Wrześniowa Chorwacja 07,08,09 i 2020 - góry,wyspy i jeziora

Smocze Oko świetne, a cpelek z kościółkiem bardzo ładnie wygląda na słonecznych fotkach. Dla takich miejsc warto wybrać się na Dugi Otok , może kiedyś dawny zamysł zrealizuję. Zwłaszcza, że wyspa ma jeszcze sporo fajnych miejsc, które zapewne w kolejnych odcinkach pokażecie

tony montana napisał(a):Jedni piszą "Tourist go home" a inni narzekają, że ich nie ma, bo nie mają za co żyć. I weź tu dogódź wszystkim

Niewykluczone że jedni i drudzy mogą mieszkać w tych samych domach
Napis nie był sympatyczny, ale nie przejęliśmy się... niedługo właśnie do domu będziemy się już wybierać .

tony montana napisał(a):Zdjęcie z tysiącem butelek bezcenne - utoniemy w tym plastiku, z dwojga złego jednak lepiej takie duże kupować niż wodne "małpki' po pół litra

To oczywiście racja , ale wydaje mi się że ten pan który tak "ozdobił" swoje jeździdło raczej nie przyczynia się aż tak bardzo do zaśmiecania... on te butelki na pewno ma od dawna i wykorzystuje wielokrotnie

dangol napisał(a):Dla takich miejsc warto wybrać się na Dugi Otok , może kiedyś dawny zamysł zrealizuję.

Tak, warto na pewno. My mieliśmy trochę za mało czasu (choć i tak więcej niż pierwotnie wymyśliłem że wystarczy), taki wypadzik na 4-5 dni byłby wg mnie w sam raz. Bo wyspa poza tym że jest naprawdę bardzo ładna to ma jednak podstawowy minus , niewiele tutaj przyzwoitych, łatwo dostępnych plaż... sam Sakarun sprawy bowiem nie załatwia. A i zakazy naturystyczne też w naszych oczach sympatii Dugiemu Otokowi nie przysporzyły

19 września, sobota cd.

Z Savaru pojechaliśmy dalej na południe, właściwie bez konkretnego celu, ot tak po prostu jechaliśmy w środku tego pięknego, upalnego dnia wzdłuż całkiem niebrzydkiej wyspy . Jechaliśmy powoli chłonąc widoki, sprawdzając co właśnie mijamy na mapie i zastanawiając się co jeszcze dziś tutaj odwiedzimy. Sprawdziłem jak wygląda technicznie wstęp do Parku Prirode Telašćica... miejsce w którym kupuje się ważne całą dobę bilety pozostało bez zmian od czasu gdy opisywali je inni forumowicze . Nie ulegało wątpliwości że będziemy chcieli tę spektakularną atrakcję Dugiego Otoka zobaczyć, toteż chwilę się pozastanawialiśmy jak to zorganizować... ostatecznie zdecydowaliśmy że na dziś Park odpuszczamy, przyjedziemy tutaj jutro z samego rana. Czytałem też wcześniej o walorach krajobrazowych uvali Čuščica która jest również częścią Parku , jednak trudności w dotarciu do tego zakątka trochę mnie zniechęcały... gdybyśmy mieli więcej czasu przeznaczonego na Dugi Otok z pewnością byśmy spróbowali tam dotrzeć a tak... raczej będzie trzeba odpuścić.

Powoli dojeżdżamy do Sali, jakąś okrężną drogą która doprowadziła nas do miasta „od tyłu” . Dłuższą chwilę zajmuje mi rozeznanie się w topografii miasta i znalezienie odpowiedniego do pozostawienia auta miejsca w cieniu... udało się .

O ile inne miejscowości podobno mogliśmy sobie bez żalu odpuścić, o tyle Sali pominąć się nie powinno. I właściwie od razu przekonujemy się że to jest prawda . Sali jest sympatyczne, kolorowe i trochę bardziej przypomina włoskie miasteczka nadmorskie (tak mi się jakoś skojarzyło) niż jednolicie szarawe, kamienne miejscowości chorwackie.

Idziemy na spacer brzegiem zatoki nad którą rozłożyła się stara część Sali.











Do czego może służyć taka wielka metalowa kula? .



W smażącym się w słońcu Sali jest prawie pusto. Podziwiamy jedynie...biegaczy , którzy zorganizowali sobie właśnie teraz jakiś bieg po okolicy i pojedynczo docierają do punktu końcowego trasy przy tutejszej Turistickiej Zajednicy.

Oczywiście niezmiennie podziwiamy widoczki .













Na północnym cypelku zatoki wznosi się kapliczka.





Jest tutaj też mini latarnia morska.



Ścieżka wzdłuż wybrzeża zachęca by sprawdzić co będzie dalej .



Dłuższą chwilę obserwujemy pływające stadko .





Podeszliśmy kawałek ścieżką ale nie wiodła ona w oczekiwanym kierunku i postanowiliśmy wrócić.

Na pewno nie wszędzie w Sali jest tak ładnie i kolorowo...



