Wielkanoc w zielonej Słowenii

Pääkäyttäjä napisał(a):Piran z tej czwórki jest najładniejszy i najbardziej urokliwy

Bez wątpienia

tony montana napisał(a):Fajne to slowenskie Tricity

Zupełnie inny klimat niż w polskim Tricity, ale też fajnie

te kiero napisał(a):Zobaczymy co straciliśmy.

Jutro powinien się pojawić odcinek

Nefer napisał(a):Choć nam i Koper też się podobał, ale to jednak trochę inny poziom.

Piran przepiękny

Piter_M napisał(a):Cześć !

Jestem i ja

Witaj, Piotrze

17 kwietnia (poniedziałek): Słoweńskie Trójmiasto - Piran (część pierwsza)

Starówka Piranu (dawnej weneckiej twierdzy na wybrzeżu Istrii) położona jest na półwyspie. Generalnie, nie ma tam ruchu samochodowego, a auto najlepiej zostawić na wielkim parkingu przed miastem.

Parking ten ma 7 pięter, co razem z półpiętrami daje 14 poziomów. Długo zjeżdżamy w dół, aż w końcu udaje się znaleźć miejsce, chyba na przedostatnim poziomie. Parking z dołu wygląda tak:



Do centrum Piranu można dojechać bezpłatnym busikiem (cena parkingu jest już wystarczająco wysoka) albo przejść się jakiś kilometr. My oczywiście wybieramy spacer, zwłaszcza, że idzie się cały czas nabrzeżem:



A gdyby się ktoś zmęczył, można odpocząć na plaży:



Widoki coraz ciekawsze:



Widać zabytkową latarnię morską (to ta na dalszym planie, nie ta czerwona ):



Zbliżamy się do serca Piranu:




które stanowi Plac Tartiniego:



Oprócz pięknego widoku na kościół św. Jerzego:



na placu wyłożonym białym kamieniem (kiedyś był tu basen portowy, ale sto lat temu go zasypano) możemy podziwiać ratusz z pomnikiem Giuseppe Tartiniego - włoskiego skrzypka i kompozytora urodzonego w Piranie:




Plac bardzo nam się podoba, więc postanawiamy spędzić tu więcej czasu, zwłaszcza, że burczy nam już w brzuchach. Wybieramy jedną z kilku restauracji ze stolikami w pełnym słońcu :



Dzisiaj to już musimy zjeść čevaby, które chodzą za mną od początku wyjazdu. Są przepyszne A do tego oczywiście słoweńskie Laško :



I to jest ten moment, kiedy się najbardziej zjarałam Następnego dnia kolor mojej twarzy był bardzo indiański

Po pysznym obiadku zaglądamy do kościółka św. Piotra (z XIII wieku, zrekonstruowanego w wieku XIX), który również znajduje się przy Placu Tartiniego:



We wnętrzu, jak we wszystkich pirańskich kościołach, do których weszliśmy, na sztalugach wyeksponowano obrazy tematycznie związane z Wielkanocą:



Powoli opuszczamy Plac Tartiniego:



zawieszając jeszcze oko na pięknym weneckim domu:



Wąskimi uliczkami:



wspinamy się w stronę kościoła św. Jerzego:



Ta XII-wieczna świątynia góruje nad miastem, a z jej okolic roztacza się przepiękny widok na Plac Tartiniego:



pirańską marinę:



czy latarnię morską:



Z tego miejsca dobrze widać też Triest:



Trochę pozowania :



Do kościoła wchodzi się przez muzeum i trzeba kupić bilety. Nie pamiętam, ile kosztują, ale nie jesteśmy aktualnie w muzealnym nastroju, więc odpuszczamy sobie tę przyjemność



Podziwiamy dzwonnicę i baptysterium:




We wnętrzu znowu wielkanocne tematy na sztalugach:



Znacznie bardziej interesują nas jednak widoki Np. taki - na plażę:



czy na mury miejskie, na które za chwilę wejdziemy:



Nic tylko patrzeć i się zachwycać



Nie wiem, jak to możliwe, ale za chwilę będzie jeszcze piękniej