Wyspy Kanaryjskie

Tymona napisał(a):Styczniowy wieczór spędzony na werandzie.... - brzmi nieźle

Prawda?
My byliśmy zauroczeni. Uciekliśmy od ostrego mrozu i kopnego śniegu, by usiąść na werandzie i zapatrzyć się w kwitnącą buganwillę...

Fatamorgana napisał(a):Planuję skompletować wszystkie wyspy- te najmniejsze też.

W moim planie tylko te siedem większych się znalazło.

Fatamorgana napisał(a):To kilka kontynentów na jednym archipelagu.

To jest aż niewiarygodne, jak każda z tych wysp jest inna od pozostałych.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oto mapka do pierwszego przejazdu.



A - lotnisko Reina Sofia
B - Santa Cruz de Tenerife
C - Agaete

Jak patrzę na tą mapkę to zaraz chyba zajrzymy ze szczytu do kaldery ..
bo za blisko już jest ... za blisko.

Cray, jak jesteś tak napalony na zaglądanie do kalder/kraterów, to uprzedzę, że na koniec mojej wycieczki zajrzałem do paru z góry- już lecąc samolotem.
Ale naprawdę- nic takiego tam ni ma!
Co innego na La Palmie...

Fatamorgana napisał(a):Ale naprawdę- nic takiego tam ni ma!

Sie wie ... bo by się ulewało !

Crayfish napisał(a):Jak patrzę na tą mapkę to zaraz chyba zajrzymy ze szczytu do kaldery ..
bo za blisko już jest ... za blisko.

Póki co, to udało się właśnie oddalić.
Wprawdzie wszystkie wyspy powstały w ten sam sposób, to jednak wulkaniczne pozostałości wygladają wszędzie inaczej.

A do środka - a jakże! - zajrzymy.
Tak na marginesie - do krateru możesz też wejść w Masywie Centralnym we Francji. Tam był pierwszy, do którego wlazłem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ale ładne wybrzeże, takie lubię

Inny kanarkowy krater do którego można wejść, i to naprawdę duży, to Pico Viejo w masywie Teide. Widziałem dno na wyciągnięcie ręki z wierzchołka Viejo ale już nie miałem czasu schodzić na dno bo jeszcze miałem sporo dymania do góry

Przysiądę i poczytam, bardzo mi się podoba nazwa miejscowości Agaete, czuję jakąś więź
Pozdrawiam Agata

zawodowiec napisał(a):Ale ładne wybrzeże, takie lubię

Również bardzo w moim guście. Niestety, zachmurzone. Ale będzie jeszcze i w innym oświetleniu.

Aguha napisał(a):Przysiądę i poczytam, bardzo mi się podoba nazwa miejscowości Agaete, czuję jakąś więź

Cieszę się, że przyłączyłaś się do zwiedzania wyspy.
A nazwa ciekawa. Ale nie znam jej pochodzenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Za chwilę rozpoczniemy zwiedzanie wyspy. Warto więc rzucić okiem na mapę:



Agaete znajduje się w północno-zachodniej części Gran Canarii.

Franz napisał(a):Za chwilę rozpoczniemy zwiedzanie wyspy. Warto więc rzucić okiem na mapę:

Mapę obejrzałem ... także na Google Earth w 3d ...

Melduję gotowość do zwiedzania !

mariusz-w napisał(a):Mapę obejrzałem ... także na Google Earth w 3d ...

Chyba powinienem sobie w końcu toto też zainstalować.
A widać tam willę Sancha? Buganvilla powyżej Agaete.

mariusz-w napisał(a):Melduję gotowość do zwiedzania !

Tiaaa... a samochód jest? Ooo...


Pozdrawiam,
Wojtek

Wstaje nasz pierwszy poranek na wyspie.
Podchodzę do okna - cóż tu widać z naszej rezydencji?



Niebo wprawdzie zachmurzone, niemniej mamy świeżo w pamięci mroźny i śnieżny poprzedni poranek - więc rozkoszujemy się tym, co wokół nas.
Ponad dachem sąsiedniej willi południowe ograniczenie naszej doliny. Pinar de Tamadaba. Oczywiście, bardzo przyciąga mój wzrok, ale nasz wyjazd nie ma charakteru górskiego.



Robimy sobie śniadanie, po czym zaczyna się wyczekiwanie. Po godzinie dziewiątej mamy mieć podstawione auto. Dziewiąta minęła.
Czekamy.

Może auto stoi na drodze i nikt nie wie, gdzie nas szukać? Wprawdzie to Sancho załatwiał i powiedział nma, że przyjdzie ktoś do nas, ale...
Wychodzę z Buganvilli (nie wspomniałem wcześniej - tak się nazywa nasza chałupka) i przemierzam kilkanaście metrów chodniczkiem w górę. Nie ma nikogo. Czekam chwilę. Ruch tu znikomy, gdyż dolina jest ślepa - przejeżdżają tu tylko ci, co mieszkają powyżej.
Wracam do domku. Znajdą nas.
Czekamy.

Mija godzina dziesiąta. Znowu wychodzę na drogę. Cisza...
Co robimy? Może zadzwonić do Sancha? Poczekamy do jedenastej.
Krótko przed jedenastą problem znika - jest auto! Dobrze, że tradycyjna "manana" zabrała tylko niecałe dwie godziny. Załatwiam formalności; płacę kartą, patrząc z nieustającym podziwem w takich okolicznościach, jak pan przeciąga "żelazkiem" po mojej karcie. Pomaga sobie jeszcze grafitem ołówka - załatwione.

Na pierwszy strzał postanawiamy przyjrzeć się najbliższej okolicy. A więc najpierw - ruszamy w górę doliny.

Zatrzymujemy się w kilku miejscach, by rzucić okiem na otaczające krajobrazy. Pod nami rozpościera się Valle de Agaete, zwana również Barranco de Agaete. Słowo "barranco" oznacza wąwóz, dolinę o stromych zboczach, której dnem płynie czasami potok. Czemu czasami? Cóż, nie zawsze chce.
Słodka woda, a konkretnie jej niedobór jest problemem na Wyspach Kanaryjskich. Ale większym na wschodzie - na Lanzarote i Fuerteventurze. Niemniej i tutaj wiele potoków jest wyłącznie okresowych - po okresach deszczowych.

Podoba nam się nazwa "barranco" i od tej chwili często już będziemy operować barankami.





W górnej części doliny stoją pojedyncze zabudowania, mające swoje nazwy uwzględnione na mapie. Zwraca naszą uwagę nazwa gospodarstwa, leżącego poniżej drogi - Vecindad de Enfrente, co można by przetłumaczyć, jako Sąsiedztwo z Przeciwka. A jak mieszkańcy tego domu mówią sami o sobie? Tego już nie wiemy.





Bujna roślinność porasta porowate skały o czerwonawym i brunatnym zabarwieniu. Przypomina to na każdym kroku o pochodzeniu tych wysp. Stąpamy po wulkanie.

Co to za dziura jaskiniopodobna przy drodze?