Wyprawa do Omisza-ale czy na pewno?

To moja pierwsza relacja, więc proszę wszystkich cromaniaków o wyrozumiałość.

Po czterech wypadach na urlop do Cro, w końcu zdecydowałam się na napisanie relacji z naszego ostatniego pbytu. W kalendarzu wyjazdowym na forum mieliśmy wpisany wyjazd na Istrię do Fazany, ale na tydzień przed wyjazdem nasze plany się zmieniły i zdecydowaliśmy się na dłuższą drogę do Omisza. Wybraliśmy tę miejscowość po obejrzeniu pięknych zdjęć na Panoramio, oczywiście stronę polecił gdzieś, kiedyś, ktoś na forum i chwała mu za to, bo mogłam pokazać mojemu mężowi ( pierwszemu kierowcy) jak tam jest pięknie. Po ubiegłorocznym wyjeździe na Ciovo, z naszej miejscowości 1700km , naszemu kierowcy nie chciało się jechać na południe, oczywiście tylko ze względu na długość trasy. Omisz na zdjęciach go zauroczył a ja aż zacierałam ręce z radości , bo wiedziałam że jak będziemy na miejscu to uda mi się go namówić na zwiedzanie Dubrownika.
Przed wyjazdem śledziłam prognozę pogody: w Polsce początek czerwca było piękne lato w Chorwacji było zimno i cały czas padało, ale wyczytałam gdzieś że po 15 czerwca w Chorwacji będzie super a w Polsce deszcz.
15 czerwiec (niedziela) dobry obiadek w domu, pakowanie samochodu i najmłodszej latorośli (5 lat), ustawienie trasy w nowym nabytku (ja mówię zabawce męża),czyli nawigacji i wyjazd.
Trasa jak zwykle przez Niemcy, ponieważ do granicy w Kołbaskowie mamy 25 km, później Austria, Słowenia i oczywiście słoneczna Chorwacja.
Przez Niemcy przejeżdżamy zawsze nocą, tam nie ma nic do oglądania, chyba że wiatraki, ich autostrady omijają miasta raczej z daleka, ale dobrze się po nich jeździ no i darmocha.
Po kilku postojach na rozprostowanie starych i młodych kości i wypiciu kilku kaw dojechaliśmy do granicy z Austrią. Nasza pociecha tzw żywe srebro trochę pospała i obudziła się dobrym humorze. Kupiliśmy winietkę i w drogę, pogoda jak zwykle w Austrii mżawka ale piękno Alp zawsze nas zachwyca. Kierowca poczuł zmęczenie więc nastąpiła zmiana za kierownicą i austriackie tunele były moje, dałam mężowi pospać i przejechałam Austrię i Słowenie (jeszcze bez winietki) aż do granicy Chorwacji. Pierwszy kierowca zbudził się już w Chorwacji i oczywiście zaczął marudzić że pogoda nie taka jaką mu obiecałam-było ciemno, buro i ponuro a temperatura na zewnątrz 17 stopni (Obiecałam że na pewno dalej będzie cieplej, ale moje obiecanki tak szybko nie chciały się spełniać..cdn

jak nie zobaczę zdjęć to nie uwierzę...

Uwierz, bo dopiero po przekroczeniu Velebitów wyszło słońce temp 22, ale o tym w następnym odcinku..............

Prosimy o fotki. Pozdrawiam

TYTUŁ: Wyprawa do Omisza-ale czy na pewno?

Ciekawe gdzie skończyła się wyprawa

bardzo fajna relacja:) , super się czyta , czekam czekam na ciąg dalszy pozdrav adas

Zapowiada sie ciekawie,czekam na dalszy ciąg i fotki!!!!!

relacja dobrze rozpoczeta-fajnie sie czyta-fot,foto, foto

Dzięki za doping,cieszę się że ktoś czyta moje wypociny.
Janusz masz rację, w tytule jest coś co rozwinę w następnych odcinkach,zdjęcia oczywiście będą .Myślę że dzisiaj parę wkleję

I ja w tym roku spędziłam calutki dzień w Omisie:) więc jeszcze milej mi będzie czytać Twoją relację!
Pozdrawiam!

Ciąg dalszy naszej podróży przebiegał w strugach deszczu, a ja uparcie twierdziłam że pogoda zmieni się za górami no bo przecież tam już jest nasze kochane morze.
Tak też się stało, słońce zaświeciło po przejechaniu na drugą stronę Velebitów, deszcz przestał padać ale temperatura jak na Chorwację nie była imponująca aż 22 stopnie. Pierwszy kierowca miała już lekki uśmiech na twarzy a nasza córeczka jak zobaczyła morze to chciała już pływać, ponieważ w tym roku w dwa miesiące nauczyła się pływać i nurkować.
Nasza Pani nawigator Garmin kierowała nas na Split, ale niestety mój kochany mąż nie bardzo lubi słuchać się kobiet i nie chciał jechać przez Split twierdząc że może mapy są nieaktualne, pojechaliśmy więc dalej autostradą do końca, do końca naprawdę do końca autostrady, aż zobaczyliśmy znak koniec drogi. Niestety musieliśmy kawałek wracać i kierowca nr jeden musiał posłuchać się kobiety ale już tej żywej czyli mnie kierując się w stronę morza przez Zadvarje , drogowskaz na Pisak. Gdzieś po pół godzinie zobaczyliśmy taki oto widok........

i taki


i taki


I na dzisiaj koniec!!!!!!!!!!!!!
Obiecuję ciąg dalszy
Pozdrav

Wszystko bardzo ciekawe ale zmniejsz zdjęcia....piszę to dla zasady bo jak mi sie coś takiego zdarzyło, było powszechne oburzenie i rugi ze strony moderatorów...pozdrawiam...

Zdjęcia... Powiem tylko tyle - moje ulubione miejsce widokowe

pozdr

Chyba nie tylko Twoje Janusz...to na magistrali w ogóle najpiękniejszy punkt widokowy...

Zgadza się najładniejszy !!!!!