Z dziennika podróży. Orebič, lipiec 2010.

MWN napisał(a):A co do Orebica i pobliskich plaż, to właśnie te kamieniste mają najwięcej do zaoferowania jeśli chodzi o życie podwodne i możliwości obserwacji podwodno-fajkowych. Piasek jak w Lumbardzie jest po prostu nudny.

Może i nudny, ale nie dla naszych dzieci, zwłaszcza dla młodszej ośmiolatki, która od biedy utrzymuje się na powierzchni, ale o nurkowaniu mowy nie ma. Ja zresztą też z tych niepływających...

po wyspie

A co to za wyspa?

eee... a kto pisał o tej wyspie?

bl napisał(a):eee... a kto pisał o tej wyspie?

Ty

Acha, to zeżarło mi "pół" rzecz jasna. Późna pora, druga czy trzecia lampka wina...

12 lipca

Dziś - wycieczka do Mostaru. Jesteśmy ciekawi miasta, o którym tyle słyszeliśmy. W szczególności - słynnego mostu.
Wyjeżdżamy z Orebiča po dziesiątej. Przebijamy się przez półwysep, potem czeka nas Neum, gdzie tankujemy (benzyna tańsza niż w Chorwacji!). Przejście graniczne w Metkowiću pokonujemy bezboleśnie: kolejki właściwie nie ma, za to z drugiej strony strony sznur samochodów oczekujących na odprawę osiąga dobry kilometr.
A potem powoli toczymy się doliną Neretwy, już po stronie hercegowińskiej.
W Mostarze jesteśmy około czternastej; parkujemy nieopodal Mostu, schodzimy nad rzekę i robimy kilka pierwszych zdjęć:







Potem - na górę, Mostem przebijamy się na muzułmańską stronę i ruszamy w stronę meczetu.











Masa towaru na mijanych stoiskach oszałamia; nabywamy kilka drobiazgów na pamiątkę. Nie mamy przy sobie euro, więc zmuszeni jesteśmy do skorzystania z bankomatów. A te wypłacają w jakiejś dziwnej walucie: tamtejszych markach, pewnie nigdzie poza Bośnią nie funkcjonujących jako środek płatniczy. Przelicznik - mniej więcej dwie marki na euro.











Zwiedzamy meczet:







Jeszcze mały spacerek po uliczkach (uliczce?) starówki; tu i ówdzie widać jeszcze ślady po stosunkowo niedawnych walkach:











Jeszcze tylko szybki posiłek, lody (nie tak dobre jak w Chorwacji), pakujemy marudzące dzieci do samochodu i ruszamy w drogę powrotną.
Dzieci wciąż marudzą, więc Počitelj oglądamy tylko z poziomu drogi. Niestety. Może następnym razem?





Po drodze robimy zakupy na przydrożnych straganach; owoce i warzywa są tu sporo tańsze niż w Orebiču. Już w Chorwacji odbijamy mniej więcej kilometr w stronę Ploče; mamy ochotę (w szczególności - ja) na jeszcze jeden słoik tutejszego miodku. Tym razem wybór pada na szałwiowy...
Za Neumem zatrzymuję się na chwilę i kieruję obiektyw aparatu w stronę Malego Stonu i okolic:

Pięknie

Dzięki za wspaniałe sprawozdanie... Jedziemy do Orebić 14.08.... Mam nadzieję, że będzie ok...
Pozdrawiam...

Pewnie, że będzie ok. Dlaczego ma nie być?

13-14 lipca

Dwa Dni Plażowicza. Pierwszy - na Divnej (niech malkontenci marudzą, ale my polubiliśmy tę plażę, co tam, że w obie strony mamy do przejechania 50 km), drugi - na Papratnej (co tam, że do przejechania dwa razy więcej).
Drugiego dnia trochę zbaczamy z głównej drogi i zaglądamy do Žuljany. Dojeżdżamy:







Miejscowość sympatyczna, ale plaża - słabiutka. W wodzie pływa coś mazistego (glony?), część brzegu zanieczyszczona jest jakąś czarna substancją. Wygląda to naprawdę nieciekawie. Raczej nie wybralibyśmy tej mieściny na dłuższy wypoczyn.





Wyrzucam rodzinkę z samochodu na Prapratnej, a sam podjeżdżam do Malego Stonu, do którego jakoś wcześniej nie udało się trafić. Mijam słynną konobę Villa Koruna, zaglądam za mury... Niewiele jest do oglądania. Robię parę zdjęć, po czym pakuję się do samochodu i dołączam do prażącego się na plaży towarzystwa.













Z plaży zwijamy się tuż przed szóstą.
Po drodze rzucamy okiem obiektywu na wyspy dryfujące między półwyspem a stałym lądem,



a potem wpadamy do naszej ulubionej winiarni garażowej, uzupełniamy braki w butelkach po Studenacu i robimy małe zakupy do domu. Mniam!
Oto część zakupów:



Nazajutrz - Korćula.

Mmmm już czuję smak winka

Przepraszam wszystkich zainteresowanych, ale na kolejny odcinek relacji trzeba będzie poczekać kilka dni. Jutro (a w zasadzie już dziś, wszak północ minęła) wczesnym rankiem ruszamy w drogę powrotną do Polski, a dopiero co skończyliśmy się pakować.

czy w neum za paliwo można płacić w euro i czy się kalkuluje (dużo słyszałem na temat niekorzystnych kursów na stacji) i jaka jest aktualna cena paliwa (diesel) w tamtych okolicach zarówno w chorwacji jak i BiH. relacja super

Szybka odpowiedź z trasy - przy głównej trasie w Neumie są dwie stacje. Jadąc od Ploće - jakaś lokalesowa, a potem , już w zasadzie za Neumem, sieci INA. Ta pierwsza jest ciut tańsza - za etylinę 95 liczą sobie dwie marki, na INA - 2,15 (o ile dobrze pamiętam). Cen diesla nie kojarzę, bo nie korzystam... Nie wiem, czy przyjmą zapłatę w euro - ja płaciłem na INIE maestro. Acha, i przelicznik - 1 euro to mniej więcej dwie marki.