Wrzesień w Rtinie. Trochę inna relacja.

Delfiny , kiedy w końcu zobaczę je na żywo
Super wycieczka

Delfinki extra!
Dołączam również ja do Twojej relacji i czekam na kolejne odcinki

gusia-s napisał(a):Kanion Zrmanja widziałam tylko z góry , wygląda niesamowicie
Ciekawe czy z dołu jest równie fascynujący.

To była nasza najlepsza wycieczka pontonowa ever.
Ale i tak nie mogę przestać marudzić, że nie pojechaliśmy i nie zobaczyliśmy go z góry.

Habanero napisał(a):Delfiny , kiedy w końcu zobaczę je na żywo
Super wycieczka

Trzymam kciuki, żeby kiedyś się udało. Niesamowita przygoda.

agata26061 napisał(a):Delfinki extra!
Dołączam również ja do Twojej relacji i czekam na kolejne odcinki

Po weekendowym przestoju, ruszamy.

Rozdział 2: Przygody gumiboota Uninur(ka), czyli wojaże po Jadranie.
Kanion Zrmanje. Część 1.

Ta wycieczka była jedyną, którą traktowałam jako punkt obowiązkowy. Bardzo mi zależało, żeby pogoda pozwoliła popłynąć w to miejsce i zobaczyć to, na co spoglądał nieustraszony Apacz.

Dokładnie śledziliśmy prognozy pogody, bo już lekki wiatr mógł narobić nam niezłego bałaganu. Trasa do Kanionu i nazot to około 100km, więc jest co płynąć.

Rano dla pewności sprawdzamy jeszcze wiatrową prognozę, do godziny 15 ma być fajnie, więc pakujemy się do Uninurka i w drogę.
Prognozy sprawdzamy zawsze na windy i na meteo hr. Łącząc je obie można już coś tam ogarniać, chociaż wiadomo jak to z pogodą bywa.

Byliśmy tak przejęci wycieczką, że jak się później okazało mamy baaardzo mało zdjęć i wszystkie robione w biegu. Na szczęście jest jeszcze trochę filmików i oczywiście zostało, to co zapisało się w pamięci.

Zapowiada się cudownie, bo prujemy po Jadranie jak po jeziorze i już po chwili jesteśmy przy moście.









Trochę niepewności, bo to że u nas taka glada to wcale nie znaczy, że za mostem będzie tak samo. Na szczęście jest dobrze.







Płyniemy w stronę wschodzącego słońca...



... i w końcu dopływamy do autostrady , zaraz później przepływamy pod Masleničkim mostem i wpływamy do Novigradsko more. Nazwa może być myląca, bo to oczywiście nie morze, tylko zatoka. Natomiast woda nie jest już tutaj tak bardzo słona... próbowałam.











Zrobimy tutaj przerwę i sam Kanion będzie w kolejnym odcinku.

Miejsca kompletnie dla nas niedostępne i obce - czekam z niecierpliwością na kanion - już sobie wyobrażam jak tam będzie ślicznie

Kanion widziałam dwa lata temu, ale tylko z góry, dlatego cieszę się, że teraz będę miała okazję zobaczyć go, z innej perspektywy

Zaraz zaraz - Zrmanje to nie jest przypadkiem miejscówka, gdzie Niemcy kręcili Winnetou? No to czekam na relację

Roxi napisał(a):To była nasza najlepsza wycieczka pontonowa ever. (...) Trasa do Kanionu i nazot to około 100km, więc jest co płynąć.

Brawo
Widzę, że nabraliście zaufania do pontonu
Pamiętam, jak opisywałaś wycieczkę na Šćedro, w którym to opisie widać było obawy

Tak, trzymać.
To jeden z najbezpieczniejszych środków transportu na wodzie

beatabm napisał(a):Miejsca kompletnie dla nas niedostępne i obce - czekam z niecierpliwością na kanion - już sobie wyobrażam jak tam będzie ślicznie

elka21 napisał(a):Kanion widziałam dwa lata temu, ale tylko z góry, dlatego cieszę się, że teraz będę miała okazję zobaczyć go, z innej perspektywy

Szkoda, że tak zdjęcia skiepściliśmy.

pääkäyttäjä napisał(a):Zaraz zaraz - Zrmanje to nie jest przypadkiem miejscówka, gdzie Niemcy kręcili Winnetou? No to czekam na relację

To jest dokładnie tam.

boboo napisał(a):Brawo
Widzę, że nabraliście zaufania do pontonu
Pamiętam, jak opisywałaś wycieczkę na Šćedro, w którym to opisie widać było obawy

Hmmmm, że przy wycieczce na Šćedro panikowałam
Być może, ale musiały być wtedy spore fale... gumiakiem udało nam się już dopłynąć z Jagodnej na Hvarze na Vis, na Peljesac na Divną, a nawet na Korculę do Vela Luki i Prgradicy, więc Šćedro to można powiedzieć jest takim lekkim przystankiem.

Czasami piszczę przy sporych falach, żeby mnie na brzeg wysadził, ale Arturo dzielnie to znosi.... po prostu płynie dalej i tłumaczy: Nic się nie stanie, jesteśmy jak takie gó...ko na wodzie, nie zatoniemy, nie bój się.

Kanion Zrmanje. Część 2.

