Wielkanoc w Mieście Stu Wież

Czas, czas, ciągły brak czasu...

Ale przynajmniej wrzucę dzisiaj krótki odcinek.


3 kwietnia (piątek): Rynek Staromiejski

Wchodzimy na Rynek:



Jak co roku o tej porze, trwa tutaj wielkanocny jarmark.

Jan Hus niewzruszenie spogląda na to, co dzieje się dookoła:



A dzieje się! Na straganach można kupić różne suweniry, zjeść kiełbaskę, trdelnik, a nawet oscypka oraz napić się piwa albo svařáka (grzane wino). Można też posłuchać muzyki:



Segway Tours:



Taki sposób zwiedzania miasta spotyka się ze sporym zainteresowaniem

Stacja telewizyjna z jakiegoś egzotycznego kraju kręci materiał:



A wszystko to pod wieżami kościoła Najświętszej Marii Panny przed Tynem, który wygląda jak wyjęty z baśni:




Największe tłumy oczywiście gromadzą się w okolicach ratusza:



Niektórzy czekają w kolejce na wejście na wieżę, inni spotykają się tu z przewodnikiem. Wszyscy zadzierają głowy do góry, podziwiając zegar astronomiczny zwany Orlojem:



Wszystko piękne, ale takich tłumów nie cierpimy. Szybko ewakuujemy się z Rynku, zauważając po drodze kilka ładnych kamienic:




Mnie najbardziej podoba się ta mieszcząca galerię sztuki:



Praski Rynek Staromiejski jest na pewno pięknym miejscem, ale ze względu na potworne tłumy chcemy się z niego jak najszybciej wydostać...

Jakoś nie mam ostatnio czasu ani weny, więc trudno mi zasiąść do pisania...
Dzisiaj, w ramach rekompensaty , dłuższy odcinek i więcej zdjęć


3 kwietnia (piątek): Spacerkiem po Starym Mieście i Małej Stranie

Szwendamy się uliczkami Starego Miasta.




Atrakcji nie brakuje, choćby taki pan:



Albo inny - żywa reklama tajskiego masażu:



Gościu macha nogami w akwarium z ciepła wodą, a specjalnie przeznaczone do tego celu rybki zżerają mu naskórek To się nazywa peeling po tajsku Żeby się panu nie nudziło, może sobie popatrzeć na przechodniów, jednocześnie stanowiąc atrakcję turystyczną

Wszystkich uliczek i budynków na pewno nie pokażę, bo relacja trwałaby i trwała... Ale kilka ciekawych - np. ewangelicki kościół św. Marcina:



czy piękne sgraffito na jednym z budynków:



Może się wydawać, że chodzimy bez celu. Nic bardziej błędnego. Zadzierając do góry głowy, hledamy kolejnej rzeźby Davida Černego.

Jesteśmy już blisko:



Jest!:



Wisi na końcu ulicy Husovej. Twarz ma obojętną, niektórzy dopatrują się w niej podobieństwa do Zygmunta Freuda:



Rzeźba, zanim zawisła nad Husovą, objechała pół świata. Podobno w każdym z miast, w których wisiała, w pierwszym dniu ekspozycji powodowała interwencję straży miejskiej

Idąc dalej, natykamy się na kultową praską piwiarnię - "U zlatého tygra":



Jest dopiero po 13:00, lokal jeszcze zamknięty. Wrócimy tu wczesnym wieczorem, ale niestety nie uda nam się napić w tym miejscu piwa. Zajęte będą wszystkie stoliki, a ludzie będą stali na każdej wolnej przestrzeni

Trudno, idziemy dalej. I tak już trochę zgłodnieliśmy (wędrujemy od 10:00), pora na jakiś konkretny obiadek. W tym celu schodzimy do podziemi:



i jedziemy na Małą Stranę.

Ale do jedzenia daleko... Trzeba przecież jeszcze zobaczyć niejedno i pstrykać, pstrykać, pstrykać. Zupełnie jak współtowarzysze turystycznej niedoli , ci ze skośnymi oczami

Może nie jest to najważniejsza ulica w Pradze, ale koniecznie trzeba się przejść ulicą Valdštejnską, przy której znajduje się budynek polskiej ambasady:



Mają nawet ładny ogród i "pohled" na Hradczany:



Czeski plakat polskiego filmu :



Warto też zajrzeć "zahaczyć" o Pałac Wallensteina (wejście bramą po lewej stronie ulicy):



który jest siedzibą Senatu Czeskiej Republiki.

