Wypadek polskiego autokaru w Chorwacji

maslinka napisał(a):
Z kolei sąsiad, po dziewięćdziesiątce, prowadzi samochód, jeździ w góry. Bardzo sprawny człowiek. Jak widać, to kwestie indywidualne.

maslinka napisał(a):

sito_zabrze napisał(a):Oczywiście ze indywidualne. Ale tak szczerze, dałabyś panu w takim wieku dzieci do auta i "puściła" ich na noc na trasę na drugi koniec Europy ?

Dzieci nie mam. Nie "puściłabym" nikogo bliskiego ani siebie samej. Dlatego napisałam poniżej to:

maslinka napisał(a):Z tym, że nie są to zawodowi kierowcy. Nie wiem, gdzie należałoby ustanowić granicę wieku dla zawodowych kierowców, ale jestem przekonana, że jadąc autokarem, który (na długiej trasie) prowadzi osoba po siedemdziesiątce, nie czułabym się komfortowo.

marekkowalak napisał(a):

sito_zabrze napisał(a):Kierowca autobusu miał 72 lata č
Nie powinien być juz na emeryturze ?

Nie mam nic do wieku, ale uważam że taki wiek powinien dyskwalifikować go jako kierowcę zawodowego....

Pan Grzesiu już od dawna był na emeryturze, a w firmie p. Antoszkiewicza sobie dorabiał. Był kierowcą zawodowym prawie całe życie i był tak ceniony, że dostawał zlecenia na wyjazdy zagraniczne.

Ale faktycznie - 72 lata to trochę dużo jak na kierowcę...

Tyle, że tu raczej nie o zmęczenie chodziło, bo on zdążył wsiąść za kierownicę kilkanaście minut wcześniej - zmienili się koło Goričan. Chyba że wcześniej nie spał...

empire13 napisał(a):Da się. Jak ostatni raz jechałem autokarem do Chorwacji to było 3 kierowców. Jeden z nich zawsze spał w specjalnym schowku.
Niestety kursy z 2 kierowcami też mi się zdarzały.

Dobowy czas jazdy
Doba pracownicza jest rozumiana jako nieprzerwany okres 24 godzin, zaczynający się w chwili rozpoczęcia pracy przez kierowcę.
Ustawodawca wyznaczył dzienny limit czasu jazdy kierowcy na 9 godzin. Jednak są od tego pewne wyjątki. Dwa razy w ciągu tygodnia, kierowca może wydłużyć czas.

Tygodniowy czas jazdy
Tygodniowego nie można liczyć dowolnie. Tydzień pracy zaczyna się o godzinie 00:00 w poniedziałek i kończy o godzinie 24:00 w niedzielę. Przez ten czas, kierowca przejedzie nie więcej niż 56 godzin. Daje to 8 godzin dziennie. Podczas planowania trasy należy pamiętać o tym, że pomiędzy zmianami kierowca zobowiązany jest poświęcić określoną ilość czasu na odpoczynek.

Dwutygodniowy czas jazdy
Pomimo tygodniowego limitu czasu jazdy wynoszącego 56 godzin, w dwóch następujących po sobie tygodniach kierowca może wydłużyć czas. Co za tym idzie, jeżeli w ciągu pierwszego tygodnia kierowca wykorzysta 56 godzin, w drugim tygodniu będzie mógł wyjeździć jedynie 34 godziny.
Jeżeli w ciągu pierwszego tygodnia kierowca wykorzysta 45 godzin, w ciągu drugiego tygodnia wyjeździ maksymalne 45 godzin (regulowane przez dwutygodniowy czas jazdy), to w ciągu trzeciego tygodnia maksymalny czas pracy będzie również wynosił 45 godzin.

Praca w załodze kilkuosobowej
Praca w załodze występuje, gdy pomiędzy dziennym a tygodniowym okresem odpoczynku, lub w trakcie każdego czasu wykonywania czynności związanych z prowadzeniem pojazdu pomiędzy dwoma kolejnymi dziennymi okresami odpoczynku w pojeździe znajduje się przynajmniej dwóch kierowców w celu prowadzenia tego samego pojazdu. Przez pierwszą godzinę jazdy w załodze, obecność drugiego kierowcy nie jest obowiązkowa. Zmiana pojazdu w żaden sposób nie wpływa na czas pracy w zespole.
Podczas pracy w załodze liczony jest czas pracy zarówno dla załogi jak i dla poszczególnego kierowcy. Zmiana robocza załogi kilkuosobowej może trwać maksymalnie 30 godzin. W trakcie tej zmiany, każdy kierowca może prowadzić przez 9 godzin (2 razy w tygodniu do 10 godzin), oraz mieć przynajmniej 9 godzin odpoczynku.

Przerwy w pracy
Kierowcy przysługują nie tylko odpoczynek pomiędzy zmianami, ale również przerwy w pracy. Prawo wymusza również na pracowniku poświęcenie co najmniej 45 minut na odpoczynek na każde 4,5 godziny jazdy.
Nie musi być to jedna, 45 minutowa przerwa po 4,5 godzinach. Pracownik może zrobić sobie najpierw przerwę 15 minutową, a następnie 30 minutową. Z zachowaniem tej kolejności.
Zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowcy, konieczna jest przerwa po 6 godzinach pracy. Wynosi ona 30 lub 45 minut, zależnie od czasu pracy w danej dobie. Jednak, jeżeli kierowca wykorzystał omawianą wcześniej przerwę po 4,5 godzinach jazdy, nie przysługuje mu przerwa po 6 pierwszych godzinach pracy.

Dobowy odpoczynek
Osobną kwestią jest czas odpoczynku po pracy. Jest to czas, w którym kierowca w pełni dysponuje swoim czasem i nie ma obowiązku wykonywać jakichkolwiek czynności związanych z pracą. Dotyczy to również odbierania służbowych telefonów czy nawet umycia szyby w pojeździe.
Kwestią powodującą różnice zdań jest obowiązek stosowania się do poleceń niektórych służb (np. okazanie Inspekcji Transportu Drogowego odpowiednich dokumentów) w czasie odpoczynku. Jednak w polskim prawie nie ma przepisów które zabraniają ITD kontrolowania kierowców podczas przerw czy odpoczynku.
Odpoczynek dobowy występuje w dwóch wariantach: regularnym i skróconym. Standardowo, po dniu pracy kierowca musi poświęcić na odpoczynek co najmniej 11 godzin.
Czyli może on wynosić np. 10 godzin. Odpoczynek regularny może być podzielony na dwie części. Pierwsza z nich trwa nie mniej niż 3 godziny, a druga 9 godzin.

empire13 napisał(a):A to nie wiedziałem że to nielegalne. Jeśli tak to szkoda, bo to zwiększa bezpieczeństwo.

Bravik napisał(a):

empire13 napisał(a):A to nie wiedziałem że to nielegalne. Jeśli tak to szkoda, bo to zwiększa bezpieczeństwo.

A jeszcze bardziej nocleg po drodze i jazda za dnia. Bo w nocy to się śpi albo baluje.