Wyspy Kanaryjskie

Franz napisał(a): Chyba powinienem sobie w końcu toto też zainstalować.
A widać tam willę Sancha? Buganvilla powyżej Agaete.

Sądzę, że gdybym znał bardziej "szczegółowe namiary" ... to tak !
Rozdzielczość jest ok ... widać każdy domek !

mariusz-w napisał(a): Tiaaa... a samochód jest? Ooo...

Spróbuję "autostopem" !


Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Rozdzielczość jest ok ... widać każdy domek !

Coraz mniej powodów, by się w ogóle z domu ruszać.

Jacek S napisał(a):Co to za dziura jaskiniopodobna przy drodze?

Mały zbiornik wodny.

Tu w powiększeniu:



Przy okazji - widać kawałki pokręconej drogi. Ja rzadko pstrykam fotki drodze (chociaż ostatnio pilnowałem, żeby i takie zrobić ) - ta się tu przypadkiem załapała.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Słowo "barranco" oznacza wąwóz, dolinę o stromych zboczach, której dnem płynie czasami potok. Czemu czasami? Cóż, nie zawsze chce.

A jak już chce to czasem aż za bardzo. Nomad coś o tym pisał z innej wyspy...

Franz napisał(a):Przy okazji - widać kawałki pokręconej drogi. Ja rzadko pstrykam fotki drodze (chociaż ostatnio pilnowałem, żeby i takie zrobić ) - ta się tu przypadkiem załapała.

Kocham takie drogi. Ta mi przypomina tą do Maski na tej innej wyspie, tylko tu mieliście dużo mniejszy ruch.

W rzadkich wolnych chwilach będę tu zaglądał, gdzie indziej też powoli zaczynam
pzdr
k

zawodowiec napisał(a):Kocham takie drogi. Ta mi przypomina tą do Maski na tej innej wyspie, tylko tu mieliście dużo mniejszy ruch.

Tu był znikomy ruch.
Za to droga do Maski jest nieco szersza.

zawodowiec napisał(a):W rzadkich wolnych chwilach będę tu zaglądał, gdzie indziej też powoli zaczynam

Miło mi, że zaglądasz. Przy czym, w tej relacji będzie jeszcze najmniej gór...

Pozdrawiam,
Wojtek

Znalazłem to Twoje jeziorko:
Jezioro leży przy parku Monasterio de Piedra.
Tylko chyba to jakiś sztuczny zbiornik.
Bliskość parku, kamieniołomu, zamku.

Współrzędne: 41.241971,-1.7908



bardziej poglądowo (pinezka Jezioro):


Pozdrawiam.

Crayfish napisał(a):Znalazłem to Twoje jeziorko:
Jezioro leży przy parku Monasterio de Piedra.
Tylko chyba to jakiś sztuczny zbiornik.
Bliskość parku, kamieniołomu, zamku.

Brawo ...

Jak coś "zgubię" ... to już wiem do kogo się zgłosić !

Crayfish napisał(a):Znalazłem to Twoje jeziorko:
Jezioro leży przy parku Monasterio de Piedra.

Crayfish! Jesteś rewelacyjny Masz u mnie piwo.

W tym roku byłem nawet niedaleko tego jeziora...

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a): Chyba powinienem sobie w końcu toto też zainstalować.
A widać tam willę Sancha? Buganvilla powyżej Agaete.

Sądzę, że gdybym znał bardziej "szczegółowe namiary" ... to tak !
Rozdzielczość jest ok ... widać każdy domek !

Też mi się tak wydaje. Miejscowość jest dość szczegółowo pokazana.

A jak to znalazłeś?
Czy może według trasy lotu ze strony flightradar24?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A jak to znalazłeś?
Czy może według trasy lotu ze strony flightradar24?

Trasa lotu z flightradar24 + prosta wg krzywizny Ziemi z GoogleEarth.
Wg twoich danych obiekt był mniej więcej w połowie trasy.

Leżało po lewej stronie prostej (krzywizna) patrząc od wylotu do przylotu,
więc trasa Twojego lotu troszeczkę była ściągnięta na południe wg najkrótszej prostej (jeziorko miałeś po prawej ręce) - pewnie tak leżał najbliższy korytarz.

Za długo szukałem w bliskości Pirenei - ten szczyt okryty śniegiem nieco zmylił.
Na mapach jest identyczne jak z Twojej fotografii.

Ot - cała tajemnica. Pozdrawiam.
PS. Tutaj krótki opis flightradar24

A leciałeś pewnie tym korytarzem albo bardzo zbliżonym:


A tak przebiega najkrótsza prosta wg krzywizny:

Crayfish napisał(a):Trasa lotu z flightradar24 + prosta wg krzywizny Ziemi z GoogleEarth.