Możemy wejść na dziedziniec pałacu:




ale niestety Ogrody Wallensteina (Valdštejnska zahrada) są zamknięte do 8 kwietnia Mamy pecha, bo to przepiękne miejsce. I chociaż pora roku i pogoda nie sprzyjają spacerom w parkach, w tych ogrodach, oprócz roślinek, można podziwiać również rzeźby, fontanny, ładnie utrzymane alejki i... pawie Ale akurat te ostatnie jeszcze w Pradze zobaczymy, w innym ogrodzie i nie będzie to ogród zoologiczny

Przechodzimy przez 3 dziedzińce wewnętrzne Pałacu Wallensteina i wychodzimy z zupełnie innej strony:



Kręcimy się po różnych zaułkach. Tu przynajmniej nie ma turystów :



Mała Strana to dzielnica "pod górę" :



Budynek naszej ambasady jest bardzo ładny, ale Anglicy mają prawdziwy pałac :



Kolejna uliczka (tym razem w dół):



prowadzi nas na Rynek Małostrański:



Dalej, ulicą Nerudovą, idziemy w dobrze znanym nam kierunku :



Zimno nie przeszkadza w siedzeniu na zewnątrz:



W razie czego knajpki dysponują kocami, niektóre nawet przenośnym ogrzewaniem gazowym

I jesteśmy w domu, czyli w karczmie "U sedmi Švábů" :



Dobrze, że ci wszyscy ludzie poszli prosto. Nasz ulubiony lokal (rycerska knajpka ) mieści się w podziemiach żółtego budynku na zdjęciu powyżej.

Zjadamy pysznego pstrąga z grilla. Do tego oczywiście Pilsner i świat (czy Praga ) jest jeszcze piękniejszy

Buber napisał(a):Pisz pisz - ja już normalnie mam Reisefieber .

Do Twojego wyjazdu to już raczej niewiele zdążę napisać Ale z drugiej strony, to lepiej - będziesz miał więcej niespodzianek

Buber napisał(a):W tej dzielnicy jest jeszcze jeden pomnik/rzeźba Cernego - słynny trabant na łapach.
Niestety ciężko do niego dotrzeć - jest gdzieś w ogrodach niemieckiej ambasady.
Podobno można go jedynie sfotografować prze siatkę.

Niestety tej nie widzieliśmy

Nefer napisał(a):Pięknie pokazana Mala Strana .
Miło popatrzeć na niektóre znane, a niektóre nieznane praskie kąty.

Dzięki
Małej Strany będzie jeszcze dużo więcej

Buber napisał(a):Byłem, widziałem ... pięknie jest.
Dzięki za porady .

Fajnie, że Ci się podobało i że mogłam trochę pomóc

Teraz czekam na Twoją relację

3 kwietnia (piątek): W stronę Hradčan

Długo posiedzieliśmy sobie przy (i po) obiedzie

Trzeba iść dalej! Ulicą Nerudovą pniemy się w stronę Hradčan:



mijając renesansowy Pałac Schwarzenbergów:



Musimy pokonać trochę schodów, a nogi już bolą, bo Praga jest "miastem pod górkę"



Wieże - może nie widać tu stu, ale całkiem sporo się załapało, w tym Wieża Telewizyjna na Žižkovie:



Arcydzieło na jednej z bram :



Spotykamy wycieczkę na segway'ach:



A Hradčany tuż-tuż:



Zanim tam jednak dojdziemy, przyjrzymy się z bliska Pałacowi Schwarzenbergów:



Fasadę budynku pokrywa piękne sgraffito (technika dekoracyjna malarstwa ściennego polegająca na nakładaniu kolejnych kolorowych warstw tynku lub glin i na zeskrobywaniu fragmentów warstw wierzchnich w czasie, kiedy jeszcze nie zaschły) tworzące iluzję wypukłych kamieni:



Po przeciwnej stronie Placu Hradczańskiego (bo na nim się właśnie znajdujemy) stoi Pałac Arcybiskupi:



Budynek ten (siedziba arcybiskupów Pragi) nie jest dostępny dla zwiedzających.

Docieramy do głównej bramy Zamku Hradczańskiego. Spotykamy tu obwieszonego transparentami pana. To jego 2069 dzień protestu przeciwko rządowi, który, jak mówią hasła na tabliczkach, ukradł mu dom:



Pamiątkowa fota ze strażnikiem :



Niektórzy próbują strażników rozśmieszać, jednak oni są niewzruszeni

Przechodzimy przez bramę:



i docieramy do tzw. drugiego dziedzińca, na którym znajduje się kaplica św. Krzyża (obecnie galeria) - ten biały budynek:



i barokowa fontanna z piaskowca:



Przed nami chyba najważniejszy (i najpiękniejszy) zabytek Hradčan - katedra św. Wita. Ale do niej wejdziemy dopiero w następnym odcinku

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Niektórzy próbują strażników rozśmieszać, jednak oni są niewzruszeni

Trzeba stanąć z kuflem piwa.

