Wyspy i Półwyspy: Peljesač, Pag i inne wycieczki

CroAna napisał(a):

rysiek_r74 napisał(a):widzę, że jednak trzeba będzie kiedyś się skusić na ten zakątek

z_byszek napisał(a):Ja chyba (...) chociaż na jeden dzień wjadę na Pag.

ciekawa jestem Waszych wrażeń, chłopaki

no raczej u mnie to będziesz musiała długo poczekać, bo w tym roku zdrada cro

kilka fotek ze starego Pagu:


widok na panwie solne:


i na miasto...

Ja chcę na Pag... Natychmiast

Mikromir napisał(a):Ja chcę na Pag... Natychmiast

...spoko! jadę. przez Śląsk

Mikromir napisał(a):Ja chcę na Pag... Natychmiast

Klapa Sol zaprasza

Janusz Bajcer napisał(a):

Mikromir napisał(a):Ja chcę na Pag... Natychmiast

Klapa Sol zaprasza

ale przyjemnie się zrobiło, dzięki Janusz!

miałam to wkleić na sam koniec relacji, ale skoro w piosence zostało wywołane utrwalanie obrazów obrazem, to zrobię to teraz...
z tęsknoty za Chorwacją, a w szczególności za Pagiem, namalowało mi się coś takiego...


zapraszam na https://www.facebook.com/annaszczepaniak.art

mervik napisał(a):Coś zielono na tych pagórkach ,aby to na pewno Pag

Witaj, Mervik no dobra, odkryłeś prawdę...

Dzień się chyli...czas powrotów...
Nie cierpię pożegnań! W przedostatni wieczór gospodarze zaskoczyli nas pożegnalną kolacją, było przesympatycznie. Ale musi się skończyć coś, by móc marzyć, planować, czekać...
Ostatni dzień naszego wczasowania był osobliwy. Od rana coś wisiało w powietrzu, znad Welebitu nadciągała bura...
Co prawda słonko pozwoliło na pożegnanie z morzem, jednak temperatura spadała. Ilija z Pavicą uprzedzili, by nie zostawiać na zewnątrz niczego, co może odfrunąć. Sąsiedzi z góry nie zastosowali się do rady i następnego dnia o poranku mogliśmy sprzedawać fanty osobiste gacie i inne takie
W zeszłym roku po ataku bury mieliśmy na tarasie przegląd całego, niemałego wtedy pensjonatu.
W nocy wiało jak zaraza, nie mogliśmy spać, a przecież długa podróż przed nami Ja oczyma wyobraźni widziałam nasze auto turlające się wprost do morza ...
Początkowo były plany, by ostatniego dnia wybrać się wycieczkowo na Rab, ale niewyspanie zrobiło swoje. Następnym razem- koniecznie W jednej z agencji turystycznych w Pagu widziałam oferty rejsu na Rab. Swoją drogą ciekawa jestem czy ktoś z Cromaniaków korzystał
Kiedy na chwilę przed wyjazdem Jarko starał się uchwycić obiektywem osobliwą aurę, Ilija uważnie przysłuchiwał się wiadomościom czy uda nam się wyjechać przy tym wietrze z Pagu...



niesamowita aura...

Ale suspens...

CroAna napisał(a):[b]
niesamowita aura...

...ale za to jakie zdjęcia wyszły

CroAna napisał(a):[b]
... W jednej z agencji turystycznych w Pagu widziałam oferty rejsu na Rab. Swoją drogą ciekawa jestem czy ktoś z Cromaniaków korzystał

Nie ma potrzeby korzystania z agencji jedziesz sobie do Tovarnele, parkujesz auto przy nabrzeżu np. tu i maszerujesz do pomostu skąd odpływa Maślina prosto na Rab rozkład kursów Lun-Rab Bilet chyba kosztował w ubiegłym roku 60 kun w obie strony dla os. dorosłej. Kupuje się go już siedząc na łajbie. Jak jest dużo chętnych podstawiają drugą łajbę a jak wszyscy się nie zmieszczą to robią kolejny kurs, wracają za godzinę i zabierają resztę towarzystwa. Ten czas można poświęcić na spacer po Tovarnele. Nam się udało załapać za pierwszym kursem. Rab piękny - warto popłynąć na cały dzień .

Dzięki wielkie gusi-s, mervikowi i Mikromirowi i za info, i za dostrzeżenie suspensu

Komu w drogę...
Pocieszaliśmy się, że załamanie pogody czyni nasz wyjazd znośniejszym...pierwszy raz w samo południe, w ścisłym sezonie widzieliśmy temperaturę poniżej 20 st.C. Przez moment termometr wskazywał 16 st...Wiał silny wiatr, zacinał deszcz. Gdy zatrzymaliśmy się przy drodze na uzupełnienie wiadomych zapasów do Polski, pęd powietrza przycisnął mnie do auta Szczęśliwie dziadek- Chorwat miał co trzeba, ale nie pod ladą nawet, a w domu...(bo Unia, jak tłumaczył ) Coś jest na rzeczy, bo w całym Pagu nie uświadczyliśmy stoisk home-made z rakiją czy trawaricą, co jeszcze rok wcześniej nie stanowiło problemu...
Warunki atmosferyczne nie były na tyle złe, by zamknięto paški most. Ale znak zakazu stał w pogotowiu... ...
A ten obraz... towarzyszył nam całą drogę:

I tkwi w nas nieustannie...

Dziękujemy wszystkim czytelnikom za towarzyszenie naszym wspomnieniom, za ich przywoływanie, za wyrozumiałość i cierpliwość podczas dłuższej przerwy w relacji DO NASTĘPNEGO!

Posłowie
A teraz, mówię całkiem serio :
a po co na ten Pag do Pagu? Łyso, pełno kurzu, ostre, obsypujące się coraz bardziej zejścia na plaże, uciążliwe wdrapywanie się pod górę, zachodzące prędko słońce, wielkie jaszczurki, węże...po co wam to

CroAna napisał(a):Posłowie
A teraz, mówię całkiem serio :
a po co na ten Pag do Pagu? Łyso, pełno kurzu, ostre, obsypujące się coraz bardziej zejścia na plaże, uciążliwe wdrapywanie się pod górę, zachodzące prędko słońce, wielkie jaszczurki, węże...po co wam to

to nie działa
ludzie nie czytają ze zrozumieniem
znowu tłumy tam pojadą

Dzięki za świetną relację. W tym roku na Pag jeszcze nie pojadę, więc przeze mnie tłoku nie będzie
Ale w przyszłości z pewnością zawitam na tej wyspie
Pozdrawiam

Wielkie dzięki za świetną relację i piękne zdjęcia
Na Pag z pewnością kiedyś wrócę.

Patrzę na Twoje zdjęcia Paskiego Zalivu podczas bory i zaczynam rozumieć, o czym chyba pisał kiedyś w swojej książce Leon Grubišić. Wspominał, że bora jest niebezpieczna dla żeglarzy dlatego, że mogą się po prostu udusić w chmurze małych kropli wody unoszących się nad powierzchnią. Jakoś nie mogłam sobie tego wcześniej wyobrazić, a teraz już widzę jak ta wodna mgła może wyglądać. Piękne i straszne zarazem.