Wyspa Hvar po raz drugi. Chorwacja po raz trzeci.

No no ale początek

bluesman napisał(a):... mała uwaga na temat wyposażenia sporo miejsca zabiera Ci niebieski stabilizator do parasola kup albo lepiej zrób sobie takie ostrze z uchwytem na parasol, które można wbić pomiędzy kamyki ...

W tym roku spotkałam się z jeszcze innym patentem na parasol - stojak wykonany z 5l. plastikowej butli po wodzie a w nim kamyczki bądź żwirek zalane Jadranem

Witam ponownie i dziękuję wszystkim za udział w mojej relacji.

Zapraszam na dalszą część choć już bez takich przygód.

Mi$iek napisał(a):Dosiadam się i ja. Bardzo dobry początek oczywiście poza awarią samochodu, ale widać bardzo szybko sobie poradziłeś. Porozmawiałeś z mechanikiem po powrocie?

KrzychuZiom napisał(a):Oj nie chce być w skórze mechanika po waszym powrocie jestem i ja na ciąg dalszy

Mechanik powiedział, że śruba na pewno była dokręcona kluczem dynamometrycznym, no to jak się poluźniła przecież jest nakrętka samo kontrująca, ja dokręciłem zwykłym kluczem i przejechałem 4100 km i nie było żadnego problemu. Po powrocie jeszcze okazało, że zdarło mi od wewnątrz oponę a ja zastanawiałem się dlaczego kierownica powyżej 130km/g trzęsie się. Szkoda gadać.

te kiero napisał(a):to i ja się zapisuję do czytelni, bo początek wygląda super, tak jak lubię; zazdroszczę stoickiego spokoju (na takiego wyglądasz) i szybkiego odnalezienia problemu z samochodem; Twoja druga połówka musiała być dumna i happy;

a co wozicie do Cro w tym dużym wiadrze, jeśli można wiedzieć oczywiście (nie żebym bym wścibski )

Vjetar napisał(a):

te kiero napisał(a):a co wozicie do Cro w tym dużym wiadrze, jeśli można wiedzieć oczywiście (nie żebym bym wścibski )

Emulsję wewnętrzną białą...bez niej jak bez kluczy...




Witaj.

Mam nadzieję, że to jedyny serwis podczas urlopu?
Chętnie poczytam co było dalej.

Pozdrawiam

Żona była bardzo zadowolona , mogliśmy dalej kontynuować podróż i był to jedyny pit stop na trasie.
W wiaderku mieliśmy lepik na wszelki wypadek jakby dach w namiocie przeciekał a tak na poważnie to mieliśmy wiejskie ziemniaczki od teściowej, jesteśmy bardzo pyrożerni.

Po dawce emocji ruszyliśmy dalej. Droga szybko mijała bez żadnych koligacji przecież limit już wykorzystaliśmy. Czechy i Austrię minęliśmy dość spokojnie i w ciemnościach. Kilka fotek z trasy.













Do Słowenii wpadliśmy około 6 rano i trochę się pokręciliśmy gdyż pomyliliśmy drogi. Ale opłacało się dla takich widoków.













Do granicy docieramy około godziny ósmej.



Cdn.

andrzej29 napisał(a):W wiaderku mieliśmy lepik

..nie no jak lepik
....to ja zasiadam
..z mechanikami tak to jest
... są nieomylni ,przecież to fachowcy

"Jak pomyślę jakim jestem inżynierem to się boje iść do lekarza ... "


najważniejsze, że szybko się uporaliście z problemem i jechaliście dalej.

bardzo lubię te widoki z austriackich dróg

Siadam i czekam na Cd.

witam,

i ja zasiadam i czekam na więcej

chętnie sie dosiądę, bo też mamy w planach drugi raz na Hvarze

[Witam kolejnych czytelników.

To lecimy dalej.

Po przejechaniu granicy kierujemy się na obrany cel. W samochodzie panuje cisza, choć powoli dzieci zaczęły się wybudzać. Kilka fotek z trasy.







Po przejechaniu kilkudziesięciu kilometrów robimy sobie godzinną przerwę na odpoczynek, rozprostowanie, tankowanie auta i spokojne skonsumowanie śniadanka zakupionego na stacji benzynowej. Oczywiście owa stacja była bardzo oblegana i trzeba było czatować aż zwolnią się miejsca przy stoliku.







Po przerwie ruszyliśmy dalej. Władzę nad kierownicą przejmuje moja żona.



Ja sobie odpoczywam robiąc od czasu do czasu fotki.

















Po drodze stajemy na parkingu, z którego można podziwiać ujście rzeki Krka. Skradin mamy bardzo blisko. Widoki przepiękne choć temperatura dawała we znaki, szybkie fotki i powrót do chłodnego samochodu.

Po krótkim czasie ruszamy w kierunku kempingu Cikada. Po drodze mijamy teren z uszkodzonymi jak i zamieszkałymi przez ludność domkami. Niesamowity jest ich budulec, z którego zostały wykonane.