Myślisz, że tego by nie wytrzymał? Przyznaję, że to byłaby bardzo ciężka próba

Lednice napisał(a):Strażnika siedziby prezydenta Czech w tym mundurze nie kojarzę
Ale ja w Pradze bywałem, jak już strażnicy nie potrzebowali ciepłych ciuchów

Rzeczywiście, mundury mieli jeszcze zimowe Dopasowane do pogody


3 kwietnia (piątek): Hradčany

W końcu stajemy przed katedrą św. Wita:



Trudno ją ogarnąć obiektywem

Wnętrze jest imponujące:




Ale niestety głośno tu jak na dworcu Zresztą kilka turystek weszło do wnętrza katedry z walizkami na kółkach Dla nas to oburzające, ale tutaj nie widać szacunku do świętego miejsca. Dla turystów to kolejny zabytek, który trzeba "odhaczyć"...



Katedra była budowana w kilku fazach - w latach 1344-1385 (część wschodnia, wraz z elewacją południową), w latach 1870-1929 roku dokończono całość.

Nie zwiedzaliśmy kaplic, skarbca i innych ciekawostek, bo pewnie chodzilibyśmy po katedrze przez cały dzień. Może następnym razem, jak przyjedziemy do Pragi na jeszcze dłużej

Obchodzimy świątynię dookoła:




Złota Brama i Złote Okno - dzieło średniowiecznych budowniczych:



Wielkanocny akcent :



Naprzeciw katedry znajduje się Pałac Królewski:



To druga (po katedrze oczywiście) najważniejsza budowla Hradčan.



Przed nami kolejny ważny obiekt, czyli bazylika św. Jerzego - najstarsza świątynia na Hradczanach, zbudowana w X wieku i odbudowana po pożarze w XII. Jest to najlepiej zachowany kościół romański w Pradze. Tylko XVII-wieczna kolorowa fasada budynku zupełnie nie pasuje do romańskiego wnętrza i moim zdaniem bardzo zaburza równowagę estetyczną na placu zamkowym:



W końcu tuż obok znajdują się surowe mury klasztoru św. Jerzego:



i romański portal oraz wieże bazyliki, które również "pasują" do innych budowli na Hradczanach:



Szkoda, że "zepsuli" piękną bazylikę, malując fasadę na czerwono

Podążamy w stronę Zamkowych Schodów:



ale po drodze chcemy jeszcze przynajmniej zajrzeć na Złotą Uliczkę. Jest strzeżona bardziej niż siedziba rządu :



Żałujemy, że kilka lat temu zdecydowano się wyłącznie na bilety łączone (250 koron za tzw. trasę krótką: katedra św. Wita, Złota Uliczka, bazylika św. Jerzego) i nie możemy zwiedzić tylko Złotej Uliczki. Wiadomo - kasa, kasa i jeszcze raz kasa... Zbijają fortunę na licznych wycieczkach z całego świata. Kręci się tu szczególnie dużo Azjatów.

Ale my mamy jeszcze dziś przed sobą ambitne plany łazikowe, więc powoli opuszczamy Wzgórze Hradczańskie.

Po lewej wejście do Muzeum Zabawek, przed nami wieża Daliborka - dawne więzienie, obecnie muzeum narzędzi tortur:



Z drugiej strony wzgórza zamkowego strażnicy mają równie marsowe oblicza :



Brama wraz z Daliborką:



Docieramy do bardzo popularnego punktu widokowego. No to sobie popatrzymy, np. na "zakorkowany" Most Karola:



Ale ponieważ straszny tu tłok, będziemy podziwiać widoki z winnicy św. Wacława:



Widać stąd np. Ogrody Wallenstein, które niestety obecnie są zamknięte:



Pójdziemy więc do innych ogrodów, ale o tym napiszę w następnym odcinku

Lednice napisał(a):Złota Uliczka jest ładna, ale nie aż tak, żeby uznawać ją za wielką atrakcję
W Pradze są ładniejsze inne uliczki i do tego są bezpłatne

Też tak myślę
Nie daliśmy zarobić Czechom. Złotą Uliczkę pooglądałam sobie w necie

Lednice napisał(a):Podziwiam gospodarzy Hradczan za talent marketingowy, sprzedawać słone bilety wstępu za coś, co ma taką sobie wartość artystyczną, estetyczną i historyczną, to już coś

Tak, Czesi wykazali się wyjątkową przedsiębiorczością