Wielkanoc w zielonej Słowenii

CROnikiCROpka napisał(a):O, i tu mi się bardzo podoba!

Kasia i Krzyś napisał(a):od kilku lat w planach na jakiś wiosenny/jesienny wyjazd jest Istria (wakacje to jednak musi być Dalmacja), wtedy Piran będzie obowiązkowy

My też planujemy Istrię "kiedyś" wiosną. Wakacje muszą być w Dalmacji

Mikeee napisał(a):Kampanila niczym żywcem przeniesiona z Włoch

maxredaktor napisał(a):Campanila wygląda jakby była żywcem przeniesiona z Wenecji.

Też tak od razu pomyślałam. W końcu to było włoskie miasto.

Pääkäyttäjä napisał(a):Ale widzę, ze na mury miejskie koleżanka nie wlazła

Wlazła, wlazła
Ja bym miała gdzieś nie wleźć?

marze_na napisał(a):Piran jest urzekający.

Też tak sądzę Dlatego zaplanowałam aż 3 odcinki z Piranu

Nefer napisał(a):Mury to obowiązkowy punkt programu w Piranie, nie można ich nie odwiedzić. Widoki z nich są przepiękne.

Jeden widoczek już jest w zajawce. Będzie ich znacznie więcej

Pääkäyttäjä napisał(a):Idę odświeżyć odnośniki do fotek...

Odśwież, odśwież. Niestety, relacja bez zdjęć jest... jak czeskie piwo bez pianki


17 kwietnia (poniedziałek): Słoweńskie Trójmiasto - Piran (część druga)

Oddalamy się od kościoła św. Jerzego i pniemy się coraz wyżej:



Przystajemy, bo trudno oprzeć się tym widokom:





Docieramy pod mury miejskie:



Umocnienia w obecnym kształcie pochodzą z trzeciej fazy rozbudowy, czyli z początku XVI wieku.

Żeby wejść, trzeba zapłacić euraka i pokręcić się razem z obrotową bramką kojarzącą mi się z wyjściem z zoo :



Wspiąć można się w sumie na trzy baszty.



Z każdej z nich widok jest dość podobny, co nie znaczy, że nudny Spędzamy na murach dosyć dużo czasu, wzdychając z zachwytem

Zresztą zobaczcie sami:





Czerwone dachy kojarzące się z Dubrovnikiem :



Po drugiej stronie murów trochę mniej ciekawie :



Latam :



Gdyby nie rozwiane włosy (i głupkowata mina ), można by pomyśleć, że siedzę na barierce

Nie mogę ciągle latać, kiedyś trzeba zejść na ziemię...

Ale na pirańskiej starówce też nie jest źle:



Zaglądamy do barokowego kościółka Matki Boskiej Pocieszycielki:



oraz do klasztoru i kościoła franciszkanów z XIV wieku:




Ta ręka mi się spodobała :



Włoskie klimaty:




Znowu jesteśmy na Placu Tartiniego:



Wchodzimy do informacji turystycznej, gdzie można zobaczyć (ale nie wolno dotykać!) sól wydobywaną w solinach w Sečovlje:



Przechodzimy uliczką pod średniowiecznymi murami miejskimi - Obziona Ulica (Via delle Mura):




Znowu włoskie (tym razem motoryzacyjne) klimaty:



Spacerujemy nabrzeżem usianym licznymi knajpkami i restauracjami:




Ceny trochę niższe niż na Placu Tartiniego

Docieramy do końca półwyspu, na którym znajduje się kościół Matki Boskiej Zdrowia:



oraz piękna latarnia morska z XVII wieku:



Nieopodal, wśród kamieni, można też zobaczyć pomnik syrenki:



Jest też przemawiający do wyobraźni (zwłaszcza panów) obrazek :



oraz jeszcze niedojrzałe, ale mocno kojarzące się z wakacjami i Chorwacją, figi :



Powolnym krokiem ruszamy z powrotem...

