Bieszczadzkie wędrowanie

a to ja napisał(a):

a to ja napisał(a):tak bardzo chciałabym wstać z fotela i ... pojechać TAM w październiku

Miałam jechać dziś wieczorem, ale ...
... zabrakło jednego puzzla w wyjazdowej układance.

I wszystko się rozsypało.
...

Musiał minąć cały rok ...
Ale nic to!

I chociaż część puzzli gdzieś się zawieruszyła , to jutro rano wstaję z fotela i ...

a to ja napisał(a):Musiał minąć cały rok ...
Ale nic to!

I chociaż część puzzli gdzieś się zawieruszyła , to jutro rano wstaję z fotela i ...

Pięknej pogody życzę! Pozdrów połoniny.

Fajnie się czyta Wasze wspominki. Chyba i mi będzie czas po latach zawitać i odwiedzić stare kąty. U mnie najmilsze wspomnienia utrwalone głównie na czarnobiałych fotkach.

A mnie miło, ze zajrzałeś .

Ponad rok bez Bieszczadów, już mi tęskno .

marze_na napisał(a):A mnie miło, ze zajrzałeś .

Jeśli już to zajrzałam Zaraz uzupełnię mój profil, żeby nie było wątpliwości.
Ja już nie byłam 20 lat. Jak się ogląda zdjęcia z połonin to zero zmian. Jak się rozmawia ze znajomymi w sieci to już nie ta epoka, gdzie żyło się z telefonem na korbkę a CB to już był szczyt rozwoju komunikacji.

Kenik napisał(a): Jak się ogląda zdjęcia z połonin to zero zmian.

I niezmiennie można tam o całym bożym świecie zapomnieć .

Pozdrawiam

I po raz już nie wiem który zajrzałam do tej relacji
Jakoś mam słabość to widoków z Bukowego Berda

Roxi napisał(a):Jakoś mam słabość to widoków z Bukowego Berda

Te widoki wiszą u nas na ścianie w salonie .
Też mam do nich słabość .

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a): . . . kto wie, kto wie, ta zima kusi...

Zimowe Bieszczady to "inna bajka" , dla kochających te góry - obowiązek

Odkopuję wątek, żeby się pochwalić . Zima kusiła, kusiła, aż skusiła .

O ile nie nastąpi żaden koniec świata jutro startujemy w Bieszczady

Proszę trzymać kciuki za pogodę. I za kondycję .

marze_na napisał(a):

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a): . . . kto wie, kto wie, ta zima kusi...

Zimowe Bieszczady to "inna bajka" , dla kochających te góry - obowiązek

Odkopuję wątek, żeby się pochwalić . Zima kusiła, kusiła, aż skusiła .

O ile nie nastąpi żaden koniec świata jutro startujemy w Bieszczady

Proszę trzymać kciuki za pogodę. I za kondycję .

Końca świata jeszcze nie ma , no to czekam na zdjęcia nasłonecznione słońcem słonecznym.

marze_na napisał(a):O ile nie nastąpi żaden koniec świata jutro startujemy w Bieszczady
Proszę trzymać kciuki za pogodę. I za kondycję .

Życzę zatem udanej wyprawy - dobrej pogody i jeszcze lepszej kondycji .

W Bieszczadach spędziliśmy z żoną kilka dni tej zimy i było naprawdę świetnie.
Chętnie bym znowu pojechał, ale to na razie nierealne...

Udało się

Zobaczyć Bieszczady zimą chciałam zawsze, a jednocześnie nie bardzo wierzyłam, że kiedykolwiek się na taki wyjazd zdecydujemy. Bo daaaaaaaaleko, bo pogoda nieprzewidywalna, bo góry zimą wymagają specjalnego przygotowania, bo jak sypnie śniegiem to trzeba odkurzyć narty... Tak nam się przynajmniej długie lata wydawało .

