Bieszczadzkie wędrowanie

W Werchowynie będziemy stacjonować w przyszłym roku Taki plan, bo Bieszczady ostatnio u nas zaniedbane w wyjazdach, a jest piknie jak widać. Tylko jednak trochu trzeba się nachodzić.

marze_na napisał(a):Pozostaje nam tylko złapać stopa, żeby wrócić do auta czekającego w Ustrzykach.
Staliśmy przy drodze może minutę. Zabrał nas pierwszy przejeżdżający samochód .

I to jest tam cudowne.
Pamiętam jak rok temu, podczas sierpniowego pobytu i zaznajamiania moich bratanic z Bieszczadami poszłyśmy w trzy baby na stopa. One w ogóle nie wiedziały co się dzieje (18 lat i 9 lat ).
Ale jak to na stopa?, Przecież nikt nas nie weźmie.
Trzeci samochód i już jechałyśmy w kierunku parkingu.

A tak ogólnie, to tez bardzo lubię ten szlak. Ludzi tam zawsze malutko.

Pięknie!

Choć ja też jestem mocno górski to Bieszczady są ciągle dla mnie nie zapisaną jeszcze kartą
Najbliżej było dwa lata temu, gdy przez tydzień stacjonowaliśmy w Bóbrce. Niestety przez cały nasz pobyt temperatura w ciągu dnia nie spadała poniżej 35 stopni - poprzestaliśmy na zwiedzaniu bardziej dostępnych atrakcji i zabytków - a nawet to było męczące. Ale Bieszczadom nie odpuszczę

marze_na napisał(a):Charakterystycznym elementem bieszczadzkich szlaków są skalne wychodnie z piaskowca.

Roxi napisał(a): ... Ale dossskonale ogląda się zdjęcia ze szlaku i rozpoznaje miejsca po układzie kamieni. ...

Oooo ten układ powyżej bardzo znajomo mi wygląda

Cudne jesienne Bieszczady.
A Werchowyna też mi dobrze znana .

te kiero napisał(a):W Werchowynie będziemy stacjonować w przyszłym roku

Dobry wybór .

Nefer napisał(a):A Werchowyna też mi dobrze znana .

Myślę, że my też zawitamy tam jeszcze nie raz .

Roxi napisał(a):Pamiętam jak rok temu, podczas sierpniowego pobytu i zaznajamiania moich bratanic z Bieszczadami poszłyśmy w trzy baby na stopa. One w ogóle nie wiedziały co się dzieje (18 lat i 9 lat ).
Ale jak to na stopa?, Przecież nikt nas nie weźmie.
Trzeci samochód i już jechałyśmy w kierunku parkingu.

My wracając potem z Ustrzyk do Wetliny też zabraliśmy autostopowiczów .

greenrs napisał(a):Ale Bieszczadom nie odpuszczę

Mówią, że w Bieszczady jedzie się tylko raz. Później już tylko się wraca .

gusia-s napisał(a):Oooo ten układ powyżej bardzo znajomo mi wygląda

14.10 - Halicz, Rozsypaniec, Przełęcz Bukowska

Kolejny dzień i kolejny klasyk .
Niedzielna trasa przez Caryńską tak na rozgrzewkę liczyła ok. 13 km. Dzisiaj poprzeczka idzie mocno w górę, bo przed nami pętelka długości ok. 19 km. Powędrujemy na Halicz, start i meta w Wołosatem.
Do tej pory trasę tą robiliśmy zawsze idąc czerwonym szlakiem do Przełęczy Bukowskiej, dalej przez Rozsypaniec i Halicz do Przełęczy pod Tarnicą skąd niebieskim szlakiem schodziliśmy do Wołosatego. Tym razem pójdziemy w przeciwną stronę .

Cel nr 1 - Przełęcz po Tarnicą.






W masywie Szerokiego Wierchu rozgościła się jesień .











Zaczynamy wspinaczkę przez bukowy las.













Taką jesień to ja lubię .












(...)

Krótka przerwa konsumpcyjna w wiacie .




Potem ostatni krótki odcinek lasem




i wychodzimy na połoninę .








Nie mieliśmy jeszcze okazji wchodzić po kontrowersyjnych schodach prowadzących na Tarnicę. BdPN rozpoczął montaż niedługo po naszej ostatniej wizycie w tym miejscu.
O ile oglądane w 2015 roku zdjęcia mocno szokowały teraz dochodzimy do wniosku, że przybrudzone i zarośnięte schody zdołały jednak nieco wtopić się w krajobraz.