Rzeka Zrmanja ma długość około 70 kilometrów i rozpoczyna swój bieg w górach Velebit na wysokości 395 m. n. p. m. Kończy się wpadając do zalewu Novigradsko More, a następnie Adriatyku.
Miejsce wpłynięcia do kanionu jest widoczne dopiero przed samym wejściem, tor wodny oznaczony jest zielonymi i czerwonymi bojami. Mimo tego, że rzeka jest dosyć szeroka, to trzeba się pilnować bo jest sporo wypłyceń... po prostu trzeba trzymać się wyznaczonego toru i będzie dobrze.

W filmiku poniżej w 17 sekundzie, w 1min.19s., 1min.31s, 1min.55s., 2min.49s., 3min.19s. możecie zobaczyć jak to wyglądało ,a żywo.













Zrmanja, żeby przedostać się do morza, przez wiele stuleci pokonywała napotkany przed sobą teren, co przyczyniło się do powstania imponującego kanionu. Po ostatniej epoce lodowcowej, poziom morza wzrósł o ponad 120 metrów i dno koryta rzeki zostało wypełnione morską wodą. To właśnie dzięki temu zjawiskowi, w tym miejscu rzeki pojawiły się zróżnicowane siedliska gatunków roślin i zwierząt.













Płynięcie sprawiało nam niesamowita frajdę. Krystalicznie czysta woda, która zmienia barwę w zależności od padającego słońca, raz była zielona, raz turkusowa... do tego zakręty, ściany i niesamowita zieleń roślin, które pojawiały się na wypłyceniach.
Nie mogliśmy się zdecydować, czy pływać i cieszyć się wiatrem we włosach, czy podziwiać to co dookoła.











Dopływamy do Obrovaca i mamy cichą nadzieję, że wypatrzymy jakąś knajpkę, gdzie będzie można na chwile przysiąść, ale niestety mijamy tylko kilka bloków i most.





Całe szczęście, że kapitan mnie nie posłuchał, jak zaczęłam mówić żeby zawrócić już do głównej części kanionu, bo po kilkunastu minutach dopływamy do początku.









Nie mogłam sobie odmówić popływania w prawie słodkiej wodzie.



Powrót wzbudza taki sam zachwyt, ale wszystko co dobre szybko się kończy. Poza tym wiadomo... pogoda. Musimy brać poprawkę, że im dłużej bawimy się w kanionie, tym większe prawdopodobieństwo ciężkiego powrotu.





Powrót w kolejnej części.

Pięknie tam
Przez ten Obrovac wieki temu jechaliśmy - właśnie jedyne co pamiętam to blokowisko nad rzeką

Roxi napisał(a):

gusia-s napisał(a):Kanion Zrmanja widziałam tylko z góry , wygląda niesamowicie
Ciekawe czy z dołu jest równie fascynujący.

To była nasza najlepsza wycieczka pontonowa ever.
Ale i tak nie mogę przestać marudzić, że nie pojechaliśmy i nie zobaczyliśmy go z góry. ...

Następnym razem pojedziecie i zobaczycie, to zaledwie rzut beretem od autostrady więc nawet nie trzeba specjalnie się szykować czy planować bo można w drodze do lub z Cro załatwić temat podjeżdżając na sam skraj jak my kiedyś:)


To ja na Was sobie tak z góry popatrzę


Oooo widzę, płyniecie

Roxi napisał(a):

pääkäyttäjä napisał(a):Zaraz zaraz - Zrmanje to nie jest przypadkiem miejscówka, gdzie Niemcy kręcili Winnetou? No to czekam na relację

To jest dokładnie tam.
...

Ależ oczywiście


Super eskapada

Super to wygląda, miejscami jak Pag, w innych miejscach całkowicie inaczej . Długo Wam zajęło dotarcie do celu?
Gusia, z góry też pięknie .

Jeszcze trzy tygodnie i tam będziemy wracając z tegorocznej eskapady bałkańskiej ( takie są plany plus opłacone noclegi )

Szukając ( kiedyś ) pontonu , natrafiłem na taki sam ( prawie ) jak Wasz , ale wtedy brakowało mi kasy na taką zabawkę , więc kupiliśmy trochę mniejszy na spółkę ze znajomymi , był piękny , funkcjonalny , w biało-szaro-niebieskim kolorze . . . dziś , po spotkaniu z ostrą , rzeczną skałą podczas ślizgu na progu ( prawie wodospad ) pozostały po nim tylko wiosła i wspomnienia odświeżane przy okazji oglądania starych zdjęć . . .

Piękny rejs kanionem


Pozdrawiam
Piotr

gusia-s napisał(a):Oooo widzę, płyniecie

Super widok z góry!

pomorzanka zachodnia napisał(a):Super to wygląda, miejscami jak Pag, w innych miejscach całkowicie inaczej . Długo Wam zajęło dotarcie do celu?

Nam też się bardzo podobało.
Trasa w tamtą stronę zajęła nam około 2 godzin.

piotrf napisał(a):dziś , po spotkaniu z ostrą , rzeczną skałą podczas ślizgu na progu ( prawie wodospad ) pozostały po nim tylko wiosła i wspomnienia odświeżane przy okazji oglądania starych zdjęć . . .

Witam, witam.
Ojjj szkoda jednostki pływającej.
O naszego gumiaka staramy się bardzo dbać, zawsze po zakończeniu szaleństw na Jadranie dokładnie spłukujemy go słodką wodą i czyścimy... ale wiadomo jedno mocniejsze spotkanie ze skałą i po pontonie.
Może jeszcze kiedyś?