Ale o tym, co jeszcze zobaczyliśmy w Piranie, napiszę w kolejnym odcinku

Nefer napisał(a):W jednej z tych knajpek na nabrzeżu jadłem najlepszą chyba sałatkę z ośmiornicy .

Sałatkę z ośmiornicy jadłam tylko 2 razy w życiu - raz mi smakowała, a raz nie

Beata W. napisał(a):Super miejscówkę sobie wybrałaś na te latanie

Tak mi się tam spodobało, że aż uniosłam się w powietrze

krakusowa napisał(a):Coraz bardziej mi się podoba słoweńskie wybrzeże
Trzeba by zaplanować tam jakiś kilkudniowy wypad

Znając Was, na pewno coś wymyślicie

Pääkäyttäjä napisał(a):Słoweńskie wybrzeże jest piękne, choć krótkie. Ale na urlop to się chyba średnio nadaje - sensowne cenowo kwatery są dość daleko od brzegu.

Dla nas na wakacje na pewno się nie nadaje, ale my mamy specyficzne wymagania urlopowe. Przede wszystkim nie wyobrażam tam sobie kajakowania Plaże też nie w naszym guście (piaszczyste w Portorož), choć ta w Izoli dawała radę.

Ale jakieś kilka dni, po drodze, kiedyś jeszcze... albo znowu na wiosnę Myślę, że będę chciała tam wrócić.

17 kwietnia (poniedziałek): Słoweńskie Trójmiasto - Piran (część trzecia i ostatnia)

Powoli kierujemy się w stronę parkingu.



Chwila na łapanie promieni słoneczka:



z pięknym widokiem:



Ładny budynek hotelu Piran:



Rzut oka za siebie, na kościół Matki Boskiej Zdrowia i latarnię morską:



Przy nabrzeżu kolejna ciekawostka - pomnik poświęcony Draganowi Sakanowi, serbskiemu specjaliście od reklamy, wizjonerowi, twórcy jednej z największych agencji reklamowych na Bałkanach:




Rzeźba powstała w 2011 roku i została postawiona w jednym z ulubionych miejsc Sakiego, jak zwali go jego miłośnicy (i wyznawcy). A była to znana persona w byłej Jugosławii.

Pomnik ma wyrażać jedną z maksym życiowych Dragana: "Jesteśmy otoczeni przez pomysły".

Może i wyraża coś takiego Dla mnie to makieta Piranu z książkami dookoła

Mijamy malownicze kutry w marinie:



oraz akwarium - ponoć ciekawe miejsce:



Przechodzimy obok dawnej bramy miejskiej św. Jerzego, która jest bezpośrednio połączona z Pałacem Sędziowskim:



Tak właśnie jest położona starówka Piranu:



Vi ste tukaj

Wchodzimy w klimatyczne uliczki:



a tam kot na skuterze :



Są też księżniczki-żaby :



Oglądamy kościół św. Roka z XVI wieku:




oraz kolejną bramę miejską - renesansową Vratę Marciana (również z XVI wieku):




Opuszczamy pirańską starówkę. Na koniec - palmy :



Cały czas nie tracąc z oczu Jadranu , zmierzamy w stronę samochodu:



Amatorzy wiosennego opalania:



Hotel tuż obok wielopoziomowego parkingu:



Tak kończy się nasza wizyta w przepięknym Piranie, który zgodnie nazwaliśmy perełką słoweńskiego wybrzeża

Na koniec dnia pojedziemy zrelaksować się w hotelowo-kasynowym Portorož, z którego powstanie prawdopodobnie ostatni odcinek tej relacji

elka21 napisał(a):I tu, z tego powodu, wyrażę swoje niezadowolenie

Kiedyś się musi skończyć I tak długo ją piszę

janka.mik. napisał(a):Uroczy ten Piran

Nie da się ukryć

Zapraszam na ostatni odcinek


17 kwietnia (poniedziałek): Portorož

Portorož (wł. Portorose), dosłownie: Port Róż, to znany słoweński kurort, który liczy około 3 tysięcy mieszkańców. Turystów jest tu dużo więcej, bo miasteczko dysponuje dużą bazą hotelową. W zasadzie są tu tylko hotele, kasyna, restauracje i bary. I sztuczne piaszczyste plaże z parasolami.

