Wyspa Hvar po raz drugi. Chorwacja po raz trzeci.

Jak wcześniej wspomniałem ruszyliśmy zwiedzić twierdzę Spanjola, która w tym dniu była jedynym otwartym miejscem. Wdrapujemy się wąską uliczką prowadzącą do owego miejsca, przemierzając stopień po stopniu w ten upalny dzionek. Ale co tam docieramy do pierwszej bramy, myśleliśmy, że łatwo poszło ale nie, droga ciągle pod górkę i pod górkę, dzieciaki twarde, po drodze widoki na panoramę miasta rewelacja, w końcu docieramy do twierdzy, trochę cienia o jak miło, zakup biletów i znowu na otwarte słońce.

































Warto było tam zajrzeć, dzieci ostro wykończone choć w drodze powrotnej miały jeszcze siłę na lody. Kolejnym wezwaniem było wejście na szczyt Św.Nikola od strony zachodniej ale polegliśmy.

Jak eskapada rodzinna to nie może mnie zabraknąć. Czekam na dalszy ciąg relacji

Planowaliśmy Hvar w tym roku, ale się nie udało, jedziemy na Korčulę.
Z ciekawością śledzę twoją relację, może w przyszłym roku się uda.

Hvar! To i ja zasiadam, będę oglądać z zapartym tchem miejsca mi ukochane!!!!!!!

Lisior napisał(a):Jak eskapada rodzinna to nie może mnie zabraknąć. Czekam na dalszy ciąg relacji

termondar napisał(a):Planowaliśmy Hvar w tym roku, ale się nie udało, jedziemy na Korčulę.
Z ciekawością śledzę twoją relację, może w przyszłym roku się uda.

Lisior napisał(a):Jak eskapada rodzinna to nie może mnie zabraknąć. Czekam na dalszy ciąg relacji

Witajcie, fajnie, że zaglądacie do mojej relacji, miło mi jest Was zaprosić na kolejną garść wydarzeń, które towarzyszyły nam w czasie pobytu w Cro.

Tak więc nastał ten dzień, w którym chcieliśmy zdobyć szczyt Sv.Nikola. Bez żadnego odpowiedniego sprzętu do wędrówek po górach, ubrani luzacko, wtedy nie wiedzieliśmy, że od strony znanej Wam miejscowości Sveta Nedjelja wejście jest bardzo trudne, obraliśmy wyznaczony cel. Na początku troszeczkę pobłądziliśmy, w tumanie kurzu jaki nas nastał, nie zauważyliśmy ważnego znaku, czyli kierunku wejścia na szczyt. Ale my głupki jechaliśmy tym szutrem i jechaliśmy i aż dojechaliśmy do nowej drogi prowadzącej do miasta Hvar. Coś nie tak przecież czytaliśmy na stronie, że wejście jest gdzieś na samym początku, tak więc jak koń nazad i ruszyliśmy naszym opelkiem z powrotem. Podróż samym szutrem dość ekstremalna, ale warto było dla samych widoków, a, że samochód wyglądał jak wyglądał jakbyśmy jeździli na jakiś wyścigach ale co tam warto było. Po drodze mijaliśmy piękne zatoki ale cel był jedyny szczyt.





Kilka fotek z szutru

























W końcu docieramy ponownie do miejscowości i parkujemy blisko znaku, którego wcześniej nie zobaczyliśmy.

Ruszamy przez piękne wąskie uliczki kierując się według szlaku oznaczonego czerwoną kropką. Po drodze mijamy starsze osoby i pytamy się czy dobrze idziemy, oni na to tak, ale stwierdzili, że z tak małymi dziećmi nie damy rady, jak później się okazało mieli rację. No to ruszamy na początek lajcik, droga szeroka, betonowa, ale dobre się szybko skończyło, owa droga coraz bardziej się kurczyła, była coraz węższa, aż szliśmy gęsiego jeden za drugim, kamieni coraz więcej a dzieciaki twarde, ok idziemy dalej.

Kilka fotek z miasta i nie tylko

wyznacznik trasy





















































Nasza droga zakończyła u podnóża jaskini. Zostaliśmy pokonani. A brakowało tak niewiele- jakieś 50 minut drogi według drogowskazu.





Po szybkiej konsultacji z żoną zarządziliśmy powrót, ciężkie warunki, słońce i kończąca się woda, która była wyznacznikiem. W tym roku ruszamy jeszcze raz ale z odpowiednim ekwipunkiem. Mimo trudu jaki pokonaliśmy docierając tam i z powrotem czyli jaskinia dzień uznaliśmy za superowy i pełen wrażeń, a na koniec podróży wycieńczeni musieliśmy posilić się winogronami z tamtejszej uprawy.

andrzej29 napisał(a):

Wulkan?



