Wrześniowa Chorwacja 07,08,09 i 2020 - góry,wyspy i jeziora

Ja natomiast lata temu podczas rejsów odwiedziłam bunkier Jastog na Visie

maslinka napisał(a):Tego schronu akurat nie widzieliśmy, ale przeszliśmy się po schronie w Dragove. Wyglądał tak samo

Prawdopodobnie gdyby nie lektura Twojej relacji przed wizytą na Dugim Otoku, nie zwróciłbym uwagi na te ciekawostki .
A tak z rozpędu odwiedziliśmy wszystkie trzy

dangol napisał(a):Ja natomiast lata temu podczas rejsów odwiedziłam bunkier Jastog na Visie

No tak , nie pamiętałem tego.
Jakieś takie podobne do siebie te bunkry , tylko tłok mieliście wówczas większy.

19 września, sobota cd.

Na Dugim Otoku powstały, poza schronem nieopodal Božavy, jeszcze dwa podobne obiekty...przynajmniej ja o tylu wiem . Zgodnie postanowiliśmy, że skoro ten pierwszy był ciekawy to chętnie zobaczymy pozostałe dwa – zwłaszcza że dotarcie do nich nie sprawi żadnej trudności. Obiekty te leżą nieco dalej na południe, po dwóch stronach położonej na wzgórzu miejscowości Dragove.
Jako pierwszą wybieramy zatoczkę Bukašin , na południe od Dragove. Mocno stromy jest zjazd do niej, ale po fajnym betonie. W zatoczce znajdują się 2 domy i wybetonowana przystań, ale oprócz zacumowanego u wejścia do schronu jachtu i dobiegających z niego odgłosów życia innych jego przejawów brak
Ustawiam auto w cieniu jednego z obiektów, wielkiej willi zamkniętej na 4 spusty i idziemy. Ładnie tu, spokojnie i sielankowo... z pewnością wpływ na taki odbiór zatoczki ma bezwietrzna pogoda i niemal zupełne pustki.



Bunkier wydaje się być na pierwszy rzut oka kopią poprzedniego...



...ale szybko odnajduję różnicę , dołożone betonowe elementy u wejścia. Po co? Nie mam pojęcia







Przekonujemy się też że ten obiekt jest wyraźnie mniejszy, krótszy i nieco niższy.



Nie ma w nim też tylu ciuchów, butelek i wiaderek





Za to na końcu jest fajna drabinka z sympatycznym malowidłem



Bez większego zastanowienia dołączam do pana na drabince







Dobrze że mam to za sobą... właśnie do bunkra wpływa pontonik.



Zostawiamy go nowym przybyszom i wracamy do auta, którego pilnuje taki osobnik .

Przejeżdżając do zatoczki po drugiej stronie Dragove zatrzymujemy się na chwilę dla ładnych widoków.
Widać „naszą” Małą Gospę



Widać też Božavę.



Widać dużo różnych lądów zamykających horyzont.





A kawałek dalej widać nasz następny cel .



Najpierw zjechaliśmy do wąskiej i zabudowanej kilkoma domkami zatoczki Dumboka. Nie polecam, ciężko zawrócić a niczego ciekawego tu nie ma. Auto pozostaje w słońcu na ostrym zakręcie przed zatoką, nasz cel znajduje się w sąsiedniej – Paprenicy. Tym razem trzeba będzie kawałek podejść pieszo bo zjechać na dół się nie da.
Po drodze





Chwilę potem jesteśmy na miejscu. Gdyby nie bunkier który może przyciągać ciekawskich zwiedzaczy wyspy takich jak my zatoczka mogłaby się nawet nadawać na popołudniowe plażowanie .



To że okolica wygląda jak jezioro zupełnie nam nie przeszkadza...



Dojście nie jest komfortowe ale zupełnie bezproblemowe.



Trzeci bunkier wygląda analogicznie jak ten który widzieliśmy przed chwilą, jest też podobnej wielkości.







Nie czujemy się tu mile widziani .



Parę fotek podobnych jak w poście powyżej .







Na końcu też jest drabinka....



...z której równie chętnie korzystam .



Wracamy.