Dzięki. Tak przypuszczałem. Trochę czasu musiałeś jednak na to poświęcić.
Jestem pod wrażeniem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Trochę czasu musiałeś jednak na to poświęcić.

Cieszę się, że może Ci się przyda.
Cała przyjemność po mojej stronie.

Pozdrawiam.

i ... czekam na ciąg dalszy opowieści, bo dolina ładnie uformowana jest.

Dojeżdżamy do końca szosy. Jeszcze jakieś dróżki wiją się w górę, ale przy nich stoją skrzynki na listy z nazwiskami - najwyraźniej tylko dojazdy do gospodarstw.
Wysoko widać jeszcze jakieś kolejne zabudowania, ale domyślam się, że dojazd do nich musi być od góry. Tu już stoki barranca stają się na tyle strome i skaliste, że nieopłacalne wydało się ciągnięcie drogi wyżej.



Ostatnie spojrzenia na dolinę z góry i na bujną roślinność, typową dla subtropikalnych wysp.





Zjeżdżamy teraz z postanowieniem dotarcia na drugi koniec szosy. Zatrzymujemy się jeszcze po drodze, by rzucić okiem na palmy, kaktusy, agawy, opuncje, euforbie...







Na zboczach widać niewielkie tarasy - jednak już raczej zapuszczone. Onegdaj ułatwiały uprawę na stromych stokach, ale dziś już mało kto żyje tu z tych mikroskopijnych poletek.



Przejeżdżamy przez Agaete i parkujemy w Puerto de las Nieves.
Ponad białą bryłą kościoła piętrzy się czerwonawa skała. Kościół, to Iglesia de Nuestra Seniora de la Concepcion, a skała... czyżby to był tutejszy symbol, totem niemalże? Wiemy, że sterczy tu Dedo de Dios - Palec Boży - i mamy zamiar mu się przyjrzeć. Wygląda ciekawie i być może dałoby się nań wdrapać?..



Najpierw jednak robimy krótki spacer po uliczkach malutkiego miasteczka.



Zachodzimy do portu, mając teraz skałę po drugiej stronie. Nazwa knajpy pod nią sugeruje, że to pewnie ta słynna skała.

Wprawdzie tego dnia przemieszczania się po wyspie niezbyt wiele było, ale - gwoli porządku - oto mapka.



A - przybliżona lokalizacja Buganvilli
B - koniec szosy w górnej partii doliny
C - Śnieżny Port

Do portu dopłynął akurat kolejny prom z Teneryfy.



Ruszamy w kierunku skały. Puerto de las Nieves zostaje pod nami. Wzrok wędruje w kierunku stromych zboczy, opadających do morza. Kolejne wystające przylądki, to La Laja del Risco, Punta de Gongora i najdalszy - Punta de la Aldea. Musimy tam pojechać - jutro albo pojutrze.





Podchodzimy ścieżką, biegnącą skosem przez czerwono-brunatną kruszyznę. Bezpośrednio nad nami strzela w górę skalisty nochal. Tędy nawet nie ma co próbować.



Nie wdrapaliśmy się wprawdzie zbyt wysoko, ale nawet ta niewielka różnica w pionie pozwala na ciekawy wgląd w zatokę na południe od Śnieżnego Portu.



Próbujemy obejść skałę, by spróbować szczęścia po jej drugiej stronie. Tu już nie ma żadnej ścieżki i trzeba sobie wydeptać własną.



Można nawet tanecznym krokiem.



Niestety, trudności - spotęgowane dodatkowo kruchą skałą - zniechęcają nas do dalszych prób zdobycia palucha. Trudno, zadowolimy się widokiem z dołu. Nie wszędzie musimy włazić.
Schodzimy na dół, kierując się na kościółek. Zajrzelibyśmy do środka, ale cóż - jest zamknięty na głucho.



Robimy więc krótki spacer po miasteczku, zaglądając tu i ówdzie w ukwiecone zaułki.
Następnie zasiadamy w jednej z nielicznych knajpek - pora na obiad.





Lokalizujemy jeszcze sklap spożywczy oraz stację benzynową w Agaete i wracamy do Buganvilli. Najpierw kawka na werandzie, potem przeglądam zawartość biblioteczki Sancha, umieszczonej w małej wnęce ściany. I to jest to!

Znajdujemy książki i albumy na temat całego archipelagu, ze szczególnym uwzględnieniem Gran Canarii. Super! Mamy co czytać i przeglądać przez cały pobyt tutaj. Na początek odnajdujemy Agaete i Puerto do las Nieves. Znajdujemy również Palec Boży. Oo!!...
Okazuje się, że to wcale nie ta skała, którą dziś widzieliśmy. Dedo de Dios sterczy wprost z morza - blisko skalistego brzegu, opadającego pionową ścianą. Ha! Musimy go jutro odszukać...