Pożary to spory problem w HR. Kilka razy widziałem taką akcję w lądu i powietrza.

Pozdrawiam świątecznie

Vjetar napisał(a):

andrzej29 napisał(a):

Wulkan?



Pożary to spory problem w HR. Kilka razy widziałem taką akcję w lądu i powietrza.

Pozdrawiam świątecznie

Witaj

Ja będąc trzeci raz w Chorwacji pierwszy raz widziałem pożar, miejmy nadzieję, że szybko go opanowali.


Pozdrawiam.

Filmik-Wyspa Hvar.

Jeżdżąc po polskich drogach rzadko można już spotkać Fiata 126p, a tu niespodzianka, przed nami śmiga cacko polskiej motoryzacji.

http://grobelnya.wrzuta.pl/film/8jgIjjG22tu/moj_film

Witajcie

W Ivanie Dolacu stacjonujemy jeszcze kilka dni, nie mieliśmy już zaplanowane gdzieś jeździć, były to dni które spędziliśmy na plaży będąc na wyspie. Dni tak bardzo szybko mijały, że nie zdążyliśmy się obejrzeć a już trzeba było się pakować do wyjazdu choć jeszcze mieliśmy zaplanowane zwiedzanie kilku miejsc na stałym lądzie. Przede wszystkim Dubrownik, Senj chcieliśmy pokazać dzieciakom miasto, w którym spędziliśmy cały tydzień pierwszych naszych wakacji w Chorwacji, Jaskinia Postojna i na wisienkę wąwóz Vintgar. Jeszcze kilka fotek z Ivana.


























Dzień 21.08.2013 był ostatnim dniem spędzonym na naszym kempingu. Z rana zaczęliśmy się powolutku pakować, po opłatach ruszyliśmy w kierunku Sucuraja aby dostać się na prom.

Po opuszczeniu naszego kempingu kierujemy się jeszcze po drodze do opuszczonej wioski Humac. Po dojechaniu na miejscowy parking witają nas dwa osiołki.





Owa wioska zaskakuje nas swoją budową, domki wykonane z kamienia bez żadnych spoin, poukładane jeden na drugim, na miejscu jedna konoba oraz mały kościółek, między domkami biegał mały psiak z dzwoneczkiem na szyi. Fotki:



























Po zwiedzeniu Humaca ruszamy do Sucuraja aby dostać się jak najszybciej na prom, przecież jeszcze tego dnia chcieliśmy zwiedzić Dubrownik, dojeżdżamy a tu potężna kolejka aut, nasze auto stało w kolejce jako 84, no cóż czekał nas dłuższy postój.W czasie postoju nastąpiła konsumpcja wspaniałego owocka prosto z drzewa. Po zakupieniu biletów idziemy na lody i troszeczkę kręcimy się po miasteczku.

























W końcu pakujemy się na prom i spokojnie sobie płyniemy do Drvenika. Nawigacja pokazywała jeszcze jakieś 133km więc trzeba było jeszcze trochę się uwijać.

andrzej29 napisał(a):............Około 20 docieramy do Jagodnej, zadowoleni, że jesteśmy na miejscu, a tu odpowiedz od właścicielki brak miejsc. . Każe nam próbować w Ivanie Dolacu lub Zavalii. Faktycznie namiot stał koło namiotu, linki nachodziły się na siebie, już nie chcę myśleć jakie obłożenie było na tych dwóch małych plażyczkach. Jednak lepiej jest tam jechać w czerwcu, dużo luźniej . A więc ruszyliśmy do Ivana, dość późno się zrobiło, docieramy do kempingu o nazwie Paklina, w końcu szczęście się do Nas uśmiechnęło i dostaliśmy ostatnie miejsce jakie było. Zadowoleni rozbiliśmy namiot i jeszcze zdążyliśmy pójść na krótki spacer.

