Wielkanoc w zielonej Słowenii

CROnikiCROpka napisał(a):A można było wziąć przykład z dziewczyny z posągu

2 miesiące później pewnie bym wzięła

Interseal. napisał(a):Hej.

Dotarłem i tutaj.

Cześć

Interseal. napisał(a):Patrząc na poukładaną, przystrzyżoną i wymuskaną Słowenię i na przykład południową Serbię, czy Macedonię, trudno sobie wyobrazić, że kiedyś było to jedno państwo.

To prawda, zupełnie inne światy. Słowenia bardzo nam przypominała Austrię, nie tylko cenami w restauracjach

Interseal. napisał(a):Między innymi chciałem zobaczyć Vintgar koło Bledu no i rzecz jasna nowy kompleks skoczni. Ot... zawodowy sentyment .

Vintgar też mamy w planach... na kiedyś

Beata W. napisał(a):Maslinko ta piękna roślina to Glicynia Na majówce na Węgrzech fotografowałam chyba każdy egzemplarz A mój w ogródku ma dopiero 3 lata więc jeszcze nie kwitnie, ale mam nadzieję, że za rok mnie uszczęśliwi swoimi kwiatami.

Dzięki Śliczna jest!

Sara76 napisał(a):Pewnie nie ma szans na kolejny odcinek dzisiaj?

Dzisiaj już nie, ale może jutro się uda

Obiecałam, więc przynajmniej krótki odcinek

16 kwietnia (niedziela): Triest - część pierwsza

Pora na zwiedzanie Triestu. Udaje nam się zaparkować za darmo (niedziela), choć dość daleko od głównych atrakcji turystycznych.

Spacerujemy więc, podziwiając piękne kamienice:



i cuda włoskiej motoryzacji:



Dworzec kolejowy:



Kościół Niepokalanego Serca NMP:



Piazza Vittorio Veneto:



i Fontanna Trytonów:



Triest fontannami stoi, jest ich tu całkiem sporo i niektóre są bardzo ładne.

Docieramy do Wielkiego Kanału wykopanego pod koniec I połowy XVIII wieku. Na Czerwonym Moście (Ponte Rosso):




Po drugiej stronie Kanału majaczy Jadran:



Pamiętam, że w tym miejscu gotował Makłowicz

Mówił też o tym gościu:



James Joyce spędził w Trieście w sumie 12 lat.

Piazza del Ponterosso i fontanna Giovanniego Battisty Mazzoleniego z XVIII wieku:



Serbska cerkiew św. Spirydona:



Przysiadamy w gelaterii obok cerkwii. Lody niezłe, ale jadaliśmy dużo lepsze. Natomiast fajny jest kontrast między moim ubraniem a ludźmi w tle :



Ludzie pewnie myśleli, że jesteśmy ze Skandynawii

Chociaż przyznaję, że jedzenie lodów w cieniu, przy temperaturze około 18 stopniu i lekkim wietrze, w ciuchach takich jak widać, nie było termicznie komfortowe

Zostawię Was z tym lodami i idę oglądać film Jutro obiecuję dłuższy odcinek

Pääkäyttäjä napisał(a):Wg naszej opinii, po czterech razach w Trieście, najlepsze lody serwują w gelateri Grom i Marco Ale to i tak trzeba samemu pochodzić i sprawdzić.

Niestety, nic mi to nie mówi

Samemu trzeba sprawdzić, każdy może mieć inne smaki

16 kwietnia (niedziela): Triest - część druga

Na placu za Wielkim Kanałem wspaniałe palmy i kościół Sant'Antonio Taumaturgo (Sant'Antonio Nuovo) z XIX wieku wyglądający jak teatr:



Jest też fastfood z rybami i owocami morza:



Przechodzimy bardzo ładną i pustą uliczką:



Rzymska wilczyca z Romulusem i Remusem:



Kierujemy się w stronę wzgórza San Giusto, mijając trochę malownicze, a trochę obskurne ulice :



Im wyżej, tym ciekawiej:



Na wzgórzu znajduje się twierdza pochodząca z XV wieku wybudowana na ruinach weneckiego zamku:




oraz ruiny starożytnej bazyliki:



Kamulce obudowane cegłówkami



Jest też pomnik żołnierzy poległych w I wojnie światowej:



i widok na Triest:




Na dziedzińcu zamku stoją "roboty" - figury ludzkiej wielkości pochodzące z wieży zegarowej, które poruszając się, wybijały godzinę:




Roboty zostały zaprojektowane w 1973 roku przez architekta Giuseppe Bruni, aby zdobiły fasadę ratusza. W 1972 roku postanowiono wykonać ich kopie, gdyż warunki pogodowe niszczyły figury. Obecnie na zamku San Giusto możemy oglądać oryginały, a na ratuszu, jeszcze dzisiaj, zobaczymy kopie.

