Z Grekiem Zorbą w tle czyli Kaloszem po Krecie

Jeszcze tylko pożegnalny wieczór w tawernie...







... oraz absolutnie ostatnia (i bardzo ciepła ) noc na naszym tarasiku.

Ostatni ranek... Bardzo krótki, gdyż już o siódmej musimy się stawić pod recepcją, skąd z przysłanym przez biuro taksówkarzem docieramy do Soudy, aby tam wpakować się do autokaru.





Kreta płacze żegnając się z nami...



Ale niezbyt długo , przecież już wkrótce nasze miejsce zajmą inni, równie zafascynowani tym, co zobaczą



A my już wkrótce uniesiemy się w przestworza... Tym razem planowo



Na Heraklion zabrakło czasu... Zadowalamy się tym, jak nas żegna stolica wyspy i cała Kreta.

W samolocie zaczęłam znów marzyć o Cykladach, które stąd wydawały się tak bliskie !
Zanim jednak sen stanie się jawą za lat kilka (o ile nie dłużej?) muszę zadowolić się patrzeniem na to, co najbardziej greckie, oczyma innych. Kiedyś wyspami kusił KOL, a wkrótce po zakończeniu kreteńskich wakacji - Jędrkowe fotki z cykladzkiego rejsu, na który nie udało mi się wybrać...

A już znacznie później (czyli prawie "teraz" - bo dopiero kilka dni temu przeczytałam) mogłam się rozkoszować wspomnieniami mahadarbi . Może i ja kiedyś będę miała co wspominać?
A teraz, jeszcze kilka zdjęć ze stalowego ptaka i to będzie koniec mojej relacji...



Na pierwszym planie Folegandros, z tyłu Sikinos, a pomiędzy nimi kilka małych wysepek, największa z nich to Kardiotissa:



Folegandros w całej okazałości:



No i jak tu nie marzyć o Cykladach?

Rejon Zatoki Petalijskiej należącej do południowej części wyspy Evia (znanej teŻ pod nazwą Eubea), położonej tuż przy kontynentalnej Grecji Środkowej. Wysepka w dolnej części obrazka to Megalonisos Petalion (Petalioi).



Południowo-zachodnie wybrzeże Eubei w głębi zatoczki porcik w Nimporio.



Eubea raz jeszcze, w szerszym ujęciu, obejmującym również ten fragment, jaki pokazałam wyżej. Rozczapierzona większa wysepka w dolnej części fotki to Styria, tuż przy niej małe wysepki Petousi oraz Agios Andreas.



Eubejskie wybrzeże (najbardziej "zabudowana" część to miejscowość Nea Stira)...



Ciut na północ: w dolnej części fotki upstrzona drogami wysepka Kavalliani (można ją sobie kupić za 46 tys. euro), w zatoczce (w górnej części fotki) rozlokowała się Panagia.



Tutaj, oprócz Panagii, w tej samej zatoce widać również Agios Dimitros. Mała zatoczka przysłonięta nieco przez wysepkę (tę pod chmurką) kryje Mpoufalo.

Większość widoczków na zdjęciach wciąż czeka na konfrontację z googlami . Jak znajdę czas i będę miała farta, to może się uda.

Zatoka Salonicka dzięki lotnisku, łatwizna przy rozpoznawaniu, znalezienie Kalamarii i Salonik to pryszcz.









Dalej były problemy z identyfikacją (a w zasadzie to rozpoznania nie było wcale ), gdyż wraz z Salonikami, opuszczamy wybrzeże...



No bo jak się połapać w czymś takim? Chyba że góry albo rzeka będą jakąś wskazówką? Dla mnie nie były ...









Niestety, w naszym samolocie nie było ekraników pokazujących, gdzie jesteśmy. Poddałam się i schowałam aparacik .

Dziękuję wszystkim, którzy wraz ze mną zwiedzali Kretę zarówno pozostałej trójce uczestników tego wypadu, jak i Wam, którzy towarzyszyliście mi wirtualnie.

