Bieszczadzkie wędrowanie

Krzychooo napisał(a):Skądś znam ten widoczek .

To do kompletu spróbuję wyszperać jeszcze późnoletni ze spaloną słońcem trawą .

tercja napisał(a):zieleń z błękitem i biel z błękitem .... co wybieracie?

Remis .

woka napisał(a): zapewne niektórzy nie byli i nie będą. ... za daleko.

Ale nie będziemy się tym przecież martwić .

Iwona75 napisał(a):A relacja świetna, zdjęcia fantastyczne

Dziękujemy .

te kiero napisał(a):baaardzo zachęcająco pomimo zapewne chłodu;
słońce, widoki tudzież wietrzne rzeźbienia w śniegu wynagradzają trudy wędrówki, szczególnie te z Tarnicy;
fajne butki macie - dobre wyposażenie to podstawa...

Pewnie Cię zaskoczę, ale było nawet nieco za ciepło . Tak koło zera. Rano nawet nie musieliśmy skrobać auta. Na wyeksponowanych na słońce fragmentach szlaków tworzyła się popłudniu śniegowa ciapa. Ciepłe kurtki, w których rozpływaliśmy się na Rawkach następnego dnia zamieniliśmy na cieńsze nieocieplane, bo tak naprawdę potrzebna była tylko membrana chroniąca przed wiatrem.

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a):Jak teraz patrzę na zdjęcia to sobie myślę, ze gdyby wytyczono szlak na Kińczyk to ten dopiero byłby widokowy.

Szlak był wytyczony : żródła Sanu , graniczny , Opołonek , Kińczyk Bukowski , schron nad Negrylowym .

Teraz "dostępny" tylko dla wybranych , za pozwoleniem

Ja bym chciała z Wołosatego przez Przełęcz Bukowską. Drałowanie od źródeł Sanu jakoś mi się nie uśmiecha . Ale w sumie poszłabym każdym, byle wpuścili .

basiunia1968 napisał(a):Mała sugestia autostrada kończy się już w Rzeszowie(jest to "kilka" kilometrów dalej niż do Tarnowa.
pozdrawiam

Wiemy, wiemy, ale nie mieliśmy przekonania.
I chyba słusznie, bo jak się skusiliśmy na taki wariant w drodze powrotnej to utknęliśmy w rzeszowskich korkach na jakieś trzy kwadranse .

16.02.2015 Połonina Wetlińska

Na poniedziałek zaplanowaliśmy króciutką trasę z Przełęczy Wyżnej do schroniska Chatka Puchatka na Połoninie Wetlińskiej. Godzinka w górę, godzinka na górze na podziwianiu widoków, potem pół godzinki na dół i wracamy do Wrocławia. Taki przynajmniej był plan. I w sumie udało się go zrealizować, poza tym fragmentem o podziwianiu widoków .


Dzień wita nas szary i pochmurny. Niezrażeni pakujemy manele do auta, opuszczamy pensjonat i jedziemy na przełęcz. Parking jest puściutki. Wygląda na to, że będziemy jedynymi turystami na szlaku.


Spoglądamy w niebo wypatrując szans na poprawę pogody.




O ile nad Działem i Rawkami nieco się przejaśnia to Wetlińska i Caryńska chowają się w chmurach.










Ruszamy więc na spacer w chmurach .










Na szlaku żywego ducha. Tylko wiatr kołysze drzewami.








Jeszcze chwila i szlak zniknie w lesie.










Idzie się fajnie. Drzewa całkowicie chronią przed silnym wiatrem. Można zdjąć kaptur i schować rękawiczki .








CDN

marze_na napisał(a):

Krzychooo napisał(a):Skądś znam ten widoczek .

To do kompletu spróbuję wyszperać jeszcze późnoletni ze spaloną słońcem trawą .

Nie wiem . . . czy o takie barwy chodziło



Kilka razy wychodziliśmy w strasznej mgle , by potem rozkoszować się widokami bieszczadzkich szczytów w morzu chmur - prawie jak w relacji Wojtka ( Franz ) , ale też kilka razy oglądaliśmy czóbki butów . . .
Trochę szkoda , że widoki odraniczały chmurska , ale na pocieszenie mogę napisać , że to nie jest ostatnia zima w Bieszczadach . . . najwyraźniej kiepsko uczciliście Szanowne Biesy poprzedniego wieczoru . . .


Pozdrawiam
Piotr

W połączeniu z błękitem wszystkie barwy są piękne

Mam m.in.takie trawki ...

Piękne , Januszu , pawie jak łan zboża przed żniwami


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a):

Krzychooo napisał(a):Skądś znam ten widoczek .

To do kompletu spróbuję wyszperać jeszcze późnoletni ze spaloną słońcem trawą .