Najciekawszą i najpiękniejszą budowlą na wzgórzu jest bez wątpienia katedra San Giusto (po polsku: św. Justyna):



Powstała ona w XIV wieku w wyniku połączenia dwóch bazylik romańskich: Santa Maria Assunta oraz San Giusto.

Fasada katedry jest w większości romańska, lecz zawiera pięć kolumn rzymskich i gotycką rozetę, a filary przy wejściu pochodzą z rzymskiego grobowca.

Wnętrze świątyni podzielono na pięć naw o różnych szerokościach, jedna z nich jest zwieńczona kopułą. Pomiędzy bizantyjskimi kolumnami można zauważyć przepiękne freski z XIII wieku przedstawiające św. Justyna.

Wnętrze katedry robi na mnie niesamowite wrażenie. Zobaczcie zresztą sami:






XIII-wieczna mozaika w absydzie św. Justyna:



Relikwie Jana XXIII i Jana Pawła II:



Mozaika w nawie głównej:



i ta na posadzce:



Katedra św. Justyna to dla mnie najpiękniejsze, co widzieliśmy w Trieście.

Tuż obok świątyni znajduje się kościółek San Michele Al Carnale z XIV wieku:



Niestety, dziś jest zamknięty.

Powoli schodzimy ze wzgórza San Giusto ulicą via della Cattedrale. Jeszcze rzut oka na katedrę:



i już jesteśmy w dolnej części Triestu, gdzie nowe miesza się ze starym, a nawet bardzo starym:




I w tym momencie muszę przyznać, że po prostu nie znaleźliśmy ruin Teatru Rzymskiego Niespecjalnie też ich szukaliśmy... Nagle zaczęliśmy mieć problem z bardzo granatowym niebem i zbliżającymi się grzmotami, więc postanowiliśmy zobaczyć na szybko to, co najważniejsze (o teatrze jakoś zapomniałam ) i ewakuować się w stronę auta...

Ostatecznie spadło na nas tylko kilka kropli deszczu, a w Trieście zobaczyliśmy jeszcze trochę, na co zapraszam w następnym odcinku

maslinka napisał(a):Na placu za Wielkim Kanałem wspaniałe palmy

maslinka napisał(a):Najciekawszą i najpiękniejszą budowlą na wzgórzu jest bez wątpienia katedra San Giusto (po polsku: św. Justyna):


Fasada katedry jest w większości romańska, lecz zawiera pięć kolumn rzymskich i gotycką rozetę, a filary przy wejściu pochodzą z rzymskiego grobowca.

Rozetka piękna ... no jak to w Italii

kkra napisał(a):Oczywiście jestem i czytam

Cześć Cieszę się.

mysza73 napisał(a):Rozetka piękna ... no jak to w Italii

W ogóle kościoły mają wypasione, to trzeba tym Italiańcom przyznać

maxredaktor napisał(a):Ciekawe jest to wzgórze San Giusto, może w te wakacje uda nam się podążyć na nie waszym tropem.

I spokojne. Tam przynajmniej mogliśmy odpocząć od ruchu samochodowego. Czuliśmy się bezpiecznie, szaleni Włosi nie czyhali na nasze życie

Pääkäyttäjä napisał(a):Bo to jest dosłownie między blokami a komendą policji (Questura) i wygląda tak, jakby Włosi zaczęli coś budować a potem sobie odpuścili Dopiero po chwili dociera do człowieka, że widzi amfiteatr.

Teraz to już wiem dokładnie, gdzie to jest i jak wygląda, bo sobie oblukałam na maps.google i w grafice. Zawsze, jak wracam, trafia mnie, że byłam tak blisko, a czegoś nie zobaczyłam... Ale trudno zobaczyć wszystko Zwłaszcza, że Triest dosłownie przebiegliśmy. Śpieszyło nam się do pewnego spokojnego, kameralnego miasteczka

Pääkäyttäjä napisał(a):ak na ironię, widzieliśmy teatr ale na wzgórzu San Giusto nie byliśmy - pomimo, że teatr znajduje się u jego stóp a w Trieście byliśmy cztery razy...

Nadrobicie przy piątej wizycie