Wyspa SkarbÓw

od Kurzy
forum/viewtopic.php?t=5188

http://www.open.hr/com/sibenik/mjesta/primost.html
http://www.primosten.it/
http://www.dalmacija.net/primosten/inde ... efault.htm

zapiracone o krzyskaarz,ledwo się się zmieściła na wyspie
http://www.geocities.com/athens/acropol ... ossma.html

Apartament z widokiem na Brać.
Siedzę sobie na balkonie z widokiem na wyspę Brać.
Poprzez hałas cykad z dołu dochodzi szum morza.Poprzez kanał Bracki
widzę dwa bielejące miejsca ,w których znajdują się słynne kamieniołomy
z których wydobywano marmur na pałac Dioklecjana w Splicie czy na wiedeńską operę ,czy Biały Dom w Waszyngtonie.Oczy poprzez jaskrawe słońce dostrzegają też miasteczko Povlje czy najwyższe wzniesienie Vidową Górę.Brać prawie zielona z łysiejącymi miejscami ,oraz białym obrysie przy wodzie całkowicie wypełnia horyzont.
Wieczorami wyspę rozświetlają światła jadących samochodów,które pokazują wtedy gdzie znajdują się niewidoczne za dnia drogi.Samochody wpinają się światłami po wzgórzach by po chwili zniknąć.Rozświetlają się też miejscowości Povlja,Supetar,Splitska.
W powszednie dni słychać niosący się po wodzie grzmot .To odpalono ładunki w kamieniołomie i pewnie następny blok marmuru odłupał się od wyspy.Widać z daleka ogromne prostopadłościany tworzone od paruset lat ułożone tarasowo.Pewnie za drugie pareset lat i te marmurowe bloki znikną.Kanał Braćki pewnie szeroki na 4 do 5 kilometrów ,a na nim co jakiś czas przepływają a to statki wycieczkowe,a to jakieś masztowce,a to skutery wodne,widać też deski windserfingowe,kajaki,łódki,materace,koła,fotele i inny wszelaki sprzęt pływający.Różne oddcienie niebieskości wabią i zachwycają swoim kolorytem.Zapach pinii ,hałas cykad,szum morza,słońce,piękny krajobraz.
Błogie lenistwo.
Zaraz spotkanie z wodą.

Twoja "wyspa" zrobiła się całkiem bezludna ...
Szkoda, że wystraszyłeś z niej tych, którzy zdecydowali się ponownie Ci zaufać ...
***
Teraz jesteś TAM ?
W wyobraźni, czy w realnym wymiarze ?
Gdzie by to nie było - pozdrawiam ...

To takie pomieszanie czasów po powrocie.
Jest jeden czas przez jakiś czas.
Tu teraz i tam teraz.
Spłukuję chorwacki upał deszczem dzisiejszej burzy.
Brakowało mi tam zapachu trawy po deszczu i soczystości zieleni. Zieleń była tam taka wypłowiała, spalona przez słońce.Przydałby się tam porządny deszcz raz na parę dni,bo człowiek mimo morza też tam ,,płowieje'' mimo coraz większej opalenizny.

Upał.
Jest tam z Tobą prawie wszędzie.Idzie za Tobą na plażę.Jest na plaży.
Wciska się do samochodu.Oplata Cię czułym nierozerwalnym uściskiem.
By się od niego uwolnić wchodzisz do wody.Nurkujesz.Gdy tylko się wynurzasz już dopada Ci głowę .Wciska się do Twoich myśli.
Cieszy się gdy wychodzisz z wody.Znów jesteś jego.Upał.Czujesz jego ciepły oddech.Idzie znów za Tobą.Krok w krok.By go zmylić szybko skręcasz i wchodzisz do klimatyzowanej restauracji.Ale wiesz ,ze on czeka na ciebie.Jak tylko wyjdziesz na zewnątrz już znowu cię ma.
Męczy Cię.Pot spływa ci po czole.Pot spływa ci po plecach.Prysznic na chwilę Cię od niego uwalnia.Wieczór.Upał się zmęczył ,ale nie odpuszcza.
Spisz pod prześcieradłem nago,ale on czuwa obok Ciebie.Mniej go czujesz,ale tylko wstanie ranek znowu Cię ma.W mieście dopada Cię ze zdowjoną siłą ,nagrzane kamienie mu pomagają.Na murach Dubrownika o 14.00 wiesz ,że już zaczynasz przegrywać ,chcesz zejść.Ale nie -łyk cienia,zaczerpnięcie wody i walczysz dalej.Upał.Staje się Twoją drugą skórą.Otacza Cię całego.Jesteś w środku .Czujesz jak stajesz się nim.
Jesteś upalny/upalna.Jesteś ciepły/ciepła.I czujesz w sobie ten żar lata.
To Chorwacja w sierpniu.

Mała obserwacja.Brakło w sklepie piwa Ozujsko.
Zaczęto wykupywac małe buteleczki Pelinkovaca i wódki Moskwy.
A Karlovacko było!

Rybak.
Powoli zaczynało zachodzić słońce.Gdy pojawiła się nad skałą przy brzegu duża mewa.Zatoczyła w powietrzu łuk i usiadła na kołyszącej się na wodzie pustej łódce.Po chwili na widnokręgu pojawiła się mała łódka z motorkiem ,która cichutko podpłynęła do boi około 20 metrów od brzegu.
Na łódce siedział człowiek starszy ,na głowie miał kapelusz z dużym rondem,ubrany w jasny podkoszulek i znoszone stare szare spodnie.
Kiedy wstał okazał się młodym mężczyną o ogorzałej i zestarzałej od wiatru i słońca twarzy.Wraz z jego przybyciem pojawiło się stadko mew.
Mężczyna wziął z łódki pokażny hak i wrzucił do wody.Po chwili wyciągnął tym hakiem sporą stalową ośmioboczną pułapkę na ryby.Ryb w niej było sporo ,różnej wielkości i rybak nim wysypał zawartość do łodzi najpierw
wybierał te mniejsze i rzucał mewom do wody.Mewy z hałaśliwą radością,kłóciły się o nie.O dziwo mewa ,która przyleciała pierwsza i była największa nie brała w tym posiłku udziału.Siedziała na pustej kołyszącej się łodzi.Rybak wysypał zawartość sieci do łodzi ,siegnął po duży papierowy wór i zaczął z niego wyciągać duże okrągłe chleby i podłużne weki i po parę sztuk załadował w całości do stalowej pułapki.Następnie opuścił ja w morze.Przepłynął troche dalej i znów opuścił hak w morze .
Znów trafił i zaczął wyciągać stalową klatkę ,ale ciężko mu szło ,więc usiadł w łodzi ,przywiązał linke do dziobu i zaczął wiosłować.Po chwili wstał i już bez trudu wyciągnął stalowy kosz wraz szamocącymi sie w środku rybami.Znów powybierał małe ryby ,rzucił mewom ,a większe wysypał do łodzi.Do kosza wrzucił parę chlebów i wrzucił kosz do wody.
Mewa ,która przyleciała pierwsza wbiła się w powietrze,a chwilę póżniej rybak zapalił silnik i wolno odpłynął.Jakiś czas jeszcze trwały krzyki mew,które zjadały ryby rzucone przez rybaka,ale i one wzbiły się w powietrze i poleciały w kierunku wyspy Brac.Słonce zaszło.