Dygresyjka jedna. Zamawiajcie sobie na lotnisku przy bukowaniu, miejsca z przodu samolotu. Jest zdecydowanie ciszej.
Dla osób słusznego wzrostu, poproście o miejsca przy przejściu; łatwiej zlokalizować nogi...
Mi specjalnie za widokami za bulajem nie zależy; cenię sobie wygodę. Nawet przy 2-4h lotach.
Fajne fotki.



































I relacja.
Ja tych zdolności nie mam....

FUX napisał(a): Ja tych zdolności nie mam....

Oj tam, oj tam! Zacząłeś całkiem nieźle , tyle że nie pociągnąłeś tematu… Ale możesz to nadrobić .
Z tą relacją też łatwo nie było, wiele odcinków w pocie czoła się narodziło!

Co do wyboru miejsca w samolocie... Jak się wykupuje last minutowe wczasy, to nie ma się na to wpływu. No, chyba że się ustawi na czele kolejki do odprawy, wtedy i owszem . Tyle, że takich spryciarzy więcej, więc nam ostały się siedziska przy skrzydle...

Bardzo fajne zdjęcia z samolotu. Nawet te googlowe mogą się schować

46 tys. euro to nawet nie tak dużo a na starość jak znalazł (dla jasności - myślę o sobie)

Pzdr

dangol napisał(a):Ciut na północ: w dolnej części fotki upstrzona drogami wysepka Kavalliani (można ją sobie kupić icon_wink.gif za 46 tys. euro), w zatoczce (w górnej części fotki) rozlokowała się Panagia.

Sądząc po tym, jak jest rozjeżdżona, to pewnie sprzedają tak tanio ze względu na turystów na quadach


Fajny jest ten pas startowy, prowadzący do/od morza.
Wygląda jak wbity w brzeg lotniskowiec


Podpiszę się pod tym, co FUX napisał - i nie mam na myśli tych dygresji o prostowaniu nóg w samolocie


Pozdrawiam

I ja dziękuję bo o Krecie też myślimy (właśnie w podobny do Waszego sposób), żeby te wszystkie ich kulinarne przysmaki spałaszować


pozdrawiam


p.s. No to kiedy Rumunia? Za chwilę ?

dangol napisał(a):Już podczas ostatniego cro-rejsu było pewne, że czas na przerwę z Jadranem, ...

Równo rok zwiedzaliśmy z Tobą tą Kretę.
Ja nawet Zorbę w tym czasie przeczytałem!
Pozostaje mieć nadzieję, że kolejna relacja będzie równie ciekawa
pzdr

Kreta oddaliła się na jeden z bardzo dalekich planów, więc tym bardziej warto ją było pozwiedzać z Tobą. Relacja okraszona mnóstwem ciekawych i ładnych zdjęć była częstym gościem w moim domu. Podziwialiśmy podobnie jak w poprzednich relacjach, że chce Ci się buszować po internecie aby znaleźć więcej zdjęć czy informacji. Brak własnego auta w drugiej części pobytu spowodował, że narracja stała się bardzo relaksująca i można było poczuć przyjemność długiego, błogiego "nicnierobienia" czyli ładowania akumulatorów na cały rok.



Rumunia jest NA PEWNO bardzo ciekawa. Ja nie mam wątpliwości co to jakości doznań estetycznych, historycznych i bogactwa przyrodniczego w Rumunii.

dangol napisał(a):jak się połapać w czymś takim?

Obstawiałbym, że na pierwszym zdjęciu jest jezioro Dojran na granicy Macedonii i Grecji, na kolejnym widać macedońskie jezioro zaporowe Turija (w prawym górnym rogu), potem miejscowość Radovisz i mniejszą, w prawym dolnym rogu, Oraovica. Widoczna rzeka to Stara Strumica. Góry w tej okolicy to Plackovica i Ograżden.