Po dojechaniu na kemping Cikada stwierdziliśmy, że nie tego się spodziewaliśmy i zawróciliśmy. Wspólnie z żoną stwierdziliśmy, najpierw zwiedzanie Skradina i Sibenika, a później poszukanie innego miejsca noclegowego.











Na początek wybór padł na Skradin i jego plażę umiejscowioną na wlocie samej miejscowości, która jak się okazało była beznadziejna. Nikomu nie polecam szczególnie, że podłoże jest wykonane z porozwalanych cegłówek a ponadto po prawej stronie owej plaży leżały odchody psów. Byliśmy załamani takim widokiem. Ale sama miejscowość zrekompensowała nam traumę jaką przeżyliśmy i mogliśmy delektować się piękną architekturą.

Teraz to musi być tylko lepiej...

neska napisał(a):Teraz to musi być tylko lepiej...

Oczywiście, że było lepiej.

Pozdrawiam.

W końcu docieramy do Skradina, który jak później okazuje się magiczny. Przede wszystkim jest to miasto małe oraz kolorowe charakteryzujące się wąskimi uliczkami z bruku, pełno jest alejek, łuków, schodów, starych budynków zamieszkałych jak i także opuszczonych czy też uszkodzonych. Nasz spacer rozpoczęliśmy tak jakby od głównej ulicy kręcąc się między wąskimi uliczkami. Między innymi odwiedzamy ulicę Ribarską czy też Tezacką, którą dotarliśmy do starej twierdzy z pięknym widokiem na panoramę miasta. Oto kilka zdjęć.



































Po drodze mijamy kościół Świętego Spiridona.





Po ponad godzinnym spacerze ruszamy w kierunku twierdzy. Mimo trochę stromego wejścia wąską uliczką i wysokiej temperaturze warto było tam się wdrapać. Widoki piękne, zobaczcie sami.









Po kilku minutach spędzonych na górze ruszamy w dół. Tak wyglądała owa mała twierdza.

B. spóźniony ale nie mogłem odpuścić sobie komentarza nawiązującego do przejazdu przez Słowenię.
Potwierdzam, że warto zobaczyć ten piękny kawałek Europy. Podobnie jak autor wątku, troszkę "pobłądziliśmy" jadąc pierwszy raz do Chorwacji i chcąc nie chcąc zwiedziliśmy "poza autostradową" część, bardzo ładne gospodarstwa, malowniczo położone, coś na wzór tych z Austrii.
Za drugim razem tranzyt przez Słowenię przebiegł bez dodatkowych atrakcji, chociaż trochę brakowało mi tych widoków, a i pora była nie odpowiednia (noc).

Przepraszam za wtrącenie.

Gratuluję udanego wypoczynku i czekam na cd

ARTUR_KOLNICA napisał(a):B. spóźniony ale nie mogłem odpuścić sobie komentarza nawiązującego do przejazdu przez Słowenię.
Potwierdzam, że warto zobaczyć ten piękny kawałek Europy. Podobnie jak autor wątku, troszkę "pobłądziliśmy" jadąc pierwszy raz do Chorwacji i chcąc nie chcąc zwiedziliśmy "poza autostradową" część, bardzo ładne gospodarstwa, malowniczo położone, coś na wzór tych z Austrii.
Za drugim razem tranzyt przez Słowenię przebiegł bez dodatkowych atrakcji, chociaż trochę brakowało mi tych widoków, a i pora była nie odpowiednia (noc).

Przepraszam za wtrącenie.

Gratuluję udanego wypoczynku i czekam na cd

Witaj

Nie ma za co przepraszać, tak jak napisałeś warto zwiedzić tereny w Słowenii poza autostradowe gdyż są piękne i warte zobaczenia.

Pozdrawiam

Po zaliczeniu twierdzy czy też fortecy jeszcze troszeczkę pokręciliśmy się po mieście, zaliczyliśmy miejscowy park, w którym skonsumowaliśmy słodkiego arbuza. Następnie skierowaliśmy się do naszego auta by udać się na wodospady Krka ale dzieciaki chciały przepłynąć się łodzią i tak właśnie uczyniliśmy. Po drodze mijamy cmentarz nie wiem czy można o tym pisać czy też wstawiać zdjęcia ale zaryzykuję. Pierwszy raz widziałem taki.







O godzinie 18 ruszamy łajbą i jak później się okazało załapujemy się na ostatni kurs w kierunku wodospadu.











Około godziny 18:40 docieramy do wodospadu Skradiński Bug. Widok niesamowity, aż zapiera dech w piersiach, przepiękny wodospad dla którego warto było się tam wybrać. Szkoda, że nie mieliśmy więcej czasu aby tam dłużej zostać, mogliśmy wracać piechotą ale byliśmy za bardzo zmęczeni, a jeszcze trzeba było rozbić gdzieś namiot.









Wieczorem docieramy do kempingu Marina. Tam rozbijamy mniejszy namiot i idziemy grzecznie spać. I tak zakończył się nasz pierwszy etap podróży. Następnego dnia rozpoczęliśmy drugi etap podróży od miasta Szybenik.