Witam z Vis-Komiza

Piękne zdjęcia...Wybieramy się na Vis we wrześniu na dziko,tzn bez bookingu.Czy to dobry pomysł?Czy jest tam wystarczająco dużo apartmanów?I gdzie jeszcze oprócz Komiźy znajdę apartman dla 2 osób,plażę i konoby w jednym?
Pozdrawiam.

Czekam na ciąg dalszy...

Wołek napisał(a):

kaeres napisał(a):Przez okulary słoneczne ?

Rano kropił deszcz, potem wyszło słońce i na kilka minut pokazała się tęcza nad całą Komiżą. Mięliśmy szczęście ją uchwycić

Bardziej mi chodzi o ten nienaturalny, a zarazem przepiękny kolor nieba i jadranu.

Bez żadnych filtrów, takie właśnie było niebo w tym momencie.

W tym roku mieliśmy przez tydzień być na Visie.
Nic z tego nie wyszło, nie chcieliśmy opuszczać naszego raju na Plejescu. Dobrze, że jest Twoja relacja

Dzięki za relację. Przybywamy na Vis do Komizy już niedługo. Właśnie tak sobie wyobrażałam to miejsce. Troche obawiam sie przejazdu w sobotę z Dubrownika do Splitu i promu. Mam nadzieję, że nie będzie wielkich tłumów.
Gdzie w Komizie mozna zjeśc dobre sniadanie ?:-)

Witam po ponad tygodniowej przerwie od internetu. Ciąg dalszy relacji nastąpi za moment

mell napisał(a):Dzięki za relację. Przybywamy na Vis do Komizy już niedługo. Właśnie tak sobie wyobrażałam to miejsce. Troche obawiam sie przejazdu w sobotę z Dubrownika do Splitu i promu. Mam nadzieję, że nie będzie wielkich tłumów.
Gdzie w Komizie mozna zjeśc dobre sniadanie ?:-)

Prom jest na prawdę duży i meści się wiele samochodów, nie sądzę aby był jakiś kłopot z przeprawą.
Co do śniadania - na nabrzeżu cała masa knajpek serwuje jedzenie od samego rana, można zamówić specjalne menu śniadaniowe lub po prostu kupić pyszne pieczywo/bułeczki w pekarni, która znajdje sie również w tym miejscu.

Postanowiliśmy nie tylko plażować ale i objechać całą wyspę, poznać wszystnie możliwe jej zakamarki. Oczywiście największe miasteczka to Vis i Komiża ale jadąc lokalnymi drogami trafiamy na niewielkie osady, wioski, i wioseczki. Mają w sobie wiele uroku, zwłaszcza te budynki, po których szczególnie widać, że czas jest nieubłagany.
Podczas jedej z takich wypraw spotkała nas niesamowita rzecz. Zabraliśmy na stopa starszego człowieka, który chciał się dostać z Komiży do Podsplije. To tylko kilka kilometrów ale nie wyobrażam sobie wędrówki w upale i pod górę. Człowiek ten wyglądał jakby dopiero co skończył pracę w polu, a przy tym oczywiście pachniał potem i papierosami. No cóż, przecież trzeba bliźnim pomagać, więc zapakowaliśmy go do naszego samochodu i w drogę. Jakież było nasze zdziwienie, w zasadzie to szczeki nam opadły na sam asfalt, gdy zauważyliśmy, że "nasz" autostopowicz trzyma w ręku dzieło Platona "Obrona Sokratesa". Normalnie przeżyliśmy szok. Jakoś nie często zdarza nam się spotkać zwykłego człowieka autentycznie czytającego takie dzieła. Ale żeby nas jeszcze bardziej zaryło w asfalt - na wieść, że jesteśmy z Polski, Pan powiedział, że zna nasz kraj, zna oczywiście Jana Pawła II ale czytał też Mikołaja Kopernika "O obrotach sfer niebiskich". No to już nas kompletnie rozwaliło, bo powiedzmy sobie szczerze, który z naszych rodakow czytał to dzieło i może swobodnie o nim dyskutować? A tu Chorwat, który wyszedł z zarośli, z pola, zamiast motyki w ręku trzymał książkę i rozprawiał o wielkich umysłach z całej Europy.

O.K. Chorwat dotarł na miejsce, a my zaczęliśmy się rozglądać za winem i innymi lokalnymi rarytasami.
Trafiliśmy do winnicy, w której zakupiliśmy dwa rodzaje wina. Do winnicy prowadziła droga oczywiście wśród winorośli. Pod winnicą - beczka:-) Trochę trefny czas, bo pora sjesty, więc pusto dookoła. Ani żywego ducha. Pokręciliśmy się trochę pod domem, aż wyszedł właściciel i zaprosił nas do środka. NIe do domu, tylko do winiarni:-)Zaraz za nim dołączyła żona. No i zaczęła się degustacja. Zdecydowaliśmy się na dwie butelki pysznego lokalnego wina. Żona właściciela napeniła butelki z wielkich metalowych kadzi, a sam właściciel dokonał zamknęcia. Pan nie miał dłoni ale kikutem przytrzymał urządzenie do kapslowania i sprawa załatwiona. Opowiadał nam, że po wejścu do UE żyje się ciężko, że jest drożej. Pomieszczenie, w którym nas przyjął było przepełnione dymem z papierosów. Przez przyciemnione okna dostawała się smuga światła, co potęgowało nastrój. W kącie stała stara prasa do winogron, pod drugą ścianą kadzie z winem. Na ścianach święte obrazy, a na środku stół przykryty ceratą. Całkiem ciekawy klimat.







Jadąc dalej lokalną drogą trafiamy na kobietę, która dogląda roślin w swoim polu. Gdy zobaczyła, że zatrzymaliśmy się przy jej domu, gdzie na prawdeę w niepozornym miejscu prezentowały się domowe wyroby, natychmiast ruszyła w naszą stronę. Szybko umyła ręce i zaprosiła do degustacji. Oczywiście na stoliku prezentowała kilka rodzajów win, rakiję, suszone figi, zioła, wekowane ryby i inne przysmaki. Miała też miód, na który w tym roku jakoś nie mogliśmy trafić. No ale się udało, będzie nas rozgrzewał przez całą zimę
Drzwi do piwniczki zamykane były dużym, starym kluczem.
Dokonaliśmy niezbędnych zakupów i pojachaliśmy w dalszą drogę. Kobieta była bardzo zadowolona. Chyba nezbyt często ktoś zauważa jej niepozorny kramik w przydomowej piwniczce, większość przyjezdnych korzysta raczej z dobrze oznakowanych punktów.

Niewiarygodne to wszystko........ wierzyć się nie chce......(mam na myśli spotkanie z tym starcem)

Jeszcze kilka ciekawych faktów postaram się zamieścić wkrótce:-)

Witam.
Mam pytanie odnośnie piaszczystych plaż na Visie. Czy są i na ile cała wyspa jest oblegana na początku lipca ?
Dzięki i pozdrawiam.

Relacja i klimaty super. Vis od kilku lat mam na celowniku. Śledzę z uwagą.

Jestem pod wielkim wrażeniem Waszego autostopowicza...
Fajnie piszesz, czekam na więcej