Wyspy Kanaryjskie

Franz napisał(a):

helen napisał(a):W miniony weekend miałam umówione spotkanie z przyjaciółmi, którzy dopiero co wrócili z kolejnego juz pobytu na Teneryfie. Ze względu na moją chorobę do spotkania niego nie doszło. Tym chętniej poczytam i pooglądam sobie wyspę u Ciebie.

O ile Gran Canarię udało mi się w miarę pokazać, to na Teneryfie aura nam nie sprzyjała. Z czterech tygodni spędzonych do tej pory na Kanarkach, ten prezentowany teraz będzie najgorszy, więc i fotki takie sobie. Ale akurat Teneryfa była już kilkakrotnie przedstawiana na forum, więc wielkiej straty nie ma.

Pozdrawiam,
Wojtek

i tak poczytam, właśnie zabrałam się za czytanie całości od początku. Wygooglałam nawet sobie Wasz domek na Gran Canarii

helen napisał(a):Wygooglałam nawet sobie Wasz domek na Gran Canarii

Serio?! Buganvillę u Sancha?
Ja do niego też przez Internet trafiłem, ale później już nie sprawdzałem, czy nadal wynajmuje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

helen napisał(a):Wygooglałam nawet sobie Wasz domek na Gran Canarii

Serio?! Buganvillę u Sancha?
Ja do niego też przez Internet trafiłem, ale później już nie sprawdzałem, czy nadal wynajmuje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Znalazłam szybciutko. To jakaś holenderska strona, tylko tam mebelki w kuchni są koloru żółtego, urocze miejsce

Mam pytanie z innej beczki: Będąc na Maderze zajrzałeś na Porto Santo? Tak mi jakoś chodzi ta wysepka po głowie.

helen napisał(a):Znalazłam szybciutko. To jakaś holenderska strona, tylko tam mebelki w kuchni są koloru żółtego, urocze miejsce

W relacji dotarłem własnie do hotelu na Teneryfie - wypasionego, jak na nasze potrzeby. Docenialiśmy jego wyposażenie, natomiast pozostał nam na zawsze ogromny sentyment do zacisznej, intymnej Buganvilli w Agaete.

helen napisał(a):Mam pytanie z innej beczki: Będąc na Maderze zajrzałeś na Porto Santo? Tak mi jakoś chodzi ta wysepka po głowie.

Nie. Abstrahując od tego, że pogoda z dnia na dzień coraz bardziej zniechęcała do choćby wyściubienia nosa poza pokój hotelowy, to mnie Porto Santo - w porównaniu z Maderą - niczym nie jest w stanie zainteresować.

Pozdrawiam,
Wojtek

weldon napisał(a):W pierwszej chwili myślałem, że to ściana połączona górą, prętami,
z tymi bocznymi kolumnami, tylko mi ta tablica po lewej nie pasowała, bo zawieszona była ... w powietrzu

Faktycznie, można ulec takiemu złudzeniu.
Granica pomiędzy błękitem nieba a obłokami przebiega na takiej wysokości, że trudno od nich ścianę odróżnić. Dobre!

weldon napisał(a):W Polsce takie coś nazywa się "kuczka" i służyło niegdyś pobożnym Żydom do obchodzenia Święta Szałasów.

Forma podobna, ale, jak przypuszczam, to jedynie zbieg okoliczności?

To jest charakterystyczny element tzw. hiszpańskiego budownictwa kolonialnego. Analogiczne widać np. w Cuzco w mojej relacji z Peru.
Pochodzą bezpośrednio od zabudowy kontynentalnej Hiszpanii, gdzie się zaznaczyły wpływy żydowskie, ale również muzułmańskie. Które przeważają akurat w konstrukcjach balkonów - nie potrafię powiedzieć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Mapka przejazdów do zakończonego dnia. Ograniczyłem ją wyłącznie do Teneryfy. Krótki odcinek na Gran Canarii oraz linia promu są identyczne, jak te, przedstawione na pierwszej mapce przejazdów w niniejszej relacji.



A - Santa Cruz de Tenerife
B - Aeropuerto Tenerife Sur
C - Callao Salvaje
D - Los Gigantes

Wojtku, przeczytałam już wszystko możemy dalej jechać

helen napisał(a):Wojtku, przeczytałam już wszystko możemy dalej jechać

Teneryfę, a także Gomerę - z uwagi na kiepską pogodę - szybko przelecimy.
W międzyczasie mogę Cię zaprosić na południe od Pirenejów, gdzie już definitywnie opuściłem Aragonię i teraz zwiedzam miasteczka katalońskie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Piękne te balkoniki. Część nawet za wykusze służy.
Urwiska nad oceanem też robią wrażenie.

Crayfish napisał(a):Piękne te balkoniki. Część nawet za wykusze służy.

Na Teneryfie również spotkaliśmy. Ale po latach jakoś mi się bardziej z Gran Canarią kojarzą.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rano wstajemy po naszej pierwszej nocy w hotelu. Sprawdzam pogodę za oknem. Nie jest najgorzej - wprawdzie sporo chmur, ale miejscami przebija błękit, a tu i ówdzie nawet jakieś snopy światła słonecznego padają na ziemię. Zatem szykujemy śniadanie, zabieramy prowiant na drogę i wyruszamy do jednego z miejsc, na których nam zależy najbardziej. Masca.

Wyjeżdżamy na główną szosę i kierujemy się na północ. Początkowo proste odcinki drogi przeplatają się z nieco bardziej krętymi, ale na wysokości Gigantów już coraz trudniej o równy fragment. Przed Tamaimo zaczynamy sie wspinać serpentynami w górę. Zatrzymujemy się w paru miejscach, by się przyjrzeć coraz bardziej urozmaiconemu krajobrazowi. W tyle majaczy ośnieżony El Teide i Pico Viejo.

W Santiago del Teide odbijamy z głównej drogi w lewo i kolejnmymi serpentynami wjeżdżamy na przełęcz. Stąd szosa opada szeregiem zawijasów u stóp skały La Vica, przybliżając nas stopniowo do celu.
Jeszcze parę krótkich przystanków, gdyż widoki nie ustępują tym z Gran Canarii i oto już naszym oczom ukazuje się wieś Masca. Niektóre domy rozłożone na przełęczy pod sterczącym ostro kłem, niczym inkaskie osiedle pod Huayna Picchu.

Franz napisał(a): Przed Tamaimo zaczynamy sie wspinać serpentynami w górę. Zatrzymujemy się w paru miejscach, by się przyjrzeć coraz bardziej urozmaiconemu krajobrazowi. W tyle majaczy ośnieżony El Teide i Pico Viejo.

Jak dla mnie ... rewelacja !

mariusz-w napisał(a):Jak dla mnie ... rewelacja !

Prawda, że nie ustępuje urodą Gran Canarii? Mam na myśli szosę, bo na przykład z Bentaigą porównać się tego nie da.

(Pytanie, oczywiście, retoryczne.)

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):... Stąd szosa opada szeregiem zawijasów ...

Zakręciło mnie ździebko

pzdr