...ale miasteczko sprawia bardzo dobre, miłe wrażenie. Mi podobało się bardziej, Małgosi mniej , czasem, choć rzadko się to zdarza byśmy nie byli tak całkiem jednomyślni.

No nic, dojechaliśmy już właściwie do końca wyspy . Teraz będziemy już wracać zaglądając tu i ówdzie i sprawdzając czy może da się tutaj jeszcze znaleźć coś ciekawego .

c.d.n.

Kolorowe domki wyglądają bardzo ładnie, trochę jakby przeniesione z Istrii.

Sali w słonecznym wydaniu bardzo zyskuje w odbiorze . Nam wtedy na rejsie akurat pogoda nie dopisała, ale i tak spacer po miasteczku miło wspominam. Porównania z innymi na Dugim Otoku nie mam, bo to jedyne miasteczko jakie na wyspie odwiedziliśmy.

Twój wpis

kulka53 napisał(a):OSali jest sympatyczne, kolorowe i trochę bardziej przypomina włoskie miasteczka nadmorskie (tak mi się jakoś skojarzyło)

i zdjęcie Sali skojarzyły mi się od razu z weneckim Burano....

A porcik przywiódł mi w pierwszym momencie na myśl grecką Sivotę...

A mi te kolorowe domki przypominają trochę wyspę Losinj

Tak, Sali bardzo przypominało nam Veli Lošinj

Paweł, dzięki za przywołanie miłych wspomnień z tego miasteczka

Mikromir napisał(a):Kolorowe domki wyglądają bardzo ładnie, trochę jakby przeniesione z Istrii.

Dawno już nie byliśmy na Istrii, zresztą tylko raz się to zdarzyło.... w 2004 . Także nie za wiele pamiętam

dangol napisał(a):Sali w słonecznym wydaniu bardzo zyskuje w odbiorze . Nam wtedy na rejsie akurat pogoda nie dopisała, ale i tak spacer po miasteczku miło wspominam. Porównania z innymi na Dugim Otoku nie mam, bo to jedyne miasteczko jakie na wyspie odwiedziliśmy.

W słońcu wszystko wygląda lepiej, znacznie lepiej . Gdyby było pochmurno pewnie tak by mi się tam nie spodobało...
Tak już mam że kolorki bardziej do mnie przemawiają niż wspomniane jednolite kolorystycznie, typowe, kamienne chorwackie miasteczka. Też są oczywiście nastrojowe i ładne, ale... to nie to samo .
Na Dugim Otoku tylko Sali zasługuje na miano miasteczka. Inne miejscowości to po prostu osady, zabudowane zwykłymi domami zatoczki, bądź wzgórza .

piekara114 napisał(a):Burano....

O, to, to . Właśnie o to mi chodziło gdy napisałem o Włoszech... wiedziałem że gdzieś dzwonią ale nie wiedziałem w którym kościele

Epepa napisał(a):A mi te kolorowe domki przypominają trochę wyspę Losinj

maslinka napisał(a):Tak, Sali bardzo przypominało nam Veli Lošinj

No tak, Lošinj to też prawie Włochy
Pamiętam że nam się Veli Lošinj też bardzo podobał... też będąc tam mieliśmy słoneczną pogodę. I równie dobrze wspominam Cres

maslinka napisał(a):Paweł, dzięki za przywołanie miłych wspomnień z tego miasteczka

Bardzo proszę, miło mi
A ja niezmiennie dziękuję za Twoją relacyjną inspirację do odwiedzenia tej wyspy

19 września, sobota cd.

Wracamy. Minąwszy odbicie w kierunku uvali Čuščica oraz budkę z biletami do Parku Prirode jedziemy powoli na północ. Pora jest już dość zaawansowana, w brzuchach nam burczy... przydałoby się nieco się posilić naszym drugim śniadaniem . Ale przydałoby się w tym celu znaleźć się w spokojnym i zacienionym miejscu.

I trafiło się nam ono przypadkiem zupełnym . Pierwszą osadą na północ od Sali jest Zaglav, a właściwie dwa Zaglavy – nowy, nad zatoczką, oraz stary, powyżej na zboczu wzgórza. Zachęcił nas drogowskaz na Stari Zaglav, skoro stary to może będzie tam coś ciekawego?

Przejeżdżam uliczką na koniec wioski i zastajemy tam ocieniony wysokimi cyprysami placyk przy cmentarzu i kościółku. Kościół jest zamknięty, ale widać że to stara budowla, zresztą jest tutaj cały kompleks budynków przy kościele wyglądający jak klasztor. Sprawdzamy – to kościół sv.Mihovila i czynny klasztor franciszkanów, powstały w połowie XV wieku.

Siadamy na murku w cieniu cyprysów i jemy śniadanie, potem idę na krótki spacer.

















