Rejs dobiegł końca i stateczek dobił do przystani w Greenwich.
Celem naszej wyprawy było oczywiście Obserwatorium Królewskie.
Royal Observatory znajduje się w Greenwich Park na szczycie stromego wzgórza,
z którego rozpościera się wspaniały widok na Dom Królowej i Narodowe Muzeum Morskie a także na nowoczesny Londyn po drugiej stronie Tamizy.
Obserwatorium zostało zbudowano na polecenie króla Karola II w miejscu średniowiecznej strażnicy księcia Humphreya. Projekt został opracowany przez słynnego architekta Sir Christophera Wrena.
Na terenie Obserwatorium znajduje się Flamsteed House - najstarszy z budynków Obserwatorium, nazwany tak około roku 1720 na cześć Johna Flamsteeda, pierwszego astronoma królewskiego, który został wyznaczony do stworzenia mapy niebios i który piastował to stanowisko przez 42 lata. Budynek ten był przeznaczony na dom dla Astronoma Królewskiego. Kamień węgielny został położony w dniu 10 sierpnia 1675 roku a niecały rok później w dniu 10 lipca 1676 John Flamseed wprowadził się do tego budynku.
Na wieży Flamsteed House znajduje się czerwona kula czasu. Jest to jeden z pierwszych na świecie publicznych sygnałów czasu, który działa od 1833 roku. Codziennie o godzinie 12:55 kula jest podnoszona do połowy wysokości masztu, a następnie dwie minuty przed godziną 13 jest podnoszona do szczytu masztu aby punktualnie o godzinie 13-tej spaść. Kula czasu nie działa, jeśli pogoda jest zbyt wietrzna. Nam się nie udało zdążyć na czas, więc spadającej kuli nie wiedzieliśmy.
Królewskie Obserwatorium w Greenwich to miejsce, w którym wschód spotyka się z zachodem na długości 0 °. Miejsce to nazywane jest Prime Meridian, czyli Południk Zerowy.
I to właśnie głównie z jego powodu przypłynęliśmy do Greenwich.
Podczas konferencji w Waszyngtonie w 1884 roku czterdziestu jeden delegatów z 25 krajów wybrało Greenwich na Południk Zerowy. Wyniki głosowania były następujące: za 22 głosy, przeciw 1 głos (San Domingo) i 2 głosy wstrzymujące się (Francji i Brazylii).
Powody tego wyboru były dwa. Po pierwsze w Stanach Zjednoczonych Greenwich już stanowił podstawę krajowego systemu stref czasowych a po drugie, pod koniec XIX wieku 72% światowego handlu było uzależnione od map morskich, w których Greenwich był głównym południkiem. Tak więc stwierdzono, że nazwanie Greenwich jako Długość 0º byłoby korzystne dla największej liczby osób .
Dlatego właśnie Greenwich stało się centrum światowego czasu i podstawą globalnego systemu stref czasowych .
Od końca XIX wieku Prime Meridian w Greenwich służył jako linia odniesienia dla Greenwich Mean Time (GMT).
Wcześniej nie istniały żadne ustalenia dot. mierzenia czasu. W prawie każdym mieście na świecie czas lokalny był inny.
Dopiero rozbudowa sieci kolejowych i komunikacyjnych w latach 50-tych i 60-tych XIX wieku wymusiło potrzebę stworzenia międzynarodowego standardu czasu. Greenwich został więc wybrany jako centrum czasu na świecie.
Obecnie prawdziwym głównym południkiem świata jest południk referencyjny IERS, znany również jako międzynarodowy południk referencyjny lub IRM, bowiem w latach 1984–1988 przyjęto całkowicie nowy zestaw układów współrzędnych oparty na danych satelitarnych.
Określa on międzynarodową długość geograficzną 0 ° . IRM przebiega o 102,5 metra dalej na wschód od historycznego Prime Meridian of the World. Tak więc całe Obserwatorium i historyczny Pierwszy Południk leżą teraz na zachód od prawdziwego głównego południka.
Nie wpływa to jednak na chęć robienia sobie zdjęć na tym historycznym Pierwszym Południku. Ludzi tam było sporo i trzeba było trochę odczekać, aby dopchać się do tej linii wyznaczającej Pierwszy Południk. Ale udało się i zdjęcia mamy.
Po nacieszeniu się pobytem na Południku Zerowym jeszcze trochę pochodziliśmy po terenie Obserwatorium, ale nie wchodziliśmy do wnętrz. Jedynie weszliśmy do pomieszczenia, w którym znajduje się Camera Obscura. Za pomocą obiektywu i obracającego się lustra camery obscura na jasnej płaszczyźnie wyglądającej jak okrągły stół mogliśmy podziwiać ruchomą panoramę w czasie rzeczywistym Greenwich i Tamizy, Narodowego Muzeum Morskiego i Royal Naval College.
Do tej chwili o camerze obscura wiedziałam tylko tyle, że przy jej pomocy przepiękne obrazy przedstawiające architekturę malował Bernardo Bellotto zwany Canaletto. Zdawałam sobie sprawę z tego, że ta camera rzucała obraz na papier, na którym Canaletto robił szkice, ale dopiero tutaj zobaczyłam to na własne oczy. Jest to po prostu niesamowite.