Aż nadszedł luty 2015. Nie potrafię już dziś powiedzieć jak temat wypłynął i z czyjej inicjatywy (chociaż pewnie z mojej ), ale każdy dzień rozpoczynałam od sprawdzenia prognozy pogody dla Wetliny. Mąż chyba też, bo w czwartek 12.02 zadzwonił do mnie do pracy z pytaniem „jedziemy?” Dwa razy pytać nie musiał . Pewnie, że jedziemy Start nazajutrz . Czwartkowe popołudnie i wieczór spędziliśmy więc na pakowaniu oraz intensywnej lekturze bieszczadzkiego forum i strony internetowej GOPRu, a w piątek rano ruszyliśmy w drogę.

Przed nami blisko 600 km. Trochę dużo jak na weekendowy wypad . Pierwszy przystanek następuje w katowickim Decathlonie, gdzie zaopatrujemy się w antypoślizgowe raczki na buty (genialny wynalazek), ogrzewacze do rąk, folię NRC (to się na szczęście nie przydały) i przyzwoity termos. W międzyczasie załatwiamy też kwestię noclegu. Sprawdzona już Rydlówka jak i wszystkie inne miejscówki na Manhattanie w Wetlinie odpadają, bo są „pod górkę”. Trochę z wygody, a trochę z troski o auto szukamy czegoś przy głównej drodze. Udaje się za trzecim telefonem. Nocleg zaklepany. Największą zaletą pensjonatu okaże się jego lokalizacja – dwa kroki od Bazy Ludzi z Mgły .

W Tarnowie zjeżdżamy z autostrady. Kilometry połykamy teraz nieznośnie wolno. Mam wrażenie, że jedziemy przez jeden, wielki, niekończący się obszar zabudowany. Żal trochę, że wielką pętlę pokonujemy już po zmroku, bo oczy spragnione były widoków. Trzy i pół roku minęło od naszej ostatniej wizyty w Bieszczadach i zdążyłam się już porządnie stęsknić...

Do Wetliny dotarliśmy przed 20stą. Wrzuciliśmy tylko bagaże do pokoju i udaliśmy się na małe co nieco do Starego Sioła. W tym właśnie momencie nastąpiło pierwsze wielkie WOW bieszczadzkiego weekendu. Wystarczyło tylko spojrzeć w górę. Nie pamiętam, żebym kiedykolwiek widziała tak rozgwieżdżone niebo. I spektakl ten powtarzał się każdego wieczora.

Bieszczady to jedno z ostatnich miejsc w Europie, gdzie wciąż występuje prawdziwie ciemne niebo, zupełnie wolne od zanieczyszczeń sztucznym światłem naszej cywilizacji.
Dla ochrony nocnego nieba powołano przed dwoma laty Park Gwiezdnego Nieba „Bieszczady”. Park ten jest drugim pod względem wielkości obszarem chronionego nieba w Europie (po rezerwacie gwieździstego nieba Brecon Beacons w Wielkiej Brytanii) oraz drugim tego typu parkiem w Polsce (po Izerskim Parku Ciemnego Nieba w Sudetach).
Każdej bezchmurnej nocy zobaczyć można w Bieszczadach ponad 7.000 gwiazd. Tak piszą, ja nie liczyłam . Zapewniam natomiast, że ta ochrona nieba to nie tylko czcze gadanie. Warto mieć w kieszeni latarkę, bo późnym wieczorem na oświetlenie ulicznych lamp nie ma w Wetlinie co liczyć .


źródło

A więc do rzeczy .

Sobota powitała nas słońcem. Spojrzenie przez okno nastraja optymistycznie .






Szybkie śniadanie i kwadrans po ósmej jedziemy już w stronę Przełęczy Wyżniańskiej na pierwsze spotkanie ze śnieżnymi połoninami.












Parkujemy na dość zatłoczonym już mimo wczesnej pory parkingu. Okazuje się, że zimą parkingi przy szlakach są za free. Nikt też nie sprzedaje biletów do Parku Narodowego.
Kierujemy się na zielony szlak.














Walentynki A.D. 2015 spędzimy na Rawkach .

[quote="marze_na"]
Dzięki wielkie za te chwile na zdjęciach - mam nadzieję, że to poczatek tej pięknej historii pozdro i czekam na dalszy ciąg A ten biały asfalt - bezcenny widok