Na placyku poza cyprysami rośnie duże drzewo z takimi kulkami





Jest tutaj bardzo, bardzo przyjemnie, spokojnie. Wieje lekki wiaterek ochładzający upalne powietrze, są ładne widoki, panuje zupełna cisza. Gdyby nie to że jesteśmy na parkingu przy cmentarzu , można byłoby w takich warunkach spędzić całe popołudnie .

Jedziemy więc dalej. Wymyśliliśmy sobie że zanim udamy się na popołudniowe plażowanie, ostatnim na dziś celem będzie Špilja Strašna Peć . Przejeżdżając obok skrętu do tej atrakcji wcześniej widzieliśmy co prawda przyczepioną do drogowskazu kartkę że jaskinia jest nieczynna... ale co tam . Cudów i tak się w środku nie spodziewalibyśmy a przynajmniej się przejedziemy i zobaczymy jeszcze jedno miejsce na Dugim Otoku.

To jedziemy. Wg drogowskazu to niecałe 3 km, więc niedaleko, ale szutrówka jest raczej taka sobie . Chyba dobrze też że jaskinia jest nieczynna bo nie wyobrażam sobie mijanki z kimś kto akurat by stamtąd wracał...

Ale widoki są naprawdę przyjemne dla oka , nawet dla nich warto się tutaj wybrać.







Tak naprawdę to były ładniejsze, ale po prostu nie zatrzymaliśmy się by je uwiecznić .

Droga kończy się niewielkim i nierównym placykiem z ruchomym żwirem. Nie jest tak zupełnie banalne manewrowanie na nim nawet gdy jest zupełnie pusty, trudności z pewnością wzrastają gdy zjedzie się kilka aut naraz .

Do wejścia do jaskini jest stamtąd już parę kroków.





Oto co można zobaczyć przez zamkniętą bramkę.

















Tuż obok.





Wracamy do auta, nie ma tu poza nami kompletnie nikogo i niczego w zasięgu wzroku.

Parę widoczków z drogi powrotnej.







I już z głównej szosy.





Na plażowanie wybraliśmy....Veli Žal . Trochę żal ale wyboru nie było. Owszem zjechaliśmy nad uvalę Samotvorac mijaną po drodze ale piękny zakaz wjazdu i napis Privat skutecznie zniechęcił nas do tego by nieco lepiej się z tym miejscem zapoznać... nawet fotki nie zrobiliśmy żadnej .

Docieramy nad Veli Žal o dość już późnej porze i o ile jeszcze godzinę wcześniej panował potężny upał o tyle teraz pod wieczór niebo na zachodzi nieco się zasnuło i zerwał się wiatr... było zwyczajnie chłodnawo. Pan właściciel plażowego baru był na miejscu i jeszcze coś demontował, rozbierał, składał... stwierdziliśmy, że dobrze że nie zostaliśmy tutaj wczoraj na noc na parkingu . Rozlładamy się na trochę na kamieniach tej „plaży” , z trudem wchodzimy po wielkich kamieniach i skałkach na trochę do chłodnej, rozfalowanej wody... no nie, te warunki absolutnie nam nie pasują. Ale Dugi Otok zbyt wielu lepszych możliwości nie oferuje...

Zostajemy tutaj do zachodu słońca.







A potem wracając na placyk pod Malą Gospą zauważamy że pan właściciel veliżalskiego baru ściągnął także tablicę informacyjno-reklamową swojego biznesu która znajdowała się przy skręcie z głównej szosy , w sumie nie jest to dziwne bo po co komu w ciągu zimowych miesięcy taka informacja... ale fakt że pierwszy raz zobaczyliśmy coś takiego, jednego dnia tablica była a następnego już jej nie ma .

Spędzamy przyjemny wieczór w zaciszu pomiędzy drzewami i zaroślami, nie docierają tu zbytnio odczuwalne wcześniej podmuchy wiatru, jest wciąż ciepło...wciąż są to wymarzone wręcz warunki wakacyjne, nieprawdopodobne wydaje się nam to że już 2 pełne tygodnie jesteśmy w Chorwacji we wrześniu i właściwie jeszcze nie zmarzliśmy , nie mówiąc o tym że nie popadał na nas deszcz. Mamy szczęście .

Mapka na zakończenie dnia.



A – Mala Gospa
B – schron Bozava
C – schron Dragove 1
D – schron Dragove 2
E – zatoka Brbinjšćica
F – Savar
G – Sali
H – Stari Zaglav (sv.Mihovil)
I - Špilja Strašna Peć
J - Veli Žal

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Do czego może służyć taka wielka metalowa kula?

Ta kula niech sobie leży . . .



Szkoda , że nie udało się zwiedzić "Straśną peć"
Plaże nic nie urwają , ale Wasze zdjęcia i tak zachęciły mnie do odwiedzenia tej wyspy . Ciekawe kiedy będzie to możliwe . . .


Pozdrawiam
Piotr

Na upartego przez ogrodzenie może i by się udało wejść do jaskini....

piekara114 napisał(a):Na upartego przez ogrodzenie może i by się udało wejść do jaskini....

Rzeczywiście, drabinka, że lepszej nie potrzeba.