Z dziennika podróży. Orebič, lipiec 2010.

fajnie że już jest relacja będę wiedział czego się spodziewać na miejscu a będziemy tam od 24 lipca.
udanego urlopu się życzy.

panpio napisał(a):fajnie że już jest relacja będę wiedział czego się spodziewać na miejscu a będziemy tam od 24 lipca.
udanego urlopu się życzy.

Jest wiele relacji o Orebic i Peljesacu z zeszłego roku, aż tak mocno to się tam nie zmieniło
Co do rybek i owców morza zawsze sprzedają właśnie koło Konzuma, wybór może nie taki wielki, ale to co trzeba zawsze się znajdzie, można tez pogadać z własnymi gospodarzami i wtedy oni załatwiają takie rożne specjalności
Najlepiej kwaterę szukać od portu w stronę Kucisce, w tych mniejszych uliczkach..widok jest wtedy taki

Pozdrawiam

WojteC5 napisał(a):

bl napisał(a):Nie tyle mieszkałem, ile mieszkam. Jeszcze przez tydzień...

Wygląda na to, że się wymienimy!!! Ty z Cro do PL, my z PL do Cro !!!

Szczęściarze...

Kasieńka napisał(a):Witam i zapisuje się do czytelni Będę przejazdem przez Peljesac na Korculę dopiero pod koniec sierpnia, ale ciekawa jestem waszych wrażeń tak na gorąco. Pisz i wklejaj foty, czekam na c.d. i życzę słońca

Dzięki! Jak na razie wszędzie go pełno...

panpio napisał(a):fajnie że już jest relacja będę wiedział czego się spodziewać na miejscu a będziemy tam od 24 lipca.
udanego urlopu się życzy.

I wzajemnie.

ines napisał(a):

panpio napisał(a):fajnie że już jest relacja będę wiedział czego się spodziewać na miejscu a będziemy tam od 24 lipca.
udanego urlopu się życzy.

Jest wiele relacji o Orebic i Peljesacu z zeszłego roku, aż tak mocno to się tam nie zmieniło
Co do rybek i owców morza zawsze sprzedają właśnie koło Konzuma, wybór może nie taki wielki, ale to co trzeba zawsze się znajdzie, można tez pogadać z własnymi gospodarzami i wtedy oni załatwiają takie rożne specjalności
Najlepiej kwaterę szukać od portu w stronę Kucisce, w tych mniejszych uliczkach..widok jest wtedy taki

Pozdrawiam

No cóż - błąd w planowaniu... Ale nie jest tak źle!

6 lipca

Czas na jakąś wycieczkę. Dubrownik i Mostar mamy zaplanowane w terminie późniejszym, teraz delikatnie i lajtowo jedziemy do Stonu, poskakać troszku po tamtejszych murach i spróbować serwowanych tam morskich specjałów.
Pogoda piękna, słoneczko mocno przygrzewa. Kilka kilometrów za Orebičem zatrzymujemy się na chwilę i sycimy wzrok rozpościerającymi się w dole widokami:











Przemierzamy półwysep, i dochodzimy do zgodnego wniosku, że i Hvar, i Brač są, owszem, piękne, ale daleko im do Pelješaca.
Jeszcze jeden przystanek, gdzieś na wysokości Trstenika:





W Stonie niemal od razu kierujemy się do wejścia na mury. Przez panujący upał idzie się ciężko, ale jakoś dajemy sobie radę:



















Niestety, po jakichś piętnastu minutach wycieczka kończy się: przejście murami w stronę Malego Stonu nie jest możliwe ze względu na prowadzone prace remontowe.







Dzieciaki zaczęły pojękiwać, że mają już dość tego łażenia, pakujemy się zatem do samochodu i jedziemy na pobliską plażę Prapratno.
I to jest to! Od razu przyznajemy jej miano najlepszej chorwackiej plaży (z tych przez nas odwiedzonych rzecz jasna): piaszczysto-żwirowy brzeg, stosunkowo mało ludzi, i długo, powoli opadające, niemal całkowicie piaszczyste dno. Rewelacja!
A na zakończenie wycieczki - powrót do Stonu i...:



W drodze powrotnej do Orebiče wpadamy do dwóch winiarni, gdzie robimy zaopatrzenie na kilka najbliższych wieczorów. Wino nalane do plastikowych butelek po Studenacu z metalowych kadzi stojących w przydrożnym garażu smakuje nam bardziej od butelkowanego Plavca Mali z winiarni Madirazza w Potomju.