Fajne te zdjęcia z samolotu... nie leciałem więc nie bardzo mam pojęcie jak to wygląda

Dzięki za kreteńską relację

Teraz kolej na Rumunię... już czekam na opisy

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a): 46 tys. euro to nawet nie tak dużo a na starość jak znalazł (dla jasności - myślę o sobie)

Nie mam wątpliwości, że o sobie

weldon napisał(a): pewnie sprzedają tak tanio ze względu na turystów na quadach

Całkiem możliwe Sieć dróg widoczna na tym maleństwie jest zadziwiająca. Ja na starość poszukam sobie innej wyspy.

lontom napisał(a):
Ja nawet Zorbę w tym czasie przeczytałem!

No i bardzo dobrze

Roxi napisał(a):
Bardzo fajne zdjęcia z samolotu. Nawet te googlowe mogą się schować

Się starałam . Inna sprawa, że gdyby nie odpowiednie warunki pogodowe, to nic by z tego nie wyszło.
Lot na Kretę do była moja druga w życiu podróż samolotem, kilka lat temu było Maroko, ale w obie strony po ciemku...
Na locie kreteńskim, robienie fotek było moją metodą na przezwyciężenie lęku przed lataniem. Mam go nadal, ale podróż udało się przetrwać bez sensacji .
A co do googli, to akurat Grecja jest w nich bardzo fajnie ujęta, ale i tak najlepszy jest Paweł!!!

kulka53 napisał(a):
Obstawiałbym, że na pierwszym zdjęciu jest (...)na kolejnym widać (...)Widoczna rzeka to (...) Góry w tej okolicy to (...)

Już dawno zauważyłam, że jesteś świetny w rozpoznawaniu terenu , ale żeby aż TAK? Muszę w wolnych chwilach jednak zaglądnąć jeszcze raz do googli, tym razem korzystając z Twoich podpowiedzi .

Tymona napisał(a): No to kiedy Rumunia? Za chwilę ?

Ale za dość długą chwilę... Jeśli nie wydarzy się żaden kataklizm, na 99,99(9) procent ruszamy za dwa tygodnie , dopiero...

Lidia K napisał(a): Rumunia jest NA PEWNO bardzo ciekawa. Ja nie mam wątpliwości co to jakości doznań estetycznych, historycznych i bogactwa przyrodniczego w Rumunii.

Też nie mam wątpliwości i dlatego wybrałam ten kierunek na tegoroczną przygodę.

kulka53 napisał(a): Teraz kolej na Rumunię... już czekam na opisy

A już się nie mogę doczekać, kiedy wreszcie wyruszymy . Co prawda, Grzegorz ma wątpliwości , czy wogóle powinnam tam jechać, skoro w necie już prawie wszystko sobie obejrzałam

Ach, jak Wam zazdroszczę, że do greckiego wyjazdu została Wam tylko połowa tego czasu, co nam. Wy już liczycie dni, my jeszcze tygodnie .
Pierwszy opis (no i fotka) może pojawić się już teraz , z etapu "przystosowawczego" do rumuńskich noclegów. Co prawda mały namiocik zabierzemy ze sobą, ale pewnie i tak niejedna noc będzie w samochodzie. W ramach ćwiczeń kręgosłupa w lipcu, przed kaszubskim stacjonarnym tygodniem, wybraliśmy się tam dwukrotnie nad "nasze" jezioro, tylko na weekend. Spaliśmy wówczas w aucie, namiot celowo zostawiając w domu. Po złożeniu tylnych siedzeń, mamy w bagażniku wielkie płaskie łoże , całkiem znośnie się tam śpi . Uprzednie samochodowe noclegi, już sporo lat temu, mieliśmy podobne do Waszych, pochylając przednie siedzenia ile się tylko dało, a pod nóżki dla wyrównania torba z ciuchami. Też mile to wspominam, kłopoty z kręgosłupem pojawiły się z zupełnie innych przyczyn.

Pozdrawiam serdecznie