Przeczytałem dzisiaj całą Twoją relację.
Rozważam w tym roku wyjazd na camp do Jagodnej, ale widzę, iż
będzie trudno z miejscami.
Czy próbowaliście w późniejszym terminie sprawdzić czy coś się
zwolniło w Jagodnej?
A jakie warunki sanitarne na campie w ID ?

z_byszek napisał(a):

andrzej29 napisał(a):............Około 20 docieramy do Jagodnej, zadowoleni, że jesteśmy na miejscu, a tu odpowiedz od właścicielki brak miejsc. . Każe nam próbować w Ivanie Dolacu lub Zavalii. Faktycznie namiot stał koło namiotu, linki nachodziły się na siebie, już nie chcę myśleć jakie obłożenie było na tych dwóch małych plażyczkach. Jednak lepiej jest tam jechać w czerwcu, dużo luźniej . A więc ruszyliśmy do Ivana, dość późno się zrobiło, docieramy do kempingu o nazwie Paklina, w końcu szczęście się do Nas uśmiechnęło i dostaliśmy ostatnie miejsce jakie było. Zadowoleni rozbiliśmy namiot i jeszcze zdążyliśmy pójść na krótki spacer.

Przeczytałem dzisiaj całą Twoją relację.
Rozważam w tym roku wyjazd na camp do Jagodnej, ale widzę, iż
będzie trudno z miejscami.
Czy próbowaliście w późniejszym terminie sprawdzić czy coś się
zwolniło w Jagodnej?
A jakie warunki sanitarne na campie w ID ?

Witaj
Camp Jagodna jest dla nas rewelacyjny ale w czerwcu, obłożenie w sierpniu niesamowite, nie próbowaliśmy sprawdzić czy zwolniło się miejsce bo stwierdziliśmy, że tyle ludzi było a tam dwie małe plażyczki. A w Ivanie camp przypadł nam też do gustu. I trzy plaże na których nie było tłoczno. Sanitariaty w Paklinie były ok. Nigdy nie brakowało ciepłej wody, dwa prysznice. Codziennie sprzątane, czyściutko oczywiście tak jak w Jagodnej.





Kempingi obydwa są fajne godne uwagi, choć inaczej położone, warto na nie zajrzeć, bardzo polecam.

Dziękuję za odpowiedź.
W ID byłem kilka lat temu, ale w apartamencie, wtedy nie
zaglądałem nawet na camping. Nie przypuszczałem, że kiedyś
będzie opcja wyjazdu do Cro na camping.
Jagodna bardzo mnie intryguje, ale faktycznie te plaże to są mikroskopijne
w stosunku do zagęszczenia campingu.

Witam

Do Dubrownika docieramy po godzinie 17:00. W samym centrum miasta gwar niesamowity, pełno aut, tłum ludzi i oczywiście brak miejsc parkingowych. Po 40 minutach w końcu udaje nam się znaleźć jedno wolne miejsce, idziemy pobrać bilet parkingowy, okazuje się, że tylko na monety. Ruszamy rozmienić, ale jest problem nikt niema, bardzo miła Pani kieruje nas na dół tam jest automat na pieniądze papierkowe, szczęśliwi idziemy a tu nieczynny. Jakaś masakra, bilet wykupiliśmy w innym automacie na jedną godzinę, tylko tyle mieliśmy klepaków, najwyżej blokada na koło. Po dłuższym czasie kręcenia się za automatami na bilet ruszyliśmy zwiedzać, jak później okazało się ostatnim rzutem na taśmę weszliśmy na mury. Po zakupie biletów ruszyliśmy murami podziwiając piękno architektury. Widoki rewelacja, warto było się wdrapać, choć z opinii słyszałem, że nie warto, lepiej samemu stwierdzić. Kilka fotek.

































Po zaliczeniu murów i zjedzeniu miejscowej pizzy ruszamy w kierunku Polski ale po drodze zatrzymując się w trzech miejscach. Pierwszym jest Senj, w którym byliśmy po raz pierwszy w Chorwacji, chcieliśmy naszym pociechom pokazać tą miejscowość. Tak więc zatrzymaliśmy się na tym samym kempingu, ale po raz ostatni. W porównaniu do naszego poprzedniego pobytu teraz było jakość inaczej, był ona raczej nastawiony na kampery, żadnych namiotów, w łazience brak ciepłej wody i sporo droższy porównując z kempingiem na Hvarze. Dobrze, że byliśmy tylko jedną noc, miasto według nas trochę straciło na swoim uroku przede wszystkim koło zamku, drzewa powycinane, zrobiona długa aleja, plac zabaw kolorowy nie pasujący do całości oraz wszędzie pojawiające się znaczki Unii Europejskiej, jakaś masakra. Ale to jest nasza ocena, komuś może to się podobać. Senj w obiektywie.



















Następnego dnia pobudka o 5:00 rano gdyż kolejnym naszym celem była Jaskinia Postojna w Słowenii.