Wielkanocna Europa

Centrum miasta to oprócz ryneczku Places d'Armes - pełnego knajpek-restauracyjek i miejsca na wieczorne koncerty (np. śpiewaków, zespołów a kończąc na filharmonii) to zamek królewski - Grand Palaise. Przed zamkiem znajduje się kolejny plac Place Guillaume - tu jest informacja turystyczna, mini plac zabaw, XIX wieczny ratusz miejski,



a w soboty odbywa się tu targ.

Z tego placu już dosłownie kilka kroków i jesteśmy w Grund. Jest to najstarsza część miasta, a przepływa przez nią rzeka Petrusse. Grund to resztki murów obronnych oraz stare kamieniczki - zabudowania miasta, ale nadal są wykorzystywane. Tu znajdują się knajpy tłumnie odwiedzane przez młodzież. Północna strona Grund'u jest otoczona wcześniej opisywanym wąwozem, a raczej jest częścią tego wąwozu.

Rzut oka na uliczki i zabudowania:







Budynki dawnego opactwa benedyktynów wykorzystywane były jako więzienie dla mężczyzn. Obecnie jest to centrum sztuki , gdzie odbywają się konferencje, seminaria, wystawy, wystawiane są sztuki teatralne. Znajduje się tu stała wystawa poświęcona Radzie Europy

Bardzo fajny ogródek na przedostatnim zdjęciu w sąsiedztwie wody . . .

Czekam na dalszy ciąg

Pozdrawiam
Piotr

O ogródku będzie w najbliższym odcinku Mam nadzieję, że jeszcze dziś

Nadrobiłem Luksemburg, który poznawałem w dzieciństwie przystawiając ucho do radia, gdzie na przypływających i odpływających falach średnich pośród czadowej muzyki było słychać: "rejdjoł laksymberg".

Pozdrawiam,
Wojtek

Rejdoła laksymberg to ja nie pamiętam
Ale wracając, znowu po przerwie, do pobytu ... znowu chciałby się tam pojechać, a do dłuższego urlopu jeszcze tylke czasu

Wyjazd był świąteczny, wspólne święta, ale i wspólny odpoczynek. W
sobotę po przyjeździe święcenie koszyczka w polskim kościele (takiej LUŹNEJ atmosfery to jeszcze w kościele nie widziałam). Nie wiem czy to emigracja i poczucie, że kościół jest polski czy coś innego, ale atmosfera w kościele była wręcz rodzinna, prawie jak przy stole biesiadnym. W główny dzień Świąteczny śniadanko, a potem wycieczka. Z kolei poniedziałek to chyba dla mieszkańców po prostu czas wspólnie spędzony, przynajmniej tak to odczułam patrząc na ludzi na ulicach i oczywiście w parku.

Luksemburg - i państwo i miasto - jest bardzo bardzo czyste. Na ziemi nie ma papierków, śmieci (zdarzają się sporadycznie, ale na następny dzień już ich nie ma) czy nieszczęsnych k..p psów. Lux jest wręcz wypucowany. Kamienice są odnowione i wyglądają jakby dopiero co konserwator zabytków od nich odszedł.

Tu widok na klasztor:


Ale są tez klimatyczne uliczki, stan nawierzchni (wyślizgane kamienie) przypominały mi spacery w Cro, tylko coś morza brak



Niestety więcej zdjęć uliczek nie posiadam na popołudniowych i wieczornych spacerach jakoś aparatu nigdy nie było

Luxemburg ma dobry wg mnie klimat. Jest tu długo ciepło i słonecznie, a zimy (w porównaniu do naszych są łagodne, ale dla nich to podobno katorga i stan klęski żywiołowej). Ten dobry klimat sprzyja uprawie winorośli - przede wszystkim winogron białych i czerwonych , z których robione są wina białe i różowe. Nie ma win czerwonych.

Winnice można spotkać w samym centrum stolicy:



To właśnie winnica w Grund. Więcej winnic jest poza stolicą - wzdłuż rzeki Mozeli. Winnice można zwiedzać i połączyć z degustacją, ale jako, że jest z nami nieletni, nawet nie planowaliśmy takiej wycieczki.
A skoro o wycieczkach mowa. Oczywiście pozwiedzaliśmy odrobinę dalszą i bliższą okolicę.

Ale zanim to opiszę muszę wybrać kilka zdjęć.
Proszę o chwilę cierpliwości

Ta chwila na wybieranie zdjęć zajęła mi niestety masę czasu raczej zobowiązania zabrały mi tyle czasu, że nie miałam czasu wybrać zdjęć.

Ale teraz jedziemy dalej.

W niedzielę po świątecznym śniadanku jedziemy poza miasto, w kierunku północnym. Nasz cel to średniowieczny zamek w Vianden.



Zamek pochodzi z XII wielu znajduje się na wzgórzu, na które można dostać się w dwojaki sposób: albo na własnych nogach alby wyjechać wyciągiem a potem krótki spacerek przez lasek.
My wybraliśmy tą drugą opcję:



Na szczycie jest mały barek-restauracja. Jako, że nie widzieliśmy żadnego kierunkowskazu do zamku zapytaliśmy się pan obsługującego wyciąg jak się dostać do zamków. Okazało się, że to Polak, który już od ponad 10 lat mieszka właśnie w Vianden i zajmuje się turystyką. Widok z miejsca pracy niesamowity - fajnie mieć taką pracę



Po spokojnym kilku minutowym spacerze widzimy przed sobą wejście na zamek i cały zamek od tyłu



Kupujemy wejściówki (chyba po 6 euro) i wchodzimy na zamek. Zamek zwiedza się samodzielnie, nie ma w salach żadnego kustosza, który tylko zieje ogniem i patrzy spod oka i syczy ciiiiiiiiiiiiii

Zwiedzamy małą przyzamkową kaplicę z pięknym sklepieniem



Puste wprawdzie sale zamkowe, kuchnię i małą jadalnię. Zaciekawił nas system centralnego ogrzewania W zimie w takim gmachu musi nieźle .... wiać



Poznajemy drzewo genealogiczne rodziny książęcej, spacerujemy, a potem kierujemy się ku deptakowi podziwiając takie kwiaty



Zjadamy lody, pyszne kanapki i naleśniki. Tak minął nam cały dzień. Wracamy do stolicy.

Zamek w Vianden wygląda bardzo zachęcająco - jak do tej pory nie miałem okazji oglądać go z bliska , zawsze brakowało czasu na zwiedzanie


Pozdrawiam
Piotr

Tak na zdrowy rozum, to przyszło mi do głowy, że może i oni nie mają morza, ale mają naleśniki i kanapki.

Japończycy mają morze i popatrz, jak nie Godzilla, to tsunami ...