Co tam schody, skoro mamy widok na masyw Szerokiego Wierchu .












(...)

Na Przełęczy pod Tarnicą stajemy przez dylematem czy wchodzić na Tarnicę czy sobie ją odpuścić .



Kontrola czasów przejścia na mapach prowadzi nas do jedynego słusznego wniosku - jeśli mamy zdążyć zejść ze szlaku zanim się ściemni musimy sobie tym razem darować wejście na najwyższy szczyt Bieszczadów .
Niby blisko, ale z fotografowaniem lekko licząc godzina by zeszła.


Machamy więc tylko Tarnicy i maszerujemy dalej na Przełęcz Goprowską.








Przed nami Krzemień.






O ile w drodze na górę schody niespecjalnie mi przeszkadzały to teraz głośno przeklinam schodzenie po nich .




Na Przełęczy Goprowskiej zrobimy sobie dłuższą przerwę.

Pogodę mieliście z tych "rozpieszczających" , nam ostatnim razem chmury przeganiane przez wiatr dały niezły spektakl , za to towarzystwo miałem najlepsze i szlak niemal bezludny




Pozdrawiam
Piotr

marze_na napisał(a):Na Przełęczy pod Tarnicą stajemy przez dylematem czy wchodzić na Tarnicę czy sobie ją odpuścić .

Zaaawsze! mam ten sam dylemat.
Z kilkunastu razy na Przełęczy, na Tarnicę weszliśmy tylko raz... w październiku właśnie.

Mnie tam te schody aż tak bardzo nie rażą, gorzej z Chatką Puchatka. Powoli zaczyna się przebudowa.

marze_na napisał(a):14.10 - Halicz, Rozsypaniec, Przełęcz Bukowska ...

Widać znaczącą różnicę w ilości turystów na szlaku
Widoczki piękne. Bieszczadzkie połoniny jakoś tak kojarzą mi się z garbami wielbłądów

Jakie piękne jesienne Bieszczady I jakie puste Ostatnio też zrezygnowaliśmy z wejścia na Tarnicę, ale raczej z powodu dzikich tłumów. Ostatnimi laty w sezonie, to w Bieszczadach jest jak na dworcu centralnym w godzinach szczytu

Schody rzeczywiście wkomponowały się w krajobraz i nie rażą już tak jak na początku. Chociaż schodzenia nimi to raczej nigdy nie polubię

piotrf napisał(a):Pogodę mieliście z tych "rozpieszczających" , nam ostatnim razem chmury przeganiane przez wiatr dały niezły spektakl , za to towarzystwo miałem najlepsze i szlak niemal bezludny

Czyli każda pogoda ma swoje plusy .
A towarzystwo to podstawa. Co nam po tych wszystkich wspaniałościach skoro nie byłoby z kim ich dzielić .

Roxi napisał(a):

marze_na napisał(a):Na Przełęczy pod Tarnicą stajemy przez dylematem czy wchodzić na Tarnicę czy sobie ją odpuścić .

Zaaawsze! mam ten sam dylemat.
Z kilkunastu razy na Przełęczy, na Tarnicę weszliśmy tylko raz... w październiku właśnie.

Parę dni później znowu stanęliśmy na przełęczy przed tym samym dylematem i znowu sobie Tarnicę odpuściliśmy .

gusia-s napisał(a):Widać znaczącą różnicę w ilości turystów na szlaku

.
Oj tak. Większość turystów zniknęła wraz z weekendem. Przeludniły się szlaki i opustoszały knajpy .

ruzica napisał(a):Schody rzeczywiście wkomponowały się w krajobraz i nie rażą już tak jak na początku. Chociaż schodzenia nimi to raczej nigdy nie polubię

Oglądając zdjęcia z pierwszych dni po ułożeniu schodów łapałam się za głowę. Mówiłam nawet, że na szczęście są jeszcze inne szlaki w Bieszczadach, bo tym to już chodzić nie będę . A teraz jak na to patrzę to rozumiem, a nawet popieram argument BdPN o konieczności ochrony terenów wzdłuż szlaku. Tam naprawdę ludzie chodzili jak chcieli .