Mam pytanie, korzystając z Twojej obecności w Orebicu - dużo turystów jest tam aktualnie?

Pytam, bo wybieramy się tam za tydzień w ciemno i..., ja nie spodziewam się raczej problemów ze znalezieniem jakiegoś apartamentu, ale znajomi są troszkę zaniepokojeni, że Orebic, szczyt sezonu i takie tam ...

Pozdrawiam i życzę dużo słońca!!!

Trudno mi to ocenić, bo w Orebicu jesteśmy pierwszy raz. Na plaży jest sporo ludzi, sporo też spaceruje wieczorem po nadmorskim deptaku, ale nie czujemy jakiegoś zbytniego tłoku. Z pobieżnej lustracji parkingów przy budynkach oferujących apartmani i sobe do wynajęcia wychodzi nam, że kłopotów ze znalezieniem miejsc być nie powinno. Inna sprawa, czy będą to miejsca najatrakcyjniejsze tak pod względem lokalizacji, jak i ceny.

Na tych owocach morza byliście w Ston czy Mali Ston?

Apetyczne jedzonko, mniam... Spory ten półmisek - chyba nie dla jednej osoby?

Nieźle, nieźle. My, tak jak Kasieńka, będziemy tam przejazdem pod koniec sierpnia.
Z niecierpliwością czekam na relację z Mostaru. Pisz, pisz...

Bocian napisał(a):Na tych owocach morza byliście w Ston czy Mali Ston?

No niestety w Stonie. Dopiero potem doczytaliśmy w źródłach, że powinno się to zrobić w Malim Stonie.

Kasieńka napisał(a):Apetyczne jedzonko, mniam... Spory ten półmisek - chyba nie dla jednej osoby?

Dla dwóch. A i tak ledwo zmogliśmy...

7 lipca

Dzień ten można śmiało nazwać Dniem Poszukiwania Plaży.
Trstenica? Do bani. Przereklamowana.
Divna? Fajna, ale trochę daleko...
Prapratno? Jeszcze fajniejsza, ale strasznie daleko...
Nie ma wyjścia, trzeba znaleźć jakąś alternatywę.
Poszukiwania plaży zaczynamy trochę niekonwencjonalnie, to jest od wizyty we Franjovačkim samostanie.
Na wspinaczkę na górę Św. Ilji nie decyduję się, choć przed wyjazdem miałem szczery zamiar wyprawę ową uskutecznić. Żar lejący się z nieba skutecznie mnie do niej zniechęca.
Ograniczam się zatem do pstryknięcia kilku zdjęć z okolic przyklasztornego parkingu:













Potem zwiedzamy przyklasztorny cmentarz:









A potem - przyklasztorne muzeum:





Wewnątrz - modele morskich okrętów, przyrządy żeglarskie, broń, srebrne wota, stare księgi (najstarsze bodaj z XV wieku)... Zbiór może niezbyt imponujący pod względem ilościowym, ale wart zobaczenia.
Niestety, zdjęcia tylko z muzealnego dziedzińca, bo w środku obowiązuje zakaz fotografowania.
Żegnamy samostan:



I wreszcie właściwy cel naszej eskapady, czyli poszukiwanie plaży.
Jedziemy drogą tuż nad morzem. Mijamy Pernę, Kučišće... Nic! Wąski pas kamieni, beton, skały. Docieramy do Viganja -; to samo. Dalej nie jedziemy. Być może coś nas ominęło, ale jakoś ciężko w to uwierzyć.
Zawracamy, przejeżdżamy przez Orebič, a następnie skręcamy na Podstup i Borje... Uff, ale droga! Wąska, kręta, z długimi odcinkami, na których dwa samochody nijak się nie miną. I do morza wciąż kilkadziesiąt na oko metrów. Jest gdzieś tu jakaś plaża? Być może, ale jakoś nie ciągnęło nas, by to sprawdzić na własnej skórze, zwłaszcza że wyglądało na to, że nie obeszłoby się bez stoczenia w przepaść...
Z trudem zatem zawracamy i...
... Divna naszym przeznaczeniem!