3 bunkry zaliczone, jesteśmy zadowoleni że nie było problemu by się do nich dostać i je zwiedzić. Nasza ciekawość została zaspokojona w zupełności, choć sądzę że gdyby jeszcze nadarzyła się okazja by zobaczyć podobne obiekty gdzieś indziej w Chorwacji to pewnie byśmy z niej skorzystali .
c.d.n.

Ja, taki bunkier zaliczyłam w miejscowości Brijesta na Półwyspie Pelješac.
Trafiliśmy tam całkiem przypadkowo. Różnych klamotów, było tam sporo, a i zapach nie całkiem przyjemny, gdyż cumowały tam berki, które wyławiały mule i przeprowadzały tam wstępną segregację.
https://www.google.com/maps/place/Pelje ... 5152?hl=PL
Na końcu tej dróżki, wcięcie w głąb lądu.

elka21 napisał(a):Ja, taki bunkier zaliczyłam w miejscowości Brijesta na Półwyspie Pelješac.

Tak się zastanawiam, ale chyba do Brijesty podczas objazdu Pelješca nie zajechaliśmy nic dziwnego że nie zauważyłem tego schronu. On chyba się rzuca w oczy z drugiej strony zatoki.
Dzięki

19 września, sobota cd.

Niemal naprzeciwko miejsca gdzie z portowego Brbinja wjeżdża się na główną dugootocką arterię odbija uliczka do zatoczki Brbinjšćica, tam teraz pojedziemy .

W niewielkiej zatoczce jest równie niewielka i szczerze mówiąc kiepska plaża – kamienista, trochę brudna, częściowo zajmują ją łódki a nad zatoczką wznoszą się zabudowania. Może i w sezonie znajdują się chętni na plażowanie w tym miejscu ale nas zupełnie to miejsce nie przekonuje .

Okolica wygląda na pustą, ale to tylko złudzenie . Nieco powyżej, na zakręcie wąskiej i stromej dróżki wszystkie wolne miejsca (jest ich może z 10) zajmują już poupychane pojazdy. Podobnie na dole, w zatoczce, tutaj wolne miejsce (na 2-3 auta) już jest zajęte. Dobrze wiemy gdzie są ci, którzy tutaj przyjechali, skoro nie ma ich w zatoczce to muszą być…w jednej albo drugiej dziurze .

Nasze auto zostało w nieco szerszym miejscu po prostu przy drodze. Podchodzimy do wspomnianego zakrętu a potem wchodzimy pomiędzy zarośla wąską, ale porządnie wydeptaną ścieżką.



Do celu idzie się nie więcej niż 10 min. w dół, w kierunku morza, na brzegu odsłania się przyjemny widoczek na jedną z atrakcji Dugiego Otoka – Smocze Oko.



Fajnie tu, ciekawie.

Nie mamy zamiaru się tutaj zanurzać, takie skały jednak nas odstraszają . Małgosia zostaje pokontemplować okolicę , ja wędruję nieco mniej już wyraźną ścieżką wzdłuż wybrzeża. Raz wyżej, raz niżej, po skałach, między zaroślami…



Myślałem że to będzie dalej, ale druga tutejsza atrakcja jest zupełnie blisko. Jaskinia podwodna Golubinka, wejście do niej mniej więcej tak się prezentuje w południowym słońcu.







Nie zagłębiam się w temat, widzę że aby eksplorować tę atrakcję trzeba być wyposażonym w pewien ekwipunek… przynajmniej tak wnioskuję po wspinających się po skałach ludziach. Z mojego punktu widzenia widać tyle ile widać .

Może jeszcze to:



Poza tym przyznaję że jest tutaj dość spektakularnie. Połączenie bieli wapiennych skał i błękitu morsko-niebieskiego może się podobać… ale też bez przesady .







Wracam do Małgosi i powoli podchodzimy pod górę. Odjeżdżając zwalniamy miejsce postojowe, może komuś przyda się bardziej .

c.d.n.

