Z Grekiem Zorbą w tle czyli Kaloszem po Krecie

Pora na uliczki, czyli to co w lubię najbardziej na starówkach nadmorskich miasteczek .

Skoro już jesteśmy po zachodniej stronie portu, to od tej części rozpocznę. Fotek będzie sporo, chociaż nie jest to oczywiście cała ilość napstrykana w tej części Chanii. Będzie też dość chaotycznie , bo kręciliśmy się po wąskich zaułkach jak bąki, często trafiając na tę samą uliczkę. Mogło się oczywiście zdarzyć i tak, że w którąś z nich w ogóle nie wdepnęliśmy, a już na pewno nie zaglądnęliśmy na większość dziedzińców, gdzie rozłożyły się restauracyjne stoliczki...

Zaczynam przekładaniec uliczek wenecko-tureckiej dzielnicy Topanas i żydowskiej dzielnicy Evraiki (jej główną ulicą była Kondylaki). Część zdjęć da się przyporządkować do konkretnego miejsca, ale w większości miałabym z tym problem, wszystko mi się wymieszało... Zresztą, przed wiekami wszystkie te kultury też się w Chanii mieszały ze sobą, więc czuję się usprawiedliwiona . Weneckie rezydencje przebudowali dla siebie tureccy dostojnicy. Zwykły chanijski Turek mieszkał we wschodniej części starówki, tam też w relacji dojdziemy, jak przyjdzie pora.

Podejdziemy teraz na XV-wieczny wenecki bastion Schavio (czasem zwany Lando albo Agios Dimitrios), aby z góry popatrzeć na miasto.

Zaczynamy wycieczkę po dzielnicach na wschód od starego portu.

Dzielnica Kasteli to najstarsza część Chanii, położona ma niewielkim wzgórzu ponad portem i Meczetem Janczarów. Wykopaliska archeologiczne potwierdziły, że miasto istniało już w czasach wczesnominojskich. Stanowisko minojskiej osady Kydonia najlepiej widoczne jest od strony Kanevaro, głównej ulicy tej części starówki. Nieco mniejsze wykopaliska znajdują się przy uliczce Katre.

Dzielnica Kasteli otoczona jest fragmentami murów z czasów bizantyjskich , do ich budowy wykorzystano ruiny antycznej Kydoni.

Fajne te uliczki...

...to ja może tradycyjnie zrobię wrzutkę-wcinkę
Uliczki piękne są



pozdr

Zwłaszcza w okolicach wystawy...

janusz.w. napisał(a):...to ja może tradycyjnie zrobię wrzutkę-wcinkę

Ten uliczkowy akcent oczywiście też zwrócił moją uwagę, czego dowodem fotka gdzieś wyżej na tej stronie.

FUX napisał(a): Zwłaszcza w okolicach wystawy...

Z dodatkami czy bez, chanijskie uliczki są urocze .
Tyle, że niektórym domom przydałby się jednak jakiś remoncik - i to szybko, zanim się rozlecą.

Najpierw narty w Armentarola, teraz tropiki.
Mam nadzieję, ze zapalenia płuc nie będzie.

Zapalenia płuc - nie, ale gardło boli. Pewnie dlatego, że ani tropiki, ani śnieg - tylko pogoda pośrednia

Największy obszar wschodniej części starówki zajmuje dzielnica Splantzia, w dawnych czasach zamieszkiwana głównie przez najbiedniejszych Turków. Przejdziemy za moment przez labirynt uliczek .

Głównym placem w tej części Chanii jest Platia 1821 - przyjemne miejsce, aby przysiąść w skwarny dzień w kafejce lub po prostu na ławeczce. Rośnie tu sporo drzew, w tym olbrzymi platan, który w historii miasta wsławił się raczej mało sympatycznie. Na tym bowiem drzewie Turcy wieszali swoich wrogów.



Mniej więcej na środku placu można zobaczyć pamiątkowa płytę biskupa Melchisedeka Despotakisa, powieszonego przez Turków właśnie na tym platanie w 1821 za udział w powstaniu - upamiętnieniem tego wydarzenia jest nazwa placu.



Pod placem znajduje się duża podziemna cysterna wenecka, wykopaliska potwierdziły że w XVIII wieku była tam turecka łaźnia, najprawdopodobniej używana do ablucji przed wejściem do pobliskiego meczetu.
Przy pn. zach. narożniku Platia stoi mały kościółek Agios Rokkos. Zbudowano go w latach 1615-1630 w podzięce za ocalenia miasta od zarazy - stąd patronem święty Roch.

Wschodnią część skweru zamyka potężny kościół Agios Nikolaos.







Pierwotnie prawosławny, w 1320 rku przebudowany przez Wenecjan na świątynię katolicką klasztoru dominikanów. Potem Turcy przekształcili kościół w meczet Sułtana Ibrahima - główny meczet Chanii. Z tych czasów pozostał wysoki minaret Hiougkar Tzamizi. Na początku XX wieku świątynię znów przekształcono w kościół prawosławny...





Wejść do środka nie jest łatwo, ba - nawet zaglądnąć przez drzwi. Brama wejściowa na teren kościoła jest zazwyczaj zamknięta...



Raz udało nam się zastać ją otwartą, ale gdy tylko pojawiliśmy się przy drzwiach do kościoła, niemal natychmiast zamknięto nam je przed nosem informując, że świątynia jest zamknięta . Dobrze, że nie zauważono, że wcześniej próbowałam robić zdjęcia, bo pewnie musiałabym skasować to, co zdążyłam pstryknąć.





Jak od Agios Nikolaos pójdzie się boczną uliczką, . to trafi się na (zamknięty ) kościółek Świętej Katarzyny z końca XVI w.



Jeszcze bardziej na południe znajduje się kościółek Agioi Anargyroi. Wewnątrz znajdują się ponoć cenne ikony ( w tym jakaś z 1625 r.), ale z powodu oczywiście zamkniętych drzwi nie udał się ich zobaczyć.