Jeśli chodzi o urlop, miejsce zdecydowanie nie dla nas. Natomiast w kwietniu chętnie pospacerowaliśmy po pustym Portorož i odpoczęliśmy od ludzi, których w Piranie jednak było sporo.

Główna ulica z hotelami i kasynami:



Nas, jak zawsze, ciągnie nad morze:




Co tu się musi dziać w sezonie? :



Zasiadamy w jednej z knajpek:



z widokiem na kąpiących się ludzi :



Taki widok też piękny :



Leją tu czeskiego Kozla

Siedzieć w połowie kwietnia nad Jadranem, w słoneczku i pić pyszne czeskie piwo - bezcenne

Poza wyborem piw w tymże barze zachwyciły mnie toalety Czyściutko, pachnąco, piękne kafelki, a do tego dwa rodzaje mydeł do wyboru Musiałam umyć ręce jednym i drugim, pachniały obłędnie Właśnie taka jest dla mnie Słowenia - czysta, higieniczna , uładzona, z sympatycznymi ludźmi (tylko takich spotkaliśmy), droga (coś za coś!) i piękna krajobrazowo. Taka mniejsza Austria

Po piwku idziemy przejść się miejscową promenadą, przy której ustawiono różne pomniki :




Zaglądamy też na drewniane molo:



Kawałek dalej jest kolejne (i wielkie kasyno):




Relaks pod palmami :




Urokliwa knajpka:



Spacerujemy wzdłuż kanału Fazan:



Dowód na dwujęzyczność tego rejonu:



Jeden z hoteli i wielkanocny akcent:




W jedynej piekarni w Portorož (poza tym jest Lidl i Mercator, ale zamknięte) udaje nam się kupić najdroższe bułki świata na kolację i jutrzejsze śniadanie.

Oglądamy wielkie hotele:




oraz fontannę:



z miło kojarzącymi się nazwami miejscowości :



Na koniec jeszcze focimy limuzynę:



która zaparkowała pod Kasynem Riviera:



i zmierzamy na parking. Nie dla nas wielki świat kurortu Portorož , chociaż przyjemnie było się zrelaksować w tym miejscu

Podsumowując dzisiejszy bardzo intensywny dzień, muszę przyznać, że największe wrażenie zrobił na mnie Piran i jego urokliwa starówka Izola jest kameralną, klimatyczną mieściną; Koper to większe przemysłowe miasto, chociaż ma swoje perełki, a Portorož - hotelarski kompleks na leniwe wakacje z grubym portfelem

Wracamy w stronę Postojnej, najpierw drogą z uroczym szpalerem drzew:



później pustą autostradą:




Dzień powoli dobiega końca, tak jak i całe nasze mini wakacje w zielonej Słowenii...

Wyjazd był intensywny i bardzo udany. Zobaczyliśmy góry, jaskinie, zamki, stolicę, inne urokliwe miasta i miasteczka, no i oczywiście Jadran, również ten włoski A to wszystko w zaledwie 5 dni Pogoda, jak na połowę kwietnia, dopisała wyjątkowo.

Następnego dnia czeka nas już "tylko" powrót do domu - przejazd przez 3 kraje w deszczu, gradzie, przy temperaturze +2 stopnie
Droga powrotna do Polski zajęła nam 11 godzin, a gdy wjechaliśmy do Gliwic, doznaliśmy szoku, bo właśnie zaczął padać śnieg Dobrze, że mogliśmy się ogrzewać wspomnienia wspaniałego wyjazdu

Co do Słowenii, napisałam już w tym odcinku, jak ją odbieram. Myślę, że warto poświęcić przynajmniej kilka dni na odwiedzenie tego sympatycznego kraju. Na pewno będę chciała tam wrócić, koniecznie na alpejskie szlaki

Dziękuję za uwagę i do zobaczenia... w kolejnej relacji

KONIEC