Gdybym trafiła na Smocze Oko przypadkiem i nie byłoby tam absolutnie nikogo, to miejsce na pewno by mnie zachwyciło. Parking pełen aut nieco zmienia perspektywę, ale i tak chętnie bym je zobaczyła.

maslinka napisał(a):Nie widzieliśmy ani Smoczego Oka, ani Golubinki , chociaż plażowaliśmy na Brbinjšćicy. Szkoda, bo uwielbiamy skalne półki i dla nas "plaża" obok Smoczego Oka byłaby idealna

Zresztą Brbinjšćica też nam się podobała, zwłaszcza, że przez część dnia byliśmy na niej sami, co w sezonie jest bardzo cenne Trochę zagracona, fakt, ale łódki, moim zdaniem, dodawały jej uroku

Pamiętam to Wasze plażowanie z relacji .
Obie pozostałe atrakcje zasygnalizował w swym wątku @typ, są też na mapie google . Wcześniej myślałem że trzeba iść dużo dalej, zwłaszcza do Golubinki, okazało się że to naprawdę blisko . Myślę że warto Smocze Oko zobaczyć, a jeśli komuś, tak jak Wam nie przeszkadzają skały to i pokąpać się i poplażować też na pewno można.

Epepa napisał(a):Gdybym trafiła na Smocze Oko przypadkiem i nie byłoby tam absolutnie nikogo, to miejsce na pewno by mnie zachwyciło. Parking pełen aut nieco zmienia perspektywę, ale i tak chętnie bym je zobaczyła.

W takie miejsca nie trafia się przypadkiem , coś trzeba wcześniej wiedzieć. Ale nawet jak się nie wie, to stojące przy drodze auta sygnalizują że coś gdzieś tutaj musi ciekawego być i można pójść "za tłumem". Warto przyjechać wcześnie, bo potem nie ma za bardzo gdzie zostawić auta, tam na zakręcie miejsca jest niewiele. No chyba że w głębokim pozasezonie .

19 września, sobota cd.

Położoną niemal naprzeciwko Brbinjšćicy atrakcją Dugiego Otoka jest Savar. Naprzeciwko, czyli po drugiej, tej wewnętrznej stronie wyspy, a Savar… może nie zupełnie ta właśnie niewielka osada ponad zatoką a mały, malowniczo położony na półwyspie kościółek sv Pelegrina.

Kościółek stoi w tym miejscu już ponad 1000 lat, zbudowano go najpóźniej w IX wieku na wysepce, która obecnie jest połączona z lądem betonowym łącznikiem. Faktycznie całość z góry wygląda bardzo sympatycznie .



W szerszym planie już ciut gorzej .



Aby zrobić te fotki z góry zatrzymałem się na chwilę na czyimś podjeździe, nieopodal stał tak nietypowo obładowany pojazd .



Chyba rzeczywiście na tej wyspie jest deficyt słodkiej wody .

Zjeżdżamy na dół, jest tu sporo miejsca na betonowym połączeniu wysepki z lądem.





Obok kościoła jest skrawek „plaży” , z braku innych miejsc na pewno chętnie wykorzystywany przez mieszkańców Savaru czy też mieszkających tutaj turystów.



Sv Pelegrin zaprezentował się nam ładnie, ale tylko z zewnątrz. Było niestety zamknięte.







Widoczek na położony wyżej Savar z betonowego molo.



W piniowym lasku za kościołem chyba był kiedyś cmentarz .



Współcześnie jest on przy samym kościele (wody brak ).

Obchodzę półwysep naokoło ale nie ma tam nic szczególnego. Zatem podchodzimy nieco w górę i idziemy też wzdłuż przystani by uwiecznić Pelegrina w różnych perspektywach.















I jeszcze taki hydrant na koniec



Jest upalny środek dnia, w Savarze panuje niczym niemal nie zmącona cisza. Naprawdę ładny, malowniczy kościółek, parę osób na plaży, cumujący przy molo jacht z austriacką banderą i spożywającą posiłek parą właścicieli… i właściwie nic poza tym. Tak, podoba się nam tutaj .

c.d.n.

Jedni piszą "Tourist go home" a inni narzekają, że ich nie ma, bo nie mają za co żyć. I weź tu dogódź wszystkim

Zdjęcie z tysiącem butelek bezcenne - utoniemy w tym plastiku, z dwojga złego jednak lepiej takie duże kupować niż wodne "małpki' po pół litra