Do Mlini wracamy przez inne przejście graniczne - Konfin. Mimo że nie było tam dużo samochodów to i tak pół godziny to trwało.
Pierwotnie chciałem jeszcze odwiedzić półwysep Prevlaka ale w końcu nie zdecydowałem się tam pojechać. Trochę było by to za dużo jak na jeden dzień. I tak minął ten bardzo intensywny dzień naszych wakacji. Jutro ostatni dzień na południu.

24 sierpień 2018, czwartek

To był ostatni dzień naszego pobytu w Mlini. Po wczorajszej eskapadzie dzisiaj spędzamy go na wypoczynku nad wodą. Odwiedziliśmy naszą ulubiona plażę w Kupari. Natomiast pod wieczór wybraliśmy się jeszcze raz do Dubrownika żeby pożegnać się z tym pięknym miastem.
Tym razem nie jedziemy do starego miasta ale chcemy odwiedzić Dubrovnicki port.
Parkujemy no bardzo popularnym na forum parkingu w centrum handlowym Atlant Centar. Nie ma problemu z miejscem a i cena bardzo konkurencyjna (chyba 15kn/h). Do starego miasta stąd 2km ale my tam nie idziemy bo idziemy do portu a to tuż obok.

Obecny port Dubrovnicki to tak naprawdę port w Gruž kiedyś oddzielna miejscowość obecnie dzielnica Dubrovnika leżąca nad zatoką o tej samej nazwie.

Widok na port w tle most im. Franjo Tuđmana



Z ciekawostek do roku 1970 kursował tu tramwaj którym można było dojechać do centrum Dubrovnika. Tu widzę podobieństwo z moim rodzinnym miastem gdzie w tym samym roku podjęto głupią decyzję o likwidacji linii tramwajowych.
Zdjęcie wiki



Jeszcze większą szkodą było według mnie likwidacja linii kolei wąskotorowej której końcowa stacja także była zlokalizowana w Gruž. Ostatni pociąg odjechał z tej stacji w 1976 a można nim było dojechać do Mostaru i Sarajeva a także do Trebinije i Herceg Novi które niedawno odwiedziliśmy. Ależ była by to atrakcja turystyczna bo trasa tej kolejki była niesamowicie malownicza.
Tu można coś więcej poczytać o tej linii kolejowej http://www.penmorfa.com/JZ/dubrovnik2.html

A takie pociągi po niej jeździły.



Idziemy pooglądać trochę pływającego luksusu.




Ten bardzo mi się spodobał



Jak można doczytać tutaj https://www.yachtcharterfleet.com/luxur ... ertige.htm
Może być wasz za 260000$ na ...................tydzień . Już mi się tak bardzo nie podoba.



Miasto przesuwa się coraz bardziej w stronę wzgórz.



Stara zabudowa Gruž to cudowne renesansowe budynki z okresu świetności Republiki Raguzy
Taki też jest dominikański kościół i klasztor Św. Krzyża.



Przy kościele Polski akcent czyli pomnik Św. Jana Pawła II wśród przepięknych palm.



A na ścianie pamiątkowa tablica upamiętniająca jego wizytę w tym miejscu.



W 2003 odprawił w porcie Gruž mszę dla 50 tysięcy osób podczas której beatyfikował chorwacką zakonnicę Marię od Jezusa Ukrzyżowanego Petković.



Renesansowych perełek jest tutaj wiele. Jeszcze zanim powstał tu port, Gruž było miastem letniskowym dla położonej obok metropolii. Powstały tu przepiękne letniskowe rezydencje bogatych mieszczan z Raguzy.
Tak wyglądało to w 1860 roku



Obecnie te rezydencje otoczone nowymi budynkami niestety powoli niszczeją opuszczone. Centrum Dubrovnika zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO a o tych budynkach zapomniano. Sami Chorwaci nie mają pomysłu jak je zagospodarować aby odzyskały swój blask.

Zamknięte i niedostępne.



Przez mur widać jakie piękno się tam kryje.





Opuszczamy to miasto ale wiemy, że wrócimy tu jeszcze kiedyś bo tak wiele można tu jeszcze zobaczyć.
Na pożegnanie zachód słońca obserwowany z punktu widokowego przy drodze w kierunki Mlini.




Jutro wracamy na północ.

W suplemencie ostatniego odcinka mam jeszcze zdjęcie ciekawego muralu który znajduje się na budynku kapitanatu portu.

Nie wiem dlaczego balon w porcie - ale taka widać byłą wizja twórcy.

Jak znajduje coś interesującego a nieznanego mi wcześniej to potem drążę temat w necie i coś tam odnajduje przy okazji.
Te budynki za murami bardzo mnie zaciekawiły, dopiero później doczytałem ze to renesansowe letnie rezydencje.

Kapitańska Baba napisał(a):Żal pniszczonych palm - wredny szkodnik

Ale radzą sobie - ciekawe skąd wzięli takie duże egzemplarze żeby posadzić na miejsce zniszczonych. No chyba ze daty przy zdjęciach przekłamują. Ciekawe czy był ktoś ostatnio w Herceg Novi żeby to potwierdzić ?

25 sierpień 2018, piątek

Kończy się nasza przygoda z Adriatykiem ale z Chorwacją się jeszcze nie żegnamy. Żeby osłodzić sobie koniec wakacji mamy jeszcze zarezerwowane 2 noclegi w Zagrzebiu. No ale żeby się tam dostać trzeba przejechać trochę drogi
Ale znowu tą autostradą nasty raz? Nie tym razem nie spieszymy się nigdzie mamy cały dzień by się dokulać do Zagrzebia, włączam w nawigacji omijanie autostrad

Trasa się wyznaczyła więc ruszamy.



Uncle Google mówi że czas jazdy to 8,5 h o 1,5h dłużej niż autostradą - nie jest najgorzej.



Mam tylko kilka zdjęć zrobionych przez szybę ale oddają piękno tej drogi.



Naprawdę warto było zrobić sobie taką wycieczkę - polecam każdemu.



Przez większą część drogi jesteśmy prawie sami na drodze.





Dopiero w rejonie Plitvic pojawia się większy ruch.
Drogowskaz na Rastoke - nocowaliśmy tam dwa lata wcześniej



A tu już okolice Zagrzebia. Pisarovina takie - chorwackie Pisarzowice (miejscowość koło Bielska-Białej w której mieszkamy)
A tak przy okazji z Pisaroviny pochodzi znana wam wszystkim woda Jamnica. Tu jest źródło tej wody i rozlewnia.



A to nasz dom na kolejne dwie noce. Bardzo fajny apartament wynaleziony na bookingu z czystym sumieniem mogę polecić.



No a że dzieciarnia zauważyła w pobliżu dwa żółte łuki to kolacje mieliśmy już ogarniętą

Gib

Gib