Nie wiem . . . czy o takie barwy chodziło

Tarnica345.jpg

Kilka razy wychodziliśmy w strasznej mgle , by potem rozkoszować się widokami bieszczadzkich szczytów w morzu chmur - prawie jak w relacji Wojtka ( Franz ) , ale też kilka razy oglądaliśmy czóbki butów . . .
Trochę szkoda , że widoki odraniczały chmurska , ale na pocieszenie mogę napisać , że to nie jest ostatnia zima w Bieszczadach . . . najwyraźniej kiepsko uczciliście Szanowne Biesy poprzedniego wieczoru . . .


Pozdrawiam


Piotr

Uwielbiam zimę w Bieszczadach! A te kolorki też cudowne To wczesnowiosenne, czy już jesienne? Chociaż obstawiłabym na te drugie.

piotrf napisał(a):Nie wiem . . . czy o takie barwy chodziło

Dokładnie o takie .

piotrf napisał(a): Kilka razy wychodziliśmy w strasznej mgle , by potem rozkoszować się widokami bieszczadzkich szczytów w morzu chmur

Właśnie z taką nadzieją szliśmy na górę, że uda nam się wyjść ponad chmury. Może następnym razem .

piotrf napisał(a): najwyraźniej kiepsko uczciliście Szanowne Biesy poprzedniego wieczoru . . .

Pewnie tak. Po jednym piwku do obiadu w Starym Siole, a potem po jednym w Bazie. Trochę słabo .

Janusz Bajcer napisał(a):Mam m.in.takie trawki ...

A my m.in. takie

tercja napisał(a):To wczesnowiosenne, czy już jesienne? Chociaż obstawiłabym na te drugie.

Ja stawiam na późne lato .

Szlak jest króciutki, raptem półtora km, szybko więc dochodzimy do granicy lasu. Zapinamy się szczelnie, bierzemy solidny łyk gorącej herbaty i ruszamy dalej.








W sumie to miałam ochotę zawrócić. Odezwała się moja natura panikarza i czarnowidza . Wyobrażałam sobie, że jutro będziemy bohaterami doniesień GOPRu, takich albo co gorsza takich ... Mąż w sumie też się obawiał ..., ale że nie będę chciała iść dalej .
Nie mogłam mu tego zrobić . Zostało kilkaset metrów, prosta droga, bezproblemowa widoczność do kolejnego palika. Byle nas tylko nie zwiało .






W tym mleku staramy się wypatrzeć Chatkę. Nareszcie jest .








Szybka fotka słupka i wchodzimy do środka trochę się rozgrzać. W schronisku puściutko, oprócz nas ani jednego turysty . Ktoś miał chatkę Puchatka tylko dla siebie






Powrót już bez większych emocji. I ekspresowo, bo z wiatrem .














Na przełęczy zatrzymuje nas jeszcze na chwilę widok na Połoninę Caryńską z chmurkową pierzynką.










Tymczasem nad Wetlińską bez zmian.




Tak kończy się nasz bieszczadzki weekend . .
Smutno mi. Chyba bardziej niż zwykle, bo i pobyt dużo krótszy niż poprzednie. Na poprawę humoru zatrzymujemy się jeszcze na lody w Słodkim Domku w Lesku. Nie bardzo pomaga .

Oj wierzę, że nie pomogło pięknych chwil jest zawsze za mało. Jest co wspominać i trzeba znów planować.

"natura panikarza i czarnowidza" wiem coś o tym i też sobie często wyobrażam siebie w kronikach gopr-u. Chyba mamy podobnie, bo ja zwykle mimo paniki też wszędzie wlezę pozdrav

Przekopałem zdjęcia w poszukiwaniu zimowych widoków z Wetlińskiej , ale nie znalazłem nic ciekawego ( ze mnie taki bezfotograficzny człowiek ) .
Jednak podczas przeglądania zdjęć okazało się , że tylko raz zchodziłem Końską Drogą z tej połoniny , chociaż wchodziłem wielokrotnie . Nie zrobiliśmy wtedy ( prawie ) zdjęć , bo przy sporym oblodzeniu schodzenie było też prawie , takie mniej więcej - czasem nogi w nim ( tym schodzeniu ) uczestniczyły

Zdecydowanie wolę połoniny latem , w sierpniu np. z masztu nad schroniskiem Caryńska wygląda fajnie




Pozdrawiam
Piotr

Mieliśmy w tym roku (dokładnie 24 stycznia) podobną pogodę - mglistą i wietrzną - na przełęczy Orłowicza. W planach był Smerek, ale sobie odpuściliśmy.
Tak to wyglądało

Szkoda, że takie wypady zawsze szybko mijają

Dzięki za takie zimowe Bieszczady!

Brr coś na ocieplenie z jesieni